تبیان، دستیار زندگی

با سلام در این قسمت ضمن معرفی و اشنایی با زندگانی انها  قسمتی از نظریات مهم انها هم مورد بررسی قرار میگیرد

اولین محصول شركت جدید شما چه بود؟

- ایبوكا تصمیم گرفته بود محصول كاملاً جدید مصرفی برای ژاپن تولید كند: یك ضبط صوت با نوار سیمی. ما نمونه هایی از این ضبط صوت را كه ساخت آلمان بود دیده بودیم. البته جواب رد شركت سومیتومو كه توانایی تولید سیم فولادی مورد نیاز ما را داشت به نفع ما تمام شد زیرا در آینده ضبط صوت نوع دیگر و البته بسیار بهتر وجود داشت یعنی ضبط صوت نواری كه در آن زمان از این موضوع بی اطلاع بودیم.

مگر شما امكانات تهیه و ساخت نوار مغناطیسی را در آن زمان داشتید؟

- نه، دستگاه ضبط صوت نواری چیزی بود كه ایبــوكا می خواست شركت ما تولید كند. او می خواست یك ضبط صوت نواری برای ژاپن بسازد. اما نوار در واقع بخش اصلی پروژه ما بود كه به نظر یك معما می نمود. كسی در ژاپن تجربه ای در خصوص نوار ضبط مغناطیسی نداشت. اكنون برایم باورنكردنی است كه چگونه ایبوكا و من توانستیم به طور دستی آن نوار را بسازیم.

چگونه؟ -
ما مواد پلاستیكی نداشتیم. تنها سلوفن داشتیم. كوره برقی برای حرارت دادن موادشیمیایی نیز نداشتیم. معجون اگزالیك آهن را در یك تابه ریختیم و با قاشق چوبی به هم زدیم و آن را با لاك الكلی ژاپنی مخلوط كردیم و با قلم موی ظریف نوار را رنگ زدیم. با تعجب مشاهده كردیم از این طریق بهترین نتیجه مطلوب را به دست آوردیم. ما از این كار خود مغرور بودیم. در آن زمان 45 نفر در كارخانه ما كار می كردند كه بیش از یك سوم آنان فارغ التحصیل دانشگاه بودند. چند سال بعد شركت IBM نوار مغناطیسی ما را به عنوان بهترین نوار ذخیره سازی اطلاعات رایانه ای انتخاب كرد.

در فروش محصول جدید چه مشكلاتی داشتید؟

- اولین مشكل ما جعبه بسیار بزرگ سنگین 35 كیلوئی و قیمت 170/000 ین دستگاه ضبط صوت بود. ما 50 عدد از این دستگاهها را برای بازاری درست كردیم كه به نظر می رسید وجود داشته باشد اما نتوانستیم آن را بفروشیم. ما هر دو مهندس بودیم و رویای موفقیتهای بزرگی را در سرداشتیم. فكر می كردیم با ساختن یك كالای منحصر به فرد می توانیم ثروتی كسب كنیم اما متوجه شدیم كه دانش فناوری منحصر به فرد برای ایجاد یك دادوستد موفق كافی نیست، باید محصولات خود را بفروشی. ما شروع به ساختن یك مدل قابل حمل ونقل و جذاب تری كردیم كه اطمینان بیشتری جلب كرد. اندیشه های نو بالاخره پذیرفته شدند.

گویا شما با شركت خبرپراكنی ژاپنیNHK كه در اشغال آمریكایی ها بود نیز ارتباط برقرار كردید. چگونه؟

- نیروهای اشغالگر كه شركتNHK را تحت كنترل خود گرفته بودند احتیاج به وسایل تكنــــیكی جدیدی نظیـــر دستگاههای تركیب كننده و استودیو داشتند كه ایبوكا با چنین وسایلی آشنایی داشت. ایبوكا پیشنهاد داد كه برایNHK یك دستگاه تركیب كننده بزرگ خبرپراكنی درست كند. افسر آمریكایی مسئول كار كه به كلبه چوبی ما آمد تا این شركت گمنام را از نزدیك مشاهده كند به قدری نگران ساختمان وحشتناك ما شده بود كه موقع رفتن پیشنهاد كرد چند سطل شن و آب آماده نگه داریم تا در صورت بروز آتش سوزی از آن استفاده كنیم. اما وقتی دستگاه ساخته شد و به NHK تحویل شد از كیفیت خوب آن همه شگفت زده شده بودند، بویژه افسر مسئول آمریكایی كه چگونه شركتی كوچك و جدید با یك كارخانه موقتی توانسته محصولی با فناوری پیشرفته بسازد.

چگونه به فكر ساخت دستگاه ویدئو افتادید؟

- اولین دستگاه ضبط ویدئوئی برای ایستگاههای پخش برنامه، بسیار بزرگ و تقریباً به اندازه یك اتاق و به قیمت 10/000 دلار یا بیشتر بود. آنها از نوارهایی به عرض دواینچ و ریلهای باز استفاده می كردند كه واقعاً سنگین و موجب دردسر بود. ما مجبور بودیم ویدئوهای كوچكی را طرح ریزی كنیم كه مردم بتوانند آنها را در خانه هایشان جای دهند. ایبوكا یك دستگــــاه واقعاً كوچك و یك كاست ساده می خواست. پس از بازگشت از مسافرت آمریكا، روزی گروه توسعه ویدئو را به دفترش دعوت و تاكید كرد كه پروژه ویدئو مهمترین پروژه شركت است و كتاب جیبی را كه در فرودگاه نیویورك خریده بود از جیب خود بیرون آورد و گفت این اندازه مورد نظر من است. دست كم یك ساعت برنامه در كاستی با این اندازه جا می گیرد. این امر موجب شد كه سیستم بتاماكس به وجود آید.

چگونه وارد وادی ترانزیستور و ساخت رادیو وتلویزیون شدید؟

- در سال 1948 من و ایبوكا درباره كار ویلیام شاكلی در آزمایشگاههای بل(BELL) چیزهایی خوانده بودیم و درنظر داشتیم دانشمندان و تكنسین های خود را به كار توسعه ترانزیستور با فركانس بالا برای استفاده در رادیو بگماریم. ما در نظر داشتیم ترانزیستـور را جایگزین لامپ های بزرگ، داغ و غیرقابل اطمینان كنیم. ترانزیستور به ما این امكان را می داد كه نه تنها وسایل برقی را كوچكتر كنیم بلكه مصرف برق را نیز پایین آوریم.

اولین تلویزیون رنگی را چگونه ساختید؟

- ما تجارب فراوانی در مورد تلویزیون سفید و سیــــاه داشتیم. ما روی لامپ مخصوص كار می كردیم. طرح جدیدی كه موفق به اختراع آن شدیم ترینیترون نام گرفت. رقبای ما از سیستم سه لوله پرتاب الكترون جداگانه در پشت لامپ تصویر استفاده می كردند. ما هرسه لوله را داخل یك لوله جا دادیم و آنها را به وسیله یك لنز بزرگ به جای لنزهای متعدد متمركز كردیم. ما به سوی تراكم و فشردگی گام برمی داشتیم. سیستم ما دوبرابر شفاف تر بود و نیروی برق كمتری مصــرف می كرد. ما در ساختن تلویزیون های كوچك هیچ رقیبی نداشتیم. در اثر كوشش در اختراع سیستم تلویزیون رنگی و توسعه ترینیترون در سال 1972 از طرف آكادمی ملی علوم و هنرهای تلویزیون آمریكا جایزه به سونی داده شد.
بدین ترتیب شركت كوچك شما به سرعت رشد یافت و وارد فضاهای جدید كاری شد.
- بله، در حالی كه شركت ما بالغ تر و پخته تر می شد وارد نوع تازه ای از جنگ شدیم كه آموزشهای زیادی درباره دادوستد بین المللی كه در حال توسعه آن بودیم به من داد. شركت ما كم كم گسترش پیدا می كرد بنابراین به یك ساختمان همجوار و بادوام تر نقل مكان كردیم. در سال 1949 پنجاه درصد حق ثبت سیستم فركانس بالای AC را كه از آن شركتNEC بود خریدیم و با آن شركت شریك شدیم.

هدف و ره آورد اولین سفر شما به آمریكا و اروپا چه بود؟

- ما ساختن یك رادیو كوچك را كه در داخل جیب پیراهن جا گیرد هدف خود ساختیم. من در سال 1953 برای آخرین مذاكره برای امكان مجوز گرفتن فناوری جدید به نیویورك رفتم. همچنین می خواستم ببینم وضع دنیا چیست و جایگاه شركت جدید ما كجاست. بنابراین، برنامه ریزی كردم كه پس از تكمیل كارم در نیویورك، از اروپا نیز دیدن كنم. از كارخانه های فولكس واگن، مرسدس بنز، زیمنس و شركتهای كوچك بسیاری بازدید كردم. بازدید از شركت فیلیپس هلند به من بینش تازه و دلگرمی داد. به مجسمه دكتر فیلیپس درجلو ایستگاه راه آهن خیره شدم. پیوسته در این فكر بودم كه چگونه مردی كه در محلی بسیار كوچك و دوردست نظیر آن شهر دریك مزرعه كشاورزی متولدشده توانسته است كارخانه عظیمی نظیر آن را با فناوری بسیار بالا و باشهرت و اعتبار جهانی بنیاد كند. فكر كردم شاید ما هم بتوانیم چنین كاری را در ژاپـن انجام دهیم. كاملاً یك رویا بود اما در نامه ای از هلند به ایبوكا نوشتـم. اگر فیلیپـس توانسته است همچون كاری را انجـام دهد پس ما نیز می توانیم.

بالاخره چه زمانی توانستید رادیو را به بازار عرضه كنید؟

- ما موفق شدیم اولین رادیو ترانزیستوری خود را در سال 1955 تولید كنیم و نخستین رادیو كوچك جیبی را در سال 1957 به بازار بفرستیم. آن رادیو كوچكترین رادیوی دنیا بود. رادیوی كوچك و ظریف ما نام و علامت مخصوص سونی را به همراه داشت. ما طرحهای بزرگی برای وسایل الكترونیكی ترانزیستوری در آینده داشتیم كه موفقیت رادیو كوچك جیبی ما سرآغاز موفقیتهای آتی ما به شمار می رفت.