تبیان، دستیار زندگی

با سلام در این قسمت ضمن معرفی و اشنایی با زندگانی انها  قسمتی از نظریات مهم انها هم مورد بررسی قرار میگیرد

مهاتما گاندی




گاندی : «من نمی خواهم به دور خانه ام دیواری بكشم و پنجره هایم را بپوشانم. من دوست دارم تمامی فرهنگ های جهان با آزادی كامل به خانه ام بوزند. اما نمی گذارم زیر پایم را سست كنند. من نمی خواهم در خانه های دیگران مثل یك پرده و گدا زندگی كنم.» این كلام مردی است كه برای آنكه سرزمین محبوبش را از مرگ برهاند تلاش فراوان كرد. مردی كه خشونت را بدترین راه مبارزه می دانست او تنها شش ماه بعد از استقلال كشورش كشته شد. مردی كه در نگاه مردم كشورش یك قدیس بود. موهنداس كرم چند گاندی در سال 1869 میلادی در محلی به نام «پوربندر» در سواحل غربی هند به دنیا آمد. او درست زمانی به د نیا آمد كه انگلستان برای نگهداشتن مستعمره گران بهای خود در شرق آسیا از هیچ كاری روی گردان نبود. گاندی در سال های اوج استعمار انگلیس ، به پا خاست و بنای مبارزاتش را بر پایه همین تفكر گریز از خشونت گذاشت. او تحصیلاتش را در رشته حقوق در انگلستان به پایان برد. در سال 1907 به آفریقای جنوبی رفت و در شعبه كمپانی هند شرقی در این كشور مشغول به كار شد. در آفریقای جنوبی با مشاهده تبعیض نژادی ، به خصوص در مقابل اقلیت هندی تبار این كشور رهبری نهضت مبارزه با تبعیض نژادی را در این كشور پایه گذاشت. در سال 1917 به هند بازگشت و رهبری كنگره را بر عهده گرفت و مبارزه علیه انگلیس را آغاز كرد. «آهسیما» (عدم خشونت) اصل مهم تفكر گاندی به شمار می آید. او با اندیشمندانی مانند تولستوی مكاتبه داشت و با آنها در مورد اندیشه های خود صحبت كرد. آهسیما در مفهوم واقعی خود به معنای سرباز زدن از خشونت و صدمه زدن به مخلوقات از انسان تا گیاه است. در دكترین گاندی این مفهوم به خودداری از خشونت بر اساس عشق است. به نظر او عشق است كه می تواند مترادف عدم تنفر و كینه توزی مطلق باشد.

گاندی به مبارزات خود جنبه های اقتصادی و اجتماعی نیز داد. در جنبه های اقتصادی او مدرن سازی را نفی نمی كرد اما به مدرن سازی اعتقاد داشت كه از درون خود جامعه برخاسته باشد. او اعتقاد داشت هر جامعه ای باید خود احتیاجات مردمش را رفع كند. اقدام گاندی در تحریم كالاهای انگلیسی بازار بزرگی را از انگلستان گرفت. حتی خود او لباسی را بر تن كرد كه به دست خودش بافته شده بود.
در حیطه اجتماعی نیز او پیشگام روش جدیدی برای اتحاد جامعه هزار پاره هند بود. اگر برنامه ای سازنده برای یافتن یك ملت واحد داشت او همگام با احترام به نسبت های گروه های هندی بر رفع اختلافات آنها كوشید. مارتین لوتر كینگ در باره او می گوید:« اگر بشریت خواهان پیشرفت است ما گاندی شخصیت سازی است، گاندی بر اساس انسانیتی رو به صلح و خاص جهانی زندگی كرد، اندیشید و رفتار كرد. فقط برای ضربه زدن به خودمان می توانیم گاندی را نادیده بگیریم.
بهره برداری نوین و علقانی از سنت در نیمه اول قرن بیستم ، گاندی را به عنوان یك سیاستمدار مذهبی به جهان معرفی كرد، چرا كه او نه تنها به سنت و ارزش های مذهبی سخت وفادار بود بلكه این وفاداری سبب حضور و فعالیت چشمگیر او در این عرصه شد.

اصلی كه گاندی بدان معتقد بود و آنها را پایه و اساس اقدامات سیاسی و اجتماعی خود قرار داد و ضدیت با غرب هم از همین سرفصل ناشی می شد عبارت بود از :
1- در دنیا فقط یك حقیقت وجود دارد و آن شناسایی ذات است.
2- هر كس خود را شناخت خدا، دنیا و دیگران را شناخته است چرا كه هر كس خود را نشناسد هیچ چیز را نشناخته است.
3- در دنیا فقط یك نیرو و یك آزادی و یك عدالت وجود دارد و آن نیروی حكومت بر خویشتن است. هر كس بر خود مسلط شود بر دنیا مسلط شده است.
وی توجه ویژه ای به شناخت درون انسان داشت. از نظر او نقطه آغاز هر اصلاحی خود انسان است. از این رو ، دست یافتن به آزادی سیاسی مانند ‌آزادی روحی تنها از راه تزكیه نفس تحقق می پذیرد و عقیده داشت سلاح روحی تزكیه نفس ، هر چند كه نامحسوس به نظر می آید اما نیرومندترین سلاح برای دگرگون ساختن محیط و سنت كردن زنجیرهای اسارت خارجی است. او به پیروان خود آموخت كه تنها كسانی كه بر نفس خود سلطه دارند (خویشتن داری) می توانند بر مردم حكومت كنند و بر محیط سیاسی شان غلبه داشته باشند.
در مجموع مهاتماًگاندی را می توان یكی از مطرح ترین چهره های سیاسی قرن بیستم عنوان كرد. آزادی خواهی كه پس از سال ها مبارزه با استعمار بریتانیا سرانجام موفق شد در سال 1947 هند را از سلطه بریتانیا بیرون بكشد و استعلال هند را اعلام كند. با پایان جنگ جهانی دوم روند انتقال قدرت به هندیها آغاز شد و نهایتاً این كشور در سال 1947 مستقل اعلام شد. مهاتما گاندی در روز 30 ژانویه 1949 توسط یك هندوی افراطی به قتل رسید.

آكیو موریتا

«آكیو موریتا»( AKIO MORITA) در سال 1921 در شهرناگویای ژاپن از خانواده ای مقتدر و متمول زاده شد. با آنكه پدرش انتظار داشت او به عنوان فرزند بزرگ خانواده پای در راه او گذارد و تجارتخانه او را در حرفه صنایع نوشیدنی اداره كند اما «آكیو» از همان كودكی به وسایل الكتریكی و صوتی علاقه مند بــــود و می خواست بداند اشیاء چگونه كار می كنند. رویای او ساخت یك گرامافون الكتریكی بود. به همین دلیل رشته فیزیك را در دانشگاه اوزاكا برگزید. پس از فراغت از تحصیل و در بحبوحه جنگ جهانی دوم كه ژاپن درگیر جنگ بود به عنوان افسر نیروی دریایی در دفتر فناوری، كار بـــرروی تكمیل دستگاهها و سلاحهای حرارت یاب و ادوات هدف گیر شبانه را آغاز كرد. در همان جا بود كه با مهندس تیزهوشی به نام ماسارو ایبوكا (MASARU IBUKA) آشنا شد. ایبوكا نابغه اختراع بود و در همان زمان شركتی را به نــام «ابزار دقیق ژاپن» تاسیس كرده و آمپلی فایر نیرومندی ساخته بود كه می توانست آشفتگی جریان مغناطیسی در عماق آب را برای زیردریائیها اندازه گیری كند.

پس از بمباران اتمی ژاپن در سال 1945 و پایان یافتن جنگ، موریتا به شهر خود ناگویا برگشت و ایبوكا نیز با هفت كارمند خود كه از شركت قبلی به همراه آورده بود در ساختمانی كهنه و خالی و نیمه ویرانه در توكیو شركت جدیدی را تاسیس كرد. موریتا پس از مدت كوتاهی برای تدریس به توكیو آمد واطلاع یافت كه دوست و همكار او ایبوكا سلسله مقالاتی را در زمینه دستگاههای الكتریكی در روزنامه معروف ژاپنی «آساهی» می نویسد و شركتی را تاسیس كرده است. او به ملاقات دوستش شتافت و تصمیم گرفت به صورت نیمه وقت و پس از مدت كوتاهی تمام وقت به او بپیوندد و با همفكری یكدیگر شركت جدید خود را تاسیس كند. ایبوكا 38 ساله و موریتا 25 ساله در سال 1946 شركت را با نام «شركت مهندسی مخابرات توكیو»(TOTSUKO) با 500 دلار سرمایه (190.000 ین) و 20 نفر تاسیس كردند. محل فعالیت شركت طبقه سوم یك ساختمان نیمه مخروبه در منطقه منهدم شده ای قرار داشت كه تمامی دیوارهای بتونی آن شكافهای عمیق برداشته بود. بدین ترتیب سنگ بنای شركت عظیم سونی به همت دو انسان سخت كوش با فعالیت تعمیر رادیو گذاشته شد. 12 سال بعد و پس از دستیابی به موفقیتهای پی درپی در كار برروی محصولات الكتریكی و عرضه فرآورده های صوتی و تصویری نظیر پلوپز برقی، ولت متر، بالش برقی، ضبط صوت، رادیو، تلویزیون و ویدئو، شركت به نام «سونی» تغییر نام داد. موریتا در سال 1953 اولین سفر خود را به آمریكا و اروپا انجام داد و كمی بعد با فكر گسترش صادرات و كسب و كار سونی به ماوراء مرزهای ژاپن و بویژه آمریكا، به همراه خانواده خود به نیویورك رفت و در سال 1960 شركت سونی آمریكا را تاسیس كرد. اولین رادیوی ترانزیستوری جهان (TR-55) در سال1956 توسط شركت ساخته شد و سال بعد كوچكترین رادیوی ترانزیستوری جیبی(TR-63) با ابعاد32 ×71×112 میلیمتر و قیمت 13800 ین عرضه گردید. البته این رادیو كمی بزرگتر از جیب معمولی پیراهن بود و لذا موریتا پیراهنی با جیب بزرگتر برای خود تهیه كرده بود كه بتواند عنوان جیبی را برای آن اثبات كند قیمت صادراتی این رادیو39/95 دلار بود. اولین تلویزیون ترانزیستوری مدل 8 اینچی(TV8-301) در سال 1959 و كوچكترین و سبك ترین تلویزیون (TV5-303) در سال 1962 و بالاخره تلویزیونهای رنگی كروماترون در سال 1964 و ترنیترون در سال 1968 ساخته و عرضه گردید.
شمارش تعداد محصولاتی كه این شركت از آغاز تاسیس تاكنون ابداع و به بشریت عرضه داشته مشكل است و علاوه بر مواردی كه برشمرده شد، ویدئو، دیسك فشرده، فلاپی دیسك، نوارهای ویدئوئی بتاماكس، واكمن، تلویزیون دستی كوچك، پخش استریو، دوربینهای فیلمبرداری 8 میلیمتری، دوربینهای عكاسی و دهها اختراع دیگر را شامل می شود.
در مدت همكاری این دو یار باوفا، ایبوكا انرژی خود را بر روی انجام تحقیقات فناوری و توسعه محصول متمركز كرد و موریتا دست به گسترش سونی در مناطق مختلف دنیا، جهانی سازی شركت و توجه به مسائل مالی، توسعه منابع انسانی و ورود به دنیای نرم افزار زد. موریتا پیشتاز طرح ایده جهانی شدن شركتها بود و برای گسترش شركت خود به بسیاری نقاط دنیا رفت وآمد می كرد. او شناخته شده ترین ژاپنی در آمریكاست كه جوایز متعددی را دریافت كرده است.

توانایی او در مطالعه و شناخت دو فرهنگ شرقی و غربی و تركیب جنبه های خوب آن با یكدیگر شگفت انگیز بود.
موریتا در سال 1959 عنوان نایب رئیس سونی را داشت و در سال 1971 به ریاست سونی رسید و تا سال 1994 كه به عنوان ریاست افتخاری سونی بازنشسته شد در سمتهای مختلف ریاست، مدیریت عامل و ریاست هیئت مدیره فعالیت كرد. ایبوكا دوست و همكار او در بنیانگذاری شركت در سال 1997 درگذشت. چهارسال قبل از آن، موریتا به هنگام بازی تنیس دچار حمله قبلی شد و تا سال 1999 كه در 78 سالگی جهان را وداع گفت صندلی چرخدار سوار می شد. موریتا مسیر زندگانی و نظرات و افكار خود را در زمینه كسب و كار صنعت الكترونیك و فناوری برتر در كتابی به نام «ساخت ژاپن» در معرض استفاده همگان قرار داده است. همت والای او و دوست و همكار و همراهش ایبوكا، از خاكسترهای ویرانه های جنگ جهانی دوم، شركتی جهانی را پدید آورد كه رهبری بلامنازع اختراعات پی درپی و عرضه محصولات و وسایل الكترونیكی صوتی و تصویری و فناوری اطلاعات را در اختیار خود گرفت و در سال 2003 با 161100 نفر كارمند، فروش 62 میلیارد دلاری را به دست آورد.
2

در چه خانواده ای متولد شدید؟ -
هنگامی كه به عنوان اولین فرزند خانواده در سال 1921 متولد شدم امور تجاری از رونق خوبی برخوردار بود. ما خانواده ثروتمندی بودیم و در خانه بسیار بزرگ و بی حصاری در یكی از بهترین محله های مسكونی شهر ناگویا زندگی می كردیم. خانواده من دیندار و پارسامنش بود و معمولاً در خانه مراسم مذهبی برگزار می كردیم و سنتها در خانواده ما اهمیت داشت.

پدرتان چگونه آدمی بود و چه نقشی در تربیت شما ایفا كرد؟ -
پدرم در تربیت من بسیار دست و دل باز بود. اما بااین همه من مسئولیتهای پسر ارشد خانواده را به عهده داشتم و او مصمم بود كه به من امور بازرگانی را بیاموزد تا از همان آغاز زندگی شروع به كار كنم. پدرم همیشه علاقه مند به فناوری جدید و وارداتی و محصولات خارجی بود. او با واردكردن ماشین های فورد، سرویس تاكسیرانی را آغاز كرد. ما در خانه ماشین لباسشویی جنرال الكتریك و یخچال وستینگهاوس داشتیم. گرچه خانواده ما دارای برخی ویژگیهای غربی بودند، با وجود این نخستین تاثیر نیرومند روی زندگی من از طرف عمویم بود كه پس از چهارسال زندگی در خارج از پاریس برگشته بود.

چه درسهایی از زندگی خانوادگی آموختید كه بعدها شما را در مدیریت شركت یاری رساند؟ -
پدرم عادت داشت بگوید كه تمام ثروت جهان نمی تواند به شخص آموزش و فرهنگ بدهد مگر اینكه شخص خود تصمیم بگیرد كه بنشیند و سخت مطالعه و تحصیل كند. سخت كوشی، داشتن پشتكار و خوشبینی از جمله صفاتی هستند كه از اجدادم به من به ارث رسیده است. به من هشدار می دادند كه در مورد تصمیم گیریهای خود و نیز درباره دستورهای خود به دیگران بسیار دقیق باش و مسئولیت تمام كارها را به عهده بگیر. به من آموختند كه سرزنش زیردستان و تقصیر مشكلات را به گردن كسی انداختن و در واقع در صدد یافتن قربانی برآمدن بی فایده است. موضوع مناسب از دیدگاه اندیشه ژاپنی كه در خانه آموخته بودم عبارت بود از استفاده از انگیزه های مشترك با مردم در انجام كارهایی كه به سود هردو طرف است. متوجه شدم كه در كار با كارمندان خود هر مدیری احتیاج دارد خصوصیاتی نظیر صبروحوصله و درك و فهم را ترویج دهد. نمی توان حركتهای خودخواهانه ای انجام داد یا زیردستان را به دیده تحقیر نگریست. این مفاهیم بودند كه در توسعه فلسفه مدیریت مرا یاری رساندند و من براساس آن توانستم چه در گذشته و چه در حال حاضر به شركت خود خدمت كنم.

با دنیای كسب و كار چگونه و از چه زمانی آشنا شدید؟ -
هنگامی كه در ده یازده سالگی بودم، پدرم برای اولین بار مرا به دفتر كارخانه خود برد و به من نشان داد كه شركت چگونه اداره می شود. مجبور بودم در تمام مدت دراز و خسته كننده جلسه هیئت مدیره در كنار پدرم بنشینم. در حالی كه هنوز در مدرسه ابتدایی بودم با گفت و شنودهایی كه درباره كارهای تجاری شركت بود آشنا شده بودم. از آنجا كه پدر من رئیس شركت بود از مدیران دعوت می كرد كه برای دادن گزارشهای لازم و برگزاری جلسات به خانه ما بیایند و اغلب اصرار داشت كه من هم در جلسات حضور داشته باشم و به دقت به آنچـــــه گفته می شود گوش فرا دهم. اغلب می گفتند كه تو از حالا رئیس شركت هستی، پسر ارشد خانواده هستی، این را به خاطر داشته باش.

علاقه مندی به وسایل الكتریكی چگونه در شما پدید آمد؟ -
مادر من به موسیقی كلاسیك غربی بسیار علاقه مند بود و صفحات بسیاری را برای گرامافون قدیمی خود می خرید. من براین باورم كه به خاطر مادرم بود كه در من علاقه به وسایل صوتی الكتریكی پدید آمد. پدرم عقیده داشت اگر كسی موسیقی را دوست دارد باید به صدای خوب دسترسی داشته باشد.
بنابراین، هنگامی كه نخستین گرامافون جدید به بازار آمد اولین نفر در منطقه ما بود كه برای خرید آن پول فراوان خرج كرد. صدای كاملاً متفاوت دستگاه جدید نسبت به دستگاه قدیمی مكانیكی مرا گیج و متحیر كرد.