واتكینس تعاون را اصولا نوعی جنبش آموزشی و تربیتی میداند. اهمیت وظایف تربیتی سازمانهای تعاونی در ممالك رو به رشد هنگامی بیشتر آشكار میشود كه به روشهای انجام كار و اصولا طرز فكر افراد نسبت به مساله كار و فعالیت در توجه زیادی معطوف گردد. باك[5] خاطر نشان میسازد هسته مركزی اصول آموزشی مدرن در جنبش تعاونی نهفته است، یعنی تربیت اندیشه خودیاری در چارچوب سازمانی جمعی و مبتنی بر عضویت اختیاری. تعاونی در كشورهای پیشرفته نیروهای فردی را جهت مشاركت در فعالیتهای جمعی بسیج مینماید و در جوامعی كه هنوز به این مرحله از تمدن نرسیده اند و روحیه همكاری جمعی هنوز به طرز گسترده در طبقات مختلف مردم وجود دارد آن است كه افراد را به احساس مسئولیت آگاه و آن را تقویت میكند. توسعه منابع انسانی در ریشه كنی فقر نقش مهمی دارد. دولتهایی كه در توسعه منابع انسانی مثل بهداشت، آموزش و تامین وسایل آسایش سرمایهگذاری كردهاند، استانداردهای زندگی مردم را افزایش دادهاند. تعاونیها به عنوان موسسات مردمی هستندكه دولت می تواند آنها را جهت بهبود شرایط اقتصادی مردم به كار گیرند. تعاونیها میتوانند برنامههایی را به عهده گیرند كه گروه هدف آن تركیبی گوناگونی از مردم باشد. تعاونیها ابزاری جهت توسعه بخشهای حاشیهای جامعه محسوب میشوند هر چند به صورت مزمن فقدان مالی و انسانی را تحمل كنند (ICA, 1995). اتحادیه بین المللی تعاون، در نشریه اینترنتی خود 5 دلیل ایجاد تعاونیها را به شرح زیر بیان میدارد (ICA, 1995:1):