تبیان، دستیار زندگی

سلام دوستان انجمن ادبیات!

یه پیشنهاد دارم. دوستان تو قسمتای جمله سازی  خیلی خوب عمل می کنن.

چرا از اینمهارت تو زمینه داستان نویسی استفاده نکنیم.

اینطوری می تونیم یه مجموعه داستان که کلی نویسنده داره هم ثبت کنیم.

می تونیم با داستان کوتاه هم شروع کنیم.

نظرتون چیه؟؟

شروع کنیم؟؟

راستی الان چشمم افتاد به ایکیوستان! ، ثمره خانوم خدایی نکرده، بلا به دور، وجه شبه، "کچلی" که نیست؟!!!

ایول ثمره خانوم. کارتون درسته. نمی دونید چه فشاری رو از روی من برداشتید....

خب ثمره عزیز دوست خوبم من ادامه اش میدم بعد شما ترمیم بزن.
ممنونم که توجه کردی.

سلام عالیه جان:)
راست نصفش رو نوشته بودم....آخرش رو هرکار کردم نتونستم ترمیمش بدم....ممنون که ادامش میدین:)

یه تذکر کوچیک : زبان داستان اول شخصه جناب فرخندی لطفا اصلاحش کنید. ممنون

******
ولی از دیروز تا به حال، دوبار او را دیده بودم، کسی که از دیروز تا به حال مرا نسبت به پدرم بی اعتماد کرده بود ...
بر سرعت گام هایم افزودم و وقتی رسیدم صدای زنگ را بصورت لاینقطع در آوردم.
مادرم سراسیمه در راگشود.
- چه خبرته سالومه! قلبم وایساد.
- سلام مامان. این آقا باز اینجا چیکار داشت؟
- منظورت عموته؟!
- اون عموی من نیست! حالا چیکار داشت؟
- با پدرت صحبت می کرد. من از کجا بدونم.
کوله ام را وسط نشیمن رها کردم و با سرعت و عصبانیت به سمت اتاق پدر رفتم.
در زدم و با اجازه پدر آن را گشودم.
- سلام بابا. این آقا باز اینجا چیکار داره؟
- سلام دخترم. چرا اینقدر باهاش سرلج افتادی. تو که هنوز اونقدر نمی شناسیش!
- درسته وقتی ایشون اون لطف بزرگ رو در حق ما کرد من خیلی بچه بود امااز محسناتشون از عمه و عموها و خاله خانباجیای فامیل شنیدم. بس نیست؟
- به هر حال من دوست ندارم راجع به اون اینطوری حرف بزنی.
- خواهش می کنم تو این یه مورد بهم حق بدین. بعد از اینهمه سال برگشته که به ریشمون بخنده که هنوز بعد از این همه سال تازه تونستیم یه آپارتمان 60 متری بخریم اونم با کلی قرض و وام؟ که...
از شدت عصبانیت گریه ام گرفت و نتوانستم ادامه بدهم.
- داری زود قضاوت می کنی سالومه. این وسط یه موضوعی هست که من نمی تونم بهت بگم.
- و می دونین این موضوع تا چه حد روی اعتماد من به شما تأثیرگذاشته؟
پدر آهی کشید و گفت : آره میدونم اما کاری از دستم برنمیاد..!
- چرا بابا بهم بگین چیه؟ من تو برزخم. وقتی یادم میاد  تاحالا چقد سختی کشیدم .. چرا بهم نمی گین؟
- نمی تونم ... نمی تونم سالومه.
با گریه به اتاقم پناه بردم. همش تقصیر عمو بود. چرا بعد از اینهمه سال برگشت؟؟ ما تازه داشتیم فراموش می کردیم که چه خیانتی بهمان کرد.
حرف حسابش چه بود؟!
روی تخت دراز کشیدم و چشمانم رابستم. گذشته مثل فیلمی از جلوی چشمانم عبور کرد.
زمانی که 4 سالم بود.
چه روزهای خوبی بود.
ما و خانواده عمو در کنار هم در یه خانه ویلایی بزرگ در بهترین محله شهر زندگی می کردیم.
عمو و پدر با هم کارخانه داشتند و شریک بودند. هر دو جوان و پر از شور و خلاقیت.
اوضاع مالی بسیار خوبی داشتیم. پدر بزرگم پس از سالها خود را بازنشسته کرده و کارخانه پر رونقش را به دو پسرش واگذار کرده بود.
عمه ها هر کدام با همسران متمول خود به خارج از کشور رفته و خودشان اعلام کرده بودند که نیازی به این ارث پدری ندارند.
هر چند پدرم برخلاف عمویم تحصیلات دانشگاهی داشتاما قبول کرده بود که با عمو کارخانه را اداره کند و علیرغم میل خودش که می خواست دبیر شود به عرصه مدیریت قدم نهاد.

خانواده ما متشکل بود از احسان برادر بزرگتر من که 5 سال از من با من تفاوت سنی داشت و من و پدر و مادر.
خانواده عمو هم متشکل از آرزو فرزند ارشود و رضا که 3 سال از من بزرگتر بود.
از آنجا که آن خانه سه دونگش به نام پدر و سه دونگش به نام عمو بود و بسیار بزرگ ، تصمیم گرفتیم که همه با هم همانجا زندگی کنیم.
خوشبخت و سرحال بودیم تا اینکه آن اتفاق لعنتی افتاد...

سلام
عالیۀ عزیز، ممنون از تذکر به جاتون،اصلاح شد.
کاش قلم من هم به خوبی شما بود، واقعا بهتون تبریک می گم.
یا علی

خواهش می کنم جناب فرخندی.
دوستان من سعی کردم داستان رو مسیر بدم.
خب حالا نظرتون چیه؟

خب من الان نمیدونم این مبحث رو ادامه بدم یا نه؟!
ولی فکر می کنم بدون تعارف مورد استقبال واقع نشد.
نمیدونم شاید بهتر باشه با توافق مسئولین محترم انجمن بسته بشه.
باز هم از دوستانی که تا همین جا هم همکاری و حتی اعلان حضور کردن تشکر می کنم.