به نام خدا
در قرآن بیان شده است که عده ای از انسانها تا ابد در جهنم خواهند ماند،
حال سوال این است که هدف از خلقت این افراد این بوده است که موجب آزمایش و تجربه آموزی دیگران باشند و هیزمی بیش نیستند ؟! که در این صورت چرا جهنم را مجازات این افراد تلقی میکنیم؟
و اگر نه ، آفرینش خلقتی که حتی به اندازه ای هدف خلقت خود را برآورده نمی کند که بتواند پس از میلیاردها میلیارد سال سوختن و تنبیه و تجربه این حقیقت تلخ راه بازگشتی پیدا کند و ندای فطرت ، مرسلین و مجازات در درگاه خداوند نیز اثری در او نخواهد داشت چگونه با حکمت رب العالمین مطابقت دارد؟