تبیان، دستیار زندگی

بنام خدا

سلام

ویرایش:

این تاپیك، تاپیكی باشه برای همه اونهایی كه مشكل من رو دارن

وقتی خانم دكتر نسخه منو پیچوندن، بقیه هم بیان جلو

خجالت هم نكشن

مشاوره درمان گریه كردنم. 

اِ  مگه چیه؟

پسرایی هم هستند كه مثل  دخترا گریه میكنن دیگه.

اما چون از اونا توقع دیگه ای میشه برای همین اینو مشكل میدونن.

اومدم اینجا خانوم مدیر برام نسخه بپیچه

بذارین توضیح بدم، دقیقاً مشكلم چیه.

خب من تو بیشتر یا بهتره بگم تو تمام موقعیتهای احساسی و عاطفی كه برای خودم یا نزدیكانم پیش میاد. تحت تاثیر قرار میگیرم و در جایی كه حتی خواهر كوچیكم هم گریش نمیگیره من اشكم سرازیر میشه.

البته الان دیگه چون زشته اشكم رو بقیه ببینن، خیلی كنترل میكنم خودمو و در آستانه تركیدن بغض خودمو نگه میدارم.

مثلاً اگه بین پدر مادرم كدورتی پیش بیاد و حرفشون بشه. هیچ كدوم از برادر و خواهرام عكس العمل عاطفی شدید مثل منو ندارن، جز من.

 و وقتی اوضاع كمی بحرانی میشه اونقدر گریه میكنم كه دیگه شاید اگه بیشتر میشد، غالب تهی میكردم.

به نام خدا

سلام

برای کنترل حالات و احساسات هیجانی ورزش راهکار موثری می تونه باشه.

هرچقدر قلب قوی تری داشته باشید دیرتر ضربان قلبتون افزایش پیدا میکنه و کمتر متوجه احساسی بودن موضوع و فضایی که قرار گرفته اید می شوید.همچنین می تونید راحتتر روی خودتون مسلط بشید و جلوی لرزش صدا و یا دستتونو بگیرید.

اما اگه بازم صداتون لرزید، ضربانتون شدید شد و یا عرق کردید، سعی کنید بهش توجهی نکیند.به خودتون بگید که کاملا احساس راحتی میکنید و به حرفتون ایمان داشته باشید.

ذهنتونو از موضوع دور کنید.حداقل برای چند ثانیه.

حتی اگه حق با شماست برای اینکه کنترل خودتون رو از دست ندید بی طرفانه صحبت کنید.(مثلا همون موردی که شما از دوستتون عصبانی شدید)

هیچ وقت خودتونو تو شرایط و جریاناتی که بهش حساس هستید داخل نکنید.سعی کنید بین خودتون و اون شرایط حریمی قائل بشید و از دور یا از بالا به موضوع نگاه کنید.

و آخرین موردی که به ذهنم میرسه؛ سنگدل بودنو تمرین کنید:)

برای یه مدت کم هم که شده احساساتو دور بریزید.

تاحدوددی خودم اینارو امتحان کردم و نتیجه داشته.مخصوصا ورزش!

تاپیک خیلی خوبیه.از اول دنبالش میکردم

"اومدم اینجا خانوم مدیر برام نسخه بپیچه "

جناب پارسا زاهد!شما مطب دکتر هم که میرید نسختونو میگیرید و بدون حرفی میاید بیرون؟

حالا من که حق ویزیت نخواستم از شما.ولی حداقلش اینه که قبل از رفتن یه اظهار نظری،حرفی ،خداحافظیی....

بد نبود قبل از اینکه این بحث همینجوری رها بشه یک جمع بندی میکردید که هم من هم بقیه دوستان ببینیم صحبتایی که شد و زمان و وقتی که گذاشته شد نتیجه بخش و موثر بود یا نه.

بنام خدا

سلام

با عرض پوزش از شما

من توصیه های شما رو دیدم.

اما به نظرم شما در جوابتون به صورت كلی جوابمو دادین.

اگه ممكنه راه حل هاتون رو با توضیح و تشریح بیشتر ارائه كنید.

میخواستم اینو زود تر بگم، اما گفتم شاید شما هم سرتون شلوغه و وقت ندارید برای درمان مشكلم توضیح كاملتری بدین.

مثلاً:

با یه سری تکنیکها میتونید هم هیجاناتونو کنترل کنید و به دست بگیرید هم سردردهاتونو درمان کنید.

 من اين تكنيكهايي كه گفتين رو نميدونم چيه اگه بيشتر توضيح بدين ممنونم

و تو جوابهاي ديگتون هم تقريباً جوابتون همين طوري كلي بوده.

ببخشيد كه حالا اين چيزا رو گفتم

" شما در جوابتون به صورت كلی جوابمو دادین. "

بنظرم یکم بی انصافی میکنید جناب پارسا.اگر قرار بود جوابتونو کلی بدم دیگه اینهمه زمان و انرژی نمیذاشتم ،یه سری مقاله و مطلب از یه جایی پیدا میکردمو کپی میکردم.

باید رک و صادقانه بگم که همکاریتون با من در اون حدی که انتظار داشتم نبود.این جمله رو ببینید:

"خب جناب پارسای عزیز.با توضیحات تکمیلی که دادین یه حدسایی میزنم که ایشالا اون بخشش رو از طریق ایمیل باهاتون درمیون میذارم."

شما کوچکترین واکنش و پیگیری نسبت به این جمله من نشون ندادین! رغبت و انگیزه بیشتری انتظار میرفت!

نمیدونم شاید توقع ما از یک مشاور و راهنما به جا و منطقی نیست.مسلما نتیجه مثبت و رضایتبخش فرایند مشاوره و راهنمایی مربوط به هر دو طرف میشه.هم مراجع هم مشاور.اگر از سمت مراجع مقاومتی باشه یا همکاری و همراهی در اون حدی که لازمه نباشه و انگیزه کافی رو نداشته باشه مطمئنا ادامه کار اونجور که انتظار داریم پیش نمیره.

(توی این چند سال تجربه ای که دارم  شما اولین نفری هستین که همچین نظری داره و اولین نفری که شروع کارش با کلی شور و هیجانه و بعد عقب گرد میکنه)

در هر صورت در رابطه با مشکل شما من اونچه که به ذهنم میرسید گفتم(هر چند شما حتی یک کلمه هم در تایید صحبتای من به کار نبردید)و روش های کنترل بر هیجان و استرس رو هم در اینده در یک تاپیک جداگانه قرار میدم.

بنام خدا

سلام

واقعاً ببخشین كه نوع جواب ها ی من همچین برداشتی رو از طرف شما باعث شده.

مطمئن باشین كه من واقعاً هنوز پیگیر این مشاوره شما هستم.

نمیدونم شاید چون من در تمام طول عمرم فقط یه بار به یه روانشانس مراجعه كردم، توقعم از یه روانشانس مثل توقع از یه طبیبه كه ریز به ریز و داروها رو معرفی میكنه و نوبت خوردنشون رو میگه.

در صورتی نسخه ی یك روانشاس واقعاً متفاوت از نسخه طبیبه.

البته این حرف این سو تفاهم رو پیش نیاره كه من از شما برای درمانم دارویی چیزی میخوام.

نه.

اون موارد قبل رو كه گفتین من تا اونجایی كه یادمه برخیشون در من مصداق نداشت و برخی چرا.

و این مطلب قبلی كه گفتین با روشهایی بر هیجاناتم كنترل كنم.

من فكر كردم نسخه شما در واقع باید همین باشه. برای همین هم خواستم اون روشها رو توضیح بدین.

اما در مورد این جملتون: "خب جناب پارسای عزیز.با توضیحات تکمیلی که دادین یه حدسایی میزنم که ایشالا اون بخشش رو از طریق ایمیل باهاتون درمیون میذارم."

سلام به پارسا زاهد عزیز.

این روزا بیشتر از همیشه درگیر یه سری مسائل هستم.(که البته مشکلاتی رو هم که اینروزا همه در جریانش هستیم بهش اضافه شده)

از روز چهارم تیر وقتم آزادتر میشه و میتونیم به صحبتامون ادامه بدیم.

مرسی که صادقانه حس نگرانیتونو بابت علنی شدن مسائل خصوصی مطرح کردین.این حس کاملا طبیعیه و همینکه سوال شما فتح بابی شد برای جریان پرسش و پاسخ خیلی خوبه.ادامه صحبتا باشه از طریق ایمیل.

از همه دوستانی هم که تو این تاپیک شرکت کردنو نظر دادن ممنونم.

موفق باشید.

بنام خدا

سلام

ممنونم از شما

پس منتظرم

اگه ممكنه بعد از هفتم تير مزاحم بشم

سلام

منم این مشکلو دارم اما به حالت هم خنده و هم گریه!

مثلا وقتی که یه بحث جدی میخوام بکنم اگه اون بحث ناراحت کننده باشه زود اشکم سرازیر میشه...

یا خدایی نکرده وقتی کسی مریضی چیزی داره و توی بیمارستان بستریه نمیتونم جلوی خودم رو بگیرم

اینقدر گریه میکنم که سرم درد میگیره!

در مورد خنده هم همین طور اما مشکل من بشیتر سرازیر شدن اشکمه... 

بنام خدا

سلام

negin22 گرامی من منتظرما

البته شاید مشكلی دارین و سرتون شلوغه كه در این صورت صبر میكنم