تبیان، دستیار زندگی

دوستان گرامی از مهم ترین عوامل بهداشت و سلامت، تغذیه است؛ این که چی چیزی مصرف کنیم و چگونه مصرف کنیم.بدن انسان همواره در شرایط گوناگون نیازمند نوع و مقدار مشخصی از خوراکی ها رو داره.این که پرخوری نکنیم و یا کالری بیش از حد به بدن وارد نشه خیلی مهمه.اضافه وزن منشا بسیاری از بیماری هاست.می گویند:«غذاها تا کنون بیش تر از شمشیر ها آدم کشته اند.»

چگونه چاقی به وجود می آید؟

امیر مومنان علی (ع):

کم اتفاق افتد که کسی پرخور باشد و بیمار نشود.

اگر مقدار انرژی که روزانه به انسان می رسد از مقدار مصرف انرژی روزانه بدن تجاور نماید مقدار معینی بر میزان ذخیره افزوده شده و وزن شخص نیز به میزان معینی بالا خواهد رفت لذا مطالعه ی این موضوع لازم است که برای برقراری تعادل بدن انرژی روزانه به مقدار لازم وارد شود.

اگر آدمی آنچه می خواهد بخورد تا هست،تا جایی که نفس کشیدن برایش سخت شود و جایی برای نفس کشیدن باقی نماند مسلما اسراف کرده است، این جاست که رسول گرامی محمد مصطفی(ص) می فرماید:«یکی از اقسام اسراف این است که آدمی هر چه میخواهد بخورد.» و باز می فرماید: «بخورید و بنوشید و صدقه دهید و بپوشید، بی اسراف و تکبر.»

اثر فعالیت عضلانی در لاغر شدن

یعنی رابطه ی کار و لاغر شدن، در حدود نصف انرژی که روزانه مصرف می شود صرف فعالیت عضلانی و کار می گردد.در اشخاصی که کار عضلانی انجام می دهند 75/0 انرژی برای این منظور مصرف می شود.بنابراین واضح است که فعالیت عضلانی مهم ترین وسیله برای مصرف انرژی بدن می باشد(یعنی کار و حرکت و کوشش روزانه) چاقی تنها مربوط به غذاها نبوده بلکه به علل زیر نیز چاقی در افراد به وجود می آید:

راه لاغر شدن چیست؟

علی (ع): «لاغری تندرستی است»

غررالحکم/فصل یک/199

بهترین راه لاغر شدن منحصر به آن است که دریافت انرژی را از مصرف انرژی کم تر نمائیم برای این منظور رژیم های گوناگون پیشنهاد شده که مبنای همه ی آن ها تقلیل مقدار کل انرژی دریافت شده می باشد و اغلب این رژیم های غذایی طوری ترتیب یافته اند که حجم کافی داشته باشند ولی انرژی آن چنانی از خود آزاد نسازند.

اگر شخص غذای کافی دریافت نکند چون انرژی بدن او از مقدار دریافتی تجاوز خواهد کرد در نتیجه مخازن غذایی بدن او تخلیه شده و لاغری فرا می رسد. در موقع فقدان مواد غذایی مواد قندی زودتر از چربی و چربی زودتر از پروتئین به مصرف سوخت و ساز بدن می رسد. بنابر این اگر 24 تا 48 ساعت مواد غدایی به بدن نرسد و کاملا قطع شود ذخائر قندی کاملا تمام می شود . در واقع مصرف تنهای ذخائر قندی کاملا تمام می شود. در واقع مصرف تنهای ذخائر قندی بدون مصرف ذخائر پروتئینی و چربی فقط 13 ساعت زندگی را حفظ خواهد کرد.

پس از این نوبت به چربی ها رسیده که در ظرف 5تا 6 هفته ذخائر چربی رو به اتمام خواهد گذاشت و این آب شدن پروتئین ها مراحل آخر زندگی را موجب می شود.

باید از هیجان و ناراحتی های روحی پرهیز کرد، به طوری که مکرر خاطر نشان شده است هیجانات باعث ترشح مقدار بیش تری انسولین در چاق ها شده که خود این انسولین اضافی، عامل بزرگی در چاق شدن است، زیرا کربوهیدرات ها در مقابل انسولین می سوزند و تبدیل به چربی می شوند.این جاست که گفته اند حرص و جوش باعث چاقی می شود.

در هنگام مبارزه با چاقی باید از ویتامین C زیاد استفاده شود.ویتامین C در ته گل خشکیده ی نسترن بیش تر از همه وجود دارد و نیز در انگور سیاه، تره بار، سبزی ها مخصوصا جعفری، لیموترش، پرتقال، نخود فرنگی، توت فرنگی و گوجه فرنگی و سیب و کلم و میوه های بوته یی و برخی میوه های دیگر فراوان است. برای غنی ساختن خوراکی های ویتامین دار، خوب است به غذای روزانه پیازچه، شوید و جعفری افزوده شود.

راه دیگر لاغر شدن یا سه اصل مهم

سه اصل مهم در درمان طبیعی لاغر شدن موثر و حائز اهمیت است:

1-کلیه ی بیماری ها معلول یک علت اند و آن تجمع مواد زائد در بدن است که طی سال های متمادی در بدن جمع شده اند.این جمع شدن را می توان مربوط به تغذیه غلط، عدم مراقبت از سلامتی بدن و فراهم شدن موجبات خستگی اعصاب از نوع افراط و تفریط و اعتیاد دانست.

(نهج الفصاحه 2697)

درمان این اصل، اتخاذ روشی است که بتواند این جمع شدگی فضولات و این ناهماهنگی عصبی را از بین ببرد.

2- اصل درمان طبیعی این است که خود بدن بکوشد تا مواد زائد خود را تخلیه و آن چه اضافی بر او وارد شده است، جبران نماید.

3- اصل درمان طبیعی این است که چون بدن در خود قدرت اعاده ی سلامتی را دارد باید او را در وضعی قرار داد که این توانایی را بتواند ظاهر کند و این همان است که می گویند قدرت درمانی در دست طبیعت نیست بلکه در خود بیمار است.

راه های کمک به این سه اصل:

امساک در غذا که مهم ترین عامل درمان کننده است و به ساده ترین راه می تواند مواد زائد خود را از بدن خارج کند. زیرا وقتی که غذا کم تر به بدن وارد شود، مواد اضافی انباشته شده در جسم آدمی خود وارد میدان کارزار شده و می سوزد یعنی خود خوری شروع می شود.

رژیم غذایی طبیعی

رژیم غذایی طبیعی را می توان از راه های مختلفی به دست آورد:

1- از راه خوردن میوه جات یا میوه درمانی

از واکنش میوه ها در بدن محیط قلیایی به وجود می آید که لازمه زندگانی طبیعی خون و گلبول های موجود در آن می باشد و این عامل بزرگی در پاک سازی بدن است که از طریق میوه ها ایجاد شده و ضمنا از رشد و نمو میکروب ها نیز جلوگیری به عمل می آید.

کسانی که نمی توانند از میوه جات استفاده کنند از سبزیجات خام و بخار زده می توانند بهره برگیرند.قلیایی بودن خون لازمه ی زندگی است لذا به غذاهایی که دارای واکنش قلیایی هستند اشاره می شود، این غذاها عبارتند از:

شیر- خامه- بادام- شاه بلوط- نارگیل- کلیه انواع سبزیجات به جز ذرت و عدس از میوه ها، تمام انواع آن ها به جز توت فرنگی و آلو بخارایی از چربی ها، کره و انواع مختلف روغن ها.

از شیرینی جات- شکر – شربت- آبنبات و از نشاسته ها، نشاسته ذرت و نشاسته گندم.

2- رژیم غذایی از طریق مصرف میوه جات و سبزیجات توام

در این جا علاوه بر استفاده از میوه جات از سبزیجات و سالاد ها هم استفاده می توان نمود. مثلا سالاد زیر برای اکثر بیماران قابل استفاده می باشد مخصوصا برای بیماران مبتلا به مرض قند:

کاهو- کلم – هویج- شلغم – گوجه فرنگی- خیار- لوبیا چیتی – با مقدار کافی روغن ذرت و آبغوره یا آبلیمو.

این سوپ نیز مناسب بیش تر افراد بوده و همگان می توانند از آن استفاده نمایند جو + گندم + لوبیا چیتی + مقداری جعفری و تره و هویج و گشنیز و یک تکه گوشت مرغ بدون چربی.

اگر گفتند مگر می شود گوشت نخورد؟ در جواب گفته می شود که آیا تا کنون فیل گوشت خورده است که این قدر گوشت در بدن خود انبار کرده است.

چون محیط خون بایستی قلیایی برقرار بماند لذا به غذاهایی که خاصیت اسیدی دارند اشاره می شود:

از گوشت ها: گوشت مرغ و ماهی و صدف.

از چربی ها: گردو، بادام هندی، فندق و پسته.

از نان ها: انواع مختلف، ماکارونی، اسپاگتی و رشته فرنگی.

از سبزیجات: ذرت و عدس.

سلام خیلی مطالب خوبی گذاشته اید من هم در حال جمع آوری یك سری مطالب در مورد چاقی هستم انشالله بتونم این مطالب را قرار دهم 

سلام به دوست خوبمون ستاره کوچولو گرامی

دوست خوبم ما همچنان منتظر مطالب تحقیقی شما هستیم...

و آما مطلبی که بنده پیدا کردم و خیلی به درد خودمم میخوره ... آخه جدیداً...

آیا آماده تغییر هستید؟

شخص چاق باید بداند که وضعیت فعلی او نتیجه شیوه غلط زندگی روزمره وی بوده است و بدون تغییر آن، وزن هم تغییری نخواهد کرد. اگر در رفتارهای غذایی، تغییری صورت نپذیرد، کاهش وزن تقریباً غیر ممکن است.

آیا اضافه وزن دارم؟

اندازه‌گیری شاخص توده بدن یا BMI عملی‌ترین راه تعیین اضافه وزن یا چاقی به شمار می‌رود. پس نخستین قدم، ‌اندازه‌گیری شاخص توده بدن است. شاخص توده بدن به همان‌اندازه مهم است که‌اندازه‌گیری فشار خون.

برای‌اندازه‌گیری شاخص توده بدن باید میزان وزن بر حسب کیلوگرم بر مجذور قد بر حسب متر تقسیم شود. فرض كنید فردی 70 کیلوگرم وزن و 172 سانتیمتر قد دارد، به عبارت دیگر قد  او  بر حسب متر برابر 72/1 است. اگر 72/1 را در خودش ضرب کنیم مجذور قد  این فرد به دست می‌آید یعنی حدود 96/2. حالا 70 را بر 96/2 تقسیم می‌کنیم، یعنی حدود 6/23. پس شاخص توده بدن وی 6/23 است.

برای بزرگسالان اگر شاخص توده بدن بالاتر از 25 ، ولی کمتر از 30 باشد، یعنی فرد دچار اضافه وزن است. کسی که دارای شاخص توده بدن 30 یا بیش از آن است، به بیماری چاقی مبتلاست.

دور کمر:

اندازه‌گیری دور کمر از این رو مهم است که تقریباً با میزان چربی موجود در تنه و دور قلب نسبت مستقیم دارد، به ویژه شاید برخی از آقایان اضافه وزن زیادی نداشته باشند، ولی دور کمر آنها بسیار بزرگ باشد. این هم خطرناک است. در واقع، ‌اندازه دور کمر به ‌طور مستقل از چاقی می‌تواند یکی از عوامل خطرزا به شمار رود که استعداد فرد را در ابتلا به بیماری‌های قلب و عروق، دیابت نوع دوم، چربی بالای خون و پرفشاری خون افزایش می‌دهد.

برای‌اندازه‌گیری دور کمر باید نوار‌اندازه‌گیری را کمی ‌بالاتر از ناف و زیر دنده‌های قفسه سینه قرار دهیم. اگر دور کمر آقایان بیش از 102سانتیمتر و دور کمر بانوان بیش از 89 سانتیمتر باشد، باید به آنها توصیه کرد، تغییراتی را در شیوه زندگی خود ایجاد کنند.

پژوهشگران چه می‌گویند؟

پژوهش‌های موجود به‌ طور کاملاً واضح تاکید می‌کنند که اضافه وزن بر احتمال مرگ و میر می‌افزاید و احتمال مشکلات ناشی از سایر بیماری‌ها را هم افزایش می‌دهد و در مقابل کاهش وزن مانند سدی، از تاثیر عوامل خطرزای بیماری‌های مهم جلوگیری می‌کند.

در بزرگسالان چاقی و بزرگی شکم دو عاملی هستند که جدا از هم خطر آفرین هستند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد همین طور که شاخص توده بدن از 25 بیشتر می‌شود، احتمال مرگ و میر هم افزایش می‌یابد. با فراتر رفتن این شاخص از مرز 30 ، سیر صعودی احتمال مرگ شتاب بیشتری می‌گیرد.

همین امر درباره دور کمر بیش از 102 سانتیمتر در آقایان و بیش از 89 سانتیمتر در بانوان صادق است.

به نام خالق مخلوقات

با سلام و صلوات بر محمد و ال محمد(ص)

بچه ها ببخشید دیر اومدم چون مطالب جمع شده زیاد است نیاز به دسته بندی دارد در اولین فرصت تکمیلش میکنم

ورزش، بعضی‌ها را چاق می‌كند، بعضی‌ها را لاغر دكتر آتوسا كریمی  به طور كلی در بدن انسان، توازن كاملی بین میزان فعالیت‌های روزانه و دریافت موادغذایی وجود دارد. بسیاری از افرادی كه اضافه وزن دارند،  تصور می‌كنند كه فقط و فقط، با ورزش، وزنشان كاهش می‌یابد و دارای اندام  متناسب خواهند شد. تحقیقات در این مورد اطلاعات ضد و نقیضی را نشان می‌دهد. درضمن، یكی از نگرانی‌های افراد ورزشكار، این است كه تصور می‌كنند وقتی فعالیت‌ بدنی خود را كاهش بدهند  ممكن است اشتهای آنها به مقدار قبل كاهش نیابد و با ادامه دادن به غذا خوردن دچار افزایش وزن بشوند. به همین جهت در صورتی كه شما ورزشكار هستید و در حال حاضر متاسفانه به علت آسیب‌دیدگی قسمتی از بدنتان و یا بروز مشكلات دیگر، مدتی قادر به ادامه ورزش نیستید، توصیه می‌شود كه مراقب میزان كالری‌های دریافتی خودتان باشید و میزان غذای خود را كاهش بدهید تا مجددا توازن انرژی بدن شما تنظیم بشود.
به طور كلی انجام فعالیت‌های ورزشی بیش از نیم ساعت موجب تحریك مراكز اشتها می‌شود. با افزایش اشتها و خوردن بیشتر موادغذایی (به ازای تحرك بیشتر در ورزش) فرد قادر به كم كردن وزن نخواهد بود. حتی گاهی، برخی افراد با ورزش كردن، چاق‌تر هم می‌شوند به عنوان مثال: اگر فردی با وزن حدودا 75 كیلوگرم، روزی 1 ساعت به نرمش (با سرعت متوسط) بپردازد، حدود 170 -200 كالری مصرف خواهد كرد حالا اگر پس از این 1 ساعت نرمش یك پیتزا700= كالری و یا دو عدد كلوچه 500  =كالری  صرف كند، تفاوت انرژی كه روزانه به بدن او وارد می‌شود: (با مصرف پیتزا700 -200 = 500 ) (با مصرف كلوچه500 -200 = 300 ) خواهد بود. اگر این كار را  حدودا 2 هفته ادامه بدهد حدودا 1 كیلوگرم =1/2g( كالری )500x14 = 7000  به وزن وی اضافه خواهد شد و تا آخر ماه حدود kg‌‌‌2-2/5 به وزن او اضافه خواهد شد. بنابراین كسی كه ورزش می‌كند، باید مراقب افزایش اشتها و میزان كالری‌های دریافتی خود هم باشد. افراد مختلف با هدف‌های متفاوتی ورزش می‌كنند: *‌ كسانی كه ورزش می‌كنند تا سالم‌تر باشند و از وزن و اندام خود راضی هستند مایلند در همین محدوده وزن خود را حفظ كنند. * كسانی كه ورزش می‌كنند تا اضافه وزن خود را از دست بدهند. * كسانی كه كمبود وزن دارند و می‌خواهند ورزش كند تا این افزایش وزن به طور متناسب ایجاد شود. )1 افرادی كه از اندام و وزن خود راضی هستند (البته باید دقت كنند كه وزن آنها مطابق با تعاریف پزشكی واقعا متناسب باشد) و جهت كنترل و حفظ وزن خود در همین وضع كنونی جهت حفظ سلامتی خود ورزش می‌كنند، می‌توان گفت كه بهترین گروه هستند. این افراد می‌توانند آزادانه هر نوع ورزش را متناسب با سن و وضعیت سلامتی و فیزیكی بدن خود انتخاب كنند و فقط باید مواظب باشند تا افزایش اشتهای ناشی از ورزش آنها با میزان كالری‌های دریافتی‌شان در یك معادله درست قرار داشته باشد. این افراد با ورزش، ذخیره قلبی - عروقی خود را افزایش می‌دهند و احساس سلامتی و نشاط بیشتری خواهند كرد.
) 2 كسانی كه برای حفظ سلامتی  و در عین حال به قصد كاهش چربی‌های اضافی ورزش می‌كنند، بهتر است كه از ورزش‌های هوازی استفاده كنند. این روزها تبلیغات زیادی جهت كاهش وزن و استفاده از انواع و اقسام دستگاه‌های عجیب و غریب، سوناهای مختلف، كمربندهای لاغری  جهت تناسب اندام می‌شود.  اما در حقیقت باید دانست كه جهت رسیدن به اندام مطلوب نیاز به هیچ كدام از این وسایل نیست  بلكه فقط باید سطح اطلاعات افراد در مورد ورزش، نحوه مصرف انرژی، نحوه مصرف موادغذایی بالاتر برود. بهترین نوع ورزش‌ها جهت كم كردن چربی بدن ورزش‌های هوازی (فعالیت‌هایی كه انرژی مورد نیاز بدن از سیستم هوازی تولید انرژی به‌دست می‌آید) است. قبل از انتخاب ورزش به چه نكاتی دقت كنیم؟ )1 ورزشی را انتخاب كنید كه با وضعیت سنی و شرایط سلامتی و جسمانی شما تناسب داشته باشد: نوع ورزش و شدت و مدت زمان فعالیت‌هایی كه مثلا برای افراد 20 تا30  سال انتخاب می‌شود طبعا با فردی كه در سنین 60 تا70 ‌سال قرار دارد متفاوت خواهد بود  و یا كسانی كه مبتلا به بیماری‌هایی مثل تنگی دریچه قلبی، بیماری‌های عروقی، پوكی استخوان (استئوبروز) و آرتروز هستند حتما قبل از شروع ورزش باید با پزشك مربوطه مشورت لازم را داشته باشند.
آگهی
)2 ورزشی را انتخاب كنید كه از انجام آن لذت می‌برید و برای شما تكرار آن قابل اجرا و عملی باشد: همه ما باید سعی كنیم به ورزش كردن عادت كنیم و یاد بگیریم كه ورزش كردن هم مثل مسواك زدن، غذا خوردن، مدرسه رفتن، قسمتی از وقت روزانه ما را به خود اختصاص بدهد. پس باید ورزشی را كه دوست داریم و از آن لذت می‌بریم انتخاب كنیم، مثلا در مورد پیاده‌روی و دویدن تبلیغات زیادی می‌شود ولی اگر شما به انجام آن علاقه‌ای ندارید، می‌توانید مثلا دوچرخه‌سواری  را انتخاب كنید. برخی افراد به اشتباه فقط یك نوع ورزش خاص را انتخاب می‌كنند و مدتی هم به انجام آن می‌پردازند مثلا اسكی، گلف، تنیس، شنا... ولی پس از مدتی به علت تغییر فصل سال، هزینه زیاد تهیه لوازم ورزشی، راه دور منزل تا سالن ورزشی مجبور می‌شوند آن ورزش را ترك كنند و به فراموشی بسپرند. سعی كنید ورزشی را انتخاب كنید كه برایتان به طور روتین یا حداقل هفته‌ای سه بار قابل اجرا باشد و در عین حال از انجام آن لذت ببرید. ممكن است شما از شستن اتومبیل، جارو كردن منزل، كوتاه كردن چمن‌ها و یا باغبانی لذت ببرید و با ادامه این فعالیت‌ها و تلقین این حالت كه از آن لذت می‌برید به آنها ادامه بدهید و كالری از دست بدهید. )3 چند بار در هفته ورزش كنیم؟ شدت و مدت فعالیت‌ ورزشی كه انجام می‌دهیم چه قدر باشد؟ پرواضح است كه هر چه قدر شدت و مدت ورزش و تعداد و دفعات آن در هفته بیشتر باشد كالری بیشتری مصرف می‌شود ولی باید هر فرد با توجه به سن، توانایی، وضعیت فیزیكی و سلامتی خود (در صورت لزوم با مشاوره پزشكی) یك حد اعتدال را رعایت كند. به عنوان مثال ا‌گر كسی بخواهد حدود 1 كیلوگرم از وزن خود را از دست بدهد (یعنی معادل تقریبا 7 تا 9  هزار كالری را بسوزاند و جایگزین نكند) می‌تواند راه‌های مختلفی را انتخاب كند. *ظ‌ می‌تواند رژیمی بگیرد كه روزی حدودا 700 - 900 كالری كمتر از حد مورد نیاز بدنش باشد و بعد از حدود 10 روز، 1 كیلوگرم از وزن خود را از دست می‌دهد ولی تحمل گرسنگی و رعایت این نوع رژیم غذایی برای بسیاری از افراد قابل تحمل نمی‌باشد.
* می‌تواند مسافتی حدود 110 كیلومتر را با سرعت متوسط بدود (یك فرد با جثه حدودا kg 60، با دویدن ملایم تقریبا هر 110 كیلومتر معادل 7 تا 8  هزار  كالری 1 = كیلوگرم مصرف می‌كند) ولی همانطور كه می‌دانیم انجام این كار در طول یك روز تقریبا غیرممكن است. * می‌تواند همان فاصله 110 كیلومتری را تقسیم كند و تقریبا روزانه سه كیلومتر را با سرعت ملایم بدود و بدین ترتیب در آخر ماه حدود 900 تا1000  گرم از وزن خود را از دست خواهد داد و اگر این كار را برای مدت 6 - 8 ماه ادامه بدهد حدود 8  تا 10 كیلوگرم كاهش وزن خواهد داشت كه مقدارقابل توجهی می‌باشد  و كار كاملا عملی و معقولی نیز می‌باشد بنابراین اگر این فرد مواظب باشد به مقدار غذاهای قبلی خود، چیزی اضافه نكند، با روزی تقریبا نیم ساعت دویدن ملایم می‌تواند در عرض 6 - 8 ماه حدود 8 - 10 kg از وزن خود كم كند (پس از  دویدن كلوچه و یا پیتزا ممنوع)!! در مورد شدت تمرینات ورزشی ممكن است شما بتوانید مثلا پله‌های چند طبقه و یا مسافت 2 - 1 كیلومتر را با سرعت بسیار زیاد طی كنید ولی این فقط برای چندین دقیقه قابل انجام می‌باشد. پس بهتر است كه شدت متوسطی را برای ورزش انتخاب كنید ولی مدت ورزش را افزایش دهید. یعنی مدت تمرینات ورزشی نسبت به شدت انجام آنها در اولویت قرار دارد. در مورد شدت و مدت تمرینات ورزشی: همان‌طور كه گفته شد اگر سعی كنیم تمرینات ورزشی مثل غذا خوردن، سركار رفتن، مسواك زدن .
.. تبدیل به جزیی از فعالیت‌های روزمره زندگی كنیم به هدفی بسیار عالی دسترسی پیدا كرده‌ایم ولی  طبق نظر انجمن طب ورزشی آمریكا، انجام ورزش سه الی چهار بار در هفته و هر بار با شدت و مدت مناسب، هم جهت حفظ سلامتی كافی و ضروری است. چند سوال رایج كه در ذهن تقریبا تمامی افرادی كه ورزش می‌كنند تا كاهش وزن داشته باشند مطرح می‌شود:  در كاهش وزن رعایت رژیم غذایی به تنهایی موفقیت‌آمیزتر است یا فقط ورزش كردن كافی است؟ در این مورد باید گفت تحقیقات نشان داده است كه كسانی كه فقر حركتی دارند و جهت كاهش وزن فقط از رژیم غذایی استفاده می‌كنند وزن كم می‌كنند ولی این كاهش وزن آنها بیشتر با كم شدن توده پروتئینی و حجم آب بدن بدست می‌آید (هرچند كه مقادیری هم چربی از دست می‌دهند) ولی شاید در قسمت‌هایی از بدن آنها به شكلی نامتناسب توده‌های اضافی چربی باقی بماند. به همین علت به هر كس كه در حال كاهش وزن می‌باشد توصیه اكید می‌شود كه علاوه بر رفتن روی ترازو و دیدن میزان كاهش وزن، به اندازه‌گیری ضخامت چین پوستی اندام‌ها و شكم (بازوها، ران‌ها، كمر...) بپردازد تا مطمئن باشد كه حین كاهش وزن چربی از دست می‌دهد و نه توده عضلانی!! و اگر می‌بیند كه فقط قطر دست‌ها و پاها كم می‌شود ولی چربی دور شكم كم نمی‌شود به این شك باشد كه مبادا با رعایت رژیم نامناسب در حالت از دست دادن عضلات است نه چربی!! كسانی هم كه فقط ورزش می‌كنند و هیچ‌گونه رژیم غذایی رعایت نمی‌كنند معمولا نمی‌توانند كاهش چشم‌گیر وزن داشته باشند. اگرچه شاید بتوانند وزن قبلی را حفظ كنند و همچنین حجم توده چربی بدن آنها كاهش می‌یابد (كه بسیار مفید است) ولی حجم توده عضلانی آنها اضافه می‌شود و مقداری آب و مایع میان بافتی هم لابه‌لای بافت عضلات آنها تجمع می‌یابد، و در مجموع شاید وزن كلی بدن آنها كاهشی نداشته باشد ولی فرم بدن آنها متناسب و زیباتر از گذشته بشود.‌

از دوست خوبمون ستاره کوچولو ممنونیم

که اطلاعات بسیار مفیدی رو در اختیارمون گذاشتن

منتظر مطالب بعدی شما هستیم

به نام خالق مخلوقات
با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد(ص)

بچه های یه پیشنهاد بهتر نیست اسم این تایپیک به |همیشه متناسب باشید" تغییر کند
آخه این جوری بچه هایی که از لاغری رنج میبرند به دیدن این تایپیک مشتاق میشوند
بعضی اوقات افراد  لاغر چه بسا از یک انسان دارای اضافه وزن بیشتر رنج ببرد
البته باید ببخشید گفتم نظرم را بگم