v
امروزه با پیشرفت و گسترش تکنولوژی، جاسوسی از مردم از محل زندگی و محیط های شخصی گرفته تا حریم اطلاعاتی آنها را نیز شامل می شود. اطلاعات شخصی که افراد در کامپیوترها و دستگاه های الکترونیکی خود دارند معمولا بیش از موارد دیگر به زندگی شان مربوط می شود. با وجود انواع سایت ها، نرم افزارها و حتی سیستم عامل های جاسوسی، کسب اطلاعات شخصی و غیرشخصی از خانواده ها و به خصوص جوان ها روز به روز بیشتر می شود و ضروری است که نسبت به این وضعیت حساسیت بیشتری داشته باشیم.
به گزارش ایران ویج ، به طور کلی همه افراد حق دارند شخصا برای خود تصمیم بگیرند و دانش و اطلاعاتشان چیزی متعلق به شخصیت آنها است و کسی هم حق مداخله ندارد و دخالت دیگران در آن نیازمند مجوز است. اما در حال حاضر اصل مهم تأثیر و تأثر فضای عمومی و خصوصی از سوی سودجویانی که اهداف شوم دارند نادیده گرفته شده است. این سودجویان می توانند معتبرترین کمپانی های فن آوری اطلاعات در جهان باشند که همیشه مورد اعتماد ما بوده اند.
● کارکرد دوگانه فناوری
برخی افراد که شاید بیشتر از یک بار هم با آن ها ملاقات نکرده ای، آن قدر صمیمانه انسان را نصیحت می کنند و سعی دارند افکار و عقاید خود را تحمیل کنند که برای لحظه ای شک می کنی که طرف، غریبه باشد! علاوه بر این ارزیابی و قضاوت کردن با یک نگاه نیز نوعی تجاوز به حریم افراد محسوب می شود که متأسفانه در هر جامعه ای دیده می شود.
امروزه در دنیای فناوری اطلاعات با ابزارهایی مواجه هستیم که کارکردی دوگانه دارند و افراد حتی در خلوت ترین حریم های زندگی هم نگران افشای اطلاعات خود هستند.
حریم خانواده ها به طور معمول با عباراتی مثل آسودگی خاطر و امنیت اسرار، همتراز است و در دو ساختار متفاوت تعریف می شود؛ یکی ساختار فردی است که وضعیت فضای شخصی را مشخص می کند. به عنوان مثال، از نظر علم روانشناسی هر شخص به لحاظ فضای فیزیکی نیازمند حریم مشخصی است که در دایره ای به شعاع ۳۰ سانتی متر تا دو متر در اطراف شخص، متفاوت است و با توجه به فرهنگ ها این فواصل می تواند متفاوت باشد.
ساختار دیگر حریم ما، ساختار عمومی است که ترسیمی از حق عمومی و اجتماعی ما در جامعه است، یعنی آزادی هر فرد در اجتماع زمانی محترم شناخته می شود که با آزادی سایر افراد منافات نداشته باشد.
در واقع هر فردی در اجتماع می تواند با توجه به افکار و ذهنیات خود، حد امنیت مخصوص خود را ترسیم کند و البته تعریف این حد و حدود نیز از دید جامعه مشخص است، به عنوان مثال، ورود به حریم خصوصی خانواده از سوی غریبه ها ممنوع است.
● ضرورت آموزش از سنین پایین
حریم زندگی افراد یکی از اقسام حقوق شهروندی محسوب می شود و دلیل این که این حریم مورد تعرض واقع می شود، این است که افراد نسبت به حقوق خود آشنایی کافی ندارند. به عنوان مثال، هنگامی که شخصی سعی دارد عقاید خود را تحمیل کند یا از عقاید کسی مطلع شود، نمی داند که وارد حریم خصوصی شده است.
علاوه بر این، اطلاع رسانی درخصوص مسائل آن قدر مبهم بوده است که چنان چه فردی از تضییع حق و حریم خود گلایه مند باشد، نمی داند شکایت خود را به کجا ببرد و چگونه مطرح کند.
از منظر روان شناسی تنبیه کردن دارای اصولی است که باید رعایت شود تا اثربخش باشد و در این رابطه اگر نیاز بود که مجرمی را تنبیه کنیم، این تنبیه باید بجا، به موقع و شدید اعمال شود چون در غیر این صورت تأثیر مورد نیاز را نخواهد داشت. البته اگر موارد نقض حریم زندگی افراد از سوی برخی سودجویان با تنبیه های متناسبی همراه باشد، دلیل بر این نیست که موارد کمتری از این جرایم را شاهد خواهیم بود. زیرا قانون نمی تواند به یک باره فرهنگ جامعه را اصلاح کند و تجاوز به حریم خصوصی یا احترام به آن از مواردی است که به فرهنگ برمی گردد و باید از سنین کودکی آموزش داده شود.
وسایل همراه افراد، اماکن خصوصی یا منازل و محل کار، اطلاعات شخصی و ارتباط های خصوصی با دیگران همگی حریم زندگی آنها محسوب می شود. و بازرسی،نرساندن نامه ها، ضبط و فاش کردن مکالمات تلفنی، افشای مخابرات تلگرافی و تلکس و سانسور، عدم مخابره یا نرساندن آن ها، استراق سمع و هرگونه تجسس را قانون ممنوع کرده است.
البته حریم زندگی ما مفهومی نیست که بتوان تعریف مشخصی از آن ارائه کرد زیرا در مواجهه با فرهنگ، فعل و فضاهای متفاوت حد و مرزهای مختلفی به خود می گیرد.
یک مجموعه آپارتمانی را تصور کنید که چندین خانواده درآن زندگی می کنند. مسلما رفتاری که افراد در واحد خود دارند را نمی توانند درمحیط مجتمع هم داشته باشند و همچنین برخوردهایی که در مجتمع دارند، درکوچه و خیابان پسندیده نیست. این حریم تا حدودی نسبی است.
فعل نوع فعل انجام شده یکی از معیارهای خصوصی بودن حریم است. مثلا در همان مجتمع مسکونی افراد می توانند درمنزل خود هر نوع پوششی داشته باشند اما بلند صحبت کردن و پخش موسیقی با صدای بلند تعرض به حریم خصوصی دیگر همسایه ها است.
بسیاری از تصمیم های ما به امور شخصی مان مربوط می شود. مثل انتخاب رشته تحصیلی، شغل یا نوع لباس پوشیدن ما. تا وقتی که این امور شخصی درمحیط خلأ انجام شود و روی فرد و جامعه تاثیری نگذارد می توان آن را حریم نامید اما اگر باعث تعرض به آزادی، اختیار و حق انتخاب بقیه افراد جامعه شود از تعریف خصوصی بیرون خواهد رفت.
● هدف جذب جوان هاست
این روزها با تجهیزات تخصصی تری در زمینه تجسس در اطلاعات شخصی خانواده ها مواجه هستیم؛ به طوری که اگر تا به حال، فقط وسایل دیجیتالی نظیر رایانه و تلفن همراه درمعرض سرقت اطلاعاتی بود، این بار وسایلی به بازار آمده است که از طریق آن می توان به راحتی گفت وگوهای خصوصی مردم را در محیط کار و یا منزل شنود کرد و از این بدتر اینکه می توان با برخی از این وسایل از زندگی مردم، بدون اینکه خودشان متوجه شوند، فیلم و عکس تهیه کرد.
این درحالی است که فروشندگان وسایل جاسوسی، برای آن که مشتریان را به خرید محصولاتشان ترغیب و آن ها را مجاب کنند که محصولاتشان مجرمانه نیست، در تبلیغاتشان این گونه بیان می کنند که این ابزار بهترین وسیله برای با خبر شدن از اتفاقات خانواده است تا بتوانید لحظات خوبی برای اهل خانواده خود به وجود آورید.
فروش این محصولات که هدف اصلی آن جذب جوان هاست تهدیدی جدی برای امنیت مردم درمحیط های خصوصی است. جالب این که هر روز به تعداد فروشندگان این آثار افزوده می شود و به تبع آن ، خریداران جوان آنها هم گسترس می یابند.
● جاسوسی در فضای اینترنتی
همه ما انتظار داریم که وب سایت ها باید به حریم اطلاعاتی کاربرانشان احترام بگذارند، اما طبیعت اینترنت باعث می شود که چنین قوانینی خیلی زود به دست فراموشی سپرده شوند، چون در واقعیت چه طور می توان حد و مرزی را برای اطلاعاتی که روی اینترنت گذاشته می شوند تعیین کرد؟
وقتی شما اطلاعاتی را روی یک سایت اینترنتی به اشتراک می گذارید، به سادگی و به طور گسترده ای هم پخش می شود. در این صورت اگر اطلاعات اصلی را کاملا پاک هم کنید، باز هر کسی ممکن است در جای دیگری نسخه ای از آن را پیدا کند. جالب این که اصلا نمی توان فهمید که تا چه حد این اطلاعات پخش شده و همه آنها را هم را نمی توان از بین برد.
بدون شک وضع قانون برای حفظ حریم کاربران اینترنت غیرعملی باشد، اما فناوری، گزینه های دیگری را هم در اختیار ما قرار داده است. برای مثال، شرکت آلمانی شون برگ در شهر اخن تکنیکی ساخته که توسط آن می توان برای عکس ها تاریخ انقضا مشخص کرد.
این تکنیک که «اکسپایر پیج» نامیده شده، عکس ها را با کلیدی رمزگذاری می کند که باعث می شود فقط تا قبل از زمان خاصی، آن عکس قابل دیدن باشد.
هر چند این روش هم تازه اول راه است. اگر کسی قبل از زمان انقضا به عکس دسترسی داشته باشد، پخش کردن آن اصلا کار سختی نیست.
اما تنها راه مطمئن برای حفظ اطلاعات شخصی و جلوگیری از پخش شدن اطلاعاتی که نمی خواهیم، این است که اصلا از اول اطلاعاتمان را روی اینترنت به اشتراک نگذاریم.
● جاسوسی از جوان ها
روزنامه دیلی میرر به تازگی مقاله جالبی در مورد سوءاستفاده از جوان ها از سوی برخی سازمان های اطلاعاتی منتشر کرده که ضرورت آموزش نوجوان ها و جوانان را بیش از گذشته متذکر می شود.
افرادی که در شرکت هایی به اصطلاح نظرسنجی اجتماعی استخدام می شوند نمی دانند که دست به چه کار خطرناکی می زنند. آنها برای گذران وقت و حرف زدن با دیگران اینترنت می گشایند امری که در نظر بسیار ساده و پیش پا افتاده است اما نمی دانند که آن یکی از محورهای اصلی کسب اطلاعات توسط سازمان های اطلاعاتی هستند زیرا این سازمان ها به راحتی می توانند از طریق رفتارهای جوانان که بخش فعال جامعه را تشکیل می دهند جوامع را کنترل و آن را زیر نظر قرار دهند.
فضای سایبری با وجود نکات مثبت جنبه های منفی زیادی نیز دارد و برخلاف آنچه گفته می شود که اینترنت عامل آزادی اطلاعاتی فرد در جامعه است، در بسیاری موارد افراد را به دام سازمان های جاسوسی می اندازد.
در جولای ۲۰۱۰ میلادی روزنامه فیگارو از وجود یک شبکه جاسوسی برای استخدام مزدور که روانشناسان زبده در آن اطلاعات مختلف را جمع آوری می کنند خبر داد.
این روند شباهت زیادی به فیلم های هالیوودی دارد اما برای بسیاری غافلگیرکننده بود زیرا جزئیات پرونده های سری را فاش کرد که از منابع موثق جمع آوری شده بود.
این شبکه عبارتست از مجموعه شبکه هایی که توسط روانشناسان سازمان های اطلاعاتی اداره می شود و مأموریت آنها جذب جوانان کشورهای جهان سوم و کشورهای آمریکای جنوبی مانند ونزوئلا و نیکاراگوا بود.
در این شیوه سعی بر آن است که از افراد مخالف با حکومت خود و یا افراد عادی استفاده شود که گرایش های سیاسی ندارند اما قادرند اطلاعات خوبی درباره اماکن و اوضاع ارائه دهند.
در حقیقت هر فردی که برای گذراندن اوقات فراغت و رفع نیازهای روحی خود قدرت استفاده از اینترنت را دارد یک پتانسیل خوب به شمار می آید. زیرا سایت هایی که مورد توجه جوانان است گستره زیادی برای گفت وگو در اختیار آنان قرار می دهد.
نکته بسیار مهم دیگر آن است که فرد می تواند سخنان خود را در خفای کامل بگوید و از اسم مستعار یا کد استفاده کند که این امر آزادی بیشتری به وی می بخشد.
از سوی دیگر سخن گفتن با جنس مخالف و یافتن آن برای گفت وگو امری عادی برای برخی از جوانان است امری که جاسوسی را برای مأموران اطلاعاتی به ویژه در مناطق حساس دنیا آسان می سازد. بزرگ ترین ویژگی کاربران اینترنتی نیاز آنها به گفت وگوست. افرادی که چت می کنند عمدتاً با مشکل بیکاری، مشکلات فکری و عقده های روحی و روانی مواجهند و برای گذران وقت در جست وجوی افراد همفکر یا کسانی هستند که با آنها درددل کنند. امروزه با فناوری های گسترده از نظر علمی جمع آوری اطلاعات کار پیچیده ای به شمار نمی رود و بسیار آسان تر از گذشته است.
در گذشته جذب مزدور به صورت مستقیم صورت می گرفت اما در حال حاضر چنین اشخاصی آماده اند و می توان به طور غیرمستقیم با افراد به تبادل نظر پرداخت و اسرار و اطلاعاتشان را تخلیه کرد.
اینترنت فقط پنجره ای رو به جهان نیست بلکه ابزاری خطرناک برای ورود به حریم خانواده و استفاده از افراد اهداف جاسوسی نظامی نیز می باشد. بیشترین کاربران آنلاین را هم جوانان تشکیل می دهند. لذا باید به یک نکته بسیار مهم توجه داشت. اینترنت عاملی است که باعث می شود فرد بدون آنکه صندلی اش را ترک کند تمام جهان را با هم ببیند. این یک دستاورد بسیار بزرگ علمی است اما نتایج منفی نیز دارد زیرا سوءاستفاده از این شبکه گسترده منجر به آن می شودکه اینترنت خود به عاملی برای ایجاد خلا تبدیل شده و فرد پیوسته برای گفت وگو از طریق آن احساس نیاز کند. بدون آنکه بداند چرا باید از طریق این وسیله سخن بگوید.
اگر بخواهیم درباره اوضاع جاری در کشورهای مختلف سخن بگوییم امری که نمی توانیم به هیچ عنوان آن را از وضعیتی شخصی افراد جدا کنیم. افرادی که احساس یأس و ناامیدی کرده و خود را تحت فشار می بینند. لذا بهترین راه را گفت وگوی پنهانی می دانند تا اندکی از فشارهای خود را تخلیه سازند.
چت و آشنایی از طریق آن عبارتست از زمینه ای که برای جوان هموار می شود تا برای اولین بار بتواند حرف بزند و گوش کند. لذا جزئی ترین اطلاعات نیز مهم است و باید تمام اطلاعات از طریق بازی با روحیه فرد جمع آوری شود. متأسفانه در حال حاضر جلوگیری از بلای چت بسیار دشوار و غیرممکن است. اما باید توجه داشت که فقط جوانان در معرض خطر قرار ندارند بلکه تمام اقشار دیگر مانند پزشک، مهندس و کارمندان و نظامیان نیز هر لحظه ممکن است در چنین دامی افتند.
هدف برخی سایت ها آن نیست که جوانان دنیا را کشف کرده و یا فاصله میان کشورهای جهان کوتاه شود، بلکه هدف، جنگی تازه علیه جوامع و خانواده هایی است که فرزندانشان را برای دنیای امروز آماده نکرده اند.
( کیهان )
