تبیان، دستیار زندگی

براى جلوگیرى از ریزش مو چه باید كرد؟ 

منبع:روزنامه جوان

ریزش موى سر آقایان یا طاسى از ۲۰ تا ۳۰ سالگى به صورت ریزش تدریجى مو عمدتا در ناحیه گیجگاهى و پیشانى شروع مى شود و سرعت ریزش مو در افراد مختلف متفاوت است و ارثى مى باشد. ریزش مو از فرق سر و یا از پیوستگاه پیشانى و گیجگاهى دیده مى شود. این نوع ریزش در اثر هورمون مردانگى ( آندروژن) ایجاد مى شود و اگر در ابتداى شروع ریزش به پزشك مراجعه كنید با دریافت لوسیون ها و محلول هاى موضعى ریزش مو كاهش یافته و یا متوقف مى شود.

درمان هاى موضعى

بیمارانى كه طاسى آنها از سنین جوانى شروع مى شود، بیشتر ناراحت هستند و تمایل دارند كه با كارشناسان غیرپزشك در كلینیك هاى مو مشاوره كنند. این كلینیك ها انواع فرآورده هاى موضعى را ارایه مى دهند كه هیچ یك ارزشى ندارند. بیمارانى كه به دنبال مشورت براى ریزش مو هستند را باید آگاه ساخت كه در این برنامه هاى طولانى و گران قیمت وارد نشوند و به جاى آن از كلاه گیس پیوند مو یا پیوند پوست حاوى مو یا جراحى استفاده كنند.

طاسى تكرارى:

ریزش مو ناگهانى و تقریبا كامل در یك یا چند نقطه خاص از موى سر یا ریش، ابرو و مژه ها دیده مى شود و معمولا به صورت تكه هاى گرد یا بیضى فاقد موخود را نشان مى دهد و معمولا در افراد زیر ۴۰ سال دیده مى شود كه در آقایان بیشتر در موى سر و ریش دیده مى شود. رشد دوباره مو در آن ناحیه در عرض یك تا سه ماه بعد شروع مى شود و ممكن است بعد از آن ریزش مو در نقاط دیگر رخ دهد.

تاثیر مسایل روانى بر ریزش مو

معمولا مسایل روانى مثل استرس هاى روحى در ایجاد آن نقش دارد. این حالت معمولا با بیمارى خاصى همراه نیست فقط گاهى همراه آن فرورفتگى هایى در ناخن هاى افراد دیده مى شود كه چندان مهم نیست. در صورت وجود چنین حالتى فرد باید حتما به پزشك مراجعه كند و مطمئن باشد كه با درمان هاى انجام شده این حالت حتما درمان خواهد شد.

تاثیر تغذیه در ریزش مو

ریزش مو در كودكان به خاطر تغذیه مى باشد، همچنین در افراد گیاهخوار كه فقط از گیاهان براى تغذیه استفاده مى كنند و در افرادى كه دچار بى اشتهایى عصبى و بیمارى هاى شدید مثل سرطان هاى پیشرفته و ناراحتى هاى گوارشى هستند ممكن است دیده شود. در افرادى كه غذاى مغذى مى خورند و سالمند چنین مشكلى دیده نمى شود. پروتیین از جمله مواد غذایى است كه كمبود آن سبب ریزش مو مى شود البته نیازى نیست شما در خوردن این مواد افراط كنید ضمن این كه مصرف زیاد از حد پروتیین باعث رشد بیش از حد موها بیش از آنچه ذاتا وجود دارد، نمى شود.

كمبود آهن از علل ریزش مو

كمبود آهن پس از پروتیین، بیشترین علت ریزش مو است، كم خونى ناشى از فقر آهن بر روى تمام سلول هاى بدن از جمله فولیكول هاى مو تاثیر مى گذارد و باعث وقفه در رشد موها و ریزش آنها مى شود. همچنین در افرادى كه دچار زخم معده و یا اثنى عشر و یا خونریزى در هرجاى بدن هستند نیز ریزش مو دیده مى شود. باید توجه داشت كه در بسیارى از خانم هایى كه دچار ریزش شدید مو هستند كم خونى آهن دیده مى شود. بنابراین در چنین افرادى باید آزمایش هاى لازم انجام و نسبت به درمان آن اقدام شود. براى درمان كم خونى آهن معمولا مى توان از داروهاى حاوى آهن استفاده كرد. اما مصرف غذاهاى آهن دار در درمان و به خصوص پیشگیرى از این مشكل موثر است غذاهایى چون گوشت قرمز، مرغ، ماهى، جگر، تخم مرغ و حبوبات مثل عدسى و لوبیا و سبزى ها، آهن فراوانى دارند ولى متاسفانه آهن موجود در حبوبات و سبزى ها خوب جذب نمى شود. میزان نیاز روزانه به آهن در یك فرد بزرگسال ۱۰ میلى گرم است كه این مقدار در دوران باردارى و شیردهى بیشتر مى شود. به همین جهت توصیه مى شود كه در نیمه دوم باردارى و همچنین زمان شیردهى آهن بیشترى استفاده شود.دختران نوجوان نیز به علت این كه در سنین رشد هستند نیاز بیشترى به آهن دارند.

علل كمبود آهن

در كشور ما دو عامل مهم ایجاد فقر آهن، عبارتند از مصرف چاى همراه غذا و مصرف نان هایى كه خمیر آنها ورنیامده است. به همین جهت بهتر است چاى را یك ساعت پس از مصرف غذا بنوشید و از نان هایى كه خمیر ورآمده دارند و بدون جوش شیرین پخت مى شوند استفاده كرد.

مصرف ویتامین ها

تبلیغات بسیارى درباره این مواد براى تقویت موها شده است: اما باید بدانیم كه تاكنون ثابت نشده است كه انواع ویتامین ها در رشد موها تاثیر قابل توجهى داشته باشند. از سویى مصرف زیاد هیچ ویتامینى نقشى در كاهش ریزش مو و یا تقویت رشد موها ندارد. ضمن این كه برعكس مصرف بیش از حد ویتامین A مى تواند باعث ریزش موها شود. از سوى دیگر ویتامین هاى موجود در شامپو ها و سایر فرآورده هاى موضعى جذب پوست نمى شوند و هیچ كارایى جهت تقویت و رشد موها را ندارند و وجود آنها بیشتر جنبه تبلیغاتى دارند.

خاتمه

در خاتمه لازم است بدانید كه تنها برخى از مواد ریزش مو مربوط به تغذیه مى شود و در بیشتر افراد ریزش موها ربطى به نوع تغذیه ندارد و تغییر در عادات غذایى باعث نمى شود به صورت كامل جلوگیرى از ریزش مو شود.

هر كدام از ما تقریباً یك سوم از زندگی خود را در خواب سپری می كنیم . در واقع خواب، تأثیر چشمگیری در حفظ سلامت و تعادل بدن دارد. نیاز به هفت یا هشت ساعت خواب شبانه برای همه یكسان نیست. بی خوابی زمانی مطرح می شود كه با تغییر مدت و كیفیت خواب فعالیتهای روزانه فرد را دچار اختلال كند.بد خوابی مشكلی آزاردهنده ای است؛ بخصوص اگر مدتها گرفتار این ناراحتی باشیم. خوردن یك خواب آور اولین راه حلی است كه به ذهن می رسد. بی خوابی گاه تدریجی و گاه ناگهانی (با تغییر ساعتخواب) است. بی خوابی می تواند وخیم (كمتر از دو هفته)، نیمه وخیم (دو هفته تا 6 ماه) و یا مزمن (6 ماه یا بیشتر) باشد.در مراحل ابتدایی بی خوابی، فرد با رفتن به رختخواب نمی تواند بخوابد و بعد از گذشت بیش از 30 دقیقه به خواب می رود. در مرحله متوسط، شخص دفعات مكرر از خواب بیدار می شود و در كل بیشتر از 30 دقیقه بیدار است. كسی كه دچار بی خوابی شدید است، صبح خیلی زود و گاه نیم ساعت قبل از عادت همیشگی اش بیدار می شود.
با این حال، درمان بی خوابی در وهله نخست، استفاده از داروهای شیمیایی نیست. توضیحات پزشكی در این باره كاملاً روشن و واضح است: «در مورد بی خوابیهای درازمدت، نخست باید تأثیر بی خوابی را در عملكرد روزانه فرد بررسی كرد. اگر این تاثیر متوسط و تا حدی پایین بود (در بیشتر موارد مشكل به این شكل است)، درمان رفتاری توصیه می شود. اگر این تاثیر شدید باشد، در كنار درمان رفتاری از داروهای خواب آور نیز چندین روز تا چند هفته تجویز می شود.»در واقع درمان رفتاری با تغییر عادات برای بهبود خواب توصیه می شود. مشكلی كه مصرف داروهای خانواده بنزو دیازپین ها در پی دارد، ایجاد سندرم (بیماری) ترك داروست ، به این معنا كه قطع دارو تاثیرات نامطلوبی دارد كه جلوگیری از آنها بسیار مشكل است. این علائم در 80 درصد كسانی كه به مدت سه سال و در 15 تا 26 درصد افرادی كه مدت زمان كمتری از این داروها استفاده كرده اند، دیده می شود.
همچنین هر چقدر مدت استفاده از این دارو ها بیشتر باشد، قطع دارو مشكل تر است. این مشكل زمانی حادتر می شود كه با افزایش سن، قطع دارو به مراتب سخت تر می شود.استفاده از داروهای خواب آور در صورتی توجیه منطقی دارد كه بی خوابی اثرات منفی بسیاری در عملكرد روزانه داشته باشد. اما در صورت مصرف، باز هم باید به نكات زیر توجه كرد:
- نباید چند نوع داروی خواب آور را با هم مصرف كرد.
- بیش از دو تا چهار هفته از این دارو ها استفاده نكنید.
- پایین ترین دوز دارویی را در ابتدا شروع كنید و با مؤثرترین دوز پایین درمان را ادامه دهید.
حتی در مورد بی خوابی مزمن نیز مصرف روزانه داروهای خواب آور تجویز نمی شود. حداكثر مدت مصرف سه هفته است و توصیه می شود از درمانهای كوتاه مدت به جای درمانهای بلند مدت استفاده شود. پزشك معالج باید به طور منظم تاثیر چنین دارویی را در مورد تشخیص مصرف آن بررسی كند. تاثیرات نامطلوب و سندرم ( بیماری) ترك داروهای خواب آور، بسیار كمتر از حد واقعی مطرح می شوند. در فرانسه به این گروه از داروها، داروهای ناچیز و پیش پا افتاده اطلاق می شود. موضوع نگران كننده این است كه مصرف این داروها در سنین پایین رو به افزایش است.
دكتر «ژوزف دیب» متخصص اعصاب و بیماریهای مربوط به بی خوابی درباره علل بی خوابی و تأثیرات داروهای خواب آور توضیح می دهد:

مهم ترین علل بی خوابی چیست؟

- در بیشتر موارد بی خوابی به علت رعایت نكردن بهداشت خواب است كه باعث بی نظمی در ریتم خواب می شود. دیر خوابیدن، بیدار شدن زود و بی موقع، كاهش مدت زمان خواب به علت بیداریهای مكرر، اضطراب، هیجان، احساس شكست و . . . عوامل آشفتگی در خواب و علل بی خوابیهای مزمن محسوب می شوند. گذشته از این، بی خوابی می تواند نشانه برخی بیماریها و اختلالات روانی و عصبی مانند افسردگی، روان پریشی، بیماری های سیستم اعصاب مركزی و بیماریهای زوال عقل مثل پاركینسون باشد. اما گاهی نیز منشأ بی خوابی را در برخی داروها مثل انواعی از داروهای ضد افسردگی می توان یافت كه موجب تغییر در ریتم خواب و یا بی خوابی واقعی می شوند و سرانجام اینكه تمام داروهای روان پریشی حاوی كافئین، آمفتامین و یا دیگر مولكولها هستند كه در بروز بی خوابی تأثیرگذارند.

بی خوابی چه تأثیری در سلامتی دارد؟

- مهمترین تأثیر بی خوابی، احساس خستگی و كسلی در طول روز است. این خستگی در اغلب موارد با كاهش تمركز و هوشیاری، چرت زدن در طول روز و عدم كنترل خودرو، همراه است. بی خوابی در مدت زمان طولانی ممكن است نشانه ای از خستگی مزمن باشد.

چه اصولی را در مورد بهداشت خواب باید رعایت كرد؟

- ساعت خوابیدن و بیدار شدن حتی در روزهای تعطیل، باید ثابت و مشخص باشد. این نظم در ساعات خواب تأثیر همزمان كردن را در سیكل خواب و بیداری دارد. غذای سبك، پرهیز از مواد محرك مثل چای، قهوه، تنباكو و . . . ، دوش آب گرم، ورزش در آخر شب و سرانجام استراحت و آرامش عواملی اند كه باعث خواب راحت و آرام می شوند.

پزشكان متخصص در زمینه خواب چطور می توانند به بیماران مبتلا به بی خوابی مزمن كمك كنند؟

- هنگامی كه بی خوابی كیفیت زندگی بیمار را در طول روز دچار مشكل كند، برای درمان آن حتماً باید با پزشك متخصص در زمینه خواب مشورت كرد. پزشك با توصیه هایی درباره اصول بهداشت خواب، بیمار را در جهت بهبود بیماری كمك می كند. امروزه پزشكان تأكید زیادی روی آرامش و تمدد اعصاب دارند كه مانع از مصرف بی اندازه داروهای خواب آور می شود.اما باید دقت داشت كه این اصول به طور هماهنگ اجرا شود. آرامش، خوابیدن را راحت تر و كیفیت خواب را بهبود می بخشد. در دوران بی خوابی شدید كه مدت سه هفته یا بیشتر نیاز به مصرف داروهای خواب آور است، نباید داروهای خواب آور و آرام بخش تجویز شود؛ زیرا داروهای خواب آور هیچ تأثیری در درمان بی خوابی مزمن ندارد، بلكه مشكلاتی مثل وابستگی، ترك عادت و بیماری ترك دارو را به دنبال دارد. برعكس می توان از بعضی داروهای تنظیم كننده خواب مثل انواع داروهای ضد افسردگی استفاده كرد.

به جز بی خوابی مزمن، در مورد دیگر مشكلات خواب نیز معاینات تخصصی لازم است؟

- بله . برخی از افراد دچار مشكلات تنفسی در خواب هستند. در واقع گاهی عملكرد مغز در مورد تنفس دچار اختلال می شود. این مشكلات تنفسی در خواب باعث بیداریهای مكرر شده و ممكن است موجب بیماریهای قلبی عروقی نیز شود. در مورد بیماری ناركولپسی ( تمایل غیر قابل كنترل و مكرر به خواب) نیز باید با پزشك مشورت كرد. علایم این بیماری خواب رفتن های ناگهانی در طول روز، افزایش چرتهای روزانه و در بعضی موارد كاهش تحرك است. ناركولپسی بیماری ارثی با سابقه فامیلی است كه شیوه درمان آن در آزمایشگاه خواب تحقیق می شود.در حال حاضر این بیماری با داروهای بیداری كه كاملاً شبیه سیستم عصبی عمل می كند و در ضمن اعتیاد آور نیز نمی باشد، درمان می شود. بی حوصلگی كه از آن به «سندرم پاهای بدون استراحت» نیز یاد می شود، یكی دیگر از مشكلات خواب است كه منشأ آن هنوز شناخته نشده است. در این بیماری فرد در هنگام خواب یا در نیمه های شب به نحوی دچار گرفتگی عضلات می شود كه مجبور است راه برود. سالمندانی كه به ناراحتیهایی مثل وابستگی شدید به داروهای خواب آور، خرخر و اختلالات حافظه دچارند، نیز باید تحت معالجه قرار گیرند.

خواب كافی و مفید برای سلامتی را چطور تشخیص دهیم؟

- تنها هنگامی باید گفت مقدار خواب به اندازه كافی است كه در طول روز احساس نشاط و شادابی كنیم. در موقع خواب، بافتهای بدن، حافظه و سیستم هوشیاری در حال استراحت هستند. خواب همچنین مانع از استرس و بیماریهای عفونی می شود.

اتاق خواب مناسب چه شرایطی باید داشته باشد؟

- درجه حرارت اتاق نباید بیشتر از 19 درجه سانتی گراد باشد. تهویه اتاق باید مناسب باشد ودر رنگ آمیزی اتاق خواب از رنگهای تند و زننده استفاده نكنید. اندازه تختخواب نیز باید مناسب و تشك نه خیلی نرم و نه خیلی سفت باشد.

ریزش موی زنان 

منبع: www.salamatiran.com

زنان به ندرت طاس می‌شوند ولی ریزش مو در انسان امری غیرقابل اجتناب است. میزان آن بستگی به عوامل گوناگون دارد مانند ارث، بیماری، کاهش وزن سریع، حاملگی، اضطراب، آلودگی‌های محیطی، تغییرات هورمونی و مصرف برخی داروها، همه این عوامل می‌توانند بر چرخه طبیعی رشد مو اثر بگذارند. شایع‌ترین علت ریزش موی زنان به نوع آندروژنیک معروف است که سبب ریزش مو در 30 تا 40 درصد زنان می‌شود. در زنان، هورمون آندروژن به وسیله تخمدان‌ها و غده آدرنال ترشح می‌شود. کاهش موی سریع یا طاسی ممکن است مربوط به مشکل این غده مانند تومور تخمدان یا آدرنال باشد. ماینوکسیدیل جلدی یا همان روگین، تنها داروی مورد تایید اداره غذا و دارو آمریکا (FDA) است.
این دارو را می‌توان از داروخانه‌ها تهیه کرد تا روزی دو مرتبه به پوست سر مالیده شود و برای تاثیر کامل حداقل چهارماه باید استفاده شود. به جز موارد نادر تحریک پوست مو، ماینوکسیدیل عوارض جانبی دیگری ندارد ولی مصرف آن را باید ادامه داد در غیر این صورت موهای درآمده دوباره می‌ریزند. البته این دارو برای همه موثر نیست. تاثیر آن در 30 تا 40 درصد افراد به طور کامل مشهود است.درباره وضعیت خود با پزشک‌تان مشورت کنید. شاید او مایل به انجام آزمایش‌هایی برای تشخیص آنمی فقر آهن، مشکلات تیرویید یا تحقیق درباره برخی عوارض جانبی داروهای مصرفی شما باشد. اگر این آزمایش‌ها طبیعی بودند، برای آزمایش پوست سر و مو به یک متخصص پوست مراجعه کنید.

دختران خردسال امروز- مادران نابارور فردا 

محققان می گویند احتمال سقط جنین در زنانی كه هنگام خردسالی در معرض دود سیگار والدینشان بوده اند، بسیار زیادتر از دیگران است. در مطالعه ای كه بر روی 2200 نفر از زنان باردار غیر سیگاری صورت گرفته است، محققان دریافتند خطر سقط جنین در آنان كه در هنگام خردسالی در معرض دود سیگار والدینشان بوده اند، 80 درصد بیشتر از كسانی است كه والدینشان سیگاری نبوده اند. سیگار كشیدن والدین باعث صدمه دیدن كودكان در خردسالی شان نیز می شود؛ صدماتی از قبیل به دنیا آمدن كودك با وزن كم و یا تنگی نفس.
بنابر گزارش دكتر «جان میكر» از دانشگاه میشیگان و همكارانش این تحقیق اولین پژوهشی است كه نشان می دهد رابطه ای میان كودكان در معرض دود سیگار و توانایی باروری آنان در بزرگسالی وجود دارد. این آزمایش همچنین نشان می دهد محركهای محیطی از قبیل دود سیگار برای خردسالان ممكن است در بزرگسالی آنها را دچار امراض مختلف كند. این یافته ها براساس آزمایشهایی است كه بر روی 2162 زن باردار در یكی از كلینیكهای باروری بوستون صورت گرفته است. با توجه به نتایج این بررسی زنان بارداری كه در كودكی هر دو والدینشان سیگاری بوده اند بیشتر در معرض خطر سقط جنین می باشند. دكتر میكر و همكارانش معتقدند دود سیگار شامل هزاران ماده شیمیایی است كه برخی مانند سرب، بنزن و كادمیوم برای بارداری مضرند. وی می گوید: یافته های ما نشان می دهد سیگار كشیدن نه تنها بر سلامت كودكانمان تأثیر می گذارد، بلكه سلامتی نوه هایمان را نیز تهدید می كند.

موهاى زائد و درمان آنها با لیزر 

منبع:روزنامه جوان

تمام سطح بدن به جز لب ها و كف دست و پا پوشیده از مو مى باشد. تعداد فولیكول هاى مو یا ریشه هاى مو، از قبل از تولد ثابت است و بستگى به عوامل ژنتیكى دارد. در موقع تولد به جز ابروها، مژه ها و موهاى سر كه اصطلاحا موهاى ترمینال گفته مى شود، بقیه موها كركى و یا در واقع نازك و روشن هستند. موهاى زاید در خانم ها در نواحى بالاى لب، چانه و در امتداد خط ریش و در قدام سینه، اینها وابسته به هورمون مردانه مى باشد. در زنان هورمون مردانه توسط تخمدان و غدد كلیوى ترشح مى شود و همچنین مقدارى از هورمون مردانه خون در زنان به علت تبدیل پیش ساز هورمون مردانه در بافت چربى، به هورمون مردانه مى باشد. این مساله توجیه آن است كه موى زاید را در خانم هاى چاق، بیشتر مى توان یافت بنابراین كاهش وزن در خانم هاى چاق مى تواند به كاهش موهاى زاید نیز كمك كند.

علل بروز موهاى زاید

۱- ژنتیك: عامل ارث در ایجاد موهاى زاید بسیار مهم است در بعضى از زنان به صورت ارثى ریشه موهاى آنها حتى به میزان پایین هورمون مردانه در خون حساس مى باشند.
۲- سندرم تخمدان چند كیستى یا وجود كیست هاى متعدد تخمدانى: این بیمارى معمولا همراه با موى زاید، تخمك گذارى نامرتب، اختلال قاعدگى و چاقى مى باشد. بروز جوش و پوست چرب نیز از علایم آن است.
۳- داروها: بسیارى از داروها مانند میتل تستسترون، دانازول و داروهاى آنابولیك و یا كورتون هاى خوراكى و گاهى موضعى ( در اثر تداوم مصرف) باعث ایجاد موى زاید مى شوند. فنى توئین( نوعى داروى ضدصرع) و ماینوكسیدیل نیز مى توانند رشد موهاى كركى را سریعتر كنند.

درمان

نوع درمان بستگى به علت بیمارى دارد، موى زاید مى تواند فقط علامت یك بیمارى باشد. درمان دارویى این بیمارى توسط هورمون هاى ضدهورمون مردانه مى باشد كه نگرانى اكثریت بیماران از ایجاد نابارورى توسط این داروهاست. اما امروزه یكى از بهترین و جدیدترین روش هاى رفع موهاى زاید، لیزر موهاى زاید مى باشد. روش لیزر به این صورت است كه مقدارى از انرژى توسط نور، به وسیله رنگ دانه مو به صورت گرما جذب شده و این گرما توسط ساقه مو به ریشه مى رسد و باعث سوختن ریشه مو مى شود.

عوارض لیزر

قرمزى و بروز زخم در روزهاى اول پس از انجام لیزر عوارض معمول لیزر مى باشد كه اگر زیر نظر پزشك متخصص انجام شود، جاى نگرانى ندارد، البته باید تا حد امكان از بروز زخم اجتناب شود. زیرا در افراد داراى پوست تیره مى تواند باعث لك صورت یا سفید شدن پوست شود.

مدت اثر لیزر

تاكنون هیچ روشى نتوانسته است باعث از بین رفتن كامل موهاى یك منطقه به طور همیشگى شود بلكه روش هایى مانند لیزر مى توانند باعث كاهش قابل ملاحظه تعداد موها پس از چند جلسه و یا نازك شدن آنها شوند. میزان عدم رشد موى زاید بسته به نوع دستگاه لیزر مى تواند از ۶ ماه تا ۲ سال و یا بیشتر باشد. دفعات انجام لیزر به تیرگى مو، تیرگى پوست، موضع انجام لیزر و نوع لیزر بستگى دارد اما به طور كلى حداقل ۳ تا ۴ بار لیزر براى رسیدن به پاسخ مطلوب لازم است. فاصله زمانى انجام لیزر معمولا ۴۰ تا ۴۵ روز مى باشد، اما پس از خاتمه درمان ممكن است موهاى نازك و روشن تر طى ۶ ماه پس از خاتمه درمان، رشد كنند كه تكرار لیزر هر یك سال یك بار و یا با فاصله بیشتر لازم به نظر مى رسد.بسیارى از بیماران به اشتباه تصور مى كنند كه لیزر باعث سرطان پوست و یا تخریب دندان ها مى شود این تصور كاملا اشتباه مى باشد و تاكنون هیچ كدام از موارد فوق گزارش نشده است.

محدودیت هاى لیزر موهاى زاید

لیزر هیچ گونه اثرى بر روى موهاى سفید ندارد زیرا نور باید توسط رنگ دانه جذب شود و موى سفید فاقد رنگ دانه است. در مواردى كه پوست بیمار تیره تر از موى وى باشد نیز لیزر مى تواند باعث سوختن پوست شود.

بدخوابیهای كودكان یكی از دلایل اصلی و مهم مراجعه بسیاری از پدر و مادرها به پزشكان و طلب كمك از آنها در سالهای اولیه تولد كودكانشان است. در این جا به برخی از رایجترین مشكلات بدخوابی و روشهای كاربردی برای حل آن اشاره می كنیم:
براساس برآوردهای به دست آمده، یك چهارم كودكان دچار بدخوابیهای شدید هستند. برخی از همان ابتدای تولد بدخوابند و برخی دیگر فقط در مدت زمان خاصی مانند موقع دندان درآوردن یا هنگام مبتلا شدن به بیماری بدخواب می شوند. تحقیقات حاكی از آن است كه 22 درصد از كودكان 9 ماهه، 15 تا 20 درصد از كودكان نوپای یك تا دو ساله و 16 درصد از كودكان سه ساله و بیشتر دچار مشكل بدخوابی در شب هستند. همچنین 42 درصد از كودكان 9 ماهه، 26 درصد از كودكان نوپای یك تا دوساله و 14 درصد از كودكان سه ساله در طول شب به طور مكرر بیدار می شوند و خواب آرامی ندارند. تقریباً همه نوزادان در ابتدای تولد روند نامنظمی برای خوابشان دارند، اما در شش ماهه دوم تولد موارد جدیدی در رابطه با خواب آنها اتفاق می افتد. به عنوان مثال، حدود 50 درصد از نوزادانی كه در ماههای آغازین تولد تمام شب را راحت می خوابیدند، كم كم شروع به بیدار شدنهای مكرر در طول شب كردند.

بدخوابی در شب

برنامه منظم و ساده ای برای زمان خواب كودك داشته باشید. مثلاً وقت غذا دادن، حمام كردن و حتی وقت خواب موقع خواب به كودكان نوپا فرصتی بدهید تا با رختخواب و فضای آن مأنوس شوند. اگر شروع به نق و نق و سر و صدا كردند، آنها را بلافاصله تنها نگذارید، زیرا تنها بودن برای مدت طولانی، بر استرس آنها می افزاید. سعی كنید موقع خواباندن كودك همه جا ساكت باشد، زیرا محیط ساكت به كودكان آرامش می دهد و به آنها می آموزد كه شب متفاوت از روز بوده و برای استراحت است.
* البته سر و صداهای طبیعی موجود در خانه مثل صحبت كردن، چیدن ظرفها و... را از بین نبرید، زیرا برخی از كودكان موقع خواب با شنیدن سر و صدای اطرافیان در خانه راحت تر می خوابند، چون می دانند شما در كنارشان هستید و احساس تنهایی نمی كنند.
* اگر متوجه شدید كودكتان پس از اینكه او را ترك می كنید هنوز در رختخواب بیدار است، دوباره پیش او برگشته و آنقدر كنارش بمانید تا خوابش ببرد. این كار ممكن است كمی زمان ببرد، اما سرانجام نتیجه بخش خواهد بود، چون او كم كم خواهد فهمید كه مدت زمانهای مشخصی را باید بخوابد.

زود بیدار شدن در صبح

* برای اینكه كودكتان هنگام صبح، خیلی زود بیدار شود از كركره یا پرده های ضخیم برای تاریك تر كردن اتاق استفاده كنید تا روشنایی صبح باعث بیدار شدن او نشود و او بیشتر بخوابد.
* اسباب بازیها و وسایل بی خطر در اختیارش قرار دهید تا هر وقت زودتر از بقیه بیدار شد با آنها بازی كند تا اینكه متوجه شود بقیه افراد خانواده نیز بیدار شده اند.
* اگر كوچولوی شما به طور طبیعی كودكی سحرخیز است و شما در این خصوص نگرانید، فقط كافی است كمی صبور باشید، چون بچه ها با شروع مهدكودك یا مدرسه تمایل بیشتری برای بیشتر خوابیدن از خود نشان می دهند.

بیدار شدن در طول شب

* بهتر است واقع بین بوده و به خاطر داشته باشید كه نیازها و الگوهای رفتاری هر كس در مورد خواب و زمان آن متفاوت است. برخی از افراد به هشت ساعت خواب یا بیشتر نیاز دارند و برخی دیگر پنج یا شش ساعت خوابیدن برایشان كافی است. به همین دلیل، این مطلب تصویر متفاوتی از زمان و میزان خواب افراد حتی در یك خانواده مشترك ارایه می دهد.
* بسیاری از كودكان به بهانه شیر یا غذا خوردن چندین بار در طول شب بیدار می شوند. برای از بین بردن این عادت، سعی كنید به تدریج تغذیه در شب را از برنامه غذایی كودك حذف كنید.
* اگر همیشه از تكان دادن، نوازش كردن یا لالائی خواندن برای خواباندن كودك استفاده می كنید، وقتی كه كودك برای اولین بار در طول شب بیدار می شود، چون خودش به تنهایی نمی تواند بخوابد، سعی كنید برای آرام كردن او ابتدا لامپها را خاموش كرده سپس با صدایی آرام و ملایم برایش لالایی بخوانید تا خوابش ببرد.
موقع بیدار شدن كودك در طول شب، اصلاً كودك را به بازی با اسباب بازی یا وسایل دیگر تشویق نكنید، زیرا این كار باعث می شود خواب از سرش پریده و دیگر نخوابد.

كودكان پرانرژی و خستگی ناپذیر

* تعیین یك برنامه روزانه و منظم كمك شایانی به تشویق كودكان برای انجام كارهای مختلف از جمله غذا خوردن، وقت خواب و... می كند.
* اجازه ندهید كودكتان قبل از خواب بازیها و فعالیتهای بیش از حد مهیج انجام شود.
* اگر متوجه شدید كودكتان واقعاً خسته نیست و خوابش نمی آید، او را با تعدادی اسباب بازی و كتاب داستان در رختخوابش رها كنید تا با آنها بازی كند.
* چرتها و خوابهای كوتاه مدت روزانه به خصوص در زمان عصر را از برنامه كودك حذف كنید، اما اگر كودك واقعاً نیاز به خواب داشت، او را مجبور به بیدار ماندن نكنید.
* سعی كنید كودك را با بازیهای شادمانه و فعالیتهای جسمی مناسب در طول روز سرگرم كنید تا شب هنگام آسوده خاطر و راحت بخوابد.
* ساعت خواب كودك را هر از چند گاهی 15 دقیقه به عقب بكشید تا به تدریج سرانجام به زمانی كه می خواهید برسید، این گونه زمان خواب او منظم خواهد شد.

هیولا در كمد لباس

گاهی بچه ها از تنهایی خوابیدن می ترسند و نمی گذارند موقع خواب آنها را ترك كنید، این می تواند احساس ناامنی و احساس خطر كردن كودك باشد. سعی كنید علت نگرانی و ترس او را پیدا كنید، شاید به خاطر در راه بودن یك نوزاد جدید، شروع مهد كودك یا وجود جنگ و دعوا در محیط خانواده است كه او را تا این حد نگران و مضطرب كرده و این وظیفه شماست كه با آرام كردن محیط خانه و خانواده، اضطراب او را كاهش دهید.
* هرگز به اینكه كودك از بعضی چیزها می ترسد نخندید و ترس او را انكار نكنید، بلكه آن را به عنوان امری طبیعی بپذیرید و به او كمك كنید تا به تدریج بر ترس خود فائق آید.
* برنامه دقیق و مشخصی را در خصوص زمان خواب در وقتهای مختلف شبانه روز، به صورت كتبی نوشته و آن را به دیوار نصب كنید و زمانهای خواب كودك را به او یادآوری كنید.
* اگر كودكتان از تاریكی می ترسد حتماً موقع خواب، چراغ خواب یا لامپ اتاق را روشن بگذارید.
* گاهی از پخش موسیقیهای آرامبخش برای خواباندن كودك استفاده كنید.
* اگر كودك هنگامی كه او را برای خواب ترك می كنید، احساس ترس می كند به او قول بدهید كه هر 5 یا 10 دقیقه به او سر می زنید تا اینكه خوابش برد. با این كار او احساس امنیت و آرامش پیدا می كند و زودتر می خوابد.
* هرگز از اتاق خواب كودك به عنوان مكانی برای تنبیه و حبس كودك استفاده نكنید، زیرا این كار باعث می شود او نسبت به مكانهای آرام نیز احساس ترس و ناامنی كند.
* اگر كودك موقع خوابیدن بهانه گیری می كند، پیشنهادهایی به او بدهید، به عنوان مثال «اگه بخوابی آخر هفته همگی با هم می ریم تفریح»
* در طول روز كه بیشتر با او سروكار دارید كاملاً به احساساتش احترام گذاشته و به حرفهایش گوش دهید، چون این گونه اعتماد بیشتری به شما پیدا می كند و شب هنگام با آرامش خاطر بیشتری به خواب می رود.
اگر دیدید بر خلاف كاربرد روشهای پیشنهاد شده، كودك هنوز با خوابیدن مشكل دارد، حتماُ او را نزد پزشك كودكان برده تا از طریق روشهای «مدیریت رفتاری خواب» او را معالجه كند.

سمعك وسیله كمك شنوایی مؤثری است كه افراد كم شنوا به كمك آن بهتر می توانند با دیگران ارتباط برقرار كنند، با این وجود استفاده از سمعك برخلاف عینك هنوز كاملاً در بین خانواده ها جا نیفتاده و بسیاری از افراد مسن یا كم شنوا با این تفكر غلط كه سمعك سوت می زند و صداها را خیلی بلندتر از آنچه لازم است به گوش منتقل می كند، از گرفتن این وسیله خودداری می كنند. به همین دلیل مشكل كم شنوایی آنها روز به روز حادتر می شود تا زمانی كه دیگر سمعك هم نمی تواند كمك چندانی برای این قبیل افراد باشد.
كارشناسان شنوایی سنجی معتقدند، كم شنوایی انواع مختلف دارد و برخی گونه های كم شنوایی نیاز به درمانهای پزشكی یا جراحی دارند و بعضی دیگر از مبتلایان با استفاده از سمعك می توانند تا حدی مشكل خود را برطرف كنند.
دكتر محمد كمالی، متخصص گوش و حلق و بینی و عضو هیأت علمی دانشگاه در این مورد می گوید: به طور كلی ما با دو گونه كم شنوایی در گوش داخلی میانی و خارجی روبرو هستیم.
اولین نوع آن كم شنوایی ساختاری نامیده می شود كه مشكل در گوش خارجی یا میانی وجود دارد و مهمترین عوامل ایجاد آن، جرم گرفتگی در كانال گوش، عفونت در گوش میانی و عدم تحرك مناسب استخوانچه ها در گوش میانی است.
نوع دوم كم شنوایی كه به آن حس عصبی می گویند، به درمانهای پزشكی و جراحی پاسخ نمی دهد و بیشتر افراد مبتلا از سمعك استفاده می كنند. در این نوع كم شنوایی، مشكل در گوش داخلی است كه به واسطه تخریب سلولهای عصبی رخ می دهد.
نشانه این نوع كم شنوایی كاهش میزان بلندی صدا به علاوه خرابی صداست و این گونه افراد در درك گفتار مشكل دارند، حتی اگر بلندی صدا به اندازه طبیعی باشد.
مهمترین عوامل ایجاد آن بیماریهای همراه با تب شدید، اشكالات در هنگام زایمان، استفاده از داروها و قرار گرفتن به مدت طولانی در معرض سر و صدا و سرانجام سالخوردگی است كه حدود 95 درصد از سمعكها توسط افرادی با این نوع كم شنوایی استفاده می شود.
دكتر كمالی توصیه می كند: در صورتی كه احساس كردید كودك شما دچار مشكل شنوایی است باید بلافاصله به پزشك متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه كنید. بدیهی است پزشك برای تشخیص كم شنوایی كودك نیاز به ارزیابی شنوایی او دارد كه این كار توسط متخصص شنوایی سنجی انجام می گیرد و در صورت تشخیص نیاز كودك به استفاده از سمعك، شنوایی شناس اغلب خود قادر به تهیه و تحویل سمعك مناسب خواهد بود.

پیر گوشی چیست؟

محمدرضا طالع، كارشناس شنوایی شناسی و مدیر اجرایی تیم كاشت حلزون شنوایی در تعریف پیرگوشی می گوید: بدن انسان به تدریج با افزایش سن دچار ضعفهایی می شود كه این ضعفها در همه اعضای بدن به نوعی ظهور پیدا می كند. یكی ممكن است گوشش زودتر مشكل پیدا كند، دیگری چشمش زودتر ضعیف شود، به هر حال با روند افزایش سن ضعفهایی در بدن ایجاد می شود. از جمله این ضعفها مشكل كم شنوایی گوش است كه آن را اصطلاحاً پیرگوشی می نامیم.
وی معتقد است: این پیرگوشی در جوامع صنعتی كه آلودگیهای صوتی زیاد است بیشتر به چشم می خورد، حتی آلودگی هوا باعث می شود بدن انسان زودتر افت پیدا كند و دچار پیرگوشی شود، اما در جوامعی كه صنعتی نیست سن پیرگوشی بالاتر است.
طالع در ادامه می افزاید: طی مطالعاتی كه در مناطق مختلف دنیا به عمل آمده، شروع پیرگوشی را از حدود 50 تا 65 سالگی ذكر كرده اند، یعنی در بعضی موارد پیرگوشی حتی از سن 50 سالگی بروز پیدا می كند، و اما معمولاً سن 65 سالگی را به عنوان شروع پیرگوشی بیان می كنند.
به گفته وی، در جامعه ما نیز پیرگوشی از حدود 50 تا 55 سالگی به چشم می خورد. متأسفانه این نوع پیرگوشی را اوایل خود فرد متوجه نمی شود به خاطر اینكه افت شنوایی معمولاً از فركانسهای بالا شروع می شود و چون این فركانسها در درك گفتار و شنیدن آن نقش زیادی ندارد، معمولاً فرد متوجه نمی شود و زمانی می فهمد كه افت فركانسهای بالا به فركانسها مجاور هم سرایت می كند و با درگیر كردن فركانسهای گفتاری موجب كاهش شنوایی می شود و انسان در شنیدن مكالمات هم مشكل پیدا می كند و در این زمان راهی جز استفاده از سمعك ندارد. در صورتی كه اگر زودتر به ما مراجعه می كرد شاید می توانستیم با تمهیداتی جلوی روند پیشرفت آن را بگیریم. البته ما نمی توانیم بخشی را كه از بین رفته بازیابی كنیم و به بیمار برگردانیم، اما جلوی پیشرفت آن را می توان كند كرد.

علایم پیرگوشی

پیرگوشی علایمی دارد از جمله هر نوع وزوز و صدای غیرطبیعی كه در گوش ایجاد شود به عنوان یك زنگ خطر است و این وزوزها حتی اگر گه گاهی و شدید هم نباشد باز باید آن را جدی بگیریم و قبل از آن كه خواب و آسایش ما را آشفته كند، در صدد درمان آن برآییم.
به گفته محمدرضا طالع، معمولاً 70 درصد پیرگوشیها با وزوز شروع می شود كه اگر بیمار در همان مراحل اولیه مراجعه كند با یك آزمایش شنوایی سنجی ساده مشكل او پیدا می شود و ما می توانیم از پیشرفتش جلوگیری كنیم.
وی با بیان اینكه این پدیده موروثی نیست، می گوید: پیرگوشی یك روند طبیعی است كه در هر فردی ممكن است بروز كند، اما سنین وقوعش در جوامع مختلف و به خاطر عوامل محیطی می تواند متفاوت باشد، به عنوان مثال نوع تغذیه، ناراحتیهای روحی - روانی، استرسهایی كه در جامعه وجود دارد، آلودگی صوتی و شغلی می تواند موجبات كم شنوایی افراد را فراهم كند.
همچنین صداهای ناهنجاری كه در كارخانجات ریسندگی و بافندگی ایجاد می شود خطر ابتلا به پیرگوشی را افزایش می دهد، بنابراین كارگرهای این قبیل كارخانه ها كه بیشتر آن را خانمها تشكیل می دهند لازم است حداقل سالی یك بار شنوایی خود را آزمایش كنند. در ضمن جوانانی كه با صدای بلند موسیقی گوش می كنند نیز در معرض این خطر قرار دارند.

چه وقت شستشوی گوش لازم است؟

طالع در مورد شستشوی گوش می گوید: گوش تمام انسانها جرم می گیرد. این جرم به طور طبیعی توسط غددی كه در مجرای گوش خارجی وجود دارد، ترشح می شود و دارای فوایدی است. زیرا گوش انسان را چرب نگه می دارد و از خشك شدن و پوسته پوسته شدن آن جلوگیری می كند و در ضمن حشرات نمی توانند وارد مجرای گوش شوند، اما در بعضی افراد به دلیل وجود موی مجرای گوش جرم با حمام رفتن نیز خارج نمی شود و به تدریج به صورت یك گلوله جرم در می آید. در چنین مواردی باید شخص به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه كند و در صورت لزوم گوش شستشو داده شود، بنابراین هر گوشی نیاز به شستشو ندارد.
یكی از علایم جرم گرفتن گوش هم این است كه فرد احساس می كند گوشش به شدت گرفته و یا وزوز می كند كه اینها زنگ خطر است و باید فرد به متخصص مراجعه كند.
مسأله دیگر استفاده از گوش پاك كن است كه در تمام جوامع دنیا منسوخ شده، اما متأسفانه در كشور ما به وفور رواج دارد. چون این گوش پاك كنها به جای اینكه گوش را تمیز كند، جرم را عقب تر می برد و به پرده صماخ نزدیكتر می كند. نزدیكتر شدن جرم به پرده گوش می تواند عارضه هایی برای گوش ایجاد كند كه این كار خیلی اشتباه است. اگر هم قرار باشد داخل گوش تمیز شود، این كار باید توسط متخصص انجام شود.
همین كارشناس می افزاید: اصولاً این گوش پاك كنها كه در ایران رایج است در كشورهای خارجی به نام بینی پاك كن مورد استفاده قرار می گیرد و با آن بینی اطفال را پاك می كنند.
وی توصیه می كند: در صورت خارش گوش فقط باید توسط انگشت، خارش را برطرف كرد و چنانچه خارش شدید باشد حتماً به پزشك مراجعه شود چون ممكن است علت بیماری قارچی باشد.

سمعك چند درصد مشكل شنوایی را حل می كند؟

محمدرضا طالع در پاسخ به این سؤال می گوید: بستگی به میزان شنوایی و سن و سال فرد دارد. سمعك از 50 تا 80 درصد می تواند مؤثر باشد، اما استفاده از سمعك به یك دوره تطبیق پذیری نیاز دارد. این طور نیست كه از همان لحظه اول همه چیز عادی باشد، چون سمعك یك وسیله كمكی و بیرونی است و تا مغز به این نوع شنیدن عادت كند زمان می برد و این دوره تطبیق پذیری در افراد مختلف از حداقل دو هفته تا دو ماه طول می كشد تا بدن این وسیله را بپذیرد. این دقیقاً مثل عینك است با این تفاوت كه عینك پیچیدگیهای سمعك را ندارد و بدن زودتر آن را می پذیرد. البته تجویز سمعك اصولی دارد كه خیلی دقیق و پیچیده است و تجویز آن كار هر كسی نیست، یعنی حتماً باید با تشخیص متخصصان شنوایی سنجی تجویز شود.
همین متخصص در پاسخ به این سؤال كه آیا كم شنوایی پیرگوشی ثابت می ماند یا در صورت عدم استفاده از سمعك روز به روز شدیدتر می شود، می گوید: قطعاً بدتر خواهد شد به این دلیل كه هر عضوی از بدن اگر خوب تحریك نشود، به تدریج تحلیل می رود كه به اصطلاح عامیانه می گویند عضو تنبل شده، بنابراین زمانی كه تحریك مناسب شنوایی انجام نشود عصب تحلیل می رود و كم كم این تحلیل به فركانسهای دیگر هم سرایت می كند و در این صورت اگر داد هم بزنیم فرد نمی شنود و در صورت مراجعه، ما نیز كار زیادی نمی توانیم برایش انجام دهیم.

چه كسانی می توانند از سمعك استفاده كنند؟

علی اصغر رئوف صائب، كارشناس شنوایی شناسی در این مورد به گزارشگر ما می گوید: به طور كلی تمام افراد كم شنوا در صورتی كه علت كاهش شنوایی آنها را نتوان با روشهای پزشكی درمان كرد باید از سمعك مناسب استفاده كنند و در موارد خاص كودكان كم شنوایی كه مشكل آنها قابل درمان است، با توجه به اهمیت فوق العاده ای كه حس شنوایی در یادگیری و رشد ذهنی دارد، توصیه می شود در طول درمان از سمعك استفاده كنند و بعد از اینكه درمان به نتیجه رسید، می توانند سمعك را كنار بگذارند.
وی در ادامه می گوید: اصولاً در كشور ما یك سری عقاید نادرستی در مورد سمعك وجود دارد از جمله اینكه می گویند سمعك صدا دارد و سوت می زند كه این مشكلات ناشی از تجویز نادرست سمعك است، در صورتی كه اگر سمعك درست انتخاب شود و متناسب با كم شنوایی فرد تنظیم شده باشد قطعاً كمك كننده است، اما متأسفانه ما شاهدیم كه بعضی از افراد از مراكزی كه تخصصی در این زمینه ندارند، سمعك را تهیه می كنند و قطعاً به مشكلاتی از این قبیل برمی خورند و این گونه عقاید در بین خانواده ها عمومیت پیدا می كند كه سمعك وسیله خوبی نیست.

آیا كودكان هم می توانند از سمعك استفاده كنند؟

رئوف در پاسخ به این سؤال می گوید: ما مهمترین قشری را كه تأكید می كنیم حتماً از سمعك استفاده كنند، كودكان كم شنوا هستند. زیرا سن سه سالگی سن طلایی رشد گفتاری است كه اگر در این سنین مبتلا به كم شنوایی باشند قطعاً آسیبهایی كه به آنها می رسد قابل جبران نیست به همین دلیل توصیه شده كه نوزادان در بدو تولد مورد تست شنوایی قرار بگیرند كه در حال حاضر در بعضی از بیمارستانهای مشهد این تست انجام می شود و قرار است در آینده این آزمایش اجباری شود تا اگر كودكی كم شنوایی دارد مورد درمان و توان بخشی قرار بگیرد، چون اگر این زمان از دست برود قابل جبران نیست و كودك كم شنوا نمی تواند گفتار طبیعی پیدا كند.

انواع سمعك ها:

وی در مورد انواع سمعكها می گوید: به طور كلی از لحاظ فرم ظاهری و محل قرارگیری سمعك ها به چهار دسته عمده تقسیم می شوند.
1- سمعك جیبی كه دستگاه سمعك درون جیب قرار می گیرد و توسط سیم به رسیور كه داخل گوش قرار می گیرد، متصل می شود.
2- سمعك پشت گوشی كه در پشت لاله گوش قرار گرفته و توسط یك لوله باریك به قالب گوش كه درون لاله گوش قرار می گیرد، متصل می شود.
3- سمعك عینكی كه كلیه قطعات سمعك درون دسته عینك جای گرفته اند و افرادی كه زیاد سمعك را دوست ندارند از آن استفاده می كنند.
4- سمعك داخل گوشی كه كوچكترین سایز را در بین سمعكها داشته و به طور كامل در داخل گوش قرار می گیرد و در بیرون گوش چیزی قرار ندارد.

«منیر» چه نوع بیماری است؟

محمدرضا طالع در پاسخ به این سؤال كه منیر چه مشخصاتی دارد، می گوید: سندرم منیر دارای علایمی از قبیل وزوز گوش، كم شنوایی، سرگیجه و احساس پری در گوش است. بروز سه علامت از این چهار علایم، نشانه بیماری منیر است كه پس از انجام آزمایشهای لازم مشخص می شود كه فرد مبتلا به بیماری «منیر» است یا «شبه منیر» چون هر یك درمانهای متفاوتی دارد. البته خیلی مهم است كه بیمار خیلی سریع مراجعه كند تا با دارو یا انجام جراحیهای خاص درمان شود، اما اصولاً بیماری منیر خوش خیم و قابل درمان است، به شرطی كه زود درمان شود.

كاشت حلزون چیست؟

همین كارشناس، سپس به كاشت حلزون شنوایی اشاره می كند و می افزاید: بعضی افراد كه وضعیت شنواییشان خیلی وخیم است یا باقیمانده شنوایی مفیدی ندارند تا بتوانم با سمعك آن را تقویت كنیم برای آنها به عنوان آخرین راه حل توسط جراح حلق و گوش و بینی كاشت حلزون انجام می شود، بدین طریق كه الكترونهای ظریفی را در گوش داخلی جاسازی می كنند و توسط یك سیستم بیرونی مثل سمعك تحریك می شود. البته برای انجام این عمل بیمار باید شرایط خاصی داشته باشد.

چند توصیه به سمعكیها

كارشناسان توصیه می كنند، هنگام استفاده از سمعك نكات زیر را به خاطر داشته باشید:
سمعك را در جای خشك و به دور از حرارت زیاد نگهداری كنید.
باطریهای خالی را فوراً تعویض نمایید.
از كشیدن سیم و تیوپهای آن خودداری كنید.
مانع از وارد آمدن ضربه های شدید به آن شوید.
اگر از سمعك استفاده نمی كنید حتماً آن را خاموش كنید.
هیچ گاه سعی نكنید خودتان سمعك را تعمیر نمایید.

گرمازدگى در فصل گرما به ویژه در افرادى كه زیاد فعالیت مى كنند یك مشكل شایع است. بنابراین، آگاهى از گرمازدگى، عوامل مستعدكننده، نحوه مقابله و پیشگیرى از آن اهمیت بسیارى دارد.بدن انسان به طور طبیعى درجه حرارت خود را تنظیم مى كند. زمانى كه درجه حرارت بدن افزایش مى یابد، بدن با استفاده از چندین روش مختلف از جمله تعریق، سعى در خنك كردن بدن و خارج كردن گرما مى كند. ولى در صورتى كه شما مدت زیادى را در گرما سپرى كرده و در این مدت مایعات كافى دریافت نكرده باشید، سیستم هاى خنك كننده بدن قادر نخواهند بود كار خود را به درستى انجام دهند. در این حالت و در صورت كمبود آب، بدن دیگر قادر به خنك كردن خود و دفع گرما از طریق تعریق نخواهد بود. نتیجه حالات فوق، افزایش درجه حرارت بدن است تا حدى كه بتواند شخص را بیمار كند. حرارت زیاد موجب مى شود تا پروتئین هاى بدن و غشاى سلول ها به ویژه در ناحیه مغز دچار تخریب و آسیب دیدگى شوند. علاوه بر این، گرماى زیاد مى تواند دستگاه هاى داخلى بدن را نیز تحت تاثیر قرار داده و موجب تخریب سلول هاى عضله قلب، عروق و نیز تخریب سایر ارگان هاى داخلى شده و در نهایت منجر به مرگ شود.

عوامل گرمازدگى

عواملى كه سبب گرمازدگى مى شود عبارتند از: كاهش آب بدن به دلیل عدم نوشیدن آب كافى، پوشیدن لباس هاى زیاد، كلفت و تیره رنگ در فصل گرما، چاقى (چاقى موجب مى شود تا بدن از یك طرف تولید گرماى بیشترى كند و از طرف دیگر قابلیت بدن براى خنك شدن را كاهش مى دهد)، كمبود خواب (میزان تعریق را كاهش مى دهد)، عادت نداشتن به هواى گرم مانند شخصى كه از منطقه اى با آب و هواى سرد به منطقه اى با هواى گرم مهاجرت كرده باشد، قرار داشتن در فضایى با سیستم تهویه ضعیف و یا بدون سیستم تهویه و خنك كننده، داشتن سابقه گرمازدگى در گذشته و مصرف برخى داروها.

انواع گرمازدگى

۱- فعالیتى:

این حالت بیشتر در افراد جوان كه فعالیت هاى ورزشى سنگین در هواى داغ انجام مى دهند دیده مى شود.

۲- غیرفعالیتى:

این حالت بیشتر در افرادى كه قابلیت تنظیم درجه حرارتشان كاهش یافته است نظیر سالمندان، كودكان یا افرادى كه داراى بیمارى هاى مضمن هستند دیده مى شود.
علایم گرمازدگى
علایم اولیه گرمازدگى عبارتند از: گرفتگى عضلانى و شكمى، تهوع، استفراغ، سردرد، گیجى، ضعف، تعریق خیلى شدید و یا حتى كاهش تعریق.
پس از شروع و ادامه گرمازدگى در صورت عدم درمان و پیشرفت بیمارى برخى علائم عصبى نیز ممكن است همراه با آن دیده شود كه عبارتند از: تحریك پذیرى، هذیان، توهم، تشنج، اغما. بهتر است پس از شروع علایم گرمازدگى و یا احساس آن سریعاً به پزشك مراجعه كنید. پزشك آزمایش هاى خونى و ادرارى لازم براى بررسى كاركرد كلیه ها را تجویز خواهد كرد، از دست رفتن آب بدن و گرمازدگى مى تواند موجب تاثیرات ناگوار بر كلیه ها شود.

شیرجه آزاد در سرما

اولین كارى كه در گرمازدگى باید انجام د هید كاهش درجه حرارت بدن با خنك كردن سطح بدن است . این كار را مى توانید در ابتدا با برداشتن لباس هاى غیرضرورى و ضخیم از روى بیمار و سپس پاشیدن مقدارى آب سرد روى بیمار و یا خیس كردن یك ملحفه نازك و پیچاندن آن به دور بیمار انجام دهید. علاوه بر این، براى تسریع در فرآیند خنك شدن مى توان چند تكه یخ را در داخل پارچه گذاشته و آن را بر روى بخش هایى از بدن مانند گردن، كشاله ران و یا زیربغل قرار داد. چنانچه روش هاى فوق به اندازه كافى درجه حرارت بدن را كاهش ندادند در این صورت سعى مى شود تا درجه حرارت را از درون بدن كاهش دهند. در یك روش ممكن است پزشك بیمار را تشویق به نوشیدن آب خنك كند تا درجه حرارت بدن كاهش یابد. در سایر موارد شاید حتى پزشك درمان هاى ضد تشنجى و یا شل كننده عضلانى جهت كنترل تشنج و لرز بیمار را تجویز كند. در صورت بدتر نشدن وضعیت، باید فرد گرمازده در بیمارستان بسترى شود تا هم تحت درمان هاى جدى تر قرار گرفته و هم از نظر عوارض احتمالى بررسى شود، از جمله عوارض ناگوار مى توان به تخریب سلول هاى عضلانى به وسیله گرما اشاره كرد كه در این حالت محصولات جانبى تخریب عضلانى در خون ظاهر شده و مى توانند موجب تخریب كلیه ها شوند. توجه داشته باشید چنانچه كمك رسانى به فرد گرمازده سریعاً انجام شود، ظرف مدت كمترى بهبود مى یابد.

راه هاى مقابله با گرمازدگى

۱- در صورتى كه درجه حرارت محیط بیرون خیلى بالاست حتماً آب زیادى در طول روز بنوشید.
۲- هر وقت احساس گرماى زیادى كردید، به محیط هاى بسته كه مجهز به كولر و یا سایر تجهیزات خنك كننده هستند بروید.
۳- لباس هاى سبك و با رنگ روشن بپوشید.
۴- سعى كنید تا از انجام فعالیت هاى بدنى شدید در گرمترین زمان روزهاى تابستان (بین ساعت ۱۰ صبح تا ۴ بعدازظهر) خوددارى كنید ولى اگر مجبور به انجام فعالیت هاى سنگین در هواى داغ بودید، سعى كنید حتماً در فواصل مختلف و منظم استراحت كنید.
۵- مصرف كافئین را در هواى گرم محدود كنید زیرا موجب دفع آب بدنتان مى شود.
۶- چنانچه در یك هواى گرم با حالاتى نظیر خستگى، گیجى، تهوع و یا یك سر درد شدید مبتلا شدید، سریعاً خود را از گرما و از محیط گرم دور كرده و به دنبال یك محیط خنك باشید. آب زیادى بنوشید و چنانچه امكان پذیر بود، یك دوش آب خنك بگیرید. البته توجه داشته باشید كه آب نباید خیلى سرد باشد. گرمازدگى را جدى بگیرید زیرا اهمیت ندادن به آن موجب آسیب كلیه، كبد و قلب مى شود.

افسردگی پس از زایمان 

منبع:msn.com

افسردگی پس از زایمان یا Postpartum depression (PPD) نوعی بیماری جدی است که گاهی اوقات در چند ماه اول پس از زایمان به وجود می آید. این نوع افسردگی در صورت درمان نشدن میتواند ادامه یافته و موجب ناتوانی شدید مادر شود. افسردگی پس از زایمان بسیار شایع است و 1 نفر از 8 زن، در یک ماه پس از وضع حمل به آن دچار میشوند. این حالت میتواند پس از سقط جنین، مرده به دنیا آمدن نوزاد و حتی به فرزندی پذیرفتن یک نوزاد نیز بروز کند. در بعضی از موارد نادر، زن مبتلا به این افسردگی نشانه هایی روان پریشانه از خود بروز میدهد که میتواند خودش و دیگران را در معرض خطر قرار دهد. ممکن است او ممکن افسرده به نظر برسد یا هیچ نشانه افسردگی از خود نشان ندهد. چنین حالتی جنون پس از زایمان نامیده میشود.
نشانه های عمومی
علایم افسردگی پس از زایمان شامل خستگی شدید، بی علاقگی و لذت نبردن از زندگی روزمره، بیخوابی بیمارگونه (insomnia)، حزن، گریه های بی دلیل، اضطراب، نا امیدی، احساس بی ارزشی و گناه، کج خلقی،تغییر اشتها و تمرکز ضعیف. شاید بد نباشد که فهرستی از نشانه های افسردگی از زایمان داشته باشید که به پزشک خود ارایه دهید. نمونه این فهرست را در اینجا مشاهده میکنید:
فهرست نشانگان افسردگی پس از زایمان.احساسات

حال و هوای افسرده، تمایل به گریستن، نا امیدی و احساس خلا درونی، با احساس اضطراب یا بدون آن

بی علاقگی و لذت نبردن از تمام یا تقریبا تمام امور و فعالیتهای روزانه

داشتن مشکل برای خوابیدن حتی در مواقعی که نوزاد خواب باشد

تغییر قابل توجه در شیوه راه رفتن و صحبت کردن، معمولا بی قراری و گاهی تنبلی و کندی

خستگی شدید یا نداشتن انرژی

احساس بی ارزشی یا گناه، بدون هیچ دلیل قانع کننده

نداشتن تمرکز و داشتن مشکل در تصمیم گیری
تفکر درباره مرگ و خودکشی. بعضی از زنان دچار این این افسردگی تفکرات زودگذر و ترسناکی درباره آسیب رساندن به فرزند خود دارند. این افکار بیش از آنکه برای کودک خطرآفرین باشد، برای خود آنها ترس آور است. فهرست نشانگان جنون پس از زایمان.احساسات

احساس دوری از نوزاد، افراد دیگر و محیط اطراف (زوال شخصیت)

خواب آشفته و مقطع، حتی در زمانی که نوزاد خواب باشد

تفکر به شدت مغشوش و درهم ریخته، موجب افزایش خطر آسیب رساندن به خودتان، نوزاد و دیگران میشود.

تغییر شدید حال و هوای روحی و رفتارهای غریب

بیقراری و سراسیمگی شدید

توهمات غیر عادی، که معمولا در رابطه با دیدن، بوییدن و لمس کردن است.

تفکرات وهمی که بر پایه واقعیت نباشد
هرچند هر زن مبتلا به PPD ممکن است دچار افکار زودگذر و ترس آور خودکشی یا صدمه زدن به نوزاد شود، اما در زنان مبتلا به حالت نادر جنون پس از زایمان، این افکار آنی، به تمایلی مداوم و اجباری تبدیل میشود. اگر فکر میکنید که نمیتوانید از آسیب رساندن به ود، فرزندتان یا شخص دیگر خودداری کنید، باید بلافاصله تحت مداوای تخصصی قرار بگیرید.
دلایل بروز افسردگی پس از زایمان چیست؟
به نظر میرسد که افسردگی پس از زایمان به دلیل تغییرات هورمونی که پس از بارداری رخ داده است، ایجاد میشود. این تغییرات هورمونی به خصوص هنگامی به PPD منجر میشوند که شما سابقه افسردگی داشته باشید. این حالت در زمانی که پس از زایمان به حد کافی توسط همسر، دوستان یا خانواده حمایت نشوید، نوزادی بیمار یا دچار ناراحتی داشته باشید یا تحت فشار تنشهای حاشیه ای باشید، نیز رخ میدهد. در کل تمام زنان در چندماه اول پس از وضع حمل، مستعد ابتلا به افسردگی پس از زایمان هستند اما وجود شرایط مذکور این خطر را افزایش میدهد. سابقه شخصی یا خانوادگی روان پریشی دوقطبی نیز خطر ابتلا به این بیماری را افزایش میدهد.
چگونگی تشخیص افسردگی پس از زایمان
شما باید در اولین چکاپ برای بررسی افسردگی پس از زایمان، تمام علایم موجود در خود را به اطلاع پزشک خود برسانید. ممکن شما هفته ها پس از وضع حمل متوجه این حالات شوید. هرچند که شایعترین علایم در همان یکی دو روز اول قابل تشخیص هستند.
شیوه درمان
بهترین روش درمان PPD مشاوره و استفاده از داروهای خاص ضدافسردگی و یا ترکیبی از این دو است. حالات خفیفتر PPD نسبت به مشاوره و مصرف دارو، واکنش یکسان و خوبی نشان میدهد و بعضی از داروها نیز هنگام شیردهی قابل استفاده هستند. بعضی از زنان یک یا دو هفته پس از آغاز درمان به هر یک از روشهای فوق، به طور قابل توجهی بهبود میابند. کمک گرفتن از اطرافیان برای نگهداری از نوزاد، رعایت رژیم غذایی مناسب، پیاده روی یا ورزشهای دیگر به طور روزانه و خواب شبانه تا حد امکان، از جمله عواملی هستند که در بهبودی شخص بسیار موثرند.
خطرات درمان نکردن افسردگی پس از زایمان چیست؟
این افسردگی بر مادر و نوزاد تاثیر خواهد داشت و موجب میشود که مادر در انجام امور عادی و معمولی ناتوان شود که مراقبت و اتصال روحی به نوزاد از آن جمله است. در طی زمان، رشد و رفتارهای کودک میتواند تحت تاثیر منفی PPD قرار گیرد. درمان افسردگی پس از زایمان برای مادر و فرزند به یک اندازه اهمیت دارد. به طور متوسط،افسردگی پس از زایمان در صورت عدم درمان از 7 ماه تا 1 سال طول خواهد کشید و در بسیاری از موارد هرگز به طور کلی پایان نواهد یافت، در صورتی که با درمان، علایم به سرعت از بین رفته و امکان بازگشت آن نیز بسیار اندک خواهد بود.