تبیان، دستیار زندگی

سلام

عید قربان رو پشت سر گذاشتیم وچند روز دیگه هم عید غدیر وعید ولایت مولا امبر المومنین علی علیه السلامه.این مبحث رو ایجاد کردم تا انشاا...در فاصله بین این دو عید اشعاری رو در رابطه با واقعه غدیر خم وشخصیت والای علی (ع)از خودمون وشعرای دیگه ثبت کنیم تا وقتی روز عید غدیر می رسه گنجینه ای گرانبها برای استفاده خود ودیگران داشته باشیم..یه یا علی بگیم وشروع کنیم....

گر كه دست كه بگرفت مصطفى به غدیر
كه را امام هُدى خواند و فخر و زین و همام

مرا امام هم از جایگه وصىّ ِ خداست
ز جایگاه نبى، مر ترا امام، كدام؟

.
.
.

امام آن كه خداى بزرگ روز غدیر
به فضل كرد به نزدیك مصطفى پیغام

سوزنی سمرقندی

نامش از نام یار مشتق بود هر كجا رفت همرهش حق بود

آل یاسین شرف به او دیده ایزد او را به علم بگزیده

نایب مصطفى به روز غدیر كرده در شرع مر، ورا، به امیر

بهرِ او گفته مصطفى به اِلاه كاى خداوند «والَ من والاه»

هر كه تنْ دشمن است و یزدانْ دوست داند «الرّاسخون فى العلم» اوست

دل او عالمِ معانى بود لفظ او آب زندگانى بود

تنگ از آن شد بر او جهان سترگ كه جهان تنگ بود و مرد، بزرگ

سنایی غزنوی

امیر صفدر غالب، على ابوطالب وصىّ احمد مرسل، ولىّ حىّ قدیر

خمیر مایه علمش نبودى ار بودى هنوز نان فضیلت به خوانِ دهر، فطیر

شهنشها صفت ذات اشرف تو بُوَد برون ز كنه الهى ز حیّز تقریر

شكستِ رونق دین شد، نه قیمت گهرت چه اهل غدر شكستند عهد روز غدیر

نظام استرآبادی

به روز غدیر از براى كه مى گفت

به بالاى منبر نبى «لست اولى»

براى كه بود این كه گردید صادر

حدیثى كه نقل است در «طیر مشوى»

چرا كرد امرِ سلامِ امامت

چرا اجر تبلیغ شد حبّ قربى

كسى كاین فضایل مر او راست ثابت

كسى كاین دلایل در او هست مجرا

بود در امامت ز هر غیر سابق

بود در خلافت ز هر غیر اَحرى

فیاض لاهیجی

چند باشد از قضا فرمانده و فرمان پذیر در چمن زاغ سیه دل، در قفس، بلبل اسیر

پس از گلایه و شكواى شاعرانه از روزگارش به نام مولاى غدیر پناه مى برد و مى گوید:

چرخ با من دشمن و جز آستان بوتراب نیست جاى دیگر از بهرِ پناهم دلپذیر

آن كه پیش از مهد بستى صولت او دست دیو آن كه در گهواره كُشتى گاه اژدر گاه شیر

آن كه حاصل گشت از وى دین ایزد را كمال چون به نصّ مصطفى مخصوص شد روز غدیر

عاشق اصفهانی

شنیدم به فرمان حىّ قدیر على را پیمبر به روز غدیر

به بالاى سر برد و با خلق گفت كه تا چند از این راز باید نهفت

از آنان كه دارندم آیین و كیش شمارد مرا هر كه مولاى خویش

پس از من بداند كه مولا علیست ز هركس به مولایى اولى علیست

بود بس صحیح این خبر پیش من تو گفتى كه بودم در آن انجمن

لطفعلی بیک آذر بیگدلی

گفت كه فردا مگر نه عید غدیر است عیدى بادش چو بوى عود معطّر

در به چنین روزى از جهاز هیوبان ساخت نشستنگهى رسول مطهّر

گرد وى انبوه از مهاجر و انصار فوجى چو فوج بحر بى حد و بى مر

خرد و كلان، خوب و زشت، بنده و آزاد پیر و جوان، شیخ و شاب، منعم و مضطر

بر شد و گفتا: «الست اولى منكم» گفتند: آرى، زما به مایى بهتر

دست على را سپس گرفت و برافراخت قطب هُدى را پدید شد خط محور

گفت كه اى قوم بنگرید تناتن گفت كه اى قوم بشنوید سراسر:

هر كس مولا منم، على اش مولاست اوست پس از من به خلق سید و سرور

قاآنی شیرازی

شراب تاك ننوشم دگر زِ خُمّ عصیر شراب پاك خورم زین پس زِ خُمّ غدیر

از آن شراب كز آن هر كه قطره اى بچشد شود ز ماحصل سرّ كاینات خبیر

به جان خواجه چنان مستِ آل یاسینم كه آید از دهنم جاى باده بوى عبیر

نهفته مهر نبى گنج فقر در دل من كه گنج نقره نیرزد برش به نیم نقیر

اگر چه عید غدیر است و هر گنه كه كنند ببخشد از كرم خویش كردگار قدیر

ولیك با دهن پاك و قلب پاك اولاست كه نعت حیدر كرار را كنم تقریر

قاآنی شیرازی

اگر هزار نذیر آمد و بشیر آمد محمّد است كه بى مثل و بى نظیر آمد…

على ولىّ خدا، صاحب ولایت بود على معین رسول آمد و وزیر آمد

به پاس قدمت پیمان، شه ولایت شد كه مست جام ولا از خم غدیر آمد

على به خدمت اسلام، فضل سبقت داشت كه پاس خدمت دیرینه ناگزیر آمد

اسیر نَفْس نشد یك نَفَس علىّ ولى نشد اسیر كه بر مؤمنان امیر آمد

امیر خلق كجا و اسیر نفس كجا كه سر بلند نشد هر كه سر به زیر آمد

على نداد به باطل حقى ز بیت المال كه از حساب و كتاب خدا خبیر آمد

على نخورد غدایى كه سیر برخیزد مگر كه سیر خورد آن كه نیم سیر آمد

على غنى نشد الاّ به یُمن دولت فقر كه دولتش به طرفدارى فقیر آمد

على ستم نكشید و حقیر ظلم نشد نشد حقیر كه ظالم برش حقیر آمد

على زمظلمه خلق سخت مى ترسید كه حق به مظلمه خلق سختگیر آمد

درود باد بر آن ملّتى كه رهبر وى چنین بلند مقام و چنین خطیر آمد

سروش اصفهانی

مست از غدیرخم نگر مهر و مه و ارض و سما آرى مجو هوشى دگر چون شد سقایت با خدا

مى، وحى و خمّش عقل كل، پر زو غدیر از بوى گل بخشنده سلطان رُسل، نوشنده شاه اولیا

چون شد على بر انس و جان مولاى پیدا و نهان مقصود ایزد شد عیان ز ارسال خیل انبیا

شاعر سپس واقعه غدیرخم را بر استفاده از متون و تاریخ با بیان شیرین شعر روایت مى كند و در مقطع مى گوید:

تا بیش باشد محترم عید غدیر از عیدجم یارَت ز عشرت مغتنم، خصمت به عُسرت مبتلا

جیحون یزدی