آيا از ازدواج مي ترسيد؟

به نام خدا

دوستان سلام

چرا ترس!

به دنیا بخند تا دنیا بروت بخنده.

دنیا رو سخت نگیر تا سخت نگذره.

با توكل به خدا امیدواریم تا این مرحله سرنوشت ساز زندگی با موفقیت سپری بشه.

به نام او

سلام

بله من خیلی میترسم! خیلیی زیاد...طوری که گاهی فکر میکنم به کل باید قیدشو بزنم

چرا؟

1- با هر کسی نمیتونم بسازم... فوق العاده اخلاق ه بدی دارم... فقط کافی ه کسی رو دوست نداشته باشم...مگه میتونم تحملش کنم؟

*منظور از دوست داشتن دوست داشتن در حد خیلییی زیاد هست. وگرنه اصولا من همه رو دوست دارم

2- دیدن کوچک ترین ضعف ها به طور مکرر، برام میشه یه غول ه غیر قابل تحمل...هم ضعف ها هم عادت ها...

مثلا من واقعا با همه وجود از کسی که موقع ادامس جویدن ملچ ملوچ کنه بدم میاد!!!

چون حس میکنم طرف برام احترام قائل نیست...یه جورایی عدم احترام رو میرسونه این رفتار ها برای من....

یا مثلا چایی شو صدادار بخوره!

موقع راه رفتن پاشو بکشه رو زمین

اینا از اون مورادی ه که واقعا برای من میشه یه معضل بزرگ... و حتما اگر قصد ازدواج داشتم باید روشون کار کنم وحتی به یه روانپزشک مراجعه کنم!

3- به خاطر اینکه یه جورایی تک دختر فامیلم فوق العاده مطمئنم درد سر خواهم داشت...از کدورت های احتمالی میترسم

ادمهای مختلف و نظرات مختلف که باید به همشون احترام بذارم

مثلا انتخاب اسم بچم!! مطمئنم که اونا دوست دارن اسم بچه ی من رو اونا انتخاب کنن اما من نمیتونم.

چون سلیقمون زمین تا آسمون فرق میکنه

4- ترس از خانواده ی همسرم

من همیشه از اونا میترسیدم.... به هزار و یک دلیل که خیلی طولانی ه 

ولی بیشترین ترسم از شکسته...از اینکه پشیمون بشم...

از اینکه نتونم همسر خوبی باشم یا اون ادمی نباشه که من میخواستم

خلاصه که خیلی ترس داره

و استرس آور...

موید باشید

بنام خدا

سلام

Aansherly

در مورد دوست داشتن، اگه منظورتون اینه که اول دوسش دارین بعد میترسین دیگه دوسش نداشته باشین باید بگم شما باید عشقی در خودتون به وجود بیارین که مطمئن باشید طرف مقابل از اون نظر که بهش علاقه مند شدین تغییر نمیکنه.

این طوری شاید بعد از یه مدت زندگی خیلی چیزایی در اون به وجود بیاد که از اون چیزا خوشتون نمیاد. ولی چون اون مورد بخصوص که شما به خاطر اون بله رو گفتین در فرد مقابل تغییر نکرده میتونین بازم تحملش کنید

در مورد ضعفهای کوچیک میتونین خودتون رو از الان در اون موقعیتها قرار بدین و با کسانی نشست و برخاست کنید که این ضعفها رو دارن(منظورم از همین هم جنسهای خودتونه) تو فامیل هر کسی، حتماً کسانی هستن که از این عادت های بد داشته باشن.

 مثل ملچ ملوچ .

شما کنار این افراد بشینید و سعی کنید این رفتار رو تحمل کنید حالا برای بار اول مثلاً 5 ثانیه!!! و همین طور که تکرار کنین میتونید آستانه تحملتون رو به دقیقه و حتی ساعت هم برسونین.

راستی یه چیزی

شما که از ملچ ملوچ بدتون میاد، حتماً از صدای جویدن قند هم که بعضیها موقع چایی خوردن قند میجوند هم بدتون میاد.

فکر کنم حتی بیشتر از ملچ و ملوچ

یا مثلاً دیدین بعضیها سوپ یا آش حتی ماکارونی که میخورن چه صدای چندش آوری از خودشون در میارن .

 مطمئنم از این رفتار هم خیلی بدتون میاد. نه؟!!!

در مورد اسم بچه به نظرم دیگه الان دخالتها مث قدیم نیست و خیلی کم شده شما در روبرو شدن با همچین اتفاقی فقط باید محکم رو حرفتون وایسین . اونا تا ببینند مرغ تون یه پا داره عقب نشینی میکنند

سلام

اول می خواستم خیلی قرص و محکم بیام بگم:نه، چرا ترس؟ از چی بترسم؟ اما یه ذره بیشتر که فکر کردم دیدم نه، یه جورایی منم می ترسم..اصلا شاید به خاطر همین ترس ه که دوست ندارم هیچ وقت راجع به خواستگاری وازدواج و...بحث بشه 

ولی انشرلی جان این مواردی که گفتین به فرهنگ طرف برمیگرده خب اشنایی و صحبت های قبل از ازدواج رو برا همین چیزا گذاشتن...مجبورت که نمی کنن با همچین ادمایی ازدواج کنی!

گرچه ترس منم یه جورایی به همین موضوع برمیگرده .اخه تو خواستگاری همه پسرا و دخترا بههههههترین مخلوقات زمینی اند.من از اینکه نتونم طرفم رو خوب بشناسم میترسم . میترسم ...راستشو بگم میترسم بهم دروغ بگه...یعنی نه دروغ واقعی ..از این قول هایی که اولش میدن بعد یادشون میره چی گفته بودن...میترسم چون می دونم ازادی ای که الان دارم رو بعد ازواج نخواهم داشت و خیلی محدودیت های دیگه..

به نام خدا

سلام

من از خودم می ترسم.

اینکه امکاناتو شرایطو نتونم فراهم کنم.

اونطوری که می خواد من نباشم.

 من بپسندمش اون نپسنده و

از اینجور موارد...

 اگه ترسای بالا رو کنار بذارم میمونه ترس از خانواده اش.

(بهتر نیست به جای ترس بگیم دل نگرانی؟)

به نام او

سلام

نه جناب A_V_B_2066، دل نگرانی جای خودش رو داره

ترس جای خودش رو داره

من همه ی اینایی که گفتم ترس ه ..نه دل نگرانی..

ترسسسسسس

پروردگارم
برای بردن نام تو دنبال بهونه نمی گردم
برای تکیه کردن به تو دنبال فرصت نمی گردم

به نام خالق یکتا

آیا از ازدواج می ترسید؟

من من من من؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ مثل .... (سخن مدیر: من یه روز نبودم اینو ویرایش کنم شما چرا خوندید؟!!! هه هه ... دور از جون جناب مسعود راد...دور از جون...نگید این حرفارو)

اصلا چرا نباید بترسیم؟؟؟؟؟

اگر منظورت خود ازدواج و فقط پیوند مقدس است که ترسی نداره!!!!!
ولی اگه منظورت آماده شدن و شرایط ازدواجه که همه می ترسند البته به غیر از خانم ها!!!!!!!!!

آخه آقایون بخت برگشته باید شرایط خودشون را تطبیق بدهند یعنی کار و خونه و ماشین را  اکی کنند پس بازم به این نتیجه می رسیم که تا اینجا هم ترسی وجود نداره ولی سختی بسیار است!!!!!
مرحله بعد تامین مخارج خانواده است که باز هم ترسی نداره و فقط مشقت می طلبه!!!!
مرحله بعد دردسر است که حسابی ترسناکه!!!!!! یوهوهو هو

از شوخی گذشته هیچ ترسی برای ازدواج وجود نداره و به جای این که ترس جلوی پای کسی باشه به اندازه یک کوه سنگ جلوی پای جوون های بدبخت مثل منه!!!!

حرف دیگه ای میمونه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

MasOud RaD

به نام خدا

سلام

جناب masoud_rad بابا پست های قبلی رو بخونید، دخترا هم میترسن

خوبشم میترسن....

برای دخترا خیلی ترسناک تره

من همین الانشم داره یه مقاله مینویسم سر همین مسئله....(ترانه تو هم ازدباج! داری مینویسی؟!)

موضوعش این بود وحشتناک ترین چیزی که براتون تو دنیا وجود داره

ملت نوشته بودن مارمولک و فلان و فلان

من و ترانه میگفتیم ازدباج!

اینجوری هاست

برای ما هم ترسناک ه ه ه ه 

یا حق

به نام خدا

ب.................له!

انشرلی جان منم دارم رو همین موضوع کار می کنم ...(گرچه مخم هنگ ِ هنگ. می دونم چی بنویسم ولی می خواهم جدید باشه!)

ولی خب در مورد ترس فکر میکنم پسر ها بیشتر بترسند ، ولی اون ترسی که بیشتره ترس ِ از دست دادن مال و اموال شون ه. که نکنه یه وقت زندگیشون بهم بخوره یا عروس خانوم لحظه ی اخر بزنه زیر همه چیز و بره .اونوقت یک دنیا قرض می مونه و یه پسر تنهای بیچاره..... .

اماااا...ترس دختر ها عمرا از این چیز ها باشه...چون اصولا کاری به خرج و مخا رج ندارن.اونها بیشتر از جریحه دار شدن احساسات و رفتن ابرو و انگی ه که مردم جامعه بهشون میزنن.

البته این ها همه مال وقتیه که خیلی زود_1تا 2 سال_ متوجه بشن نه درد هم نمی خورند.