الهی! دانی به چه شادم ؛
به آنکه نه بخویشتن ، بتو افتادم.
سلام
اینکه گفتین دختر و پسر دست در دست هم قدم میزنن ؛
منو به حالو هوای خاصی برد.
منه ایرانی خیلی احساسی هستم.
الان احساس می کنم این جور گسیختگی بهتر از در بند بودن فعلیه.
با همین سرعت که پا توو این مسیر گذاشتیم ؛ بعد یه مدت کوتاهی یه ترمز شدید می کنیم و جهت برعکسو در پیش می گیریم.
به امید خدا خیلی زود زمان این مسیرهم به پایان میرسه و
توو صراط مستقیم پا می ذاریم.
یه مسیر که نه تند روی داشته باشه نه کند روی!!