خواص خوراکیها

صفحه اصلی تبیان شبکه اجتماعی مشاوره آموزش فیلم صوت تصاویر حوزه کتابخانه دانلود وبلاگ فروشگاه اینترنتی

انجمن ها > انجمن بهداشت و سلامت > صفحه اول بحث

لطفا در سایت شناسائی شوید!

بهداشت و سلامت (بازدید: 35640)

medman

188 بحث

يکشنبه 4/11/1388 - 16:45 -0 تشکر 177802

خواص خوراکیها

سلام

برای جلوگیری از ایجاد مباحث متعدد و بدون پاسخ لطفا مطالب مرتبط با خواص میوه ها و سبزیجات و گیاهان رو در این تاپیک مطرح نمایید. ممنون

تنت به ناز طبيبان نيازمند مباد

it is god who cures

مدير انجمن بهداشت و سلامت

بعدی

11 از 19

کل آیتم ها 190
برو به صفحه

قبلی

ehsan8014

279 بحث

دوشنبه 16/5/1391 - 13:5 - 0 تشکر 494144

ارزش غذایی انگور

انگور از نظر ارزش غذایی و خواص بهداشتی، دارای سودمندیهای بسیار است. از مهمترین مواد قندی موجود در حبه های انگور تازه، ساکاروز، گلوگز و دکستروز می باشد. از اسیدهای آلی اسید فرمیک، اسید مالیک، اسید سیتریک و اسید تارتاریک را می توان نام برد. نمک های کانی مانند آهک، منیزیم، آهن، منگنز، سیلیس وجود دارد. مقدار انرژی موجود در هر 100گرم انگور تازه 67 کیلوکالری است.

خواص انگور

انگور میوه ای است بهشتی که شامل ویتامین آ، ب و ث می باشد هم چنین دارای مقداری منیزیم، کلسیم، آهن، فسفر، پتاسیم و آلبومین است. امروزه در طب درمان های طبیعی (نتروپت)، از رژیم های مختلف انگور استفاده می کنند. همچنین این میوه را برای درمان بیماری های یبوست، عوارض رماتیسم، کم خونی و حتی پیشگیری از سرطان سودمند می دانند. انگور هم لاغر کننده است و هم چاق کننده بدین گونه که اگر انگور را از صبح تا ظهر خالی میل کنید لاغر کننده است و اگر آن را همراه با غذا میل کنید چاق کننده است. توجه داشته باشید وقتی انگور میل می کنید پشت آن آب سرد ننوشید و یا میوه های خشک مانند برگه هلو و غیره را با انگور میل نکنید، زیرا دچار دل درد می شوید. یکی از خواص انگور، صاف کننده و مولد خون بودن آن است. انگور قند خون را نیز تنظیم می کند. به علاوه انگور قرمز برای تصفیه خون و خون سازی از انگور سبز هم بهتر است. البته افرادی که قند خون پایین دارند می توانند از انگور بهره زیادی ببرند. بنابراین سعی کنید همیشه انگور داشته باشید و چند بار در روز از آن میل کنید.
انگور یکی از میوه های ضد سرطان شناخته شده است و این به خاطر خواص ضد عفونی کنندگی آن است. افرادی که در دوره نقاهت یک بیماری هستند و یا ضعف عمومی بدن دارند و در نتیجه قدرت دفاعی بدن آن ها کم شده است، سعی کنند از انگور، هویج، سیب و هلو، به مقدار زیادی استفاده کنند. البته این میوه ها را با هم در آب میوه گیری ریخته و آب میوه حاصل شده را جرعه جرعه در طول روز بنوشند.
خوب است بدانید انگور پتاسیم زیادی دارد که به جبران ضعف بدن کمک می کند و در کنترل فشار خون موثر است. انگور و سیب هر دو میوه های بهشتی هستند، که افراد مبتلا به ناراحتی های قلب و اعصاب می توانند آب را نیز در طی روز بنوشند.
انگور برای سلامتی قلب، ریه و کلیه نافع است و به علت داشتن املاح و مواد سلولزی، ملین و مدر بوده و برای مبتلایان به اوره بالای خون (نقرس) مناسب و سازگار است. این نکته را هم بدانید یبوست که عوارض آن بی اشتهایی، نفخ، سردرد، تشنگی مفرط و بدبویی دهان است با خوردن انگور تازه برطرف می شود.
خود انگور در درمان یبوست و التهاب معده و روده ها و شیر انگور خاصیت ملین دارد. برگ آن مقوی و قابض و دم کرده آن مدر است. آبغوره اش در رفع اورام مخاط لثه و دهان و سرکه حاصله از تخمیر دانه انگور در تسکین خارش پوست و جلوگیری از خونریزی ها بکار می رود و دانه های خشک آن صفرا و بلغم را دفع و پی را محکم کرده خستگی را رفع و حالت انبساط بوجود میاورد در همه حال انگور و برگ و شیره و دانه های خشک شده و دانه های نارس (غوره) و دانه تخمیر شده (سرکه) مصرف دارند.

مشخصات انواع انگور

انگورها را به 2 گروه می توان تقسیم کرد. یکی انگورهای کشمشی که برای تهیه سبزه و دیگر کشمش مورد استفاده قرار می گیرند. دیگری انگورهایی که که غالباً دانه دار بوده و برای تهیه آب انگور به مصرف می رسند.
کشمش: کشمش تقویت کننده بدن است و اگر آن را مانند چای دم کنید و بنوشید، برای نرم کردن سینه و درد گلو مفید است.

غوره: غوره برای افراد مبتلا به چربی خون بسیار مفید بوده و ضد عفونی کننده بدن نیز هست. هم چنین اگر با سالاد میل شود برای لاغر کردن سودمند است. سعی کنید غوره خالی را نخورید چون روی معده اثر سوء می گذارد.

همچنین خانم های باردار از خوردن غوره زیاد خودداری کنند، چون غوره مدر است و امکان دارد موجب سقط جنین شود.
انگور خاصیت قلیایی دارد و باعث قلیایی شدن خود می شود. و از این لحاظ هر کیلوی آن معادل یک لیتر آب معدنی است. به علت وجود مواد قندی زیاد انرژی زا است و حرارت بدن را تامین می کنند. به علت داشتن پتاسیم مقوی قلب و یک داروی مؤثر برای کم خونی است زیرا دارای آهن، منگنز و منیزیم است. آب انگور در رژیم غذایی افراد چاق که بخواهند لاغر شوند زیاد مصرف می شود و به علت کم داشتن مواد چربی مانع افزایش وزن می شود.
درخت انگور که درخت مو نیز نامیده می شود درختچه ای است بالا رونده که از دیوار و درختان مجاور بالا می رود. ساقه آن گره دار و دارای برگهای متناوب است. برگهای انگور دارای پنج لوب دندانه دار و برنگ سبز تیره می باشد. گلهای آن کوچک، مجتمع و بصورت خوشه ظاهر می شود. میوه درخت انگور، گوشتدار و شیرین و برنگهای مختلف است.

خواص درمانی میوه انگور

انگور بر طبق طب قدیم ایران گرم و تر است.
1) اخلاط بدن را متعادل می کند.
2) بسیار مقوی و مغذی است.
3) خون را تصفیه می کند.
4) سینه و ریه را صاف و تمیز می کند.
5) برطرف کننده یبوست است.
6) انگور برای درمان ورم معده و روده مفید است.
7) در درمان سل ریوی و سیاه سرفه موثر است.
8) برای درمان اسهال خونی از انگور استفاده می شود
9) برای درمان نقرس بسیار مفید است.
10) آنهایی که معده ضعیف دارند باید انگور را بدون پوست بخورند زیرا پوست آن دیر هضم است و موجب دل درد، نفع و عوارض دیگر می گردد.
11) انگور بهترین میوه برای کسانی است که می خواهند لاغر شوند و بدن خود را از ساید اوریک، سنگهای صفراوی و مسمومیت های مزمن (مسمومیت از سرب یا جیوه) پاک کنند. اینگونه اشخاص باید در هر هفته بمدت 2روز فقط آب انگور بخورند و رژیم آب انگور بگیرند بدین ترتیب که هر دو ساعت یکبار آب انگور تازه را گرفته و بنوشند. مقدر مصرف روزانه تقریباً 2 کیلو گرم است و در این دو روز نباید غذای دیگر مصرف کنند فقط می توانند آب بنوشند.
12) رژیم آب انگور برای مبتلایان به سل ریوی و بواسیر نیز مفید است.
13) برای تقویت و طراوت پوست و همچنین روشن کردن رنگ پوست، آب انگور تازه را با یک تکه پنبه بصورت بمالید و پس از ده دقیقه با آب نیمگرم محتوی کمی جوش شیرین بشویید.
14) زیاد روی در مصرف آب انگور بطور مداوم ایجاد سنگ کلیه می کند.
خواص طبی روغن هسته انگور روغن هسته انگور گرم کننده بدن است، این روغن ضد یبوست می باشد. از آن برای نقاشی و تهیه صابون نیز استفاده می شود.

خواص طبی هسته انگور

هسته انگور از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است:
1) دارای تانن است بنابراین قابض است.
2) اسهال را برطرف می کند.
3) ترشح ادرار و اسپرم را کم می کند.
4) گرد هسته انگور را برای درمان به مسلولین می دهند.
5) هسته انگور برای آنهایی که مثانه و کلیه ضعیف دارند مضر است.

خواص طبی پوست انگور

پوست انگور از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است:

خواص طبی برگ مو

1. برگ مو قابض است.
2. دم کرده برگهای جوان مو اسهال خونی را برطرف می کند.
3. برای خونریزی مفید است.
4. در دفع نقرس و زردی موثر است.
5. استفراغ را برطرف می کند.
6. در رفع اختلالات گردش خون مربوطه به دوره بلوغ و یائسگی موثر است.
7. هنگامی که پوست صورت قرمز می شود و ملتهب است خوردن دم کرده آن اثر مفید درد.
8. گرد برگهای جوان و خشک شده مو، اثر خوبی در رفع خونریزیهای رحم و خون آمدن از بینی دارد.
9. برای برطرف کردن سرمازدگی دست و پا جوشانده برگ مو را تهیه کرده و دست و پا را بمدت 15 دقیقه در آن قرار دهید.
10. برای تهیه دم کرده برگ مو، مقدار 15 تا 20 گرم برگ مو را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید 10 دقیقه بماند.
11. از دم کرده برگ مو می توان برای شستشوی چشم در مورد ورم ملتحمه استفاده کرد.
12. دم کرده برگ مو برای رفع واریس مفید است.
دانه دانه خوردن آن گواراتر است و اندوه را می زداید بخصوص سیاه آن بهتر است.

رازهای جوان ماندن، سلامتی و زیبا ماندن خواص درمانگر انگور:

خداوند مهربان نعمتهای فراوان خود را در زمین به بشر ارزانی داشته است. کره زمین یکی از زیباترین کرات در آسمان است، آنها که از دور به کره زمین می نگرند و آن را در میان کرات دیگر دیده و مقایسه می کنند، پی به اهمیت و زیبائی زمین می برند. ما از این پس می کوشیم خواص گیاهان و میوه ها را برای شما باز کنیم. در ایران سوء تغذیه به اشکال مختلف وجود دارد. این امر سبب بیماری و ناتوانی جسمی و روحی است. اگر سوء تغذیه رفع شده و غذای خوب و مناسب خورده شود بدن شاداب، سالم و قوی می شود. راه آن شناسائی غذاها و آشامیدنی خوب و بد است در اینجا به انگور اشاره می کنیم.
انگور، میوه ای است که همگان آن را دیده اند به شکل دانه های کوچکی است که در چند ساقه فرعی و اصلی جمع می شود. آیا هیچ گاه به نحوه شکل گیری و ترکیب میوه ها خیره شده و دقت کرده اید؟ آیا دیده اید مثلاً انار با چه نظم حیرت انگیزی ساخته می شود، هر دانه انار با چه نظم حیرت انگیزی از هسته تا پوسته نازک آن ساخته شده است؟
انگور در طعم ها و اندازه ها و رنگ های متفاوت دیده می شود و یکی از بهترین میوه ها برای تحریک اشتها، تقویت قوای جنسی، صاف کردن خون و کبد، از بین چربی ها و ترشی، پاکسازی سیستم گوارش، رفع ناراحتی های استخوانی، غضروفی، روماتیسم، شادابی رنگ پوست، تقویت موی سر، از بین بردن انگلهای معده و روده موثر است. از انگور ترکیبات جدیدی به دست می آید که عبارت از آبغوره برای ایجاد لاغری در غذا ریخته شود، نه آنکه مستقیم نوشیده و موجب تحریک معده شود. و نیز سرکه انگور با روش و خاصیت آبغوره، شیره انگور که در زمان حاضر کمتر تولید می شود. آب انگور که در حمام اگر با آن موی سر ماساژ دهند و هر روز هم مقداری بخورند موها را تقویت و شاداب و سرحال می کند، همچنین که برای تقویت عمومی و مغز و حافظه خوب است. البته به خاطر داشته باشید انواع آب میوه بسته بندی که در بازار عرضه می شود و اصولاً هر نوع نوشابه و غذائی که در ظرف سر بسته ارائه می شود حاوی شکر و مواد نگهدارنده است، ضمن آن که خاصیت غذائی آن ماده را از بین می برد زیانهای خاصی هم در رابطه با خون، کبد، کلیه و دستگاه گوارش برای بدن دارد همیشه غذا را تازه بخورید غذای سرد مانده در یخچال را قبل از گرم کردن نخورید. غذای یخ زده و مانده نخورید. غذاها را خیلی ترکیب نکنید مثل قورمه سبزی و قیمه و فسنجان که مجموعاً برای بدن مفید نیست. یا غذاهای بیرون که آشنائی با مالک و صاحب آن ندارید و چگونگی پخت آن را نمی دانید نخورید.
روغن هسته انگور در سالهای قبل برای عرضه در بازار ایران معرفی شده است. این روغن از هسته انگور گرفته می شود هسته انگور، را غالباً نمی خورند و بیرون می اندازند. این هسته حاوی کلسیم و ویتامین E و A است. برای ناراحتی های مفصلی، استخوانی، رفع آرتروز و نیز پاک کردن سیستم گوارش بسیار خوب است. روغن آن هم مفید است. مثل روغن گردو است ولی روغن گردو در باز کردن عروق بسته موثر است، اما این روغن برای برخی از بیماریهای به ظاهر لاعلاج مفصلی مناسب است. برای ناخن و رشد آنها هم موثر است. افرادی که چاق هستند باید کمتر انگور بخورند. افرادی که خیلی لاغر و استخوانی هستند، اگر یکماه هر روز مقداری انگور یا کشمش بخورند، چاق خواهند شد.
برای جلوگیری از توسعه پروستات (نه از بین بردن آن، که روش خاصی دارد) خوردن انگور خوب است. افرادی که از پیری خوششان نمی آید هر روز مقداری انگور بخورند استخوانها و عضلات را محکم، پوست را شاداب و مویشان را خوش حالت کرده، دیرتر سفید می شود.
انگور سبز ترش برای ناراحتی های کبدی و غلظت و چربی خون موثر است در رفع نقرس هم اثرات اثبات شده دارد. روش آن را از ما بپرسید!
شراب هم حالت داروئی دارد. خوردن زیاد آن سیستم گوارش، عصب و قلب را بهم ریخته موجب اختلال در کار کرد صحیح آن است. اما برای برخی از افراد بیمار خوب است شراب سبب تقویت پوست و مو و تقویت اشتها و هضم غذاست. انگور شیرین و سیاه و سرخ هم برای تصفیه خون خوب است و خوردن اینها سبب پرپشتی موهای سر می شود. برای تقویت لثه هم می توان آب انگور یا انگور ترش و شیرین را در دهان نگه داشته روی لثه ها حرکت داد، لثه را محکم می کند، جوش شیرین هم همین خاصیت را دارد.
منبع:نشریه مشرق زمین شماره 46

/ج

اگر آدم دنیا رو هم داشته باشه ولی اخلاق نداشته باشه هیچ فایده ای نداره

ehsan8014

279 بحث

دوشنبه 16/5/1391 - 13:6 - 0 تشکر 494146

چکیده

مقاله پیش رو، معرفی و توصیفی از خواص انواع سبزیجات می‌باشد؛ که ضمن تعریف ارزش غذایی و انواع ویتامین آن‌ها، به طبع آن‌ها، تداخل آن‌ها با مواد و داروهای دیگر، توصیه‌های پزشکی و در نهایت به بررسی و تجویز برخی از آن‌ها از دیدگاه معصومینعلیهم‌السلام پرداخته است. فهرست سبزیجات مورد بررسی عبارتند از: اسفناج، پونه، ترخون، تره، جعفری، خردل، خُرفه، ریحان، ریواس، شاهی، شنبلیله، شوید، کاهو، کاسنی، کرفس، کلم، کنگر، گشنیز، مرزه، نعناع.
کلید واژه: نعمت، سبزی، سبزیجات، ویتامین، تخم، سرد، گرم.

مقدمه

سبزی‌ها، گیاهان و بسیاری از روئیدنی‌ها علاوه بر خواص پاک کنندگی و سالم سازی بدن، خاصیت توان‌بخشی نیز دارند و جهت حفظ سلامتی و افزایش توان جسمی کودکان در برنامه غذایی به مقدار 150- 200 گرم گنجانید. در ارتباط با خاصیت توان‌بخشی و برگ گیاهان باید اضافه کرد که همه حیات موجودات بستگی به فعالیت‌های شیمیایی و الکتریکی بدن دارد. هرگونه حرکت و فعالیت و حتی فکر کردن، تغییرات شیمیایی و الکتریکی ایجاد می‌کند. به عنوان مثال اگر جسم انسان دچار فقدان مواد غذایی شود، در مقابل تحرکات منفی مثل ترس و نگرانی، آسیب‌پذیر می‌گردد و مشکلاتی از قبیل زخم معده و سوء تغذیه را پدید می‌آورد.

جعفری

برگ جعفری دارای پروتئین، چربی، قند، کلسیم، آهن و ویتامین‌های «آ»، «ب» و «پ‌پ» است. جعفری طبیعت گرم دارد و مدر و بادکِش و زیاد کننده خون قاعدگی است. جوشانده پانزده إلی شانزده گرم جعفری و یا ریشه آن در یک لیتر آب که روزی چند استکان میل نمایند، اشتهاءآور و باد شکن بوده و در معالجه بیماری‌های کبد (زردی)، بیماری طحال، تنگی نفس، سنگ کلیه، آب آوردن انساج، خیز عمومی بدن، ترشحات زنانگی، قطع حالت قاعدگی در زنان جوان، که ناشی از ضعف باشد، اثر شفابخش دارد.
جعفری ضد اسهال و استسقاء، مشهی، مُحِل و ضد عفونی کننده است. در آن ماده‌ای وجود دارد که خورنده‌اش را از ابتلا به سرطان محفوظ می‌دارد. در خوردن عصاره جعفری خام نباید زیاده‌روی کرد؛ زیرا محرک اعصاب است. (1)
در استعمال خارج، برای رفع انسداد مجاری شیر، و دفع شیر از پستان، ضرب خوردگی‌ها و خون‌مردگی‌ها مفید است. برای هر یک از این منظورها لازم است له کرده جعفری را خام بر روی عضو قرار دهند تا اثر شفابخش آن ظاهر شود. (2) تخم جعفری دارای «آپیول» است و آن ماده نیرومندی است که تب‌بُر و منظم کننده قاعده‌های ماهانه می‌باشد. (3)
عمرو بن ابراهیم گوید: از ضعف معده به امام باقرعلیه‌السلام شکایت نمودم که حضرت فرموند: «جعفری را با آب سرد بخور». (4)

توصیه‌های پزشکی:

* مصرف تخم، ریشه و یا اسانس جعفری در خانم‌های حامله، ممنوع است؛ زیرا ممکن است موجب سقط جنین شود.
* مصرف زیاد تخم و یا اسانس جعفری می‌تواند خطرناک باشد. (عوارض کبدی، کلیوی، عصبی). پس بدون نظر پزشک استفاده نکنید.
* مقدار اگزالات جعفری نسبتاً بالاست و توصیه می‌شود مبتلایان به سنگ‌های کلسیمی مجاری ادراری از زیاده‌روی در مصرف آن خودداری کنند مگر حداقل روزانه دو لیتر آب مصرف کنند.
* بیماران مصرف کننده داروی لیتیوم بهتر است از زیاده‌روی در مصرف جعفری خودداری کنند. (باعث اختلال در متابولیسم لیتیوم می‌شود).
* زن حامله که دچار لکه‌بینی یا تهدید به سقط هستند باید از مصرف جعفری خودداری کنند. (5)

ریحان

مهم‌ترین ماده مؤثر ریحان، اسنس ریحان با عطر مطبوع و ملایم است که به نام اسانس «بازیلیک» خوانده می‌شود. (6) ریحان خام برای تقویت معده و هضم غذا و بی‌خوابی و درمان نفخ و دفع درد میگرن و درمان ورم کلیه مفید است. استنشاق بوی ریحان له کرده برای رفع سردرد مسافرین مفید است. خوردن ریحان و یا تخم ریحان برای درمان ورم کلیه و ترشحات زنانگی مفید است. آفت که همان زخم‌های ریز و دردناک دهان است با ریحان درمان می‌شود. در این مورد لازم است بیمار ریحان خام را جویده آب آن را در دهان نگه دارد و یا جوشانده غلیظی از ریحان تهیه نموده روزی چند مرتبه دهان را با آن شستشو دهد. تخم ریحان لعاب فراوان دارد و برای تمام مزاج‌ها معتدل است و خوردن بو داده تخم ریحان برای درمان اسهال اثر شفابخش دارد. (7)
حضرت امیرالمؤمنینعلیه‌السلام می‌فرمایند: پیامبر خداصلی‌الله‌علیه‌وآله به ریحان کوهی (تخم شربتی) نگاه کردند، سپس فرمودند: گویا محل رویش این گیاه را در بهشت می‌بینم. (8)
باز حضرت امیرالمؤمنینعلیه‌السلام می‌فرمایند: برای پیامبر خداصلی‌الله‌علیه‌وآله نام ریحان کوهی (تخم شربتی) سپس پیامبر خداصلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: این سبزی من و سبزی انبیای قبل از من است، من آن را دوست دارم و می‌خورم و به درخت آن، که در بهشت روئیده است می‌نگرم. (9)
امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: ریحان کوهی خوردنی پیامبران است. بدانید که در آن هشت خاصیت است: 1. گواراست؛ 2. گرفتگی سینه و بینی را باز می‌کند؛ 3. جلوی آروغ زدن را می‌گیرد؛ 4. بوی دهان را پاک و خوشبو می‌کند؛ 5. اشتهاءآور است؛ 6. آرام آرام درد را از بدن جدا می‌کند؛ 7. انسان را از جذام حفظ می‌کند؛ 8. وقتی درون معده قرار می‌گیرد، تمامی دردها را نابود می‌کند. (10)

توصیه‌های پزشکی:

* از مصرف اسانس (روغن) ریحان در دوران حاملگی و شیردهی و خودداری شود.
* مصرف مقادیر درمانی با برخی از داروهای اعصاب و روان (از جمله هالوپریدول) و داروهای پایین آورنده قند خون تداخل اثر دارد.
* از مصرف مقادیر درمانی ریحان (و یا اسانس آن) برای مدت طولانی (چندین ماه) خودداری شود. (11)

شنبلیله

دارای مواد چرب، مواد ازته، مواد قندی، مواد فسفردار، ویتامین «آ»، کومارین، تانن و اسانس مخصوص است. شنبلیله مدر و مقوی ریه و افزاینده قوه باه و ملیّن است. شنبلیله برای بواسیر، رفع لاغری، بی‌اشتهایی، مفید است. چنان‌چه آن را در عسل پخته، به بیمار آسمی بدهند مفید واقع خواهد شد. تخم شنبلیله برای تقویت جسم و همچنین بیماری‌های قند و سِل استخوانی و سِل مفید است. (12)

مصرف شنبلیله برای تقویت ریه، افزودن خون قاعدگی و تقویت نیروی جنسی مفید است. مصرف شنبلیله برای رفع لاغری و ضعف مفید است. مخصوصاً برای جلوگیری از لاغر شدن افراد مبتلا به مرض قند و سل حقیقتاً مؤثر ذکر شده است. مصرف آرد تخم شنبلیله نه تنها در تقویت قوای جسمی و روحی مؤثر است بلکه در مرض قند، نرمی استخوان، تورم چرکی استخوان، سل استخوانی، سل ریه، سل پرده‌های مغز، سل لنفاوی، اثر شفابخش و کاملاً تقویت کننده دارد.

بای تقویت موی سر، برای درمان کجی ناخن، معالجه ترک‌های پوست، درمان سوختگی آتش، معالجه کک‌مک و بالأخره برای خوبی رنگ رخسار مفید است. در این موارد لازم است شنبلیله تازه را کوبیده به صورت ضماد در محل مورد نظر قرار دهند و یا سه تا چهار قاشق آرد تخم شنبلیله را در آب و یا در سرکه بپزند و به صورت ضماد در محل قرار دهند و یا بر موی بمالند. (13)
اگر شنبلیله را در عسل، پخته میل نمایند برای دفع اخلاط سینه، درمان آسم و تنگی نفس مفید است. مصرف شنبلیله برای معالجه بواسیر، ترک خوردگی مقعد، ترک خوردگی لب نوک پستان، پاشته پا، و امثال آن مفید است؛ برای این منظور باید شصت تا صد و بیست گرم تخم نیم‌کوب شنبلیله را در یک لیتر آب بجوشانید و پس از صاف کردن به آن محل بمالید و این عمل را روزی سه مرتبه تکرار کنید. (14)
پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «حتماً شنبلیله بخورید، اگر چه به قیمت طلا فروخته شود». (15)
پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «با شنبلیله درمان کنید؛ اگر امت من می‌دانستند که چه سودی برایشان دارد، با آن مداوا می‌کردند، اگر چه به قیمت طلا بود». (16)

توصیه‌های پزشکی:

* به دلیل اثرات هورمونی و انقباض رحمی از مصرف بیش از حد شنبلیله در دوران حاملگی خودداری شود.
* بیماران مرض قندی که تحت درمان دارویی هستند بایستی در مصرف شنبلیله (خصوصاً تخم آن) با احتیاط عمل کنند. در صورت استفاده مقادیر درمانی آن (خصوصاً همراه با سایر داروهای پایین آورنده خون) باید در طول مدت درمان، هر از چند گاهی آزمایش خون برای اندازه‌گیری پتاسیم خون به عمل می‌آید.
* از مصرف زیاد و طولانی مدت شنبلیله همراه با داروهای ضد انعقادی (از جمله آسپرین) خودداری شود.
* بین مصرف داروها و شنبلیله حداقل دو ساعت فاصله قرار دهید. (17)

کاهو

دارای طبیعت سرد و حاوی پروتئین، قند، کلسیم، فسفر، پتاسیم، منیزیم و ویتامین‌های «آ»، «ب» و «ث» است. کاهو برای دفع یبوست مزاج، دفع صفرا، درمان یرقان، افزایش حجم ادرار، خون قاعدگی، تسکین سوزش مجاری ادرار، تصفیه خون، رفع عطش، سر درد و زکام مفید است. مبتلایان به سل و تنگی نفس و کسانی که معده‌شان زود نفخ می‌کند باید آن را به مقدار کم و با احتیاط بخورند.
مصلح کاهو، نعناع است. کاهو مدر، ملیّن و خواب‌آور است. برگ کاهو برای مفصلی مزاج‌ها مفید و برای مبتلایان به ورم فولون مضر است. کاهو خون را صاف و اخلاط را رقیق می‌کند. کاهو برای نیروی بدن نیرومند است و دارای ویتامین «آ»، «ب»، «ک»، یُد، کلسیم، سلیکون، آهن، پتاسیم، سولفور، فسفر، مواد قندی، مواد چربی و مواد ازته می‌باشد. چنان‌چه کاهو مخلوط با عصاره هویج خورده شود، بر خاصیت آن افزوده می‌گردد.
کاهو مسکن اعصاب و صاف کننده خون است. کاهو رنگ مو را براق و رنگ روی را گلگون می‌کند. اگر کاهو را بعد از غذا بخورند، غذاهایی که خوب هضم نشده‌اند، قبل از موقع، به خارج دفع می‌کند. کاهو برای معالجه یرقان، انسداد مجرای طحال و کبد و حبس‌البول تجویز می‌شود و برای اشخاص عصبانی و پریشان مفید است؛ زیرا خواب راحتی تولید می‌کند لذا اشخاصی که مبتلا به تپش قلب، نورالثری و بی‌خوابی هستند باید هنگام شب قبل از خواب کاهو بخورند. (18)
خوردن کاهوی پخته، هضمش آسان‌تر و غذائیتش بیشتر است و جهت زیاد کردن شیر بانوان و تسکین درد سینه مفید است. برگ کاهوی پخته را چنان‌چه بر روی چشم قرار دهند برای رفع التهاب چشم اثر شفابخش دارد. شیر کاهو که به صورت مایع شیری رنگ از ساقه بعضی کاهوها خارج می‌شود را چنان‌چه در چشم بچکانند برای تقویت بینایی و زخم قرنیه چشم مفید است. چنان‌چه کاهوی سوخته را به صورت گَرد بر روی جوش‌ها و زخم‌ه بپاشند برای التیام جراحات و ترمیم آن‌ها مفید است. کاهو انزال منی به طور دائم و احتلام مکرر همچنین تکرار ادرار و قطره‌قطره ادرار کردن را شفا می‌بخشد؛ برای این منظور لازم است بیمار، مقدار هفت گرم تخم کاهو به صورت پودر یا جوشانده یا دم کرده تناول نماید. (19)
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «کاهو بخور که خواب‌آور است و غذا را هضم می‌کند». (20)
امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: «کاهو بخورید که خون را تصفیه می‌کند». (21)
امام صادق علیه‌السلام نیز در جایی دیگر می‌فرمایند: «بر شما باد خوردن کاهو؛ زیرا کاهو فشار خون را پایین می‌آورد». (22)

توصیه‌های پزشکی:

* بیماران تحت درمان با داروی ضد انعقادی کومارین (کومادین) باید ویتامین «ک» به حد نیاز و تا حد امکان به مقدار ثابت دریافت کنند. (مصرف مقدار ثابت و یکسان در روز).
* لاکتوکاریوم عمدتاً در مغز کاهوی تازه و بیشتر در کاهوی وحشی یافت می‌شود. (23)
* زیاده‌روی در خوردن کاهو ایجاد مسمومیت می‌نماید و در دستگاه تنفس ضعف ایجاد می‌کند که نتیجه آن سرگیجه، فلج قلب و احساس صدا در گوش می‌باشد؛ و همچنین برای مبتلایان به تنگی نفس خوب نیست.
* زیاده‌روی در خوردن کاهو باعث کم شدن شهوت انسان می‌شود. (24)
* زیاده‌روی در مصرف کاهو برای افراد مبتلا به سل و تنگی نفس مضر می‌باشد. همچنین باعث ایجاد فراموشی، نفخ روده‌ها، ضعف شهوت و ضعف بینایی می‌شود و مصلحش نعناع است. (25)

کاسنی

کاسنی باز کننه و حل کننده ماده بیماری از کبد است. مسکن عطش و حرارت درونی است. در درمان التهاب معده و پاک کردن مجاری ادراری مؤثر است. اگر آب پخته کاسنی را با سکنجبین میل کنید، بهترین داروی تب‌های مداوم و طولانی است. مالیدن آب کاسنی به محل‌های خارش بدن بسیار مفید است. غرغره آب کاسنی با آب خیار شنبر یا فلوس برای درد گلو، ورم و سوزش گلو، ورم حلق و تورم مفصلی بسیار مفید است. مصرف تخم کاسنی، کمی با حالت تهوع همراه می‌گردد که باید در آن سکنجبین اضافه کنید. برگ کاسنی دارای مقدای ویتامین «ث» است و لذا در حفظ جوانی مؤثر می‌باشد. نیز زهر طحال را از بین می‌برد و کیسه صفرا، یرقان و دردهای معده و کبدی را معالجه می‌کند.
ریشه کاسنی در باز نمودن و روان نمودن اخلاط بسیار مژثر است. ریشه کاسنی، مجاری گوارشی را باز می‌کند و بهترین تصفیه کننده خون است. ریشه کاسنی در از بین بردن ورم اشحاء خیلی مؤثر است. ریشه کاسنی بهترین دارو برای باد آوردن شکم است و در نفخ و تحلیل مواد بسیار نافع است. ریشه کاسنی برای تقویت معده، زیاد کردن ادرار و رفع درد مفاصل و رفع یرقان مفید است.
عرق کاسنی که از گیاه تازه کاسنی گرفته شده باشد برای خنکی به کار می‌رود. برگ‌های کاسنی دارای املاح پتاس می‌باشد و جوشانده آن برای تصفیه خون، تقویت معده و اعضاء به کار می‌رود. تمام قسمت‌های کاسنی مخصوصاً ریشه و برگ آن، محرک صفرا می‌باشد و به عمل هضم کمک می‌کند و اثر آن در نارسایی‌های کبدی، قولنج‌های کبدی و ناراحتی‌های صفراوی بارز است. کاسنی در ازدیاد نطفه و زیبایی چهره کودک تازه تولد مفید است. انسان را از ابتلا به قولنج نگه می‌دارد. در ضعف اعصاب، ضعف چشم و فشار خون مفید است. توان و نیروی بدنی را تجدید می‌کند. قلب و کبد و کلیه را فعال و بانشاط می‌گرداند. رحم را به وظیفه طبیعی خود وا می‌دارد. (26)
امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: «کاسنی بخور که آب مرد را زیاد می‌کند و فرزند را نیکو می‌گرداند. کاسنی، گرم و مُلیّن است و موجب می‌گردد بیشتر فرزندانی که به دنیا می‌آیند، پسر باشند». (27)
امام رضا علیه‌السلام می‌فرمایند: «کاسنی، درمان هزار درد است. هر دردی که درون انسان باشد، توسط کاسنی ریشه کن می‌شود». (28)

کرفس

دارای ویتامین‌های «آ»، «ب»، «ث» بوده و املاحی نظیر پتاسیم، کلسیم، فسفر، سدیم و آهک دارد. کرفس برای بیماران رماتیسمی مفید و گیاهی است مشهی، خنک کننده و مقوی و مدر. برای ریشه‌کن کردن رماتیسم روزی یک لیوان آب کرفس خام (تا 21 روز) تجویز شده است. شیر برگ کرفس برای رفع تب‌های مالاریا تجویز گشته است. کرفس برای مبتلایان به نقرس، تنگی نفس و زکام مفید است. کرفس باد شکن، تب‌بُر، صفرابَر و برای بیماری‌های ضعف اعصاب، یرقان و سنگ کلیه، آلبومینوری و بیماری‌های مثانه هم مفید است. در مورد بیماری‌های فوق باید 500 إلی 600 گرم برگ کرفس را در یک لیتر آب دم کرده و صبح و ظهر و شب یک فنجان از آن را بنوشند. کرفس برای زنان حامله و بیمارانی که دچار ورم حاد کلیه هستند زیان‌آور است. (29)
برای رفع مسمومیت افراد مسموم، آب کرفس را با آب انار و شکر جوشانیده میل نمایند. برای درمان ضرب خوردگی، کوفتگی و ورم اعضاء، برگ تازه و خام کرفس را لِه کرده در محل قرار دهند. (30)
آب کرفس خام، درمان خوبی برای گرفتگی صداست. آب کرفس خام با لیمو ترش تازه، گلودرد و لوزه‌های ورم کرده را درمان می‌کند، به این منظور باید هر روز چند بار آب کرف خام مخلوط با آب لیمو غرغره کنید. کرفس به علت دارا بودن فسفر زیاد، در ازدیاد هوش مؤثر است. کرفس ضد تنگ نفس بوده، ضد سنگ مثانه و ضد دردهای لگنی و تهی‌گاه است. تخم کرفس رافع زور و پیچش روده‌هاست. ضد دردهای سیاتیکی و ضد تشنج می‌باشد. مالیدن آب تخم کرفس کوبیده با روغن گل سرخ و سرکه بهترین دارو برای درمان پاک کردن لکه‌های قهوه‌ای و سفید پوست (لکه‌های قارچی) است. تخم کرفس و نشادر و عسل در از بین بردن زگیل‌ها بسیار مؤثر است. ریشه و برگ کرفس کوبیده و حل شده در عسل برای تقویت معده مفید است. (31)
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «کرفس بخورید که اگر چیزی باشد که عقل را زیاد می‌کند، همان کرفس است». (32)

توصیه‌های پزشکی:

* کرفس یکی از دوازده گیاهی است که تجمع سموم نباتی در آن نسبتاً بالا است و افراد حساس به این مسئله بهتر است از انواع اُرگانیک آن استفاده کنند.
* هر یک ساقه متوسط کرفس حدوداً 35 میلی گرم سدیم دارد و افرادی که محدودیت مصرف نمک دارند باید این مقدار را در محاسبات خود منظور نمایند.
* خوردن کرفس حمله صرع بیماران مبتلا به صرع را تحریک می‌کند.
* بانوان حامله و زنان شیرده چنان‌چه کرفس میل نمایند ممکن است نوزادشان دچار ناراحتی‌های عصبی مخصوصاً حملات شبه صرع گردد.
* مصرف کرفس برای بیمارانی که دچار ورم حاد کلیه (نفریت حاد) باشند جایز نیست. (33)

نتیجه گیری

مباحثی که در این مقاله به آن‌ها پرداخته شد و نتایجی که از این مقاله عاید ما می‌گردد به شرح ذیل می‌باشد:
1. اولویت مصرف در انواع سبزی با آن دسته سبزیجاتی است که از طرف معصومینعلیهم‌السلام مدح شده‌اند.
2. هر سبزی‌ای خاصیتی خاص خود را دارد و نمی‌توان تمامی خواص یک نوع سبزی را به بقیه هم خانواده آن عمومیت داد.
3. هر سبزی‌ای، هم می‌تواند خاصیت مفید داشته باشد و هم خاصیت مُضِر.
4. زیاده‌روی در مصرف هر نوع سبزی، می‌تواند دُچار برخی امراض گردد.
5. باید هنگام مصرف هر سبزی‌ای، امراض جسمی خود را لحاظ کرده و از سبزیجات مُضِر برای آن بیماری، پرهیز کرد.
6. باید از طبیعت انواع سبزی آگاه بود و سبزیجات سرد و گرم را به جا مصرف کرد.
7. حتماً باید از زمان مصرف هر نوع سبزی در شبانه روز آگاه بود؛ زیرا مصرف برخی از آن‌ها در شب برای بدن مُضِر می‌باشند.
8. خاک‌های با جنس‌های مختلف و با مواد مختلف دارای گوناگونی در عناصر موجود در خود می‌باشند؛ بدین سبب باید از انواع سبزیجاتی که در مناطق مختلف تولید می‌شوند استفاده کرد.

پی‌نوشت‌ها:

1. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، صص 147 و 148
2. غذا و شفا، ص 83
3. خواص سبزی‌های خوراکی، ص 83
4. اصول کافی، ج 6، ص 191
5. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 67
6. خواص سبزی‌های خوراکی، ص 98
7. غذا و شفا، صص 88 و 89
8. محاسن، ص 513
9. مکارم‌الأخلاق، ص 204
10. وسائل الشیعه، ج 17، ح 3
11. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 89
12. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، صص 152 و 153
13. غذا و شفا، صص 106 و 107
14. خواص سبزی‌های خوراکی، صص 131 و 132
15. بحارالانوار، ج ۶۲، ص ۲۳۳
16. مکارم الاخلاق، ج ۱، ص ۴۰۷
17. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 116
18. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، صص 158 و 159
19. غذا و شفا، صص 122 و 123
20. مکارم الاخلاق، ج ۱، ص ۳۹۶
21. اصول کافی، ج ۶، ص ۳۷۶
22. مکارم الأخلاق، ص 290
23. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، صص 135 و 136
24. شفا و درمان بیماری‌ها با میوه‌ها و سبزیجات، صص 219 و 220
25. غذا و شفا، ص 123
26. خواص سبزی‌های خوراکی، صص 144 و 145
27. بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۲۰۹
28. بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۲۰۹
29. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، صص 156 و 157
30. غذا و شفا، ص 127
31. خواص سبزی‌های خوراکی، صص 256- 259
32. بحارالانوار، ج ۶۲، ص ۳۰۰
33. غذا و شفا، ص 127

منابع پایانی
1. آذر، ماهایار و همکاران، خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، انتشارات شهر آب و آینده سازان، چاپ اول، تهران، 1386 ش.
2. برقی، احمد بن محمد، محاسن، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، بی‌چا، بی‌جا، 1370 ق.
3. توکلی فارفانی، علی، شفا و درمان بیماری‌ها با میوه‌ها و سبزیجات، انتشارات گل‌های بهشت، چاپ اول، 1389 ش.
4. رجحان، محمدصادق، غذا و شفا، انتشارات خیام، چاپ هشتم، تهران، 1373 ش.
5. طبرسی، رضی الدین ابی نصر الحسن بن الفضل، مکارم الاخلاق، انتشارات دارالکتب الاسلامی، بی‌چا، بی‌جا، 1376 ق.
6. عاملی، محمد بن حسن، وسایل الشیعه، انتشارات مکتبه الاسلامیه، 1339 ق.
7. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، انتشارات مکتب صدوق، بی‌چا، تهران،1381 ق.
8. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، انتشارات وزارت ارشاد اسلامی، چاپ اول، تهران، 1365 ش.
9. مهرین، مهرداد، خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، انتشارات خشایار، چاپ دوازدهم، بی‌جا، 1378 ش.
10. نظری مرتضی، خواص سبزی‌های خوراکی، انتشارات پیام آزادی، چاپ پنجم، تهران، 1380 ش.
/ج

اگر آدم دنیا رو هم داشته باشه ولی اخلاق نداشته باشه هیچ فایده ای نداره

ehsan8014

279 بحث

دوشنبه 16/5/1391 - 13:7 - 0 تشکر 494147

چکیده

مقاله پیش رو، معرفی و توصیفی از خواص انواع میوه‌های خوراکی می‌باشد؛ که ضمن تعریف ارزش غذایی و انواع ویتامین آن‌ها، به طبع آن‌ها، تداخل آن‌ها با مواد و داروهای دیگر، توصیه‌های پزشکی و در نهایت به بررسی و تجویز برخی از آن‌ها از دیدگاه معصومینعلیهم‌السلام پرداخته است و در پایان سخنی کوتاه آورده درباره میوه‌های مجاز یا ممنوع در حین ابتلا به بیماری‌ها و همچنین راهنمای خرید میوه‌ها. فهرست میوه‌های مورد بررسی عبارتند از: آلبالو، آلو، آلوچه، آناناس، ازگیل، انار، انبه، انجیر، انگور، بالنگ، به، پرتقال، تمشک، توت، توت فرنگی، خربزه، خرما، خرمالو، خیار، زالزالک، زردآلو، زغال اخته، سیب، شلیل، طالبی، کیوی، گریپ فروت، گلابی، گیلاس، لیمو (شیرین و ترش)، موز، نارگیل، نارنج، نارنگی، هلو، هندوانه.
کلید واژه: نعمت، میوه، ویتامین، تخم، سرد، گرم.

مقدمه

در امر تغذیه ارگان‌ها باید مواد و انرژی لازم را در نظر گرفت. این مواد از یک طرف شامل مواد انرژی‌زا هستند مانند کربو هیدرات، چربی و پروتئین، و از طرف دیگر، موادی که از نظر فیزیولوژی تغذیه مهم هستند، مانند ویتامین، املاح، عناصر نادر، اسیدهای آمینه ضروری و اسیدهای چرب. در طول زمان، روش‌های زندگی انسان‌ها کاملاً تغییر یافته است. قوای بدنی در اثر کارهای سنگین برای بسیاری از انسان‌ها کاهش یافته و به جای آن فشارهای روانی بیشتر شده است. در نتیجه، این تغییرات اُرگانیسمی یک دگرگونی تغذیه‌ای را ایجاد کرده است و میزان نیاز به انرژی، کمتر شده، در حالی که نیاز به مواد ضروری، ثابت مانده است. با توجه به این که میوه و سبزی و تهیه افشرده آن‌ها می‌تواند در رفع مشکل فیزیولوژی تغذیه، نقش مهمی بر عهده داشته باشد، یعنی در مقیاس مصرف محدود، بخش عظیمی از مواد مهم تغذیه را تأمین کند و علاوه بر این، به علت دارا بودن طعم خوب و نوشیدنی خنک کننده، از محبوبیت برخوردارند، لذا سعی بر این است، آن‌ها را به عنوان پایه غذایی اساسی به حساب آورد. به این جهت نکات مهم فیزیولوژی تغذیه و اثر میوه‌ها و آب آن‌ها، به طور خلاصه مورد بحث قرار می‌گیرند.

انار

از نظر طبیعت، به طور کلی تمامی میوه انار سرد و تر است و قابض می‌باشد. خواص درمانی آن عبارت است از: درمان جوش‌های صورت و پوست، شب ادراری کودکان، آب ریزش از چشم و حساسیت‌ها، یرقان و اختلالات کبدی، زخم بینی، خون‌ریزی بواسیر، خارش ناشی از حساسیت، تنظیم زمان قاعدگی خانم‌ها، رفع شوره سر، رفع خون‌ریزی بینی، استسقاء، اسهال خونی، زخم معده، خون‌ریزی معده. (1)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «به درستی که پدرم دوست نداشت که با کسی در خوردن انار شریک باشد چون در هر انار دانه‌ای از بهشت است». (2)
امام رضاعلیه‌السلام می‌فرمایند: «خوردن انار نطفه مرد را زیاد می‌کند و فرزند را زیبا می‌گرداند». (3)
پیامبر اکرمصلی‌الله‌علیه‌وآله انار را به عنوان «سرور میوه‌ها» معرفی می‌فرمایند: «انار، آقا و سرور میوه‌ها است». (4)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «هر کس یک دانه از انار بخورد شیطان را مریض می‌کند از وسوسه کردن چهل روز». (5)
حضرت علیعلیه‌السلام می‌فرمایند: «انار با پیه آن بخورید که معده را دبّاغی می‌کند». (6)
نیز می‌فرمایند: «به کودکانتان انار بخورانید؛ زیرا انار برای زبان‌های آن‌ها سریع‌تر است». [زبانشان را باز می‌کند]. (7)

انجیر

از نظر طبیعت، گرم و تر است. در مورد خواص آن معتقدند که ملیّن و معرق و مسکن حرارت و تشنگی است و مقوی نیروی جنسی می‌باشد. خواص درمانی دیگر آن عبارتند از: درمان نرمی سینه، یبوست، استسقاء، تورم لثه و تحریکات گلو، سیاه سرفه، سینه پهلو، عفونت‌های چرکی در زمان قاعدگی خانم‌ها، عفونت‌های ریوی و آنژین، تقویت حافظه، زگیل دست و پا، موهای اضافی در صورت، میخچه، تنظیم زمان قاعدگی خانم‌ها، گرفتگی روده، لاغری، ورم طحال، ریزش موی سر، سردردهای ناشی از زیاد خوابیدن. (8)
حضرت پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «انجیر را خشک و تر بخورید که جماع را می‌افزاید». (9)
امام باقرعلیه‌السلام می‌فرمایند: «انجیر بخورید که برای قولنج نافع است». (10)
ابوحمزه ثمالی از امام باقرعلیه‌السلام نقل می‌کند که وقتی پادشاه قبطی خروج کرد و خواست بیت‌المقدّس را خراب کند، مردم به اطراف حِزْقِیل پیغمبر جمع شده و به وی شکایت نمودند. حزقیل شب با خدا مناجات کرد و خداوند به مَلَک مسئول هوا وحی فرمود که نفوس و ارواح آنان را بگیرد و همگی مردند. حزقیل این خبر را به قومش رساند. آنان بیرون رفتند و دیدند همه آنان مرده‌اند، اما عُجب و خودپسندی بر حزقیل عارض شد و با خود فکر کرد که سلیمان پیغمبرعلیه‌السلام بیش از من فضیلتی ندارد، چون به من اختیار هوا نیز داده شده است. در این حال زخمی بر کبد حزقیل عارض شد و او را اذیّت نمود، حزقیل با خدا مناجات و خشوع کرد و روی خاکستر نشست، خداوند به وی وحی نمود که: شیره انجیر را بگیر و از بیرون بر سینه خود بمال. حزقیل چنین کرد و خوب شد. (11)
در حدیثی از پیامبر گرامی اسلامصلی‌الله‌علیه‌وآله نیز می‌خوانیم که فرمودند: «انجیر بخورید؛ زیرا هر قسمتی از آن [نوشته شده:] بسم الله القویّ [یعنی به نام خدای قوی و نیرومند. شاید این حدیث اشاره‌ای باشد به فوق‌العاده مقوّی بودن انجیر]. (12)»
امام رضاعلیه‌السلام می‌فرمایند: «انجیر رطوبت بدن را از بین می‌برد و استخوان را محکم نموده و مو می‌رویاند و درد را می‌برد. با وجود انجیر نیازی بر دارو نیست». (13)

انگور

از نظر طبیعت، گرم و تر است. چاق کننده، صاف کننده خون و مواد خون است. پوست انگور، دیر هضم و مولد ریاح و دانه آن سرد و خشک است. برای درمان بیماری فشار خون، رماتیسم، نقرص، مسمومیت داخلی مفید است و از ابتلاء سرطان جلوگیری می‌کند، مقوی قلب و معالج بیماری‌های جلدی، خونی و عصبی است. انگور دارای ویتامین‌های «آ»، «ب»، «ث» می‌باشد و مواد ازت و مواد قندی و نشاسته‌ای نیز دارد و خاصیت ضدعفونی کننده دارد.

انگور دارای قند و چربی و آلبومین و کلسیم و فسفر و پتاسیم و ارسنیک و منگنز و یُد می‌باشد. پتاسیم آن برای بچه‌های ضعیف‌البنیه کم خون بسیار نافع است.
انگور به علت مدر بودن بهترین دافع سموم بدن بوده و برای جمیع بیماران مفید است مگر مبتلایان به بیماری قند و بیماری‌های جهاز هاضمه. انگور برای سلامتی قلب، ریه و کلیه نافع است و برای مبتلایان به اوره خون مناسب و سازگار است. (14)

در روایتی، امام باقرعلیه‌السلام به فرزندش امام صادقعلیه‌السلام فرمود: «انگور را دانه دانه بخور؛ و فرمود: شفا در میوه‌ای است که رسیده باشد، چنان‌که خداوند فرموده: »از میوه درخت بخورید وقتی که برسد. (55) یعنی ایشان انگور را به دلیل خوب رسیده بودنش شفای بسیاری دردها می‌دانند. (16)
حضرت پیامبر اکرمصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «مهم‌ترین طعام شما نان است و بهترینِ میوه‌های شما انگور است». (17)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «نوح از غم، به خداوند شکایت کرد. خداوند به او وحی کرد که انگور بخور؛ زیرا غم را می‌برد». (18)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «وقتی انگور می‌خورید، دانه دانه بخورید؛ زیرا گواراتر است». (19)
پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «مویز بخورید که خلط‌های درون را از غلیان می‌اندازد؛ بلغم را آرام می‌کند؛ عصب را قوی می‌سازد؛ رنجوری را برطرف می‌نماید و موجب خوش قلبی می‌گردد». (20)
پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «هر کس بر خوردن مویز در حالت ناشتا مداومت داشته باشد، فهم و حافظه و ذهن قوی، روزی‌اش می‌گردد و از بلغمش کاسته می‌شودم. (21)»
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «کشمش اعصاب را تقویت می‌کند و کسالت را می‌برد و نفس و روان را جلا می‌دهد». (22)
امام علیعلیه‌السلام می‌فرمایند: «اگر کسی اول روز بیست و یک کشمش قرمز بخورد، خداوند هر مرض و بلایی را از او بر می‌دارد». (23)
امام رضاعلیه‌السلام می‌فرمایند: «کسی که می‌خواهد حافظه‌اش قوی شود، صبح ناشتا کشمش تناول کند». (24)
امام علیعلیه‌السلام می‌فرمایند: «کسی که بیست و یک عدد کشمش سرخ را ناشتا بخورد، به هیچ مرشی مبتلا نمی‌شود و فقط مرگ می‌تواند او را از پای در آورد». (25)
ویژگی‌های آب‌غوره: در دیدگاه پزشکی قدیم ایران، غوره سرد و قابض می‌باشد. در برطرف نمودن زردی مؤثر است. در درمان ورم مخاط دهان و نرمی لثه‌ها سودمند است. برای درمان چاقی زیاد مفید می‌باشد. بیماری اسکوروی که به دلیل کمبود ویتامین «ث» در بدن می‌باشد، با آب غوره درمان می‌گردد. از آن‌جا که آب غوره دارای پتاسیم است، برای درمان سیاتیک و رماتیسم حاد بسیار سودمند است. خوردن آب غوره بلوغ دختران را جلو می‌اندازد و قاعده را باز می‌کند. گرما و صفرای بدن را باز و روده‌ها را ضد عفونی می‌نماید.
برای برطرف نمودن ورم گلو غرغره کردن آب غوره اثربخش است. آب غوره درمان کننده درد پا و کمر می‌باشد؛ بدین منظور می‌توان به مدت ده روز آش آب غوره مصرف نمود، به شرط آن‌که در این مدت غذاهای سنگین خورده نشود. غوره برای افراد مبتلا به چربی خون سودمند و ضد عفونی کننده بدن است. غوره اگر با سالاد میل گردد به لاغر شدن افراد کمک می‌کند.
نکته‌ها: غوره انگور را خالی نخورید؛ زیرا اثر بدی بر معده می‌گذارد. خانم‌های باردار باید از مصرف زیاد غوره خودداری کنند؛ چون غوره مدر است و امکان دارد سبب سقط جنین شود. برای از بین بردن کرم روده و تقویت معده، به مدت پنج روز آش آب غوره همراه با زیره سیاه میل گردد، البته در این مدت باید از خوردن غذاهای سنگین پرهیز شود.
ویژگی‌های برگ مو: قابض است. دم کرده برگ‌های جوان مو اسهال خونی را برطرف می‌کند. برای خون‌ریزی‌ها سودمند است. در درمان نقرس و زردی مؤثر است. استفراغ را برطرف می‌کند. نابسامانی‌های گردش خون مربوط به دوران بلوغ و یائسگی را از بین می‌برد. هنگامی که پوست صورت قرمز و ملتهب می‌گردد، خوردن دم کرده برگ مو اثربخش می‌باشد. گَرد برگ‌های جوان و خشک شده مو، اثر خوبی در بند آوردن خون‌ریزی‌های رحم و بینی دارد. برای برطرف کردن سرما زدگی دست و پا، جوشانده برگ مو را تهیه و دست و پا را به مدت پانزده دقیقه در آن قرار دهید. از دم کرده برگ مو می‌توان برای شست و شوی چشم در هنگام ورم ملتحمه استفاده کرد. دم کرده برگ مو برای درمان واریس مؤثر است؛ برای تهیه دم کرده برگ مو پانزده تا بیست گرم برگ مو را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید به مدت ده دقیقه بماند. (26)

به

برگ‌های درخت «به» و جوانه‌های آن و پوست ساقه‌های آن قابض است. میوه «به» قابض و نرم کننده سینه و مقوی قلب است. دانه «به» ضد تب و برای بند آوردن اسهال ساده و اسهال خونی و جراحات گلو استفاده می‌شود. لعاب «به دانه» در استعمال خارجی برای زخم‌ها و سوختگی پوست در اثر آتش، مفید است.
میوه «به» شیرین از نظر طبیعت، قریب به اعتدال یا کمی گرم و تر است. «به» فرح‌آور، مقوی دماغ و معده و ادرارآور است. خوردن میوه «به» خام و قابض و مسدود کننده مجاری عروق است. «به» شیرین خام برای افراد گرم مزاج مضر است. «به» ترش از نظر طبیعت، سرد و خشک است. در تقویت معده، از شیرین آن قوی‌تر است؛ اگر زیاد خورده شود مسهل است. عصاره «به» برای تنگی نفس، آمدن اخلاط خونی از سینه، قی، تقویت معده، ازدیاد ترشح ادرار و بند آوردن خون‌ریزی نافع است.
ریختن قطره آب «به» در مهبل برای رفع سوزش مجرای ادرار نافع است و جراحات مجرا را التیام می‌بخشد و اگر «به» را زیر آتش گذارند که بریان شود به حدی که رنگ آن تیره گردد و بخورند برای قطع اسهال مزمن بسیار مجرب است. (27)
امام رضاعلیه‌السلام می‌فرمایند: بوی انبیاء بوی «به» است و بوی حورالعین بوی ریحان و خداوند هیچ پیامبری را بر نیانگیخت جز آن‌که از او بوی «به» برآورد. (28)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «هر کس» به را ناشتا بخورد نطفه‌اش پاک و فرزندش زیبا می‌شود. (29)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «پیامبر خدا به زبیر فرمودند: »به بخور؛ زیرا سه خاصیت دارد: قلب را آرام، بخیل را بخشنده و ترسو را شعاع می‌کند. (30)
امام باقرعلیه‌السلام می‌فرمایند: «میوه» به اندوه [دل] غمگین را می‌برد. (31)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «هر کس» به بخورد خداوند حکمت را بر زبان او جاری می‌سازد تا چهل روز. (32)

خربزه

طبیعت خربزه، معتدل و تر، و شیرین آن گرم و تر است و گرمک از نظر حرارت و رطوبت معتدل است. از نظر خواص معتقدند که دماغ را مرطوب می‌کند و برای چاق کردن بدن مؤثر است و برای یرقان و استسقاء مفید است. ادرارآور است، قاعده‌آور و ترشح شیر را زیاد می‌کند. برای اخراج سنگ مثانه مفید است. جوانه‌های گل خربزه دارای یک ماده عامل تلخ است که قی‌آور و استخراج‌آور است. تخم آن برای کمک به هاضمه و تسکین سرفه به کار می‌رود. گَرد پوست خربزه برای زود پختن گوشت مصرف می‌شود. (33)

حضرت پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «هر زن حامله‌ای که خربزه را با پنیر بخورد بچه‌ای که از آن به وجود می‌آید زیبا و خوش اخلاق خواهد شد». (34)
امام رضاعلیه‌السلام می‌فرمایند: «خوردن خربزه ناشتا موجب سُستی بدن و فلج می‌شود». (35)
حضرت پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «با خوردن خربزه لذت ببرید؛ چون که میوه بهشتی است و در آن هزار رحمت و برکت است و خوردن آن شفا از هر بیماری است». (36)

حضرت پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «خوردن خربزه قبل از غذا معده را شست و شو می‌دهد و درد را از ریشه بر می‌دارد». (37)

خرما

از نظر طبیعت، گرم و کمی خشک می‌باشد. خواص درمانی آن عبارتند از: درمان یبوست، رفع پیری زودرس، رفع کمبود آهن در بدن، پروستات، رفع چین و چروک صورت، رفع کم خونی، رفع کمبود مواد غذایی ناشی از دوره نقاهت، کمک به رفع عقب ماندگی رشد کودکان، دفع کرم‌های شکم، رفع خستگی و بلغم. (38)
امام علیعلیه‌السلام می‌فرمایند: «... و خرمای تمر بخورید؛ چون در آن شفای از بیماری و رنجوری است». (39)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «اگر غذای پاکیزه‌تری از خرمای رطب بود، خداوند به حضرت مریم می‌خورانید». (40)
حضرت پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «خداوند خلق کرد خرما و انار و انگور را از زیادی گِل آدم». (41)
حضرت پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «خانه‌ای که در آن خرما نباشد مثل این است که در آن خانه طعامی نیست». (42)

خیار

خون را صاف و تشنگی و صفرا را دفع می‌کند. خیار برای صفراوی مزاجان و مبتلایان به ضعف اعصاب فوق‌العاده نافع است و تب‌های کهنه را آشکار می‌سازد. آب خیار برای رفع خارش مفید است. مغز خیار چندان مغذی نیست ولی پوست آن حاوی مقدار زیادی ویتامین «ث» می‌باشد. خیار رسیده و زرد شده، تولید دل درد می‌کند. آب خیار پخته شده (بی نمک) برای پوست‌های چرب صورت مفید است. گفته‌اند اگر در کنار بستر طفلی که مبتلا به تب می‌باشد چند خیار تازه بگذارند، تبش می‌بُرَد و طفل شفا می‌یابد. جوشانده پوست خیار، یرقان را سه روزه درمان می‌کند، تخم خیار مدر و برای کبد نافع است. (43)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «رسول خداصلی‌الله‌علیه‌وآله خیار را با نمک می‌خوردند». (44)
نیز در سخن دیگری می‌فرمایند: «زمانی که می‌خواهید خیار بخورید از پایین (ته) خیار بخورید؛ چون این‌گونه خیار خوردن بزرگ است برکت او (یعنی برکت می‌آورد)». (45)

سیب

ریه و دماغ را قوت می‌دهد، برای خفقان و تنگ نفس نافع است، اشتهاءآور بوده، رنگ روی را روشن می‌کند و قلب را قوت می‌بخشد. سیب مولد خون است و مصلح آن زنجبیل پرورده می‌باشد. خوردن سیب پس از مصرف غذا برای تقویت لثه‌ها مفید است. جوشانده سیب در درمان بیماری‌های معده و ریه مؤثر می‌باشد. سیب دارای ویتامین «ب» نیز هست و به همین خاطر برای بیماری اعصاب مفید است. سیب مقوی مغز است و به همین خاطر برای افرادی که کارهای فکری می‌کنند فوق‌العاده مفید است. سیب معده را ضد عفونی می‌کند و آب آن تب‌بُر است. سیب دارای آهن و ید و فسفر می‌باشد. آهنش برای خون و پتاسش برای قلب و یُدش برای تقویت غدد نافع است.
لئونس کارلیه می‌نویسد: «سیب دهان را ضد عفونی می‌کند. اسید اوریک و دیگر سموم را که جمع شده‌اند حل کرده و غده‌های بزاق دهان و ترشحات عصیر معده را تقویت می‌کند. به همین خاطر، سیب برای اشخاصی که در یک جا نشسته و حرکت نمی‌کنند، بسیار مفید است.» مصرف سیب را برای اشخاصی که مبتلا به درد مفاصل و رماتیسم مزمن، نقرس، تب‌خال، چاقی، امراض ریوی و کبدی شده‌اند، تجویز می‌کنند. سیب سنگ کیسه صفرا و کلیه‌ها را حل می‌کند. اگر سیب را قبل از خواب با پوست آن بخورند (به شرطی که به خوبی بجوند) برای یبوست‌های مزمن و سخت مفید است. (46)
ابی بصیر می‌گوید: امام باقرعلیه‌السلام فرمودند: «موقعی که خواستی سیب بخوری، قبلاً آن را استشمام کن، سپس بخور؛ زیرا این کار هر ناراحتی را که بر روحت عارض شده، آرام می‌کند». (47)
امام علیعلیه‌السلام می‌فرمایند: «سیب بخورید که معده را پاک‌سازی می‌کند». (48)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «سیب، خوش‌بو کننده معده است». (49)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «سیب، موجب گشایش معده می‌گردد. سیب بخورید که حرارت بدن را پائین می‌آورد؛ درون را سرد می‌کند و تب را از بین می‌برد». (50)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «برای دفع سموم، دارویی سودمندتر از کمپوت سیب سراغ ندارم». (51)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «اگر مردم می‌دانستند که چه خواصی در سیب هست، بیماران خود را فقط با سیب درمان می‌کردند». (52)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «سیب بخور که حرارت [زیاد بدن] را خاموش و معده را سرد می‌کندو تب‌بُر است». (53)
بکر بن صالح می‌گوید: از شخصی به نام جعفری شنیدم که گفت از حضرت ابالحسن موسیعلی‌السلام شنیدم که می‌فرمودند: «سیب دارای چند خاصیت است: سِحر را از انسان دور می‌کند؛ اثر سم را از بین می‌برد؛ غم‌هایی که از سوی مردم بر انسان عارض می‌گردد را از بین می‌برد؛ بلغم را از بین می‌برد و نیست چیزی سریع‌تر از نظر منفعت، به سیب». (54)

گلابی

ملیّن و مدرّ و کثیرالغذاء است. گلابی ویتامین «آ» و «ب» و «ث» و مقداری املاح معدنی مانند آهن و منگنز و مختصری کلر و کلسیم دارد. مصرف گلابی برای مبتلایان به بیماری قند تجویز شده است.
لئونس کارلیه می‌نویسد: «مصرف گلابی، ترشح بزاق دهان را زیاد می‌کند و در نتیجه باعث تسهیل عمل دستگاه هاضمه می‌گردد. تانن و املاح پتاسیم که در گلابی وجود دارد، اسید اوریک را به هر اندازه و مقداری که باشد حل می‌کند؛ به همین خاطر است که کسانی که مبتلا به رماتسیم، نقرس و درد مفاصل می‌باشند، گلابی برای آن‌ها فوق‌العاده مفید است». کسانی که مبتلا به فشار خون هستند اگر به‌طور مرتب گلابی بخورند و بدن آن‌ها مواد غذایی این میوه را جذب کند، خون آن‌ها تصفیه شده و نتایج محسوس و گران‌بهایی عاید آن‌ها خواهد گردید. (55)
از امام صادقعلیه‌السلام نقل شده، ایشان در حالی که به کودکی زیبا می‌نگریستند فرمودند: «باید پدر این پسر بچه، گلابی خورده باشد». (56)
همچنین روایت شده که حضرت پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله گلابی‌اش را تکه کرد و به جعفر بن ابی‌طالب داد و به او فرمود: «بخور، همانا گلابی رنگ را جلا می‌دهد و فرزند را نیکو می‌گرداند.» (57)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «خوردن گلابی مایه قوت قلب، پاکی معده، صفای دل، دلیری و زیبایی بچه می‌شود». (58)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «گلابی، معده را شست و شو می‌دهد و آن را تقویت می‌کند و همچون بِه می‌باشد. خوردن آن بعد از غذا، بهتر از خوردنش در حالت ناشتا است. کسی که اندوهی در دل دارد، آن را پس از غذا بخورد». (59)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «گلابی بخورید؛ چون قلب را جلا می‌دهد و تسکین می‌دهد دردهای باطنی را به اذن خدا». (60)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «گلابی معده را دباغی می‌کند و آن را تقویت می‌کند و گلابی و» به مساوی هستند. (61)

هندوانه

از نظر طبیعت، سرد و تر است و از نظر خواص، معتقدند که مسکن حدّت خون و صفرا و تشنگی است. ادرارآور است و تولید خون رقیق و بلغم شیرین می‌کند و بدن را تر و تازه می‌نماید. برای تب‌های سوزان نافع است و برای اصلاح حال اشخاص گرم مزاج و خشک، هندوانه بیشتر مفید است تا ترشی‌ها. در چین و ژاپن از میوه و پوست و گوشت و آب هندوانه به عنوان ادرارآور و مقوی معده استفاده می‌شود. پوست و قسمت خوراکی داخلی آن را برای معالجه یرقان، دیابت و رفع مسمومیت می‌خورند. گوشت هندوانه برای رفع ناراحتی و زخم‌های گلو، و دهان مفید است. آب هندوانه برای ناراحتی کلیه یا نفریتیس مفید است و مغز تخم هندوانه نرم کنده پوست و مخاط است، به هضم غذا کمک می‌کند و سینه را نرم می‌کند. از خاکستر پوست هندوانه برای معالجه برفک و تاول‌های دهان استفاده می‌شود. گوشت هندوانه زرد رنگ، خیلی ملیّن است. در هند و چین از عصاره ریشه هندوانه برای قطع خون‌ریزی پس از سقط جنین استفاده می‌شود. در اندونزی هندوانه مخلوط با سرکه و زردچوبه برای تسکین دردهای روماتیسمی مصرف می‌شود. در هندوستان از مغز تخم هندوانه به عنوان کرم‌کُش استفاده می‌شود. هندوانه تازه برای معالجه و رفع التهاب مثانه مفید است. (62)
حضرت پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «هر زنی که حامله باشد و در زمان حمل هندوانه بخورد فرزند او از جهت صورت زیبا و از نظر اخلق نیز خوش اخلاق متولد می‌گردد». (63)
باز حضرت پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «بهار امت من انگور و هندوانه است». (64)
حضرت پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله در جایی دیگر می‌فرمایند: «هندوانه بخورید؛ زیرا هندوانه میوه بهشت است و در آن هزار برکت و هزار رحمت است و خوردن آن شفاء است برای هر دردی». (65)
در سخن دیگر حضرت پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «دوست بدارید هندوانه را و قطع نکنید خوردن آن را؛ زیرا هندوانه میوه‌ای است مبارک و طیب، پاک کننده دهان، قلب را پاکیزه و دندان‌ها را سفید و خدا را راضی می‌کند، بوی آن از عنبر، آب آن از کوثر، گوشت آن از فردوس، لذت و شیرینی آن از بهشت و خوردن آن عبادت می‌باشد». (66)
ابن عباس می‌گوید از وجود مقدس پیامبر گرامی اسلامصلی‌الله‌علیه‌وآله شنیدم که آن حضرت فرمودند: «بر شما باد هندوانه، به درستی که در آن ده خصال است: طعام است؛ شراب است؛ دندان (کنایه از ای‌که دندان را سفید می‌کند)؛ ریحان (خوش‌بو) است؛ مثانه را شست و شو می‌دهد؛ آب منی را زیاد می‌کند؛ قدرت جماع را زیاد می‌کند؛ سردی را از بین می‌برد؛ پوست را پاکیزه می‌کند». (67)

پی‌نوشت‌ها:

1. میوه درمانی، ص 46
2. بحارالأنوار، ج 63، ص 158
3. محاسن برقی، ج 2، ص 546
4. بحارالانوار، ج 66، ص 163
5. وسائل الشیعه، ج 17، ب 119، ح 4
6. بحارالانوار، ج 66، ص 154
7. بحارالانوار، ج 66، ص 155
8. میوه درمانی، ص 19
9. مکارم الأخلاق، ص 198
10. اصول کافی، ج 6، ص 358
11. محاسن، ج 2، ص 553
12. بحارالانوار، ج 66، ص 187
13. وسائل الشیعه، ج 17، ب 95، ح 1
14. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، ص 183
15. انعام/ 141
16. محاسن، ج 2، ص 556؛ مکارم الاخلاق، ص 9
17. بحارالأنوار، ج 63، ص 149
18. وسائل الشیعه، ج 17، ب 83، ح 3
19. بحار الأنوار، ج 63، ص 147
20. بحارالانوار، ج ۶۲، ص ۲۹۸
21. بحارالانوار، ج ۶۲، ص ۲۷۱
22. وسائل الشیعه، ج 17، ب 84، ح 1
23. بحارالأنوار، ج 66، ص 153
24. وسائل الشیعه، ج 17، ب 84، ح 2
25. وسائل الشیعه، ج 17، ب 84، ح 4
26. شفا و درمان بیماری‌ها با میوه‌ها و سبزیجات، صص 51- 53
27. میوه درمانی و آشنایی با سوره‌ها، ص 86
28. بحارالأنوار، ج 66، ص 215
29. محاسن برقی، ج 2، ص 549
30. وسائل الشیعه، ج 17، ب 93، ح 15
31. بحارالأنوار، ج 66، ص 176
32. وسائل الشیعه، ج 17، ب 93، ح 2
33. میوه درمانی و آشنایی با سوره‌ها، ص 106
34. بحارالأنوار، ج 61، ص 298
35. بحارالأنوار، ج 66، ص 194
36. بحارالأنوار، ج 59، ص 296
37. بحارالأنوار، ج 59، ص 299
38. میوه درمانی، ص 57
39. محاسن، ص 531
40. بحارالأنوار، ج 66، ص 134
41. بحارالأنوار، ج 59، ص 296
42. بحارالأنوار، ج 59، ص 296
43. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، ص 192
44. وسائل الشیعه، ج 17، ب 124، ح 1
45. وسائل الشیعه، ج 17، ب 124، ح 2
46. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، ص 194
47. بحارالانوار، ج 66، ص 171
48. اصول کافی، ج ۶، ص ۳۵۷
49. اصول کافی، ج ۶، ص ۳۵۵
50. محاسن، ج ۲ ص ۳۶۸
51. اصول کافی، ج 6، ص 356
52. اصول کافی، ج 6، ص 356
53. بحارالأنوار، ج 62، ص 93
54. وسائل الشیعه، ج 17، ب 89، ح 2
55. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، ص 197
56. اصول کافی، ج 6، ص 22
57. بحارالأنوار، ج 66، ص 170
58. اصول کافی، ج 6، ص 357
59. اصول کافی، ج ۶، ص ۳۵۸
60. وسائل الشیعه، ج 17، ب 96، ح 1
61. وسائل الشیعه، ج 17، ب 96، ح 1
62. میوه درمانی و آشنایی با سوره‌ها، ص 174
63. بحارالأنوار، ج 59، ص 299
64. بحارالأنوار، ج 59، ص 299
65. بحارالأنوار، ج 59، ص 296
66. بحارالأنوار، ج 59، ص 296
67. بحارالأنوار، ج 59، ص 296

منابع پایانی
1. قرآن کریم.
2. آذر، ماهایار و همکاران، خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، انتشارات شهر آب و آینده‌سازان، چاپ اول، تهران، 1386 ش.
3. برقی، احمد بن محمد، محاسن، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، بی‌چا، بی‌جا، 1370 ق.
4. توکلی فارفانی، علی، شفا و درمان بیماری‌ها با میوه‌ها و سبزیجات، انتشارات گل‌های بهشت، چاپ اول، 1389 ش.
5. رئیسی، ملیحه، میوه درمانی، انتشارات زنبق، چاپ اول، تهران، 1388 ش.
6. طبرسی، رضی الدین ابی نصر الحسن بن الفضل، مکارم الاخلاق، انتشارات دارالکتب الاسلامی، بی‌چا، بی‌جا، 1376 ق.
7. عاملی، محمد بن حسن، وسایل الشیعه، انتشارات مکتبه الاسلامیه، 1339 ق.
8. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، انتشارات مکتب صدوق، بی‌چا، تهران،1381 ق.
9. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، انتشارات وزارت ارشاد اسلامی، چاپ اول، تهران، 1365 ش.
10. مقدم، کاظم، میوه درمانی و آشنانی با سوره‌ها، انتشارات محدث، چاپ اول، قم، 1386 ش.
11. مهرین، مهرداد، خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، انتشارات خشایار، چاپ دوازدهم، بی‌جا، 1378 ش.
/ج

اگر آدم دنیا رو هم داشته باشه ولی اخلاق نداشته باشه هیچ فایده ای نداره

ehsan8014

279 بحث

دوشنبه 16/5/1391 - 13:7 - 0 تشکر 494148

چکیده

مقاله پیش رو، معرفی و توصیفی از خواص انواع دانه و حبوبات می‌باشد؛ که ضمن تعریف ارزش غذایی و انواع ویتامین آن‌ها، به طبع آن‌ها، تداخل آن‌ها با مواد و داروهای دیگر، توصیه‌های پزشکی و در نهایت به بررسی و تجویز برخی از آن‌ها از دیدگاه معصومینعلیهم‌السلام پرداخته است. فهرست دانه‌ها و حبوبات مورد بررسی عبارتند از: آفتاب گردان، بادام، باقلا (باقالی)، برنج، بلوط، پسته، جو، ذرت (بلال)، زرشک، زیتون، سنجد، سویا، عدس، عنّاب، فندق، گردو، گندم، لوبیا (قرمز، چیتی، چشم بلبلی و...)، ماش، نخود.
کلید واژه: نعمت، دانه، حبوبات، ویتامین، تخم، سرد، گرم.

مقدمه

اگر ما خود را در معرض کمبود یکی از عناصر مانند آهن یا کلسیم یا ویتامین‌ها و اسید آمینه‌های ضروری قرار دهیم تعادل شیمیایی و الکترو مغناطیسی در خون و استخوان‌ها و سلسله اعصابمان پدید می‌آید و هر چند کمبود شدیدتر باشد علائم وخیم‌تری ظاهر می‌گردد. متشابهاً اگر مقدار فوق‌العاده زیادی از نوعی مواد غذایی مانند مقدار زیادی چربی یا پروتئین و یا کالری‌ها را مصرف نماییم اثرات مازاد آن می‌تواند به وسیله انسداد جریان خون، از رسیدن مواد غذایی و اکسیژن به سلول‌ها جلوگیری کند و حیات شخص را به خطر اندازد. بهترین و سریع‌ترین طریقه رسیدن به سلامتی و توازن نیروهای جسمی و رفع بیماری‌ها و خستگی‌های جسمی این است که سلول‌های بدن و گلبول‌های خون از طیف وسیعی از مواد غذایی حیاتی تغذیه نمایند. خوشبختانه طبیعت منابع خوبی از این مواد غذایی مورد نیاز را در میوه‌های تازه و سبزیجات و جوانه دانه‌ها، برگ گیاهان، علوفه‌جات، دانه‌های غلات، دانه‌های حبوبات، غذاهای دریایی، خشکبارها و محصولات لبنیاتی قرار داده است؛ که با استفاده از این مواد غذایی می‌توانیم خون خود را پالایش کنیم.

باقلا (باقالی)

سرد و خشک، مقوی و کثیرالغذاء و مدر و مسکن و بر طرف کننده اسهال و قی. باقلا دارای فسفر، کلسیم، آهن و ویتامین‌های «آ»، «ب»، «ث» است. یکی از اطبای مصری معتقد است باقلا به طور کلی برای سلامتی ضرر دارد لذا خوردن آن را ممنوع کرده است. به هر حال باید در نظر داشت که باقلا برای درمان کلیه بیماری‌های کلیه مفید است.
لئونس کارلیه درباره فوائد باقلا می‌نویسد: «جوشانده گل باقلا را به مقدار سی تا شصت گرم برای یک لیتر آب در فواصل غذا یک فنجان آن مصرف گردد، نوشابه مدری است که برای رماتیسم، نقرس، سیاتیک و درد مفاصل مصرف می‌کنند». دَم کرده دُم باقلا به مقدار 25 تا 30 گرم برای یک لیتر آب ضد درد شدید نیمه سر است. ضمناً باقلا در بعضی‌ها تولید مرضی به نام فاویسم می‌کند که علائم آن عبارتند از پریدگی رنگ رخسار و بی‌حالی و ضعف شدید و کم خونی و بعض عوارض قلبی. این بیماری در گیلان و مازندران شایع است. (1)
فیتین موجود در باقلا یک ترکیب فسفردار مفیدی است که برای رفع خستگی‌های جسمی و فکری و ضعف اعصاب اثر شفابخش دارد. برای درمان ورم بناگوش، ورم پستان که بر اثر منجمد شدن شیر ایجاد شده باشد و ضربه وارد بر پستان اثر شفابخش دارد؛ در این مورد باید مقداری آرد باقلا و آرد جو همراه با نعناع و سرکه پخته بر روی قطعه پارچه‌ای گذاشته، در محل مورد نظر قرار دهند و روزی یکی دو مرتبه آن را عوض کنند. ضماد برگ و پوست باقلا برای درمان سوختگی آتش مفید است. (2)
امام رضاعلیه‌السلام می‌فرمایند: «خوردن باقلا نیروی بدنی و قدرت پاها را زیاد می‌کند و خون را نیز زیاد کرده و نیروی تعقل را افزایش می‌دهد». (3)
امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: «باقلا را با پوست بخورید که معده را دباغی می‌کند». (4)

توصیه‌های پزشکی:

* باقلا به دلیل دارا بودن مقادیر زیاد «L-DOPA» در مبتلا به پارکینسون بسیار کمک کننده و مفید است ولی این بیماران بایستی توجه داشته باشند که در صورت مصرف روزانه باقلا نباید آن را به طور ناگهانی قطع کنند؛ زیرا ممکن است موجب یک اختلال جدی و خطرناک موسوم به سندرم نورولپتیک بدخیم شود.
* بهتر است از مصرف باقلا در شب‌ها خودداری شود؛ زیرا موجب بر هم زدن خواب می‌شود. (5)

زیتون

گرم و خشک، دارای ویتامین «آ» و «د» است و روغنش یکی از مفیدترین روغن‌ها به شمار می‌رود. روغن زیتون ملیّن و برای کبد مفید است و صفرا و شن ریزه را دفع می‌کند. زیتون در درمان بعضی امراض (مانند سل و سنگ مثانه) اعجاز می‌کند. زیتون حرارت تن را زیاد کرده و لثه‌ها را تقویت نموده و خون را صاف می‌کند. زیتون فسفر، پتاسیم، گوگرد، منیزیم، کلسیم، کلر، آهن، مس و منگنز دارد. روغن زیتون خاصیت ضد سم دارد و جدار روده‌ها و معده را چنان پاک می‌کند که سموم قادر نمی‌شوند در خون داخل شوند.
برای جلوگیری از ریزش مو، مصرف روغن زیتون به طور متوالی مدت ده روز و شستن سر با آب ولرم و صابون مارسی مفید است. ضماد پخته زیتون مخلوط با آب برای دندان کرم خورده نافع است. ضماد خاکستر آن مخلوط با عسل و روغن برای ریزش موی سر و جوش‌های سر مفید است. مزمزه آب نمکی که زیتون در آن خیسانده شده، لثه را استحکام می‌دهد. (6)
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «روغن زیتون را بخورید و به وسیله آن روغن مالی کنید؛ زیرا از درخت مبارکی است». (7)
اسحاق پسر عمار می‌گوید: به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: «مردم می‌گویند روغن زیتون بادهای معده را به حرکت در می‌آورد». آن حضرت فرمودند: «بادها را دفع می‌کند». (8)
امام صادق علیه‌السلام روغن زیتون را غذای پرهیزکاران دانسته و می‌فرمایند: «خوب است در همه خانه‌ها موجود باشد». (9)
حضرت پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله در وصیت‌شان به امام علی علیه‌السلام می‌فرمایند: «یا علی، روغن زیتون را بخور و به بدن خود بمال؛ زیرا کس که روغن زیتون بخورد و به بدنش بمالد، شیطان چهل روز به او نزدیک نمی‌شود». (110)
امام رضا علیه‌السلام به خواص روغن زیتون اشاره نموده و چنین می‌فرمایند: «روغن زیتون غذای خوبی است، دهان را خوش بو و بلغم را برطرف می‌سازد، رنگ صورت را صفا و طراوت می‌بخشد، اعصاب را تقویت کرده، بیماری و درد و ضعف را از میان می‌برد و آتش خشم را فرو می‌نشاند». (11)
امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: «زیتون آب منی را زیاد می‌کند». (12)

سنجد

قسمت‌های مورد استفاده سنجد، میوه، هسته، برگ و گل آن می‌باشد. سنجد ضد التهاب، ضد میکروب و تب‌بُر است. در درمان تب (خصوصاً گل آن)، کمک به درمان عفونت‌های گوارشی، سرفه و بیماری‌های التهابی و پیش‌گیری از سرطان به کار می‌رود. (13) آرد سنجد برای اسهال مفید است؛ زیرا قابض می‌باشد. (14)
امام علی علیه‌السلام تب داشتند، پیامبر به دیدن ایشان رفتند و ایشان را به خوردن سنجد سفارش کردند. (15)
امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: «گوشت سنجد، موجب رویش گوشت، استخوانش (16) موجب رویش استخوان، و پوستش موجب رویش پوست است. علاوه بر این، کلیه‌ها را گرم می‌کند؛ معده را پاک‌سازی می‌کند؛ از بواسیر و خروج غیر ارادی ادرار جلوگیری می‌کند؛ ساق پا را قوی می‌سازد و جذام را از بین می‌برد». (17)

عدس

عدس گوشت نباتی است. ابوالعلاء معری شاعر معروف که گیاه‌خوار بود به جای گوشت، عدس می‌خورد. عدس برای افرادی که زیاد کار می‌کنند و یا زیاد ضعیف‌اند مفید است ولی در عین حال عدس مضاری هم دارد یعنی مولد سود است و خون را غلیظ می‌کند، نفاخ و دیر هضم است، خواب پریشان می‌آورد و برای قوه بینایی زیان دارد. عدس، تن را فربه می‌کند و برای اعصاب مضر است، مصلح آن روغن و ترشی است.
اگر در خوردن عدس زیاده‌روی شود خطر ابتلا به مرض قولنج و استسقاء پیش می‌آید. افرادی که مبتلا به بواسیر هستند نباید عدس بخورند. عدس دارای آهن و کلسیم و فسفر و ویتامین «ب» است و دارای طبیعتی معتدل است. عدس پخته مقوی معده ولی نفاخ است، برای از بین بردن نفخ آن باید عدس پخته را با سرکه خورد. برای تسکین سرفه و درد سینه آب عدس پخته مفید است. عدس پخته خون‌ریزی قاعدگی را نیز منظم می‌کند و چنان‌چه با سرکه به صورت ضماد روی ورم‌های چرکی گذارده شود ورم را می‌خواباند. (18)
عدس طبیعت معتدل دارد ولی نفاخ، قابض و کاهش دهنده میل جنسی می‌باشد. شست و شوی دهان با آب عدس پخته برای درمان جوش‌ها و زخم‌های دهان مؤثر است. ضماد عدس با برگ کلم را چنان‌چه بر روی پستان متورم زنان قرار دهند از انجماد شیر جلوگیری نموده، تورم پستان برطرف می‌شود. عدس را چنان‌چه در سرکه بپزند و به صورت خمیری نرم بر روی قطعه پارچه‌ای گذاشته به شکل ضماد در محل ورم‌های چرکی (آبسه) قرار دهند آن را تحلیل می‌برد.
مسواک زدن با سوخته گَرد عدس، برای سفید کردن دندان مفید است. زیاده روی در خوردن عدس ممکن است عوارض زیر را به دنبال داشته باشد: کم شدن قوه بینایی، سوزش ادرار (دیزاوری)، قولنج، ناراحتی‌های عصبی، احتباس حیض (بند آمدن قاعدگی) و درد و شدت بواسیر. (19)
پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «عدس بخورید که قلب را رقیق می‌کند؛ اشک را زیاد می‌کند و هفتاد پیامبر آن را تقدیس کرده‌اند». (20)

توصیه‌های پزشکی:

* چون که عدس حاوی مقادیر نسبتاً زیادی پورین است و بهتر است مبتلایان به نقرس آن را محدود کننده ولی مطالعات نشان داده‌اند که پروتئین پورین با منشأ گیاهی تأثیر منفی در روند بیماری نقرس ندارد.

عنّاب

عناب حرارت بدن را فرو می‌نشاند. فشار خون را کم می‌کند. سینه، گلو و شکم را نرم می‌سازد. خون را صاف و پاک می‌کند. نفاخ و دیر هضم است. شهوت را کم و غرائز جنسی را ضعیف می‌کند. خوردن سائیده عناب با هسته، برای زخم معده و ورم روده سودمند است. از دوستان کبد، کلیه و مثانه می‌باشد و درد آن‌ها را از بین می‌برد. جوشانده عناب با عرق کاسنی یا سنجبین برای بیماری‌های وبا و حصبه مفید بوده و از فشار صفرا و خون می‌کاهد. برای بهبود قولنج، انواع زکام، برونشیت و تحریکات روده و کیسه مثانه به کار برده می‌شود. از عناب نوشابه تسکین دهنده و تصفیه کننده خون و برای درمان بیماری‌ها و عفونت‌های تورمی، گلو، برنشیت‌ها، روده‌ها و مجرای ادرار تهیه می‌کنند. (21)
پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «عناب، تب را از بین می‌برد». (22)
ابوالحصین می‌گوید: چشم‌هایم سفید شده بود و چیزی را نمی‌دیدم. تا این که امیرمؤمنان را در خواب دیدم و گفتم: «سرورم! چشم‌هایم به وضعی که می‌بینی دچار شده است». حضرت فرمودند: «عنّاب را نرم کن و به چشمت بکش». من هم عنّاب را با هسته‌اش نرم کردم و مثل سرمه، به چشم‌هایم کشیدم؛ پس از آن، چشم‌هایم بینا شد. (23)
نیز حضرت فرمودند: «برتری عناب بر دیگر میوه‌ها، همانند برتری ما بر دیگر مردم است». (24)

گردو

خواص درمانی آن عبارتند از: درمان سرفه‌های کهنه، اختلالات ناشی از معده، دندان درد، جلوگیری از ورود حشرات به منزل، گلو دردهای کهنه، شستشوی زخم‌ها، جوش‌های پوستی صورت و سر و بدن، کشتن کرم کدو، پریدگی رنگ صورت، سردردهای کهنه، نقرس، رفع مواد سفید رنگ در خانم‌ها، گاز گرفتگی حیوانات و حشرات، مرض‌های پوستی بدن و صورت، زگیل، میخچه، اگزمای پوستی، تقویت زانوی کودکان، سیاتیک، گوش درد، راشیتیسم، رفع گرفتگی ادرار، تنظیم زمان قاعدگی در خانم‌ها، ریزش موی سر، سودا، کرم معده، دیابت، آفتاب زدگی، یبوست، کم خونی، رفع کچلی، شادابی پوست بدن، تقویت موی ابرو، تقویت قوه جنسی در مردان، ورم چشم و جوش چشم، غدد لنفاوی، سِل، مستحکم کردن لثه‌ها، جلوگیری از نیش زدن زنبور، گل مُژه، نرمی استخوان. (25)
امام علی علیه‌السلام می‌فرمایند: «خوردن گردو در اوج گرما، حرارت درون را بالا می‌برد و جوش‌هایی در بدن پدید می‌آورد. اما خوردن آن در زمستان، کلیه‌ها را گرم می‌گرداند و سرما را دفع می‌کند». (26)

لوبیا (قرمز، چیتی، چشم بلبلی و...)

لوبیا قرمز و دیگر لوبیاهای قلوه‌ای سرشار از مولیبدون، فولات، تریپتوفان، منگنز، پروتئین، آهن، فسفر، مس، پتاسیم، منیزیم، تیامین و ویتامین «ک» است. لوبیا ضد چربی، ضد دیابت، مغذی، مقوی، آنتی اکسیدان می‌باشد. لازم به ذکر است که لوبیای سیاه به اندازه انگور و قره‌قات حاوی آنتی اکسیدان است. موارد مصرف انواع لوبیا عبارتند از: کمک به کاهش چربی خون و کنترل قند خون، کاهش خطر حملات قلبی عروقی، کمک به پیش‌گیری از یبوست، کمک به بهبود حافظه و بیماران آلزایمری.

مالیدن آرد دانه لوبیا بر پوست، برای معالجه خارش‌های شدید بدن و رفع اگزمای خشک و مرطوب، اثر شفابخش دارد. نشستن زنان در آب لوبیای پخته، برای پاک کردن خون‌ریزی بعد از زایمان (نفاس) و اخراج جنینی مرده و اخراج جفت زنان زائیده مفید است. علاوه بر چنین موارد، بهتر است بیمار آب لوبیای پخته را شیرین نموده، میل نماید. خوردن لوبیای پخته به صورت‌های غذایی، محرک نیروی جنسی، مولد منی، زیاد کننده شیر و زیاد کننده خون قاعدگی است. (27)

امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: «لوبیا، بادهای درون بدن را بیرون می‌کشد». (28)

توصیه‌های پزشکی:

* مقدار پورین لوبیا بالا بوده و مبتلایان به نقرس بایستی در مصرف آن احتیاط کنند.
* لوبیای خام و نپخته حاوی مقادیر زیادی ماده سمی و کشنده هماگلوتینین است و باید از مصرف تمامی انواع لوبیای خام خودداری نمود.
* لوبیا و نخود نفاخ هستند. (29)

ماش

دانه ماش دارای مواد غذایی کافی و با طبیعت سرد است. در هنگام مصرف و پختن دانه ماش بهتر است مقداری نمک در آب جوشانده آن افزوده شود و یا قبلاً به مدت بیست و چهار ساعت، آن را در آب سرد خیس نمایند؛ زیرا دانه ماش دارای ماده تلخی است که تبدیل به ماده سمی (اسید سیانیدریک) می‌شود. در حالی که این ماده بر اثر خیساندن در آب سرد و یا بر اثر جوشانیدن دانه ماش در آب نمک‌دار از بین می‌رود. بنا بر پیشنهاد دانشمندی به نام (دراژ ندرف) خوردن دانه ماش پخته برای بیماران مبتلا به تب‌های دانه‌ای مانند آبله، آبله مرغان، سرخک و سرخچه مفید است.
خوردن ماش پخته زیاد کننده شیر است. خون قاعدگی را می‌افزاید و ادرار را زیاد می‌کند، مسکن درد بواسیر و درد طحال می‌باشد. خوردن ماش پخته برای درمان سکسکه مقاوم که مدتی ادامه یافته مفید است. خوردن ماش پخته برای جوانانی که انزال بی‌اختیار (اسپر ماتوره) دارند، اثر شفابخش داشته خشک کننده منی می‌باشد. ضماد آرد ماش برای نیکویی رخسار، رفع بواسیر و رفع التهاب‌های سطحی مفید است. (30)
ماش دارای مواد پروتئینی و کلسیم و پتاسیم و منیزیم و اسید فسفریک است. ماش پخته مدر و مسکن درد بواسیر و درد طحال افزاینده شیر و خون قاعدگی است. (31) ماش ضد سرطان، آنتی اکسیدان و مقوی است، به درمان سرماخوردگی، سر درد، اسهال و ضعف کمک می‌کند. (32)
مردی می‌گوید: از امام رضا علیه‌السلام در مورد به هک (نوعی بیماری پوستی است که به واسطه آن، لکه‌های سفیدی در گردن، بازو، سینه و صورت به وجود می‌آید) پرسیدم. فرمودند: «مقداری ماش تازه را در فصل برداشت آن بردار و همراه برگش بکوب و فشار بده تا آبش گرفته شود. آن آب را در حالت ناشتا بخور و بر قسمت بَهَک‌زده بمال». (33)
مردی نزد امام کاظم علیه‌السلام از به هک شکوه کرد. امام به او فرمودند: «ماش را بپزد و آب آن را در غذای خود بریزد». (34)

نخود

با توجه به ترکیب جامع نخود معلوم می‌شود که نخود یک ماده غذایی با ارزشی است ولی دیر هضم و نفاخ می‌باشد. دانه نخود از نظر املاح معدنی غنی‌تر از حبوبات دیگر است. خوردن نخود پخته برای تقویت بدن، تقویت حرارت غریزی و خون‌سازی مفید است. خوردن آب نخود پخته برای زیاد کردن ادرار، زیاد کردن خون قاعدگی، زیاد کردن منی و زیاد کردن میل جنسی مفید است. خوردن آب نخود پخته با شیر گرم برای رفع گرفتگی آواز مؤثر است. چون نخود خام را در آب خیسانده، خام تناول نمایند و آب خیسیده آن را با کمی عسل بنوشند برای اعاده شهوت جماع مأیوسین بسیار مؤثر است.
برای درمان رحم و مقعد، خروج کرمک مقعد بهترین ادویه است. برای این منظور باید اولاً نخود پخته را نرم کوبیده در آب نیم گرم بریزید و بیمار در آن بنشیند و ثانیاً گوشت پخته را با آرد نخود پخته مخلوط نموده (شبیه حلیم) همراه با سرکه تناول نمایند. برای تقویت موی، رفع خارش بدن، معالجه کک‌مک، رفع بی‌حسی عضو و امراض مفاصل اثر شفابخش دارد؛ برای این منظور گَرد نخود پخته را به صورت خمیر در محل می‌مالند. مالیدن روغن نخود بر پوست سر، برای تقویت موی سر فوق‌العاده مؤثر است. همچنین مالیدن آن بر لثه برای رفع تورم لثه و درد دندان مفید است. (35)
نخود دارای پروتئین، چربی، کلسیم، آهن، ویتامین‌های «آ»، «ب 1»، «ب 2»، «ث» و «پ‌پ» است. نخود پخته مقوی بدن و خون‌ساز و مدر و افزاینده خون قاعدگی و میل جنسی است. همچنین نخود پخته چنان‌چه با قدری نمک خورده شود معالج درد سینه است و اگر آب نخود با شیر گرم نوشیده شود برای گرفتگی صدا مفید است. (36)
نخود ضد چربی، مقوی، محرک جنسی، صفرابَر، تعدیل کننده قند خون، آنتی اکسیدان و مدر است. موارد مصرف آن عبارتند از: پیش‌گیری و کمک به درمان افزایش چربی و کنترل قند خون، کمک به پیش‌گیری از حوادث قلبی، سرطان (خصوصاً زنان) و تخفیف علائم و عوارض یائسگی، افزایش تولید اسپرم، باز کردن قاعدگی، درمان سنگ ادراری.
امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: «نخود برای کمر درد سودمند است». (37)

توصیه‌های پزشکی:

* نخود سرشار از پورین بوده و افراد مبتلا به افزایش اسید اوریک خون بایستی در مصرف آن احتیاط کنند.
* در صورت استفاده از داروهای ضد انعقادی خوراکی (وارفارین یا کومارین) از زیاده‌روی در مصرف نخود خودداری کنید. (38)

نتیجه گیری

مباحثی که در این مقاله به آن‌ها پرداخته شد و نتایجی که از این مقاله عاید ما می‌گردد به شرح ذیل می‌باشد:
1. اولویت مصرف در انواع دانه با آن دسته دانه‌هایی است که از طرف معصومین علیهم‌السلام مدح شده‌اند.
2. هر دانه‌ای خاصیتی خاص خود را دارد و نمی‌توان تمامی خواص یک نوع دانه را به بقیه هم خانواده آن عمومیت داد.
3. هر دانه‌ای، هم می‌تواند خاصیت مفید داشته باشد و هم خاصیت مُضِر.
4. زیاده‌روی در مصرف هر نوع دانه، می‌تواند دُچار برخی امراض گردد.
5. باید هنگام مصرف هر دانه‌ای، امراض جسمی خود را لحاظ کرده و از دانه‌های مُضِر برای آن بیماری، پرهیز کرد.
6. باید از طبیعت انواع دانه آگاه بود و دانه‌های سرد و گرم را به جا مصرف کرد.
7. حتماً باید از زمان مصرف هر نوع دانه در شبانه روز آگاه بود؛ زیرا مصرف برخی از آن‌ها در شب برای بدن مُضِر می‌باشند.
8. خاک‌های با جنس‌های مختلف و با مواد مختلف دارای گوناگونی در عناصر موجود در خود می‌باشند؛ بدین سبب باید از انواع دانه‌هایی که در مناطق مختلف تولید می‌شوند استفاده کرد.

پی‌نوشت‌ها:

1. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، ص 143
2. غذا و شفا، صص 175 و 176
3. وسائل الشیعه، ج 17، ب 69، ح 2
4. وسائل الشیعه، ج 17، ب 69، ح 3
5. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 47
6. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، ص 193
7. بحارالانوار، ج 66، ص 182
8. وسائل الشیعه، ج 17، ص 72
9. بحارالانوار، ج 66، ص 183
10. اصول کافی، ج 6، ص 475
11. بحارالانوار، ج 66، ص 183
12. بحارالأنوار، ج 66، ص 182
13. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 104
14. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، ص 194
15. مکارم الاخلاق، ج ۱، ص ۳۸۱
16. منظور، خوردن هسته و استخوان سنجد، پس از کوبیدن آن می‌باشد.
17. مکارم الاخلاق، ج ۱، ص ۳۸۱
18. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، ص 154
19. غذا و شفا، صص 179- 181
20. بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۲۵۹
21. شفا و درمان بیماری‌ها با میوه‌ها و سبزیجات، صص 183 و 184
22. بحارالانوار، ج ۶۲، ص ۲۳۲
23. مکارم الاخلاق، ج ۱، ص ۳۸۰
24. بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۲۳۲
25. میوه درمانی، ص 9
26. اصول کافی، ج ۶، ص ۳۴۰
27. غذا و شفا، ص 185
28. اصول کافی، ج ۶، ص ۳۴۴
29. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 163
30. غذا و شفا، صص 194 و 195
31. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، ص 163
32. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 170
33. مکارم الاخلاق، ج ۱، ص ۴۰۶
34. اصول کافی، ج ۶، ص ۳۴۴
35. غذا و شفا، صص 197 و 198
36. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، ص 164
37. اصول کافی، ج ۶، ص ۳۵۲
38. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 177

منابع پایانی
1. آذر، ماهایار و همکاران، خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، انتشارات شهر آب و آینده سازان، چاپ اول، تهران، 1386 ش.
2. توکلی فارفانی، علی، شفا و درمان بیماری‌ها با میوه‌ها و سبزیجات، انتشارات گل‌های بهشت، چاپ اول، 1389 ش.
3. رئیسی، ملیحه، میوه درمانی، انتشارات زنبق، چاپ اول، تهران، 1388 ش.
4. رجحان، محمدصادق، غذا و شفا، انتشارات خیام، چاپ هشتم، تهران، 1373 ش.
5. طبرسی، رضی الدین ابی نصر الحسن بن الفضل، مکارم الاخلاق، انتشارات دارالکتب الاسلامی، بی‌چا، بی‌جا، 1376 ق.
6. عاملی، محمد بن حسن، وسایل الشیعه، انتشارات مکتبه الاسلامیه، 1339 ق.
7. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، انتشارات مکتب صدوق، بی‌چا، تهران،1381 ق.
8. کیانی، کاظم، اسرار تقویت حافظه با گیاهان داروئی، انتشارات زر قلم، چاپ اول، تبریز، 1387 ش.
9. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، انتشارات وزارت ارشاد اسلامی، چاپ اول، تهران، 1365 ش.
10. مهرین، مهرداد، خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، انتشارات خشایار، چاپ دوازدهم، بی‌جا، 1378 ش.
/ج

اگر آدم دنیا رو هم داشته باشه ولی اخلاق نداشته باشه هیچ فایده ای نداره

ehsan8014

279 بحث

دوشنبه 16/5/1391 - 13:8 - 0 تشکر 494151

چکیده

مقاله پیش رو، معرفی و توصیفی از خواص انواع تره بار می‌باشد؛ که ضمن تعریف ارزش غذایی و انواع ویتامین آن‌ها، به طبع آن‌ها، تداخل آن‌ها با مواد و داروهای دیگر، توصیه‌های پزشکی و در نهایت به بررسی و تجویز برخی از آن‌ها از دیدگاه معصومینعلیهم‌السلام پرداخته است. فهرست انواع تره بار مورد بررسی عبارتند از: بادمجان، باقلا (باقالی)، بامیه، پیاز، ترب (تربچه)، چغندر، سیب زمینی، سیب زمینی ترشی (یِرآلماسی)، سیر، شلغم، فلفل سبز و قرمز و دلمه‌ای، فلفل سیاه، قارچ‌های خوراکی، کدو سبز یا خورشتی، کدو حلوایی، کلم قمری، گل کلم، گل کلم بروکلی، گوجه فرنگی، لوبیا سبز، موسیر، نخود فرنگی، هویج.
کلید واژه: نعمت، تره بار، ویتامین، تخم، سرد، گرم.

مقدمه

پروتئین‌ها، چربی‌ها و اسیدهای اضافه با آب میوه‌ها، سبزی‌ها و تره بار، مخلوط و حل شده و از بدن خارج و بدن از این ضایعات پاک می‌گردد و سلول‌ها از انرژی‌های الکترو مغناطیسی اشباع می‌شوند. تنوع در مصرف میوه‌ها و سبزی‌های مختلف به رفع کمبودهای بدن کمک می‌کند، به خصوص میوه‌ها، سبزی‌ها و تره باری که در مناطق مختلف تولید می‌شوند. خاک‌های با جنس‌های مختلف و با مواد مختلف دارای گوناگونی در عناصر موجود در خود می‌باشند.

بادمجان (بادنجان)

بادمجان دارای ویتامین «آ»، «ب»، «ث» و مقدار زیادی آهن است. باید همیشه دقت کرد بادمجان کاملاً رسیده را مصرف کنیم چون در بادمجان نارس ماده‌ای است موسوم به سولانین که سم است. بادمجان طبیعت گرم دارد و مقوی و ملیّن است ولی اگر در سرکه پخته شود قابض می‌گردد. بادمجان برای درمان برص مفید است. بدین معنا که اگر مقداری بادمجان را بجوشانند و آن را بکوبند و با روغن زیتون مخلوطش نمایند و باز بجوشانند، پس از بخار شدن آب آن، آن‌چه باقی می‌ماند، روی محل که تغییر رنگ داده شب و روز می‌مالند تا کاملاً پوست به صورت اول خود درآید. ضمناً مخلوط فوق برای رفع زگیل هم مفید است. زیاده‌روی در خوردن بادمجان باعث بروز عوارض نامطلوبی چون درد پهلو و بواسیر می‌گردد. ضمناً بادمجان به همه افراد نمی‌سازد. بادمجان مقوی معده و مفتح سده است، خوشبوکننده عرق و رافع بد بویی زیر بغل و ران است. مصرف بادمجان در بیماری‌های پوست ممنوع است. (غیر از برص و پیسی که ذکر شد) (1)
پخته بادمجان برای طحال و اخلاطی که در آن جمع می‌شود، سودمند است. تخم بادمجان برای سرما خوردگی و زکام و تنگی نفس بسیار مفید است. بادمجان نور صورت را زیاد، رگ‌ها را ظاهر و نطفه را بسیار می‌گرداند. (2)

توصیه‌های پزشکی:

* مبتلایان به بیماری میگرن بهتر است از زیاده‌روی در مصرف بادمجان خودداری کنند؛ زیرا که مقدار تیرامین آن بالاست.
* افراد با سابقه سنگ کلیه یا کیسه صفرا از زیاده‌روی در خوردن بادمجان باید خودداری کنند.
* افرادی که داروی «YOHIMBE» (جهت درمان ناتوانی جنسی) مصرف می‌کنند باید از خوردن بادمجان حداقل برای دوازده تا بیست و چهار ساعت قبل و بعد از مصرف این دارو خودداری کنند.

* بادمجان (همچنین گوجه فرنگی و سیب زمینی) دارای ماده‌ای است که موجب مهار آنزیم کولین استراز می‌شود؛ لذا مصرف آن همراه با داروهای مؤثر بر کولین استراز (نظیر برخی از داروهای اعصاب و بی‌هوشی) باید با احتیاط و با نظر پزشک معالج باشد. (3)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «بادمجان بخورید؛ زیرا مرض را از بین می‌برد و مرضی در آن نیست». (4)

یکی از اصحاب می‌گوید: امام علی‌النقیعلیه‌السلام به یکی از پیشکاران خود فرمود: «برای ما بادمجان تهیه کن؛ زیرا بادمجان در وقت احتیاج بدن به مواد گرمی گرم و در موقع نیاز بدن به سردی سرد است و به طور کلی در همه اوقات و در هر حالی معتدل است». (5)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «بادمجان بخورید؛ زیرا بادمجان خوب است برای بیماری سوداء». (6)
پیامبر گرامی اسلامصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «زیاد بادمجان بخورید؛ چون درختی است که من آن را در بهشت دیدم. پس هر کس آن را به قصد شفاء بخورد چون دواست او درمان می‌گردد». (7)

باقلا (باقالی)

توصیه‌های پزشکی:

* باقلا دارای مقادیر قابل توجهی تیرامین است و افراد تحت درمان با داروهای مهار کننده (نظیر فنلزین و ایزوکاربوکسازید) و نیز مبتلایان به میگرن بایستی از مصرف آن خودداری کنند.
* بسیاری از افراد مدیترانه (و از جمله در شمال ایران) دچار نوعی اختلال ژنتیکی موسوم به کمبود «G6PD» هستند و در پی مصرف برخی از داروها (نظیر سولفونامیدها) و یا باقلا دچار حمله حاد کم خونی (معروف به بیماری فاویسم) می‌شوند و باید این افراد از خوردن باقلا خودداری کنند (عامل آن وجود مواد اکسیدان در باقلا است).
* باقلا به دلیل دارا بودن مقادیر زیاد «L-DOPA» در مبتلا به پارکینسون بسیار کمک کننده و مفید است ولی این بیماران بایستی توجه داشته باشند که در صورت مصرف روزانه باقلا نباید آن را به طور ناگهانی قطع کنند؛ زیرا ممکن است موجب یک اختلال جدی و خطرناک موسوم به سندرم نورولپتیک بدخیم شود.
* بهتر است از مصرف باقلا در شب‌ها خودداری شود؛ زیرا موجب بر هم زدن خواب می‌شود. (11)

پیاز

پیاز دارای ویتامین‌های «آ»، «ب»، «ث»، تعدادی آنزیم، نوعی انسولین گیاهی، اسید سیتریک، اینولن و اسانس مخصوص است.
امام صادق (ع) می‌فرمایند: «پیاز بخورید که سه خاصیت در آن هست: الف» بوی دهان را پاک می‌کند؛ ب لثه را محکم می‌نماید؛ ج بر نطفه و جماع می‌افزاید. (12) دکتر دامر در مورد پیاز می‌گوید: «پیاز در عین این‌که غذا است، دوا هم هست.» پیاز در مصر باستان جزء گیاهان مقدس به شمار می‌رفت و در سوئیس، یک روز مخصوص را اختصاص داده بودند که برای پیاز جشن بگیرند! پیاز دافع سنگ کلیه، بیماری‌های کبد، ورم عضله قلب (میوکاردیت)، بیماری ورم کلیه، قند، میگرن و حبس‌البول مفید است.
پیاز پخته ضد یبوست و نفخ است. ورقه‌ای از پیاز را چنان‌چه در شیر پخته و بخورند برای قولنج و دردهای شکم مفید است. پیاز آب‌پَز مخلوط با روغن زیتون و یا روغن خوراکی برای بواسیر مفید است. پیاز، زود غذا را هضم و ترشحات معده را زیاد می‌کند. برای تصفیه خون و کم کردن درجه فشار خون مفید است و در دفع سموم، اعجاز می‌کند. اگر چند قطره سرکه را روی پیاز رنده شده بریزند و آبش را در بینی بچکانند از خون دماغ جلوگیری می‌کند. با خوردن پیاز مخلوط با عسل می‌توان از سکسکه جلوگیری کرد. صرف پیاز رنده شده با سیب به مقدار مساوی در دفع اسهال مؤثر است.
پیاز و سیر هر دو برای معالجه بیماری‌های سینه مخصوصاً سِل مفید است. بیماران مبتلا به بی‌خوابی باید پیاز را بجوشانند و قبل از صرف شام آن را میل کنند. دکتر جزائری می‌نویسد: «پیاز دارای هورمون ودیاستازی است که غدد اشک و آمیزشی و گوارشی را تقویت می‌کند. جهاز هاضمه و مجاری تنفس را ضد عفونی می‌کند و از ابتلا به اسهال و سرماخردگی جلوگیری می‌نماید.»
پیاز به واسطه فسفری که دارد انجام کار فکری را آسان می‌کند و به واسطه گوگردی که دارد برای خون ضد عفونی کننده خوبی است. گوگرد پیاز وقتی وارد خون می‌شود و در ریه‌ها وارد می‌گردد با بیماری‌های مجاری تنفسی مثل آسم و بونشیت و گریپ و... مبارزه می‌کند. ضمناً برای این‌که یک سوپ خوش طعم و مغذی خورده باشید، پیاز را در کره سرخ نموده با نمک و فلفل به سوپ اضافه کنید. (13)
نکته: مصرف موضعی پیاز در درمان سوختگی خفیف، کورک، نیش حشرات و زگیل نیز تا حدودی کمک کننده و مؤثر می‌باشد. (14)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «پیاز بخورید که سه خاصیت در آن هست: بوی بد دهان را پاک می‌کند لثه را محکم می‌نماید و به نطفه و جماع می‌افزاید». (15)
از حضرت رسولصلی‌الله‌علیه‌وآله نقل شده که فرمودند: «وقتی به سرزمینی وارد می‌شوید برای رفع بیماری عفونی روده‌ای، از پیاز آن‌جا بخورید». (16)

توصیه‌های پزشکی:

* مصرف هم زمان زردچوبه (با داشتن آنتی اکسیدان قوی) با پیاز در موقع پختن غذا باعث چند برابر شدن اثرات آنتی اکسیدانی آن دو و جلوگیری از تشکیل مواد سرطان‌زا در موقع پخت غذا و در نهایت جلوگیری از سرطان روده بزرگ می‌شود. حتی در چندین مطالعه مشخص شده، مصرف مرتب پیاز و زردچوبه باعث پیش‌گیری و درمان نسبی بیماری خانوادگی پولیپ‌های متعدد روده می‌شود.
* افراد مبتلا به پفیگوس بهتر است از خوردن پیاز و هم خانواده‌های آن (سیر، تربچه، تره) خودداری کنند.
* در موقع سرخ کردن پیاز علاوه بر اضافه کردن زردچوبه، از سرخ کردن بیش از حد پیاز خودداری کنید. (در حد زرد طلایی رسیدن کافی است). (17)
* زیاده‌روی در خوردن پیاز موجب تشنگی، استفراغ، تیرگی چهره و حتی فراموشی می‌شود.
* برای برطرف کردن بوی بد پیاز بعد از مصرف آن، می‌توان یک عدد گردو یا مقداری نان سوخته میل نمایید و یا چند عدد باقلا را جویده و مدتی در دهان نگه دارید. (18)

سیر

دارای ویتامین «ث»، آکرولنین، اینولین، یک آنزیم و یک گلوکرید سولفوره است. طبیعت گرم دارد و مشهی، صفرابَر، ضد عفونی کننده، برای معالجه اسهال ساده، ورم روده، بیماری‌های دستگاه تنفس و استسقاء مفید است و چون فشار خون را پایین می‌آورد، برای مبتلایان به فشار خون هم مفید می‌باشد. مصرف آن در مورد بیماران مبتلا به بیماری قند هم تجویز گشته است و به علاوه سیر از بروز بیماری سرطان جلوگیری می‌کند و برای بیماری‌های فلج و برص مفید است. تعجب ندارد اگر یکی از پزشکان هر روز به عنوان داروی معالج کلیه امراض، چند عدد سیر می‌خورد!
سیر بادشکن بوده و برای معالجه برونشیت و زکام نافع است. اخیراً یکی از پزشکان جماهیر شوروی توانسته است بیماری موذی سِل را با عصاره سیر درمان کند. سیر برای مبتلایان به ضعف حافظه و سرگیجه و سردرد مفید است. سیر بنیه را تقویت، عضلات قلب را نیرومند و جریان خون را در شرائین و بیماری‌های رماتیسمی و دموی بسیار نافع است و برای معالجه امراض مالاریا، فالج، رعشه، بی‌خوابی، سرما خوردگی، آنفلوآنزا، تنگی نفس، سوء هضم، تیفوئید، سیاه سرفه، زخم معده و عفونت روده‌ها از سیر استفاده می‌کنند. سیر ریاح و ورم را تحلیل می‌برد و رطوبت معده را نابود می‌کند و کلیه را تمیز نگاه داشته، ترشحات معده را زیاد می‌کند. (19)
چنان‌چه در خوردن سیر مراعات زمان، مزاج و حد اعتدال بشود برای بهداشت بدن، نیکویی رنگ رخسار و رفع مضرات آب‌های مختلف مفید است. عیب سیر این است که خوردن آن ایجاد بوی بد و نامطبوعی می‌نماید که از راه دستگاه تنفس دفع می‌شود. برای از بین بردن این بوی ناپسند سیر لازم است نیم ساعت پس از مصرف آن یک قاشق عسل یا یک عدد سیب میل نمایند و یا این‌که کمی جعفری خام بجوند. سیر اشتهاءآور، صفرابَر و دفع کننده کرمک است. سیر به علت اثر ضد عفونی کننده و ضد باکتری و خواص دیگرش، در معالجه اسهال ساده، اسهال خونی، ورم روده با منشأ عصبی، قولنج روده، سل روده، سوء هاضمه، سوزش و احساس دل مالش و اتساع معده اثر شفابخش دارد. (20)
سیر، رسوبات خون را حمل می‌کند، از این رو مصرف سیر به کسانی که درد مفاصل دارند، نقرس گرفته‌اند و یا به رماتیسم مبتلا شده‌اند، توصیه می‌شود. سیر نیروی شهوت جنسی را تقویت می‌کند و ادرار را زیاد می‌گرداند و فشار خون را پایین می‌آورد. سیر، بهترین درمان برای فراموشی و نسیان است. سیر، بهترین تقویت کننده پیاز مغز است و روی غدد مغز تأثیر نیکو دارد. خوردن سیر عضلات قلب را به نشاط می‌آورد و به این وسیله گردش خون منظم می‌گردد. سیر پوست بدن را خوش‌رنگ و گونه‌ها را سرخ و روده‌ها را از عفونت‌ها پاک می‌کند (به خصوص در اطفال) و با این خاصیت، انسان را در مقابل بیماری تیفوئید و دیفتری محافظت می‌کند. (21)
پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «سیر بخورید و با آن مداوا کنید که درمان هفتاد درد است». (22)
امام رضاعلیه‌السلام می‌فرمایند: «هر که می‌خواهد بادهای دردآور، دامن‌گیرش نشود، هفته‌ای یک بار سیر بخورد». (23)
نکته: برای کاهش بوی نامطبوع سیر می‌توان پس از خوردن سیر، مقداری جعفری یا یک عدد سیب را جوید و خورد و یا یک قاشق عسل مصرف نمود. (24) تماس موضعی با سیر پوست کنده یا خُرد شده برای چند ساعت می‌تواند موجب تاول و حتی نکروز (سیاه شده) پوست و یا مخاط دهان شود. (25)

توصیه‌های پزشکی:

* جهت مصرف سیر بهتر است آن را کوبیده یا خُرد کرده و سپس مصرف نماید.
* مصرف سیر به اندازه معمول در دوران حاملگی و شیردهی بلامانع است ولی مصرف زیاد آن باید تحت نظر پزشک باشد؛ زیرا سیر موجب انقباض رحمی می‌شود.
* سیر باعث افزایش زمان انعقاد خون می‌شود و کسانی که تحت درمان با داروهای انعقادی هستند و یا کاندید عمل جراحی بزرگ هستند بایستی از زیاده‌روی در مصرف سیر از چند روز قبل خودداری کنند.
* افراد مبتلا به زخم معده و رفلاکس مری باید از زیاده‌روی در مصرف سیر خودداری کنند.
* اگر چه سیر در درمان نفخ و یبوست نیز به کار برده می‌شود ولی خود سیر ممکن است در برخی افراد موجب نفخ و باد شکم و یبوست شود. (26)

شلغم

شلغم پروتئین، کلسیم، فسفر، آهن و ویتامین «آ» و «ب» و «ث» دارد. برای تقویت بینایی و افزایش ادرار و دفع سنگ مثانه و تحریک نیروی جنسی و تشکیل دردهای مفصلی و درمان نقرس، سرما خوردگی و ورم طحال مفید است. شلغم گرم و تر است و مصلح آن نمک و یا شیرینی می‌باشد. نفاخ است و برای سینه مفید. سرفه را رفع و خلط‌آور است. کثیرالغذاء است و فربه می‌کند.
شلغم دارای قند طبیعی و برای تقویت کبد و اعصاب مفید است؛ چون شلغم یک آنتی بیوتیک قوی است خیلی دیر فاسد می‌شود و بهترین داروی ضد عفونی کننده معده است. شلغم با این‌که قند دارد برای بیماران مبتلا به بیماری قند ضرر ندارد ولی مبتلایان به بیماری گواتر نباید آن را بخورند؛ زیرا بر شدت بیماریشان می‌افزاید. (27)
ترشی شلغم، مقوی احشاء، اشتهاءآور و بی‌نفخ می‌باشد. از تخم شلغم روغنی شبیه روغن تخم کلم به دست می‌آورند که اثر نرم کننده و ملین دارد. چنان‌چه از این روغن روزانه به مقدار یک قاشق غذا خوری تا یک استکان میل نمایند برای درمان قولنج‌های کبدی و کلیوی مفید است. همچنین خوردن روغن تخم شلغم و مالیدن آن بر اعضای تناسلی باعث تقویت آلات تناسلی می‌شود. تخم شلغم در جمیع افعال قوی‌تر از شلغم بوده مقدار مصرفش در هر دفعه شش و ربع گرم می‌باشد که همراه با عسل یا شربت برای معالجه امراض فوق‌الذکر می‌خورند. افرادی که دچار غمباد (گواتر) هستند یعنی غده تیروئید در جلو گردنشان بزرگ شده، لازم است از خوردن شلغم خودداری کنند؛ زیرا شلغم به علت دارا بودن تیوسیانات، مولد غمباد یا بیماری گواتر می‌باشد. (28)
شلغم برای رشد و استحکام استخوان بندی بسیار مفید است. اگر ریشه نازک و باریک روی شلغم خشک و سائیده و با عسل مخلوط شود، برای سختی ادرار مفید خواهد بود و بسیاری از امراض مجاری ادرار را درمان می‌نماید. آب شلغم پخته را می‌توان در انواع گلو درد و به خصوص عوارض سرما خوردگی غرغره کرد. نیز آب شلغم به علت داشتن انسولین گیاهی و ویتامین‌های مفید، برای درمان مرض قند و سنگ مثانه مفید است. شلغم برای جلوگیری از ناراحتی‌های پوستی به ویژه جوش صورت (غرور) بسیار سودبخش است. شلغم به علت داشتن ویتامین «ث» از رقیق شدن خون جلوگیری نموده و به جهت وجود همین ویتامین، مانع از خون‌ریزی است و خستگی را برطرف می‌کند. (29)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «شلغم بخورید و بر خوردنش مداومت داشته باشید. در هر کس، رگی از جذام است، این رگ را با شلغم از بین ببرید». (30)

توصیه‌های پزشکی:

* حتماً برگ شلغم را هم مصرف کنید.
* شلغم حاوی مقادیر زیادی اگزالات بوده و باید بیماران با سابقه سنگ کلیه کلسیمی یا سنگ کیسه صفرا در مصرف آن احتیاط کنند (هرچند در صورت مصرف مقدار کافی آب می‌تواند این اثر آن را کمی خنثی کند). (31)

سه نشانه شلغم خوب: 1. شلغم، پر باشد؛ بنابراین اگر وسط آن شُل باشد و با فشار انگشت فرو برود، پلاسیده و مانده است و اگر پخته و مصرف شود، در روده‌ها تولید نفخ خواهد کرد؛ 2. پوست خارجی شلغم باید برّاق و شفاف باشد؛ 3. شلغم باید سنگین باشد، و وقتی وسط آن را بریدید، درون آن باید روشن و شفاف باشد. (32)

قارچ‌های خوراکی

سرشار از آهن، ویتامین «ث»، پروتئین، فیبر غذایی و تقریباً فاقد چربی می‌باشند. قارچ‌ها نیز تقویت و تعدیل کننده سیستم ایمنی بدن، ضد چربی، آنتی اکسیدان، ضد فشار خون، مقوی و ضد میکروب می‌باشند. قارچ‌ها نیز کمک به درمان بیماری‌های عفونی (خصوصاً ویروسی و از جمله ایدز)، کمک به پیش‌گیری و درمان سرطان، کمک به کاهش کلسترول خون، قند خون، بیماری‌های کبدی از جمله هپاتیت حاد و مزمن سیروز، اختلال کلیوی، بی‌خوابی، ضعف، تقویت اشتهاء، ریزش مو، تقویت حافظه، آسم، رماتیسم، التیام زخم‌ها (از جمله گوارشی)، ناتوانی جنسی، افسردگی و چاقی می‌کنند.
پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «قارچ از گیاهان بهشت است و آب آن برای درد چشم، مفید می‌باشد». (33)

توصیه‌های پزشکی:

* جهت احتیاط، از مصرف قارچ‌های خارج از مراکز مطمئن خودداری کنید.
* از مصرف قارچ‌های پلاسیده و تغییر رنگ داده، خودداری کنید.
* قارچ‌ها حاوی پورین بالایی بوده و مبتلایان به نقرس بایستی در مصرف آن‌ها احتیاط نمایند. (34)
حضرت پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «قارچ زمینی از منّ (غذایی که خداوند برای بنی اسرائیل در بیابان نیز نازل فرمود) و منّ از بهشت است و آب قارچ زمینی شفای چشم است». (35)
حضرت پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله نیز می‌فرمایند: «قارچ زمینی از گیاهان بهشتی است که آب آن برای چشم درد سودمند است». (36)

کدو سبز یا کدو خورشتی

دارای پروتئین، چربی، قند، کلسیم، آهن و ویتامین‌های «آ»، «ب» و «پ‌پ» است. کدو سبز دارای طبیعت سرد دارد و ملین و مدر و معرق است. کدو سبز برای دفع تب و دفع حالت استفراغ مفید است و چنان‌چه کسی که مبتلا به سنگ کیسه صفرا است، سه سال رژیم کدو سبز تنها بگیرد، شفا می‌یابد و دیگر نیازی به عمل جراحی نخواهد بود منتهی در طول این مدت بیمار باید از گوشت بپرهیزد. (37)
کدوی سبز که با گوشت خروس پخته و خورده شود برای رفع تب‌ها و رفع حالت استفراغ مفید است. اگر پوست کدوی سبز را سوزانده، به صورت گَرد در محل خون‌ریزی‌ها قرار داده و کمی فشار دهند فوراً خون‌ریزی قطع می‌شود و برای بهبود جراحات و تسکین سوزش آن اثر قاطع و شفابخش دارد. (38)
پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «کدو بخور. هر کس کدو بخورد، اخلاقش خوب و چهره‌اش شاداب می‌گردد. کدو غذای من و پیامبران پیش از من است». (39)
پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «کدو بخورید که اگر چیزی سبک‌تر از کدو بود، خداوند آن را برای برادرم یونس می‌رویاند. هرگاه خورش درست می‌کنید، کدوی زیادی در آن بریزید که مغز و عقل را زیاد می‌کند». (40)
امام کاظمعلیه‌السلام نقل می‌فرمایند: «از جمله وصایای پیامبر اکرمصلی‌الله‌علیه‌وآله به علیعلیه‌السلام این بود که به خوردن کدو عادت کن؛ زیرا کدو دماغ و عقل را زیاد می‌کند». (41)
امام صادقعلیه‌السلام می‌فرمایند: «کدو پیامبر اکرمصلی‌الله‌علیه‌وآله را به اعجاب می‌آورد». (42)
حضرت امیرالمؤمنین علیعلیه‌السلام می‌فرمایند: «کدو بخورید و ما اهل بیت آن را دوست می‌داریم». (43)

توصیه‌های پزشکی:

* برای مشاهده اثرات درمانی تخم کدو بایستی حداقل روزانه 50 تا 100 گرم خورده شود. (برای دفع کرم یک تا دو نوبت در روز به مدّت دو روز و متعاقباً مصرف یک مسهل کافی است).
* در مصرف زیاد از حد تخم کدو بایستی مراقب اختلالات الکترولیتی بود.
* مصرف روزانه مقداری تخم گیاهان (خصوصاً تخم کدو و کنجد) در مردان 30 تا 40 سال بالا باعث کاهش ریسک بزرگ شدن پروستات می‌شود.
* مقدار اگزالات کدو مسمائی نسبتاً بالا بوده و بیماران با سابقه سنگ مجاری ادراری یا کیسه صفرا بایستی در مصرف آن احتیاط نمایند، مگر این‌که آب به میزان کافی بنوشند. (44)

هویج

هویج یکی از مواد طبیعی است که محتوی ویتامین‌های «آ»، «ب»، «ث»، «د» و «ای» می‌باشد؛ لذا امروزه مردم هویج را به صورت خام، پخته، مربا و کنسرو مصرف می‌نمایند و بنا بر عقیده پزشکان طب سنتی هویج طبیعت گرم دارد. (45)
هویج از لحاظ دارا بودن خواص طبی با پرتقال برابر است، پرتقال فقرا خوانده شده. هویج به مقدار زیاد کاروتن دارد و برای کاستن مقدار کلسترول خون بسیار مفید است. هویج مشهی، مدر، ضد کرم، ضد صفرا و ضد بیماری‌های کبدی است. هویج امراض مثانه، کلیه و خارش را دفع می‌کند. قابض است و برای اسهال مفید است. برای مبتلایان به سوء هضم، تصلب شرائین، عصبانیت، ورم قولون مزمن، نقرس، امراض پوست و سینه، عفونت روده و اورام کبد و کلیه مفید است. هویج، انسولین گیاهی است و برای بیماران مبتلا به بیماری قند مفید است و به علت داشتن آهن برای مبتلایان به کم خونی نیز نافع می‌باشد. هویج گرم و تر، نفاخ، مقوی معده، مفرح، مشهی و ضد بلغم می‌باشد. (46)
هویج، عطش را دفع می‌کند. در درمان جوش‌های صورت مؤثر است. در درمان کم شیری مادران، سودمند است. هویج مقدار کاسترول خون را کم می‌کند لذا برای زیبایی چهره مفید است. برای درمان بواسیر، یبوست و عفونت‌های ریوی مفید است. شیره هویج، ماده تمیز کننده پوست و تقویت کننده نور چشم و مایع محلل زخم‌ها می‌باشد و حتی در جلوگیری از رشد سلول‌های سرطانی مفید است. هویج، مثل تمام سبزی‌ها، بلکه بیشتر از همه عمل روده‌ها را منظم می‌کند و یبوست را رفع می‌کند و مدفوع را برعکس رژیم گوشتی، نرم می‌سازد و به همین جهت بهتر است خوراکی‌هایی که از گوشت تهیه می‌شود با هویج همراه باشد.
آب هویج برای درمان زردزخم مؤثر است. همچنین آب هویج مخلوط با شیر در معالجه بیماری گرفتگی صدا مفید است. اگر آب هویج خام یا مخلوط با شیر را صبح ناشتا میل کنند برای معالجه آسم مؤثر است. هویج روی غدد تناسلی تأثیر بسیار دارد. هویج برای کسانی که ضعف دارند و یا دچار کمبود مواد معدنی شده‌اند و اختلالات رشدی و نرمی استخوان دارند و کسانی که کرم خوردگی دندان دارند، بسیار مفید است. (47)
امام باقرعلیه‌السلام می‌فرمایند: «استفاده از هویج نوعی ایمنی است از قولنج و بواسیر و بر جماع نیز کمک می‌نماید». (48) ایشان همچنین می‌فرمایند: «خوردن هویج کلیه‌ها را گرم می‌نماید». (49)

توصیه‌های پزشکی:

* مصرف هویج می‌تواند به طور کاذب موجب مثبت شدن آزمایش تست خون مخفی در مدفوع شود.
* مصرف زیاد هویج (روزانه پنجاه تا صد گرم) می‌تواند ظرف یکی دو هفته موجب زرد رنگ شدن پوست (و نه مخاط‌ها و سفیدی چشم) شود و با قطع آن برطرف می‌شود. (50)

نتیجه گیری

مباحثی که در این مقاله به آن‌ها پرداخته شد و نتایجی که از این مقاله عاید ما می‌گردد به شرح ذیل می‌باشد:
1. اولویت مصرف در انواع تره بار، با آن دسته تره باری است که از طرف معصومینعلیهم‌السلام مدح شده‌اند.
2. هر نوع تره باری خاصیتی خاص خود را دارد و نمی‌توان تمامی خواص یک نوع از تره بار را به بقیه هم خانواده آن عمومیت داد.
3. هر نوع تره باری، هم می‌تواند خاصیت مفید داشته باشد و هم خاصیت مُضِر.
4. زیاده‌روی در مصرف هر نوع تره بار، می‌تواند دُچار برخی امراض گردد.
5. باید هنگام مصرف هر نوع تره باری، امراض جسمی خود را لحاظ کرده و از تره بارهای مُضِر برای آن بیماری، پرهیز کرد.
6. باید از طبیعت انواع تره بار آگاه بود و تره بار سرد و گرم را به جا مصرف کرد.
7. حتماً باید از زمان مصرف هر نوع تره بار در شبانه روز آگاه بود؛ زیرا مصرف برخی از آن‌ها در شب برای بدن مُضِر می‌باشند.
8. خاک‌های با جنس‌های مختلف و با مواد مختلف دارای گوناگونی در عناصر موجود در خود می‌باشند؛ بدین سبب باید از انواع تره باری که در مناطق مختلف تولید می‌شوند استفاده کرد.

پی‌نوشت‌ها:

1. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، ص 142
2. خواص سبزی‌های خوراکی، ص 46
3. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 45
4. اصول کافی، ج 6، ص 373
5. وسائل الشیعه، ج 17، ب 125، ح 3
6. وسائل الشیعه، ج 17، ب 125، ح 8
7. بحارالأنوار، ج 59، ص 297
8. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، ص 143
9. وسائل الشیعه، ج 17، ب 69، ح 2
10. وسائل الشیعه، ج 17، ب 69، ح 3
11. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 47
12. بحارالأنوار، ج 66، ص 246
13. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، صص 144 و 145
14. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 56
15. بحارالانوار، ج 66، ص 246
16. محاسن، ص 522
17. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 57
18. خواص سبزی‌های خوراکی، ص 63
19. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، صص 151 و 152
20. غذا و شفا، صص 97 و 98
21. خواص سبزی‌های خوراکی، صص 101 و 102
22. مکارم الاخلاق، ج ۱، ص ۳۹۴
23. بحارالانوار، ج ۶۲، ص ۳۲۵.
24. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 110
25. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 110
26. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 111
27. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، صص 153 و 154
28. غذا و شفا، صص 110- 111
29. خواص سبزی‌های خوراکی، صص 125 و 126
30. اصول کافی، ج ۶، ص ۳۷۲
31. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، صص 114 و 115
32. خواص سبزی‌های خوراکی، ص 128
33. محاسن، ج ۲، ص ۳۳۵
34. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 186 و 187
35. اصول کافی، ج 6، ص 370
36. بحارالأنوار، ج 66، ص 145
37. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، ص 159
38. غذا و شفا، ص 135
39. بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۲۲۹
40. بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۲۲۸
41. وسائل الشیعه، ج 17، ب 121، ح 2
42. بحارالأنوار، ج 66، ص 228
43. بحارالأنوار، ج 66، ص 228
44. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، صص 137 و 140
45. غذا و شفا، ص 165
46. خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، ص 165
47. خواص سبزی‌های خوراکی، صص 213- 215
48. مکارم الاخلاق، ص 211
49. محاسن، ج 1، ص 524
50. خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، ص 184

منابع پایانی
1. آذر، ماهایار و همکاران، خواص طبیعی و درمانی میوه‌ها و سبزیجات، انتشارات شهر آب و آینده سازان، چاپ اول، تهران، 1386 ش.
2. برقی، احمد بن محمد، محاسن، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، بی‌چا، بی‌جا، 1370 ق.
3. رجحان، محمدصادق، غذا و شفا، انتشارات خیام، چاپ هشتم، تهران، 1373 ش.
4. طبرسی، رضی الدین ابی نصر الحسن بن الفضل، مکارم الاخلاق، انتشارات دارالکتب الاسلامی، بی‌چا، بی‌جا، 1376 ق.
5. عاملی، محمد بن حسن، وسایل الشیعه، انتشارات مکتبه الاسلامیه، 1339 ق.
6. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، انتشارات مکتب صدوق، بی‌چا، تهران،1381 ق.
7. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، انتشارات وزارت ارشاد اسلامی، چاپ اول، تهران، 1365 ش.
8. مهرین، مهرداد، خواص میوه‌ها و خوراکی‌ها، انتشارات خشایار، چاپ دوازدهم، بی‌جا، 1378 ش.
9. نظری مرتضی، خواص سبزی‌های خوراکی، انتشارات پیام آزادی، چاپ پنجم، تهران، 1380 ش.
/ج

اگر آدم دنیا رو هم داشته باشه ولی اخلاق نداشته باشه هیچ فایده ای نداره

ehsan8014

279 بحث

دوشنبه 16/5/1391 - 13:8 - 0 تشکر 494152

متخصصان علوم تغذیه سفارش می کنند حداقل دوبار در هفته، ماهی بخورید و بیشتر ماهی مورد استفاده شما از نوع چرب باشد. ماهی، با داشتن پروتئین با چربی های سهل الهضم و غنی از ویتامین محلول در چربی و انواع مواد معدنی یکی از با اهمیت ترین فرآورده های غذایی حیوانی است. از نظر تغذیه ای، پروتئین های ماهی دارای درجه هضم بالایی هستند و کیفیت آنها با توجه به اسیدهای آمینه ضروری برابر با گوشت قرمز می باشد؛ در نتیجه مهم ترین نقش ماهی در تغذیه ساکنان کشورهای ماهی خیز، برطرف کردن نیازهای پروتئینی آنها است. چربی ماهی، سریع و از نظر اسیدهای چرب غیر اشباع و به خصوص اُمگا 3، بسیار غنی است. ماهی ها، سرشار از ویتامین های مختلف هستند. چربی ماهی، منبع ویتامین های "آ" و "دی"، بوده و قبل از رواج عمومی مولتی ویتامین ها برای کودکان دچار کمبود ویتامین تجویز می شد. میزان ویتامین ب ماهی نسبتاً زیاد است و گوش ماهی های دریا، منبع خوب و مهمی از نظر مواد معدنی و ید محسوب می شوند. کنسرو ماهی های استخوان دار مانند ساردین و کیلکا، منابع عالی کلسیم و فسفر هستند، زیرا این گونه ماهی ها، همراه استخوان کنسرو شده صرف می شوند.
بررسی ها نشان می دهد که مصرف حداقل دوبار ماهی در هفته، حتی در افرادی که دچار سکته قلبی شده اند، میزان مرگ و میر را تا 30 درصد کاهش می دهد. ماهی، به دلیل داشتن اُمگا 3 در پیشگیری از لخته شدن خون و کاهش فشار خون و در نهایت سلامت قلب و عروق، مؤثر است. میزان اسیدهای چرب ترانس روغن های جامد نباتی موجود در بازار حدود 40 درصد است، در حالی که این میزان باید دو درصد باشد. بنابراین روغن ماهی، جایگزین مناسبی برای روغن های جامد نباتی به شمار می رود. پژوهش ها نشان داده است که مصرف روغن ماهی تا 41 درصد مرگ ناگهانی را کاهش می دهد. انجمن قلب آمریکا به افرادی که دارای بیماری های قلبی هستند توصیه می کند، حداقل هفته ای 180 گرم ماهی (دو بار در هفته و هر بار 90 گرم) مصرف کنند و بدین وسیله کلسترول خون و احتمال ابتلا به سکته های قلبی را کاهش دهند.
تمام گونه های خوراکی ماهی، از نظر نوع و میزان ترکیبات موجود در بافت هایشان، دارای شاخصه های مناسب برای معرفی به عنوان غذای سلامت بخش هستند، از لحاظ نوع مواد مغذی موجود در ماهی ها و کیفیت پروتئینی، تفاوت هایی بین ماهی های مختلف دیده می شود، مثلاً ماهی های آب های جنوب، از نظر میزان مواد معدنی و به خصوص ید، غنی تر از ماهی های دریای خزر هستند، همچنین ماهی های پر چرب از نظر مقدار اسیدهای چرب اُمگا 3، غنی تر از ماهی های کم چرب هستند. یادآوری می شود که قیمت گران تر ماهی در بازار، الزاماً نشان دهنده کیفیت برتر آن یا خواص تغذیه ای بهتر نسبت به یک ماهی ارزان قیمت، نیست و می توان آبزیانی را
یافت که با قیمت خیلی ارزان، ارزش غذایی بیشتری نسبت به انواع با قیمت خیلی بالا دارند.

انواع ماهی های خوراکی

ماهی های خوراکی خلیج فارس

ماهی های خوراکی خلیج فارس عبارتند از: شیر ماهی، هوور یا تن، کولی، شوریده، حلوا، شورت (گویش قشمی) سرخو، شهری، سنگسر یا دختر ناخدا، میش ماهی یا ماهی کر، گاریز یا کاریز، چمن، بیاه، راشگو، قباد، سچل، صافی یا سافی، ساردین، سینگو و... در اینجا در مورد برخی از ماهی های جنوب توضیح داده می شود.
*شیر ماهی: تقریباً بدون تیغ و بی آزار است؛ با گوشتی صورتی که ضایعات کمی دارد و به صورت سرخ کرده، بخارپز و کبابی قابل مصرف است.
*ماهی شوریده: ماهی شوریده، دوکی شکل و ظریف است. گوشت سفید و کم تیغ آن بعد از پخت، نرم و لذیذ می شود. این ماهی را درسته و البته با شکم خالی، می توان سرخ کرد.
* ماهی حلوا سفید: فلس دارد، اما با یک دست کشیدن، تمیز می شود. جنوبی ها به آن «زبیده» به معنای برگزیده می گویند. «حلوا» را اغلب به صورت شکم خالی در روغن سرخ می کنند و سر سفره می آورند. ماهی حلوا سیاه، گوشت سفت تری دارد، اما مزه اش همان است.
* ماهی سرخو: شبیه سنگسر است، ولی با گوشت سفید و لطیف. سرخ شده اش را می خورند یا در قلیه ماهی استفاده می کنند.
* ماهی سنگسر یا دختر ناخدا: کتابی شکل است و استخوان زیادی دارد. معمولاً آن را کباب یا سرخ کرده یا در قلیه ماهی استفاده می کنند.
* ماهی هامور: هامور نام خانوادگی تعدادی زیادی از ماهی های خلیج فارس و دریای عمان است. هامور قهوه ای را می توان کباب کرد. گوشتش بعد از پختن، سفید و البته سفت می شود. وقت پختن قلیه ماهی با ماهی ماهور، پوستش را نمی کنند، چون حسابی لعاب می اندازد.
* ماهی راشگو: ماهی مرغوب جنوب است که گوشت سفید و نرم، و ضایعات کمی دارد و به هر روشی می توان آن را پخت. راشکو را برای قلیه ماهی هم استفاده می کنند.

ماهی های شمال

برخی از ماهی خوراکی شمال عبارتند از: ماهی سفید، ماهی آزاد، ماهی کفال، ماهی کیلکا و...
*ماهی سفید: دوکی شکل و دارای گوشت سفید و لطیف است. البته جنس نر این ماهی، روی سرش خال های درشت و سفید دارد، کشیده تر است و گوشت بیشتری دارد. ماهیان دریایی از جمله ماهیان دریای خزر در فصل تخم ریزی به رودخانه ها مهاجرت می کنند و در سایر فصول، در دریا حضور دارند. این گونه ها در فصل مهاجرت به رودخانه ها، مورد هجوم صیادان قرار گرفته و صید می شوند. در حالی که آنها در فصل تخم ریزی به دلیل مصرف پروتئین و ذخایر بدن خود برای تولید و غنی سازی تخم ها از نظر تغذیه ای ارزش بالایی ندارند و میزان آب بدن آنها در سطح بسیار بالاتری نسبت به سایر فصول قرار دارد. در واقع این ماهی ها، در خارج از فصل تخم ریزی ارزش غذایی بیشتری داشته و مصرف آنها مفیدتر است. ماهی سفید را می توان سرخ کرده، کبابی، بخارپز یا به شکل دودی مصرف کرد.
* ماهی آزاد: مرغوب ترین ماهی جهان به حساب می آید. دوکی شکل و کشیده است. فیله ماهی آزاد را به صورت دودی هم مصرف می کنند.
* ماهی کفال: این ماهی دوکی شکل، اصالتاً روسی است. گوشت سفید سفتی دارد و شمالی ها اغلب نوع «دودی» و «شور» آن را مصرف می کنند. سرخ شده و کبابی کفال را هم با نارنج و لیمو میل می کنند.
*ماهی کیلکا: یکی از مهم ترین انواع ماهی های اختصاصی دریای مازندران است که به رغم جثه بسیار کوچک (به طول متوسط 7 تا 10 سانتی متر و وزن 7 تا 10 گرم) سرشار از پروتئین، ویتامین و کلسیم است. تاکنون سه گونه ماهی کیلکا در دریای خزر گزارش شده است.

ماهی کیلکا از نظر ارزش و ترکیب مواد غذایی در ردیف مابقی ماهی ها و حتی در برخی موارد نسبت به گوشت قرمز دارای مزیت و برتری بیشتری است. گوشت ماهی کیلکا نیز همانند سایر ماهی ها از آب، پروتئین، چربی و مواد معدنی و ویتامین های آ، ب، ای،‌ دی و کا تشکیل شده است.

ماهی های رودخانه ای

اندازه این ماهی ها، کوچک است و شامل سوف، لای ماهی، اردک ماهی، اسبله، سس ماهی، سیاه ماهی، قزل آلای خال قرمز و... می باشند.

ماهی های پرورشی

ماهی پرورشی کمی لاغرتر و کم بنیه تر از انوع دریایی خود هستند و عبارتند از: کپور معمولی، کپور آیینه، کپور چرمی، آمور، کپور نقره ای، سرگنده و قزل آلای رنگین کمان. برخی این سؤال برایشان مطرح است که آیا مواد مغذی موجود در ماهی های آزاد و پرورشی تفاوتی دارد یا خیر؟ جواب این است که به طور کلی، تفاوت خاصی بین گونه های مشابه ماهی (آزاد و پرورشی) دیده نمی شود و تنها نوع تغذیه آنها می تواند در مطلوبیت طعم گوشت شان تأثیر بگذارد. بر همین اساس هم در منابع علمی تغذیه جز در موارد خاص، که دارای اهداف علمی مشخصی هستند، تفاوتی بین ترکیبات تشکیل دهنده ماهی های آب های آزاد (گونه های وحشی) و پرورشی قائل نشده اند.

ماهی های منجمد

زمانی که ماهی را از آب های دور می آورند یا پیش بینی می کنند زمان فروش و مصرف آن خیلی طولانی باشد (به ویژه برای ماهی های بزرگ)، آن را منجمد می کنند؛ اتفاقاً با این کار به سالم ماندن ماهی بیشتر می توان اعتماد کرد، اما گاهی فروشنده ها تقلب می کنند و ماهی های خراب شده و مانده را با ظاهر یخ زده به مردم می فروشند. یک راه برای تشخیص تقلب این فروشنده ها، دیدن مردمک چشم ماهی است. اگر ماهی، سالم باشد، یک نقطه سفید رنگ در مردمک آن دیده می شود، ولی اگر ماهی قبل از یخ زدن خیلی سالم نباشد، چشم یخ زده اش، کاملاً کدر یا شیری رنگ است.

ماهی های کنسرو شده، شور یا دودی

کنسرو انواع ماهی، علاوه بر آنکه مشمول استاندارد اجباری است، برای قابلیت تولید باید پروانه بهداشتی را از وزارت بهداشت اخذ کرد، بنابراین کنسروهایی که دارای این مشخصه ها نباشند، غیر مجاز هستند. در انواع مجاز، سلامت کالا توسط تولید کننده تضمین می شود، مشروط بر آنکه قوطی کنسرو خریداری شده علایم فساد و خرابی نداشته باشد، مثلاً بادکردگی سر و ته کنسرو، نشتی آن و وجود علایم زنگ زدگی در محل اتصال در قوطی به بدنه می تواند از علایم ناسالم بودن کنسرو باشد. در عین حال برای رفع نگرانی های احتمالی و کاهش خطر، کارخانجات کنسرو و متخصصان به مردم توصیه می کنند، کنسرو را قبل از باز کردن، به مدت 20 دقیقه در آب در حال جوش، بجوشانند و بعد مصرف کنند.
انواع ماهی شور و دودی جدای از بحث بهداشتی و پزشکی آنها و مضرات شان برای سلامت مصرف کنندگان، از نظر تغذیه ای نیز به علت تولید به روش سنتی، فاقد استانداردهای کامل بهداشتی هستند و
با شرایط فعلی تولید، مصرف آنها توصیه نمی شود.

راه های شناسایی ماهی تازه

برای شناسایی ماهی تازه، راه های زیادی وجود دارد، اما بهترین راه، شناسایی از طریق چشم و عضله ماهی است. چشم ماهی تازه باید محدب بوده و کاملاً براق و مردمک آن کاملاً به رنگ سیاه و عاری از کدورت یا رنگ های شیری و سفید باشد.
با ماندن ماهی در شرایط نامناسب و یا در اثر کهنه شدن، حالت محدب چشم به تدریج از بین رفته و در شرایط فساد، کاملاً در حدقه فرورفته و حتی از بین می رود. مردمک از رنگ سیاه به رنگ شیری و سفید در آمده و براقیت و تلالو چشم نیز از میان می رود. عضله ماهی تازه، دارای خاصیت ارتجاعی بوده و بعد از وارد کردن فشار انگشت و برداشتن آن، سریعاً جای انگشت را پُر می کند و به حالت اول بر می گردد. در ماهی کهنه، این خاصیت بسیار ضعیف شده یا اصلاً وجود ندارد.

شرایط نگهداری ماهی

ماهی تازه حتماً باید زیر پوشش یخ نگهداری شود و خرید ماهی آغشته به شن و ماسه (که در مورد ماهی کفال و سفید دیده می شود) اصلاً توصیه نمی شود، چون فاقد ویژگی های بهداشتی لازم هستند. ماهی های منجمد باید در فریزر نگهداری و عرضه شوند و در هنگام طبخ بدون هر نوع بوی بد و مشمئز کننده باشند. مردمک چشم ماهی منجمدی که از ماهی با کیفیت مطلوب به دست آمده باشد، دارای یک نقطه سفید رنگ است، در حالی که در ماهی منجمدی که از ماهی با کیفیت نامناسب به دست آمده، چشم کاملاً کدر یا شیری رنگ است. در مورد ماهی بسته بندی نیز، باید ماهی هایی را خریداری کرد که دارای پروانه بهداشتی از دامپزشکی بوده و تاریخ تولید و انقضای مشخص داشته باشند.

اُمگا 3 چیست و چه خواصی دارد؟

اُمگا 3، نوعی اسید چرب غیر اشباع است که در زنجیره اتصالی کربن آن یک گروه کربوکسیل (cooh) و چندین پیوند دوگانه وجود دارد. علت نامگذاری آن، قرار گرفتن اولین پیوند دوگانه در بین اتم کربن های 3 و 4 در ساختمان شیمیایی مولکول آن است و همین محل قرارگیری پیوند دوگانه، باعث پیدا شدن خواص بیوشیمیایی خاص اُمگا 3 می شود.
اولین بار، دو دانشمند به نام های دکتر "بنگ" و دکتر "دایربرگ" و پس از پژوهش های علمی بر روی چربی های ماهی هنگام بررسی روش تغذیه اسکیموها در سال 1979میلادی آن را کشف کردند، نام امگا 3 را بر آن نهادند. آنها با مطالعه بر روی خون اسکیموها پی بردند، با وجود این که اسکیموها همراه غذای اصلی خود (ماهی) از گوشت حیوانات پر چرب شکاری نیز استفاده می کنند، اسیدهای چرب موجود در خون آنها مانع از تجمع پلاکت و در نتیجه مانع از رسوبات و گرفتگی رگ ها می شود.
سه اسید چرب معروف از خانواده امگا 3 عبارتند از: 1- اسید آلفا لینولنیک اسید ایکوزا پنتانوئیک و اسید دوکوزا هگزانوئیک
مهم ترین منبع اسید آلفا لینولئیک، روغن بذرکتان است که حاوی مقدار قابل توجهی از این اسید چرب است. پس از آن روغن گردو، جوانه گندم و سویا نیز حاوی این اسید چرب هستند. سایر مواد غذایی از جمله سبزی های برگ سبز، بذر کتان، کانولای خام، روغن سویا، بروکلی و جلبک سبز نیز حاوی مقادیر زیادی از این اسید چرب زنجیره کوتاه هستند.
دو اسید چرب دیگر از خانواده امگا 3 یعنی اسید ایکوزا پنتانوئیک و اسید دوکوزا هگزانوئیک، فقط در ماهی وجود دارد و در هیچ ماده غذایی دیگری تا به حال، یافت نشده است. این دو اسید چرب نقش مهمی را در تغذیه دارند و در چند سال گذشته، مطالعات فراوانی بر روی آنها انجام شده است. اسید دوکوزاهگزانوئیک برای سلامت انسان ضروری بوده و در غشاء انواع متفاوت سلولها به ویژه در مغز و شبکیه چشم موجود است. اسید ایکوزا پنتانوئیک، دارای خواص ضد التهابی است. بدن اسنان در حدود 5 تا 10 درصد اسید آلفا لینولئیک را به اسید ایکوزا پنتانوئیک و کمتر از 4 درصد آن را به اسید دوکوزاهگزانوئیک تبدیل می کند. اسید دوکوزاهگزانوئیک و اسید ایکوزاپنتانوئیک را نیز می توان به طور مستقیم و از طریق خوردن محصولات حیوانی به ویژه غذاهای دریای کسب کرد.
منبع: نشریه دانشمند، شماره 582.

اگر آدم دنیا رو هم داشته باشه ولی اخلاق نداشته باشه هیچ فایده ای نداره

ehsan8014

279 بحث

دوشنبه 16/5/1391 - 13:9 - 0 تشکر 494154

کلیات گیاه شناسی

شلغم گیاهی است با برگ های ناصاف و بریدگی های زیاد به رنگ سبز و سفید، ریشه ی آن غده یی و به شکل های گرد یا دراز به رنگ سفید با لکه های بنفش است.
میوه ی شلغم مانند غلافی باریک و دراز است که در آن چند دانه ی سیاه وجود دارد. شلغم در هوای بسیار سرد خوب رشد می کند و شاید به همین علت برای درمان بیماری های فصل سرما و تنفسی به کار می رود.

ترکیبات شیمیایی

آب: 91 گرم
پروتئین: 1 گرم
کلسیم: چهل میلی گرم
فسفر: سی میلی گرم
ویتامین:B1چهار میلی گرم
ویتامین:B2هفت میلی گرم
مواد چربی: دو گرم
مواد نشاسته یی: 6/6گرم
آهن: پنج میلی گرم
سدیم: پنجاه میلی گرم
پتاسیم: 270میلی گرم
ویتامین: B3شش میلی گرم
ویتامینC: چهل میلی گرم

خواص دارویی

شلغم از نظر طب قدیم ایران «گرم و تر» است. خواص شلغم آنقدر زیاد است که می توان گفت این گیاه برای هر دردی درمان است و اگر مردم می دانستند که این گیاه چقدر فایده دارد، تمام باغچه های خانه ی خود را شلغم می کاشتند و هر روز از آن استفاده می کردند.
-شلغم مقوی و اشتهاآوراست، سرفه را تسکین می دهد و قند خون را پایین می آورد.
-ترشی شلغم بهترین ترشی است، زیرا مقوی معده و روده بوده و اشتها آوراست.
-اگر گلو درد دارید آب شلغم پخته را قرقره کنید و بدانید خوردن آب شلغم درمان کننده ی جوش صورت هم هست.
-شلغم علاج شب کوری است و به علت دارا بودن ویتانینB1 در درمان کم خونی هم بسیار مؤثر است.
-شلغم برای رشد و قد استخوان ها مفید است، بنابراین زنان باردار و شیرده حتماً از آن استفاده کنند.
-خانم بارداری که در طول بارداری شلغم استفاده کرده باشد، بچه اش زودتر رشد کرده، زودتر حرف می زند و حتی زودتر راه می افتد و در مقابل امراض، مقاومت بیشتری خواهد داشت.
-شلغم به علت داشتن ید فراوان، ترشحات غده ی تیروئید را منظم می کند.
-شلغم درمان بسیاری از بیماری های پوستی است و حتی شلغم پخته بهترین داروها در درمان برونشیت است و در آخر سعی کنید در فصل زمستان برای پیشگیری از سرماخوردگی و بیماری های تنفسی، حداقل چند بار در هفته شلغم بخورید. شلغم پخته بدن را تمیز کرده و مواد سمی را از بدن خارج می کند. البته آب شلغم خام خواص بیشتری از شلغم پخته دارد، به شرطی که معده ی شما را ناراحت نکند.

مضرات

مضرات خاصی برای شلغم بیان نشده است.
منابع: اینترنت، درمان بیماریها در طب ایرانی
منبع:نشریه 7 روز زندگی-ش86.

اگر آدم دنیا رو هم داشته باشه ولی اخلاق نداشته باشه هیچ فایده ای نداره

ehsan8014

279 بحث

دوشنبه 16/5/1391 - 13:9 - 0 تشکر 494156

درخت انگور که درخت مو نیز نامیده می شود، درخچه یی است که از دیوار و درختان مجاور بالا می رود. ساقه ی آن گره دار است. برگ های انگور دارای پنج لوب دندانه دار و به رنگ سبز تیره هستند. گل های آن کوچک، متراکم و به صورت خوشه ظاهر می شود. میوه ی درخت انگور، گوشت دار، شیرین و به رنگ های مختلف است.

ترکیبات شیمیایی:

کلیه قسمت های انگور، قابل استفاده دارویی است. بنابراین هر قسمت را جداگانه بررسی می کنیم:
1) برگ مو دارای ساکارز، لوولز، مواد نشاسته یی و تعدادی اسیدهای آلی است.
2) دم خوشه ی انگور دارای تانن، مواد رزینی، تارتارات پتاسیم و اسیدهای آلی است.
3) غوره، میوه ی سبز رنگ و نارس انگور است که طعم ترشی دارد. غوره دارای اسیدهای آلی مانند اگزالیک، گلوکولیک مالیک، فرمیک، سوکسینیک و قند است.
4) انگور رسیده: در صد گرم حبه ی انگور، مواد زیر موجود است:
آب 75 گرم
پروتئین 3/1 گرم
مواد قندی 20 گرم
کلسیم 12 میلی گرم
فسفر 4 میلی گرم
آهن 4 میلی گرم
سدیم 3 میلی گرم
پتاسیم 175 میلی گرم
ویتامینA: گرم 100
ویتامینB1: میلی گرم0/5
ویتامینB2: میلی گرم0/3
ویتامینB3: میلی گرم3
ویتامینC: میلی گرم4
5) پوست انگور دارای تانن، تارتارات پتاسیم، اسیدهای آزاد و مواد معدنی است.
6) روغن هسته ی انگور: در هسته ی انگور، مقداری روغن و تانن موجود است. این روغن، رنگ زرد مایل به سبز دارد و فاقد بو و دارای طعمی مطبوع است. روغن هسته ی انگور دارای تری گلیسیرید، اسید اولئیک، اسید پالمتیک، اسید لینولئیک، اسید استئاریک و اسید آراشیک است.

خواص درمانی میوه ی انگور:

انگور بر طبق طب قدیم ایران، گرم و تر است.
اخلاط بدن را متعادل می کند.
بسیار مقوی و مغذی است.
خون را تصفیه می کند.
سینه و ریه را صاف و تمیز می کند.
برطرف کننده ی یبوست است.
انگور برای درمان ورم معده و روده مفید است.
برای درمان اسهال خونی، از انگور استفاده می شود.
برای درمان نقرس بسیار مفید است.
رژیم آب انگور برای مبتلایان به سل ریوی و بواسیر نیز مفید است.

برای تقویت و طراوت پوست و همچنین روشن کردن رنگ آن، آب انگور تازه را با یک تکه پنبه، به صورت بمالید و پس از ده دقیه با آب نیم گرم محتوی کمی جوش شیرین بشویید.

زیاده روی در مصرف آب انگور بطور مداوم، ایجاد سنگ کلیه می کند.

خواص طبی روغن هسته ی انگور:

روغن هسته ی انگور گرم کننده ی بدن و ضد یبوست است. از این روغن برای نقاشی و تهیه ی صابون نیز استفاده می شود.

خواص طبی هسته ی انگور:

هسته ی انگور از نظر طب قدیم ایران، سرد و خشک است.
اسهال را برطرف می کند.
گرد هسته ی انگور برای درمان سل مفید است.
هسته ی انگور برای آنهایی که مثانه و کلیه ی ضعیف دارند، مضر است.

خواص طبی پوست انگور:

پوست انگور از نظر طب قدیم ایران، سرد و خشک است.
پوست انگور را خشک کرده و می سوزانند. خاکستر بدست آمده را می توان برای درمان بیشتر زخم ها استفاده کرد.

خواص طبی غوره:

غوره از نظر طب قدیم ایران، سرد و قابض است.
در درمان ورم مخاط دهان و نرمی لثه ها مؤثر است.
آب غوره برای درمان چاقی مفرط مفید است.
آب غوره چون دارای تارتارات پتاسیم است، برای درمان سیاتیک و رماتیسم حاد بسیار مفید است.
در دفع زردی مؤثر است.
خوردن آب غوره، بلوغ دختران را جلو می اندازد و قاعده را باز می کند.
حرارت و صفرای بدن را دفع می کند و روده ها را ضد عفونی می کند.
آب غوره، تقویت کننده ی کبد است.
برای برطرف کردن ورم گلو، آب غوره قرقره کنید.
ترشی آب غوره، درمان کننده ی پا درد و کمر درد است. برای معالجه می توان به مدت ده روز آش آب غوره مصرف کرد. البته باید از خوردن غذاهای سنگین در این مدت اجتناب کرد. غوره نیز معالج رماتیسم و سیاتیک است.

خواص طبی برگ مو:

برگ مو قابض است.
دم کرده ی برگ های جوان مو، اسهال خونی را برطرف می کند.
برگ مو، برای خونریزی ها مفید است.
در رفع نقرس و زردی مؤثر است.
استفراغ را برطرف می کند.
در رفع اختلالات گردش خون، مربوط به دوره ی بلوغ و یائسگی مؤثر است.
منبع: 7 روز زندگی- شماره 85

اگر آدم دنیا رو هم داشته باشه ولی اخلاق نداشته باشه هیچ فایده ای نداره

ehsan8014

279 بحث

دوشنبه 16/5/1391 - 13:9 - 0 تشکر 494157

حتماً تا حالا خورشت کرفس خورده اید. ممکن است خیلی از شما از خوردن آن خوش تان نیاید و احتمالاً کسی از شما تا حالا کرفس را به صورت خام نخورده است. اما اگر این مطلب را بخوانید، بعد از این درباره ی کرفس جور دیگری فکر می کنید.
در چند سال گذشته در رادیو، تلویزیون و روزنامه ها درباره ی کرفس بیش از همیشه مطلب می نویسند؛ ولی خیلی ها نمی دانند که کرفس سبزی پیامبران است. حتماً تعجب می کنید، مگر نه؟ اما بدانید کرفس آن قدر فواید دارد که به آن سبزی پیامبران می گویند.
پیامبر خدا (ص) فرموده اند: «کرفس، سبزی پیامبران است.»

همچنین پیامبر خدا (ص) خطاب به امام حسین (ع) فرموده اند: «فرزندم! کرفس بخور؛ چرا که سبزی پیامبران است.»
کرفس گیاهی است علفی، به ارتفاع 20 تا 60 سانتیمتر که ساقه ای منشعب دارد. برگ های آن شفا بخش و ضخیم و گل های آن کوچک و به رنگ سفید یا سفید مایل به سبز است. قسمت مورد استفاده ی این سبزی، قسمت های مختلف آن به ویژه ساقه و برگ آن است. در بسیاری از مناطق ایران از جمله در سیستان، خوی و بندرعباس می روید. کرفس مواد مضر را دفع می کند، کلیه و مثانه را تمیز می کند و از تولید سنگ کلیه و مثانه جلوگیری می کند و ملین است.

دانشمندان بر این عقیده اند که کرفس بهترین ماده ی غذایی است برای عفونت مجاری ادرار و اسید اوریک بالا از طریق تمیز کردن کلیه و مجاری ادرار.
«ترپین» ماده ی معطر کرفس که مانع ماندن سنگ کلیه در مجاری ادرار و یا آلودگی میکروبی و درد می شود. علاوه بر آن پتاسیم در غده و تنه ی آن، جریان ادرار را تحریک و کلیه و مثانه را تمیز می کند. بیش از همه برای بیماران نقرسی مفید است؛ زیرا در خون این افراد اسیداوریک با غلظت بالا غالباً دیده می شود. روغن اتری که در کرفس وجود دارد باعث گشاده شدن مجاری کلیه می شود؛ به طوری که اسیداوریک بهتر دفع می گردد. آلودگی میکروبی ضعیف در روده نیز بر اثر ترپین از بین می رود. کرفس باعث تحریک شدیدتر روده شده و سایر ناراحتی هایی از این قبیل بر اثر خوردن کرفس بهبود می یابند.
کرفس بوی بد دهان را از بین می برد. تجربه نشان داده است که یک وعده غذای کرفس دار بوی بد دهان را از بین می برد. احتمالاً موادی که در معده تولید می شوند با مواد معطر کرفس ترکیب شده و از بوی بد دهان جلوگیری می کند. کسانی که از بوی بد دهان رنج می برند، باید هر روز مقداری کرفس میل کنند. از قدیم گفته اند که کرفس باعث شادی و شادابی می شود. ویتامین B6 و اسید پانتوتنیک اثر روانی دارد و مواد معدنی منیزیم و کلسیم به ماهیچه ها نیرو می دهند و در راحت شدن و رلکس کمک می کنند.
برای این که به روده های خسته و پیر کمک شود، توصیه می شود که هر روز یک لیوان عصاره ی کرفس مصرف شود. از این طریق روده به روش طبیعی تخلیه می شود. (برگ های کرفس را همیشه مصرف کنید)
محققین ثابت کرده اند که کرفس جزء ده ماده ی غذایی است که می تواند با سرطان مبارزه کند.
از دیگر خواص کرفس می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تقویت کننده ی معده.
- تقویت کننده ی اعصاب.
- آب کرفس خام درمان خوبی برای گرفتگی صداست.
- خوردن کرفس حافظه را زیاد و قلب را پاک می کند و دیوانگی، جذام و پیسی را بر طرف می کند.
- کرفس به علت دارا بودن فسفر زیاد، در ازدیاد هوش مؤثر است.
- کرفس در افزیش شیر مادر مؤثر است.
- ضد رماتیسم است و درد مفاصل را علاج می کند.
- برای رفع پیچش معده خوب است.
با این همه خاصیت آیا حاضرین که از این سبزی مفید و الهی صرف نظر کنید.
حالا طرز تهیه ی یک دسر خوشمزه را با کرفس به شما یاد می دهیم تا از خوردن آن لذت ببرید.
یک پرس کرفس: یک بوته ی کرفس را تمیز بشویید و آن را به قطعات کوچک ببرید و آن را درون قابلمه با کمی روغن زیتون بخار پز کنید. در انتها به هنگام سِرو، کمی به آن نمک و آبلیمو بزنید. ببینید چه دسر خوشمزه ای می شود.
امیدوارم حالا نظرتان در مورد کرفس فرق کرده باشد و آن را با اهمیت بدانید. در سالاد و غذاهای دیگر آن را بگنجانید تا از سلامتی بیشتری بر خوردار باشید.
منبع: ماهنامه سلام بچه ها شماره 7.

اگر آدم دنیا رو هم داشته باشه ولی اخلاق نداشته باشه هیچ فایده ای نداره

ehsan8014

279 بحث

دوشنبه 16/5/1391 - 13:10 - 0 تشکر 494159

کلیات گیاه شناسی

درخت هلو از قدیم الایام در چین می روییده و از آن جا به نقاط دیگر جهان راه یافته است. برگ درخت هلو را برای بیماری صرع و سنگینی گوش ، پوست آن را برای رفع بوی بد دهان و مغز هسته اش را برای رفع سردرد و اختلالات دستگاه هضم و رفع بیماری های ادراری به کار می برند.
ارتفاع درخت هلو تقریبا پنج متر و برگ های آن بیضی شکل و دارای کناره های اره یی است. گل های هلو زودرس هستند و قبل از باز شدن برگ ها ظاهر شده و منظره ی زیبایی به درخت می دهند. گل های هلو به رنگ صورتی، قرمز یا سفید و میوه ی آن گرد و به رنگ طلایی و سرخ است. هسته ی هلو بسیار سخت و مغز درون آن طعمی تلخ دارد.

ترکیبات شیمیایی

گل و مغز هسته ی هلو دارای «امیگدالین» است و در برگ ها و شاخه های آن نیز «امیگدونیتریل» و «فلاوونول گلیکوسید» وجود دارد. مغز هسته ی هلو سمی است و مصرف مداوم آن موجب مسمومیت می شود. از این جهت برای معالجه امراض فقط مقدار کمی از آن مصرف می شود که آن هم باید تحت نظر پزشک باشد.
در هر صد گرم هلو مواد زیر موجود است:

آب: 88 گرم
انرژی: 35 گالری
مواد نشاسته یی: 9 گرم
کلسیم: 8 میلی گرم
پتاسیم: 200 میلی گرم
فسفر: 17 میلی گرم
آهن: 0/5 میلی گرم
ویتامین A: واحد1400
ویتامینB1: میلی گرم 0/02
ویتامینB2: میلی گرم 0/02
ویتامینB3: میلی گرم 1
ویتامینC: میلی گرم 7

خواص دارویی

هلو از نظر طب قدیم ایران سرد و تر و دارای خواص زیر است.
* هلو ملین است و باعث تسکین تشنگی می شود.
* برای رفع بوی بددهان مفید است.
* در افرادی که گرم مزاج هستند باعث تقویت نیروی جنسی می شود.
* روغن مغز هسته ی هلو، برای درد گوش و گرفتگی مجرای گوش مفید است.
* خانمهای حامله اگر می خواهند بچه ی زیبایی داشته باشند باید هلو بخورند.
* مغز هسته ی هلو، مسهل است و خون را تصفیه می کند.
* مغز هسته ی هلو برای رماتیسم مفید است.
* جوشانده ی برگ های درخت هلو، در رفع بیماری های پوستی تأثیرگذاراست.
* برای بیماری های مجاری ادار، سنگ کلیه و ورم مثانه جوشانده ی برگ های درخت هلو را تهیه کنید و یک فنجان در روز بخورید.
* دم کرده ی برگ یا گل هلو، برای رفع سیاه سرفه استفاده می شود.
* هلو را له کنید و به صورت ضماد برای رفع دل پیچه ی کودکان و دفع کرم روده، روی شکم آن ها قرار دهید.
* برگ هلو و جعفری را با روغن زیتون مخلوط کنید و روی سوختگی و محل ضرب دیدگی بگذارید.
* برای طراوت و جوان کردن پوست صورت، هلو را پوست کنده و له کنید، سپس روی پوست قرار دهید و بگذارید به مدت بیست دقیقه بماند و پس از آن صورت را با آب معدنی بشوید.
* برای برطرف کردن بواسیر مغز هسته ی هلو را به صورت پماد در آورید و به مقعد بمالید.

جوشانده ی پوست درخت هلو اثر تب بر دارد.

* خوردن هلو سموم را از بدن خارج می کند.
* هلو برای کاهش وزن مفید است.
* کسانی که زخم معده دارند یا مبتلا به ورم معده هستند باید با شکم خالی هلو بخورند.
* مضرات
هلو برای اشخاص سرد مزاج مضر است و آن ها باید هلو را با عسل یا زنجبیل بخورند. هضم هلو برای بعضی از اشخاص سخت است و ایجاد نفخ می کند. برای اینکه چنین مشکلی پیش نیاید باید هلو را نیم ساعت قبل از غذا خورد.
منبع: نشریه 7 روز زندگی شماره 126

اگر آدم دنیا رو هم داشته باشه ولی اخلاق نداشته باشه هیچ فایده ای نداره

برو به انجمن

▲

دسترسی‌های سریع

انجمن فعال در هفته گذشته

مدیر فعال در هفته گذشته

آخرین مطالب

آلبوم تصاویر بازدید از کلیسای جلفای...
آلبوم تصاویر بازدید اعضای انجمن نصف جهان از کلیسای جلفای اصفهان.
بازدید از زیباترین کلیسای جلفای اصفهان
جمعی از کاربران انجمن نصف جهان، در روز 27 مردادماه با همکاری دفتر تبیان اصفهان، بازدیدی را از کلیسای وانک، به عمل آورده‌اند. این کلیسا، یکی از کلیساهای تاریخی اصفهان به شمار می‌رود.
اعضای انجمن در خانه شهید بهشتی
خانه پدری آیت الله دکتر بهشتی در اصفهان، امروزه به نام موزه و خانه فرهنگ شهید نام‌گذاری شده است. اعضای انجمن نصف جهان، در بازدید دیگر خود، قدم به خانه شهید بهشتی گذاشته‌اند.
اطلاعیه برندگان جشنواره انجمن‌ها
پس از دو ماه رقابت فشرده بین کاربران فعال انجمن‌ها، جشنواره تابستان 92 با برگزاری 5 مسابقه متنوع در تاریخ 15 مهرماه به پایان رسید و هم‌اینک، زمان اعلام برندگان نهایی این مسابقات فرارسیده است.
نصف جهانی‌ها در مقبره علامه مجلسی
اعضای انجمن نصف جهان، در یك گردهمایی دیگر، از آرامگاه علامه مجلسی و میدان احیا شده‌ی امام علی (ع) اصفهان، بازدیدی را به عمل آوردند.

مرور بخشها

دین

زندگی

جامعه

فرهنگ

دین

زندگی

جامعه

فرهنگ

تبیان، دستیار زندگی

در حال بار گزاری ....

همه

متن

فیلم

صدا

تصویر

دانلود

مرور بخشها دین زندگی جامعه فرهنگ

دین

زندگی

جامعه

فرهنگ

مرور بخشها

دین

زندگی

جامعه

فرهنگ