تبیان، دستیار زندگی

به دلیل توجه زیاد انجمن به مشاعره گفتیم یه مشاعره از نوع فردوسیایی(!!!) داشته باشیم
روال این مشاعره مثل بقیه مشاعره ها همان حرف آخرش هست
این هم بیت اول:
پی افكندم از نظم ، كاخ بلند
كه از باد و باران نیابد گزند

درون هررگ من نغمه گرشد

سحرتابیدوشب چون سایه ای محو

وزان روی بهرام بیدار بود
سپه را ز دشمن نگهدار بود

دد و دام و هر جانور کش بدید

ز گیتی به نزدیک او آرمید

مربوط به داستان کیومرث