تبیان، دستیار زندگی

....وخدایی که در این نزدیکی است.

سلام

پسرم نمیتونست از من مراقبت کنه ........... عروسم مادر شوهرش رو دوست نداشت ...............فرزندام کسر شان شون میشد بگن ما پدر و مادرشون هستیم.............فرزندام میخواستن ارثشون رو بگیرن برا همین ما رو از خانه بیرون کردن........................همه بچه هام خارج از کشورن و من تنها بودم..........

اینا درددل های پدر و مادر های عزیزی است که تو خانه سالمندان روزگار میگذرانند.

چرا بعضی ها چنین کاری میکنند با پدر و مادر؟آیا احساس ندارند؟

آیا واقعا اونا دست و پا گیر هستن برا بچه ها؟

چرا واقعا ؟ دوست دارم دلایلشون رو بشنوم ..............

شما چی دوست عزیز؟حاضری به موقعی والدینت رو بگذاری خانه سالمندان ؟

 اگه بله چرا و اگه نه بازم چرا؟؟؟؟؟

هوالباقی...

الهی! نام تو ما را جواز و مهر تو ما را جهاز.

سلام علیکم دوستان

منم دیدم عروسیو که حتی بعد مرگ شوهرش ، مادر شوهرپیر و برادر شوهر معلولشو نگه داره.

از یه طرفی هم مادری رو دیدم که بچه هاشو بعد از طلاق رها کرده و تازه بعد20 سال بچه هاش - که حالا حدودا 25، 26 باید باشن – رفتن به سمتش.

منم از دیدن پدرا و مادرا تووی خونه سالمندانم ناراحت می شم.

خلاصه بعد این منما ، خواستم فقط یه اشاره کوچکی کرده باشم به بچه ها.

کودکان که گناهی ندارن. حالا دست تقدیر و یا سنت های الهی اونارو توو شرایط خاصی گذاشته.

شاید چون ندیدن و یادنگرفتن ، ندونن محبت چیه و گذشت چطوریه ؟؟؟!

مکننه ماها هم توو شرایط مشابه ، رفتار دیگری داشته باشیم.

فقط همین. 

ولی کسانی که خدا انتخابشان کرده تا موجودی را که از روح خودش به آان دمیده ، بهشون عطا کنه ؛حفظ حرمتشان در هر شرایطی واجبه.

(متوجه کلی بودن قضیه هم شدم)

....وخدایی که در این نزدیکی است

سلام دوستان

ممنونم از دوستان گرامی . اما یه جمله از پناه عزیز منو متاثر کرد . شما میگی شاید شرایط طوری باشه که فرزندان نتونن والدین رو نگهداری کنن . شما خودت ببین اگه یه پدر و مادری نتونن از فرزندشون نگهداری کنن و اونو بزارن پرورشگاه چقدر بده . چقدر میگیم چه پدر و مادر بدی . خوب ماهم یه روزی بچه بودیم  وبرا پدر و مادرمون دشوار بوده نگهداری ما . درسته ؟

ولی اگه با همه این اوصاف باز هم فرزندان نتونن واقعا از والدین مراقبت کنن ، خوب میتونن پرستار بگیرن در خانه خود پدر و مادر . آخه والدین به سن پیری که میرسن مثل بچه ها میشن و محبت بیشتری نیاز دارن وهمین طور سطح توقعشون بالا میره و خوب حق هم دارن . خانه خودشون چیز دیگه ایه . هیچ وقت مثل خانه سالمندان نمیشه . اصلا میدونید که خانه سالمندان سوغات غربه ؟ ما در فرهنگ ایرانی چیزی به اسم خانه سالمندان نداشتیم ..........

پس بهتره موقعی هم که مراقبت از والدین دشوار میشه براشون پرستار بگیریم در منزل . اینطوری هم خودشون راحت ترن و هم برا یه عده ای که واقعا به کار نیاز دارن ( همون پرستار ) مفیده ........

بنده خدا باشید. بعد كه می‌گوید بنده خدا باشید , دومین چیزی كه حكم كرده: و به والدین خود احسان كنید. بعد می‌گوید كه پدر و مادر گاهی پیر می‌شوند, وقتی اما یبلغن. اگر رسیدی بلوغ، رسیدند نزد تو به پیری حالا: احدهما و یا یكیشون پیر شد و كلاهما: یا هر دو شون پیر شدند، پدر پیر شد، مادر پیر شد، یا هر دو پیر شدند،(فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ)شما یك جوان سوپر دولوكس اونها پیرمرد قدیمی، اه ولن كن دیگر، ان وه نگو، اه نگو، اف نگو، تشر نزن،(وَ لا تَنْهَرْهُما)اینها را از خودت نرنجان.
(و قُلْ لَهُما)بگو برای پدر و مادر پیر: (قَوْلاً كَریماً) با كرامت حرف بزن. خلاصه‌اش میگوید: تو حد احترام به پدر و مادر خداوند دستور داده به دو چیز 1- یكتاپرستی 2- احترام به پدر و مادر.
در این آیه نكاتی هست كه می‌خواهم بهتان بگویم. اول چند تا حدیث بخوانم:
1- نگاه به پدر و مادر ثواب حج دارد, نگاه با محبت. نگاه رحمت یعنی انسان می‌تواند ثواب حج ببرد بدون اینكه مكه برود. نگاه رحمت به پدر و مادر.
2- البته حالا آقا زاده‌ها و دختر خانم‌ها حوصله كنند. من می‌خواهم بگویم كه پدر و مادر احترام شما را بگیرند. تا این حرف‌ها را می‌زنی, بچه‌ها پسرها و دخترهامی گویند: باز به ما می‌گویند قدر پدر و مادر را داشته باشید. آخر یک خورده هم آقا شیخ به پدر و مادر ما بگو قدر ما را داشته باشند.
یک كسی غذا خورد, گفت خدایا ما كه نمی‌توانیم قدر تو را داشته باشیم, لااقل تو قدر ما را داشته باش. به خدا می‌گفت تو قدر ما را داشته باش. حالا هر دو را می‌گویم هر دو سمت می‌گویم. انشاء الله رضایت پدر و مادر رضایت خداست.
خشم پدر و مادرهم خشم خداست.
احسان به پدر و مادر عمر را زیاد می‌كند. خب احسان به پدر و مادر باعث می‌شود كه بچه‌های ما هم به ما احسان كنند. اگر من به پدر و مادرم احسان كردم. اگر من به پدر و مادرم خیر رساندم] در آینده نسل من هم به من خیر می‌رساند. این‌هایی كه می‌گویم حدیث است.
جلوی پدر و مادر راه نروید. یكی مادرش را دوشش گرفته بود داشت طواف می‌داد. بهر جهت گفت آقا، من مادرم پیر شده، دوش گرفتم دارم طوافش می‌دهم. حقش را ادا كردم، فرمود ابداً. حق یكی از ناله‌هایی كه برای زاییدن تو كشیده، حق یكی از آن ناله‌ها هم ادا نشده.
خب حالا اگر پدر و مادر ندارد، كسی می‌گوید حالا این(بِالْوالِدَیْنِ إِحْسانا(ًبحث آقای قرأئتی برای ما نیست. ما هم پدر‌مان مرده هم مادرمان، دیگر شامل ما نمی‌شود.
چرامی شود, دو ركعت نماز بخوان بگو خدایا ثوابش را هدیه كن. اگر نماز قضا دارند برایشان بخوان. اگر پدر و مادر بدهكار هستند، بدهیشان را بده. اگر قولی دادند به كسی تعهداتی دادند به كسی، تعهداتشان را تو عمل كن. دوستان پدر و مادر را احترامشان را بگیر. مثلاً مادرت، زن‌هایی بودند كه با مادرت آشنا بودند یا رفت و آمد داشتند. همان زنها پیر زنها، مردهایی بودند كه رفیق پدر بودند، دوستان بابارا، دوستان مادر را احترام کن، 1- پرداخت بدهی، 2- وفای به عهد، 3- استغفار در حقشون بكنیم.
نماز براشان بخوانیم هدیه كنیم. صدقه بدهیم برای رفع بلا از آنها. برای ثواب صدقه برای آنها بشود. بهر حال احسان پدر و مادر زنده و مرده ندارد.
خب حالا ما وارد تفسیر بشویم. یک مردی آمد از پدرش شكایت كرد نزد پیامبر گفت پدر را احضار كردند. گفت: آقازاده از دست شما شاكی است. چه كرده‌ای؟ گفت: آقا یک زمانی پسر من بچه بود، فقیر بود بی پول بود، من وضعم خوب بود پولدار بودم كمكش كردم، حالا من پیر شدم بی پول شدم پسرم پولدار شده به من كمك نمی‌كند، پیغمبر زد زیر گریه, عجب یک زمانی بابات به تو پول داد، حالا تو پولدار شدی به بابات پول نمی‌دهی؟ نگذارید پدر و مادر بگویند پول. بچه خجالت نمی‌كشد به باباش بگوید بابا پول، اما پدر خجالت می‌كشد به بچه‌اش بگوید پول.
ما توی كامپیوتر دكمه اعوذ را زدیم. 350 تا اعوذ بود. یعنی پناه می‌برم بخدا از این خطر. یكی از این 350 تا این بود كه پناه می‌برم بخدا از این خطر كه پیر شوم بچه‌ام پولدار بشود و من نیاز داشته باشم به بچه‌ام بگویم كه به من پول بده. خیلی برایم سخت است. خدایا نیاور آن روز را كه من به بچه‌ام بگویم پول بده. ولذا گفته‌اند، بچه‌ها، همینطور پدر مادر‌هایی كه فقیرند، بی پولند، پول بده توی كیسه‌شان بگذار، نگویند اقا مادر پول می‌خواهی؟ خب می‌گوید نه، غرورش می‌شكند، پسر و دختر غرورش نمی‌شكند كه به پدر و مادر بگوید پول. پدرمان است ولی خجالت می‌كشد. چون او خجالت می‌كشد, شما قبل از آن كه او اظهار كند كمكش كنید، بعد پیغمبر كلی گریه كرد فرمود: این غصه را هر سنگی بشنود گریه می‌كند. یعنی پدر بی پول شده و نیاز دارد، بچه گردن كلفتی می‌كند. پیغمبر بعد از آن كه گریه كرد فرمود: اقازاده پولدار شدی به بابات پول نمی‌دهی؟ انت و مالك لابیك. تو هر چی داری باید در اختیار پدرت بذاری. مال بابات است. احسان به پدر و مادر از صفات انبیاست. در قران راجع به حضرت عیسی می‌گویند(براً بوالدی)من نسبت به پدر و مادرم احترام می‌گذارم. راجع به یحیی می‌گویند(براً بوالدیه).
احترام به پدر و مادر صفات انبیاست. منتها پدر و مادر: یک پدر و مادر طبیعی داریم، آنهایی كه توی خانه‌اند، یک پدر و مادر داریم كه مكتبی‌اند،
(أَنَا وَ عَلِیٌّ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ) بحارالأنوارج16ص95. پیغمبر هم پدر ماست. امیرالمؤمنین هم پدر ماست.
(حَقُّ عَلِیٍّ عَلَى الْأُمَّةِ كَحَقِّ الْوَالِدِ عَلَى الْوَلَدِ) بحارالأنوارج36ص11در بهار داریم: یعنی حقی كه علی بن ابیطالب بر مردم دارد انگار حقیست كه، مثل حقی است كه پدر، حقی كه بابا بر فرزند دارد. احسان به والدین در كنار توحید مطرح شده است این هم مهم است كه احسان بوالدین در كنار(أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِیَّاهُ)یعنی جایگاه پدر و مادر كنار خداست. همینطور هم هست، یعنی الان كه ما هستیم، توحید ما اول اراده خداست كه ما را خلق كرد، بعد دومین كانال، كانال پدر و مادر است. سوم مسلمان بودن شرط نیست. میگوید به والدین احسان كنید. چه پدر و مادر مسلمان چه پدر و مادر كافر.- پدر و مادر فرقی ندارد، هر دوشان را باید احسان كند. اشتباه است كه بعضی خانه‌ها، مثلاً یكی طرفداری از پدرش می‌كند و یكی طرفداری از مادرش، پدرگرایی و مادرگرایی، پدرسالاری و مادرسالاری، هیچ كدام. همه‌اش غلط است، هر دو یكجورند. - والدین سالمند را به آسایشگاه نفرستید، از كجا، از كلمه عندك، در می‌آید. نكته دیگر كه توی آیه است می‌گوید كه احسان كافی نیست باید بنشینی و حرف هم بزنی. گاهی وقت‌ها پدر و مادر را احسان می‌كنی، گوشت، نان، میوه، آدم پشت موتور می‌نشیند و حتی پارك هم می‌برد، نماز جمعه‌اش هم می‌برد. اما در عین حال اخموست. بیا بنشین نیفتی، برو سوار شو، پدر و مادرش را می‌برد اما همچین می‌گوید:(قل لهم قولا كریما). قولا كریمااحسان به تنهایی كافی نیست. زیبا سخن بگویید.

سلام

به قول داستایوفسکی:

وقتی خدا نباشد همه چیز مجاز است

این جور ادم ها خدا رو فراموش کردن