به نام خدای مهربون
سلام
ممنون خانم آقایی عزیز كه پاسخ دادید...منتها انگار باقی بچه ها براشون جالب نبوده
هر چند هدف چیزی بالاتر از این حرفاس
راستش من زیاد با صحبتت موافق نیستم... میدونی چرا؟ چون این كارایی كه میگی... مثه ظرف شستن و اینا از نظرم وظیفه ی ماست... ما تازه با این كارامون یه گوشه از توقعات مادرمون رو بررف كردیم... به نظرم قدمی برای خوشحالی مضاعفشون برنداشتیم...
البته موفقیت بچه ها مهمه برای مادرا... منتها این هدفشونه... پس همیشه منتظرشن..
البته همین كارا رو هم میشه جوری انجام داد كه واقعن شاد كنه مادرا رو میگین چه جوری؟
یه مثال ساده میزنم... مثلن غذا پختن .... قربونش برم ماها دخترای نسل دست به سیاه و سفید نزنیم دیگه...
یه روز... بی مقدمه و با كلی انرجیك برید تو آشپزخونه و به مامانیتون بگید كه ناهار اون روز به پای شما و بره و تا وقتی صداش نكردید برنگرده...
حالا یه كار میگم بهتون كه هم خیلی ذوق برانگیزه هم كاری نداره... همه میتونن انجام بدن حتی شما دوست عزیز
كتلت كه بلدید درست كنین... همون كتلت رو درست كنین منتها ... منتهاا... به جای اینكه به همون شكل مرسوم قبلی درست كنین... بیاین و بهش شكل قلب بدین... قلب های كوچیك و بزرگ .... خیلی مرتب و خوشگل سرخ كنین
سالادو هر چی كه میخواید برا اون وعده آماده كنین یه جوری شكل قلب درست كنین... با یه دنیا مهر و محبت تقدیم مامانتون كنین...
همین
فردا من این كار رو میكنم
جوابشو بهتون میگم حتمن
مواظب خودتون و دلای پاكتون باشید
یا علی