وجه تسمیه
در مورد وجه تسمیه سوباتان دو نظریه وجود دارد :
1 - نظریه اول :
سوباتان یا سووتن برخلاف ناآشنایان به زبان تالشی به هیچ وجه کلمه ترکی
به معنای محل فرو رفتن آب درست نیست
.با توجه به منابع و تحقیقات به عمل آمده
(مارسل بازن) در باره تالش و تالشی ها آبادی های ییلاقی تماماٌ به زبان تالشی نامگذاری شده اند که عناصر موجود در طبیعت مانند عوارض زمین برای مثال منطقه کان تیکت (به معنای کوه سنگی ) ده سر یا سردهونی( چشمه سرد) یا بیه پشت یه بیده پشت یا ننه چولی ( به خاطر قرار گرفتن در منطقه گود) یا سابی چول یا اسب مور همگی حکایت از نامهای تالشی با تأثیر پذیری از عوارض طبیعی دارد .همچنین بهتر است از ساکنین دامدار منطقه نام سوباتان سئوال شود که در جواب سووتن تلفظ می شود و معنی سو : گلپر و وتن : وطن در ضمن هنوز هم بیشترین تولید گلپر از زمینهای این منطقه در تالش به عمل می آید. وجود روستایی در غرب سوباتان بنام "سوکدی" یعنی (روستای کلپر خیز) سو یعنی گلپر و کدی یعنی روستا نیز این نظریه را تقویت می کند .
2 - نظریه دوم : سوباتان به معنی محل فرو رفتن آب است . چون در این ییلاق در نظیری محله حفره هایی وجود دارد که آبهای جاری و چند چشمه در آنجا فرو می رود و کسی نمی داند این آبها از کجا سر در می آورند . البته یک باور افسانه وار وجود دارد که این آبها به آب انبار قلعه صلصال لیسار که 20 کیلو متر با آنجا فاصله دارد متصل است . صاحبان این نظریه هم نامگذاری ترکی تعدادی از روستاها و مکانها مانند" قوری دره - ساری بولاغ - قارا بولاغ - ممد عزیز یوردی - هاچاداش و غیره را دلیلی بر ادعای خود می شمارند . اما خارج از این جدلها باید پذیرفت که ساکنان بومی این منطقه تالشها بوده اند و مراودات مختلف بین تالش و آذربایجان نیز اختلاط فرهنگی و ادبی فراوانی را ایجاد کرده است .