تبیان، دستیار زندگی

سلام

ارزش ضد انقلاب ، علی محمود داوودی

بلندیهای «سرا (1)» دست ضد انقلاب بود، از آن جا دید خوبی روی ما داشتند. آتش سنگینی طرفمان می ریختند، طوری كه سرت را نمی توانستی بالا بگیری. همه خوابیده بودن روی زمین. برای این كه نیروها را تحت كنترل داشته باشم به حالت نیم خیز بودم، ناگهان از پشت، دست سنگینی را بر شانه ام احساس كردم؛ برگشتم دیدم محمود است. جلوی آن همه تیر و گلوله، صاف ایستاده بود. آمدم بگویم سرت را خم كن، دیدم دارد بدجوری نگاهم می كند. گفت: داوودی این چه وضعیه؟ خجالت بكش. چشمانش از خشم می درخشید. با صدایی كه به فریاد می ماند، گفت: فكر نكردی اگه سرت رو پایین بیاری، نیروهات منطقه را خالی می كنن؟بعد هم، بدون توجه به آن همه تیر و گلوله كه به طرفش می آمد، به سمت جلو حركت كرد.

عملیات تمام شده بود كه دیدمش، دستی به شانه ام زد و گفت: ضد انقلاب ارزش این رو نداره که جلویش سرتو خم كنی.

1- از پایگاهای اصلی ضد انقلاب بود كه در حد فاصل شهرهای سقز- بوكان قرار دارد.

سلام

اشنا در امدیم 

یک روز سید حسن حسینی از بچه های گردان رفته بود ته دره برای ما یخ بیاورد. موقع برگشتن با خمپاره پیش پای او را هدف گرفتند، همه سراسیمه از سنگر آمدیم بیرون، خبری از سید نبود، بغض گلوی ما را گرفت، بدون شک شهید شده بود.

آماده می شدیم برویم پایین که حسن بلند شد سرپا و لباسهایش را تکاند، پرسیدم: حسن چه شد؟

گفت: آشنا در آمدیم، پسر خاله زن عموی باجناق خواهر زاده نانوای محلمان بود. خیلی شرمنده شد، فکر نمی کرد من باشم والا امکان نداشت بگذارد بیایم، هر طور بوده مرا نگه میداشت!