تبیان، دستیار زندگی

سلام

به نظر من جای این توی انجمن خالیه.... خوب معلومه جای چی خالیه.... جای شهدای زن... بالاخره تواون روزا.... زنای زیادی بودن که در راه انقلاب و دین از دنیاشون گذشتن و  جانشون رو فدا کردن... پس این وظیفه ماست که با این شهداو جانبازا آشنا بشیم و اونا رو الگوی زندگی قرار بدیم .پس شروع کنید برید و این عزیزان رو شناسایی کنید و به بقیه هم بشناسونید .

منتظر حضور گرمتون هستم.

یا علی مدد

 در کوچه باغ خاطره 

شهناز عربشاهی

تولد : 1336 خرمشهر تحصیلات : دیپلم مسئولیت : امدادگر مزار : خرمشهر بهشت شهدا

مادرشون میگن:

برای داشتن یک دختر خیلی دعا و ثنا کردم خدا به من دو پسر داده بود ولی از این که دختر نداشتم غصه میخوردم به حضرت زهرا توسل کردم عاقبت هم خدا بعد ا دو پسر " شهناز " را به من عطا کرد اولین نفری هم که از خانواده شهید شد شهناز بود. او رفت و راه شهادت را برای دو برادرش حسین و ناصر هم بازکرد شهناز برای من هم دختر بود و هم مادر آخر من در کودکی مادرم را از دست داده بودم و او همه چیز خانه ما بود او بیشتر از سن خود نسبت به مسائل اطرافش آگاهی داشت. بهتر از دیگران میفهمید از زمان خودش جلو تر بود اصلا در بزرگ کردم او اذیت نشدم. من خدا را شکر می کنم که بچه هایم با مریضی و کسالت یا تصادف از دنیا نرفتند و خدا بر من منت گذاشت و بهترین مرگ یعنی شهادت نصیبشان کرد انشاء الله درآن دنیا مرا شفاعت کنند. خانم عابدینی تعریف می کرد که شب قبل از شهات با شهناز و گروهی دیگر از خواهران دور هم جمع بودیم آن شب شهناز لباس سفیدی خیلی زیبایی به تن کرد و جورابهای سفیدی پوشید و چادر سفیدی بر سر انداخت گفتم برای چه لباس سفید پوشیده ای؟ در این شور و حال جنگ و گریز ها پوشیدن لباس سفید چه مناسبتی دارد؟ گفت خب معمولا وقتی انسان خوشحال است بهترین لباس ها را می پوش بعد رو به بچه ها کرد و گفت: بلند شو تا دو رکعت نماز بخوانیم و چند عکس یادگاری با هم بگیریم شاید این اخرین عکس ها باشد همین کار را هم کردیم و با همان چادر و لباس سفید عکس انداخت حالات عجیبی داشت . آن شب وقتی نوبت نگهبانی به او رسید گفتم لباست را عوض کن برو پست نگهبانی را تحویل بگیر قبول نکرد و گفت این لباس عروسی من است در این لباس خیلی راحت هستم. یک چادر مشکلی روی لباسهایم می پوشم و چیزی معلوم نمی شود. با همان لباس ها سر پست نگهبانی رفت.

با سلام و صلوات به پیشگاه امام عصر (عج)

خانم های محترم رفتند نه حرفی نه نظری هیچی

یا علی

سلام

جناب مهدی313 مطالب اونقدر مؤثر و زیبا هستن که جای حرف باقی نمیذارن. من هربار بلافاصله پستهای شمارو میخونم . مخصوصاً از این دوتای آخر خیلی متأثر شدم. ما کجا و اونها کجا.............

با سلام و صلوات به تمامی شهدای راه حق

سرکار خانم تیر دراپ گرامی

حقیقتا ایثار و فداکاری زنان مسملان ایرانی در دفاع از امانهای انقلاب اسلامی مثال زدنی هست اوج عظمت و قدرت رو میشه در افعال این ملائک زمینی پیدا کرد...

متاسفانه خیلی سرم شلوغه خانم ها هم ظاهرا تمایلی به همکاری در این بخش ندارند انشاء الله سعی می کنم با بخش دیگری از خاطرات در خدمت خانم های محترم تبیانی باشم یا علی