255. رابطه میان گوینده و گفتار(1751)
1. سخن باید واقعى و حقیقى باشد. «بِنَباءٍ یَقین»(1752)
2. گفتار بایستى دل پسند باشد. «الطّیّب مِن القَول»(1753)
3. سخن باید رسا و شفّاف باشد. «قَولاً بَلیغاً»(1754)
4. گفتار باید نرم بیان شود. «قولاً لَینّاً»(1755)
5. سخن باید بزرگوارانه بیان شود. «قَولاً كریماً»(1756)
6. سخنى باشد كه پذیرش و عمل آن آسان باشد. «قَولاً مَیسوراً»(1757)
7. در گفتار هیچ گونه لغو و باطلى نباشد. «اِجتَنِبوا قَول الزّور»(1758)، «عن اللَّغو مُعرضون»(1759)
8. گفتار باید همراه با كردار باشد وگرنه قابل سرزنش است. «لِمَ تَقولون مالا تَفعلون»(1760)
