سیف فرغانی، این شاعر نامدارکه بهسان سنایی غزنوی با همان جلادت و لحن جدی و آمرانه به نصیحت، انتقاد و حملات شدید به همه کسان که در طبقات مختلف جامعه از راه صلاح و سداد قدم آن سویتر مینهادهاند زبان میگشود سرانجام چندگاهی پیش از سال 749 هجری جان به جان آفرین تسلیم ساخت، در حالی که نامی نیک برای خودش در درازنای تاریخ به یادگار نهاد.