تبیان، دستیار زندگی

با سلام به همه تبیانی های عزیز
اینم یه تاپیک که به نظرم شاید جالب باشه

براندو، متولد سال1924 در اوهاما، نبراسکا، قبل از بازی در "اتوبوسی به نام هوس" از الیاکازان ، در نسخه تئاتری همین فیلم ، اثر استانلی کووالسکی در برادوی ظاهر شده بود. شخصیت براندویی با این فیلم ( اتوبوسی به نام هوس) به ظهور رسید« مرد یاغی و بدوی وبی ثباتی که همه چیز را برای خود می خواست». معهذا ، رنگین نامه هایی که این کلیشه را پروبال می دادند ، نقش های متفاوت دیگری را که این بازیگر «سبک دار» ایفا کرده بود ، ندید می گرفتند:



آدم افلیج مردان ( 1950 ، اولین فیلم او)
انقلابی مکزیکی در " زنده باد زاپاتا" 1952
مارک آنتونی در " جولیوس سزار" 1953
و سردسته اوباش موتورسوار در" وحشی" 1954
به یادماندنی ترین نقش او در اوایل کار در فیلم " در بارانداز 1954" بود. اینجا نیز وی نقش مردی طبعا خشن و بی ثبات را ایفا کرد ، ولی درونمایه های عطوفت و آسیب پذیری را در شخصیت وی به خوبی نشان داد و با این ترتیب یکی از عالی ترین بازی های سینمایی را ارائه کرد.
براندو هیچگاه احساس تحقیرش را نسبت به حرفه خود پنهان نکرده: شاید این تحقیر بیشتر متوجه جنبه تجاری صنعت سینماست تا خود بازیگری ، ولی این امر منجر به بی خیلی و نتیجتا چند کار خراب شده است:

Desiree دزیره 1954
چای خانه ماه اوت 1956
سایونارا 1957
قصه های شبانه 1964
و فیلم " کندی Candy " در سال 1968

اما کثرت نقش های او گیج کننده است: از شکسپیر تا موزیکال ، از درام تا کمدی . در " مردها و عروسک ها" در نقش اسکای مسترسون همه را مجذوب کرد. در " شورش در کشتی بونتی" نقش فلچرکریسچن ضعیف النفس را داشت. ساخت " بونتی " مصادف بود با قطع پیوند براندو با صاحبان هالیوود که از تاخیرهای طولانی در کار فیلم گله داشته و مدعی بودند که ناز و اداهای براندو مسبب آن است. حال چقدر این ادعا صحت داشته و روایت براندو از این ماجرا چه می باشد نکاتی است که همچنان در پرده ابهام است زیرا که این بازیگر به تدریج از افکار عمومی کنار کشیده و اغلب اوقات را در هاوایی می گذراند. در 1960 " سربازهای یک چشم" را کارگردانی کرد و در " تعقیب" و " انعکاس در چشمان طلایی" بازی کرد ، و سپس در 1972 در نقش دون کورلئونه در " پدرخوانده" ظاهر شد. هنگامی که آکادمی اسکار اورا به عنوان برنده برگزید ، وی زن سرخپوستی را برای گرفتن جایزه ، از جانب خود مامور کرد تا به این وسیله توجه عمومی را به وضع رقت بار سرخپوستان آمریکایی جلب کند. وی روز به روز بیشتر معطوف مسائل و مشکلات بشری شده و فیلم های اخیر او نشانگر این گونه تمایلات سیاسی و اجتماعی اوست:
اینک آخرالزمان ، فرمول و فصل سفید خشک.
براندو اینک عنوان بازیگر « متدیست و صاحب سبک » و افتخار همراهی با استنلی کووالسکی را پشت سر نهاده و در عالم حرفه ای که خود به آن چندان ارجی نمی نهد صاحب مقامی خدایگونه است!

جایزه اسکار

1.نامزد دریافت جایزه اسکار در سال 1951 به خاطر " اتوبوسی به نام هوس".
2.نامزد دریافت جایزه اسکار در سال 1952 به خاطر"زنده باد زاپاتا".
3.نامزد دریافت جایزه اسکار در سال 1953 به خاطر" جولیوس سزار".
4.برنده اسکار بهترین بازیگر مرد در سال 1954 به خاطر " One The Waterfront".
5.نامزد دریافت جایزه اسکار در سال 1957 به خاطر" سایونارا".
6.برنده اسکار بهترین بازیگر مرد در سال 1972 به خاطر" The Godfather".
7.نامزد دریافت جایزه اسکار در سال 1973 به خاطر" آخرین تانگو در پاریس".
8.نامزد دریافت جایزه اسکار در سال 1989 به خاطر" A Dry White Season".



مارلون براندو ستاره افسانه ای سینما روز جمعه 2 ژوئیه در سن 80 سالگی پس از مدتها بیماری در بیمارستانی در لس آنجلس درگذشت.
او در سال 1924 در ایالت نبراسکا به دنیا آمد. مادرش الکلی بود و پدرش زنباره ای که در کودکی خانواده اش را ترک گفت.

براندو مدتی مدرسه نظامی رفت و بعد به کارهای مختلفی مشغول شد و نهایتا برای شرکت در کلاسهای بازیگری راهی نیویورک شد و نزد استادش، استلا آدلر متد استانیسلاوسکی را آموخت.

مدتی بعد براندو به مدرسه بازیگری "اکتورز استودیو" که الیا کازان آن رامی چرخاند، راه پیدا کرد و در آنجا زیر نظر لی استراسبرگ متد اکتینگ( روشی که بازیگر برای اجرای نقش باید مدتی آن نقش را زندگی کند) را تکمیل کرد.


نمائی از فیلم اخرین تانگو در پاریس

اوپیشکسوت سبکی معروف به "متدی" بود که بلافاصله پس از او بازیگرانی مانند جیمز دین و مونتگومری کلیفت و سالها بعد پل نیومن، داستین هافمن و رابرت دونیرو با درخشش خود این سبک را در سینمای آمریکا تثبیت کردند.

بازی او در نقش استنلی کووالسکی در نمایش اتوبوسی به نام هوس نوشته تنسی ویلیامز و به کارگردانی الیا کازان در سال 1947 او را به یکی از بازیگران معتبر صحنه تئاتر آمریکا تبدیل کرد.

نخستین حضور براندو بر پرده سینما بازی در فیلم مردان ساخته فرد زینه مان در سال 1950بود. او برای آماده کردن نقشش در این فیلم بیش از یک ماه خود را در بیمارستان بستری کرد. کاری که از دید بسیاری از بازیگران مجرب آن دوران مانند لارنس الیویه یا کلارک گیبل حماقت محض محسوب می شد.


بازی در فیلم پدرخوانده دوباره براندو را به اوج شهرت رساند

براندو در سال 1952 در نسخه سینمائی نمایشنامه اتوبوسی به نام هوس در کنار ویوین لی بازی کرد که به عنوان یکی از بهترین آثار سینمائی آمریکا شناخته می شود.

او در سالهای دهه 1950 در کنار جیمز دین و مونتگمری کلیفت به یکی از ستاره های مشهور هالیوود بدل شد.

شهرت او در سالهای پایانی دهه 1960 کمی افول کرد اما در دهه 1970 با درخشش در فیلم پدرخوانده بار دیگر نامش بر سر زبانها افتاد.

اما مهمترین نقشی که در ابتدای فعالیت سینمائی اش بازی کرد فیلم در بارانداز ساخته الیا کازان بود که نخستین اسکار را برای براندو به ارمغان آورد.

اما بازی درخشان براندو در فیلم پدرخوانده در سال 1972 شاید ماندگارترین نقش سینمائی باشد که یک بازیگر در طول تاریخ سینما بازی کرده است.


چاقی مفرط در سالهای پایانی برای براندو بسیار دردسر آفرین بود

فرانسیس فورد کاپولا کارگردان پدرخوانده برای متقاعد کردن تهیه کنندگان فیلم برای انتخاب براندو تلاش زیادی کرد چرا که عقیده داشتند زمان این بازیگر دیگر گذشته است.

براندو برای بازی در این نقش دومین اسکار را بدست آورد که به نشانه اعتراض به نوع به تصویر کشیدن سرخپوستها درهالیوود، از پذیرفتنش سر باز زد و به جای خود یک دختر سرخپوست را برای گرفتن جایزه به روی صحنه فرستاد.

پس از پدرخوانده دوباره نام براندو در جهان سینما مطرح شد. پس از این بود که براندو در فیلمهای مطرحی مانند آخرین تانگو در پاریس، اینک آخر الزمان و آبگیرهای میسوری بازی کرد.

نقش کوتاه او در انتهای فیلم اینک آخرالزمان نیز از به یاد ماندنی ترین نقشهای تاریخ سینماست.


شورش در کشتی بونتی

براندو برای بازی در نقش کوتاهی در فیلم سوپرمن بالاترین دستمزد آن زمان را گرفت.

در سال 1991 یکی از یازده فرزند براندو به جرم قتل دوست خواهرش به پنج سال زندان محکوم شد.

مدتی پیش مجله Premiere چاپ آمریکا، در یک رای گیری نقش دون کورلئونه( با بازی براندو) در فیلم پدرخوانده را به عنوان ماندگارترین شخصیت تاریخ سینما برگزید.

براندو یک بار هم در مقام کارگردان در پشت دوربین قرار گرفت. این فیلم سربازهای یک چشم نام داشت که در سال 1961 ساخته شد.

در آخرین فیلم، براندو داشت نقش خودش را بازی کرد. نام این فیلم که به تازگی ساخته شده است برادوی : عصر طلائی است.

براندو هفت بار نامزد دریافت اسکار شد که دوبار به او تعلق گرفت.

فیلم نگاری :
مردان 1950
اتوبوسی به نام هوس 1951
زنده باد زاپاتا 1952
جولیوس سزار 1953
دزیره 1954
وحشی 1954
در بارانداز 1954
مردها و عروسكها 1955
چایخانه ماه اوت 1956
سایونارا 1957
شیرهای جوان 1958
فراری 1959
سربازهای یك چشم 1961
شورش در كشتی بونتی 1962
آمریكایی پلید 1963
داستان تختخواب 1964
نام رمز مریتوری 1965
آپالوزا 1966
تعقیب 1966
دیدار مارلون براندو 1966
كنتسی از هنگ كنگ 1967
انعكاس در چشم طلایی 1967
كندی 1968
بسوزان 1969
شب روز بعد 1969
پدرخوانده 1972
ولگرد نیمه شب 1972
آخرین تانگو در پاریس 1973
آبخیزهای میسوری 1976
سوپرمن 1978
اینك آخرالزمان 1979
نبرد برای آمازون 1979
فورمول 1980
فصل سپید و خشك 1989
فرش من 1990
كریستوفر كلمب 1992
جیمی هالیوود 1994
دون ژوان دو ماركو 1995
جزیره دكتر مورو ۱۹۹۶
شجاع ۱۹۹۷
پول مفت ۱۹۹۸
امتیاز ۲۰۰۰

کی از بزرگترین ستاره های اکشن جهان " جت لی لیان جی " است

که در 26آپریل 1963 در حومه پکن پایتخت چین به دنیا امد .

- قسمتی از زندگی نامه او را در زیر از زبان خود " جت لی " بخوانید :

- اعضای خانواده ی من عبارت بودند از مادر, دو خواهر و دو برادر که ازمن بزرگتر بودند.در دو سالگی پدر خود را از دست دادم و هیچ تصویری از او در ذهن ندارم و چون بچه اخر بودم مادرم نمیگذاشت هر کاری که کمی دران احتمال خطر می رفت انجام دهم ومن نمی توانستم کارهایی را که تمام بچه های هم سن من انجام می دادند را انجام دهم . من طوری بار امده بودم که اگر می گفتند " به این دست نزن " محال بود به ان دست بزنم . این اولین خاطرات کودکی من بودند و من در چنین حال و هوایی بزرگ شدم .

در هشت سالگی به کلاس اول رفتم. به دلایلی که خودم هم نمی دانم محبوب همه معلمها بودم و انها مرا لوس کرده بودند حسابی نازم خریدار داشت وهنوزهم نمی دانم کارشان درست بود یا نه ولی برایم جالب که هر درسی را امتحان میدادم بیست می شدم. فقط کلاس موسقی برایم عذاب اور بود. معلمم به خوبی

از این موضوع باخبر بود. روز امتحان معلم مان اخرازهمه اسم مرا صدازد " لی لیان جی ".

ازجا بلند وتوی دلم گفتم : لعنتی !

معلمم گفت : امروز گلو درد داری نه ؟ من که از تعجب دهانم باز مانده بودگفتم : هان ؟ بهترین فرصت بود که از زیرش در بروم ولی مادرم مرا طوری بار اورده بود که هیچ وقت دروغ نگویم به همین دلیل مات و مبهوت

با دهان باز همانطور سر جایم ایستادم. معلمم دوباره تکرار کرد :اگر گلودرد داری مجبور نیستی امتحان بدهی بنشین " بیست ".

اموز ش " ووشو " ( این هنر جنگی مسلط بر سرزمین چین است وبدلیل قدرت تحرک و سرعت عمل زیاد ان ازسوی دولت ومردم چین مورد توجه زیاد قرارگرفته است) را از تابستان 1971 شروع کردم. تمام بچه ها بر حسب

سال تحصیلی شان در یک رشته ورزشی مشغول شدند وکلاس اولی ها رابه کلاس " ووشو " فرستادند ولی ما هیچکدام نمی دانستیم که این چه جور ورزشی است.با امدن پاییز و باز شدن مدرسه ها از هزار نفری که در کلاس های " ووشو " ثبت نام کرده بودندفقط بیست نفر باقی ماندند و بقیه اخراج شدند و من از اینکه در بین این بیست نفر بودم احساس غرورمی کردم به علاو ه تنها کلاس اولی مدرسه خودمان در اینجا بودم . در این اکادمی استاد او " ووبن " دریافت که " لی " دارای یک استعداد ذاتیبرای فراگیری این هنر رزمی دارد.چون " لی " در دو سالگی پدر خود را از دست داده بو د علاقه زیادی به " وو " پیدا کرده بود و همین امر باعث پیشرفت زیادی در اوشد .

- در 1974 برای گذراندن یک دوره اموزشی دیگر انتخاب شدم. دولت در صدد بود بهترین " ووشو " کا ر جوان کشور را انتخاب کند. این انتخاب ماه ها طول کشید و بالاخره مربیان سی نفر از بهترین ها را به عنوان برگزیده ها معرفی کردند که من هم جزو انها بودم. قرار بود این گروه ازچهار شهر بزرگ امریکا سفر کنیم و " ووشو " ی چین را به نمایش بگذاریم .

فیلمو گرافی

- جت لی در سن 16سالگی اولین فیلم خود را به نام " معبد شائولین " بازی کرد و به شهرت زیادی در چین دست یافت .او بسوی امریکارفت و در سال 1988 در فیلم "ا ژدهای مبارز " به ایفای نقش پرداخت .

اما این فیلم با شکست روبرو شد و تماشاچی زیادی پیدا نکرد .

اما " جت " درکار خود شکست نخورد و به کمک تهیه کننده و کارگردانیبه نام " تسوی هارک " در سال 1990 فیلمی به نام " استاد " را به نمایش در اورد .

- تسوی می خواست " جت " را به یک ستاره جهانی تبدیل کند. او توانست " جت " را به هنگ کنگ باز گرداند و در این زمان فیلم" روزی روزگاری در چین " را در سال 1991 و همچنین " شمشیر زن " را در سال 1993 ساخت

و در ادامه " جت " با انتخاب فیلم " اخرین قهرمان " در سال 1993 و بازی در آن مردم را به تعجب واداشت .

- در سال 1994 " جت " به همراه " یوئن وو پینگ " کار گردان در حال ترقی و " گوردون چان " تصمیم به بازسازی فلسفه بروس لی وساختن فیلمی مانند فیلم " مشت های خشم " گرفتند . " جت " درابتدا برای بازی در این فیلم کمی تردید داشت. اما " جت و یوئن و چان "

به دقت کار کردند و بسیار راضی بودند که هم فیلمی برای ادامه سبک بروس لی و هم اینکه یک فیلم اصیل چینی را می سازند و هم اینکه سبک جدیدی در فیلم سازی ارائه می دهند( و ان استفاده از بند سبکی که در ان بنظر بیننده می رسد که بازیگر می تواند پرشهای بزرگ ویا حرکات سریع انجام دهد در حالی که این کارها بوسیله بندانجام می شود وبعد بوسیله جلوه های ویژه تصویری این بند ها حذف می شود)است . البته " جت " با این سبک اشنایی داشت در فیلم " روزی روزگاری درچین " از این سبک استفاده کرده بود ) وبخوبی توانست این نقش را ایفا کند ونتیجه این تلاشها رسیدن به موفقیت بسیار بزرگ وساخته شدن فیلم " مشت افسانه " بود .

 - جت بار دیگر به همکاری با " تسوی هارک " پرداخت و سال 1996 در فیلم " ماسک سیاه " به ایفای نقش پرداخت .

- در سال 1997 دوباره پای خود را در کفش " وانگ فی هونگ " ( یکی از اسطوره های چین) کرد و به ایفای

نقش در یکی دیگر از سری فیلم های اصیل چینی به نام " روزی روزگاری در چین و امریکا " پرداخت .

- در سال 1998 " جت لی " اولین کار

هالیوودی خود را در کنار بازیگر و کارگردان امریکایی " مل گیبسون " انجام داد

و در فیلم " اسلحه مرگبار 4 " به ایفای نقش پرداخت اما این فیلم از نظر تجاری شکست

خورد ولی این فیلم به معرفی " جت " به دنیای سینما کمک کرد. در سال 1999 بازی در فیلم " ماتریکس " به " جت پیشنهاد شد که او بدلیل مشکلی (به گفته خود او:به همسرم قول داده بودم که اگرباردار شدی کارم را یکسال رها می کنم تا بچه به دنیا بیاید ) که برای او پیش امد بازی در این فیلم را رد کرد .

- " جت لی " در سال 2000 در فیلم " رومئو باید بمیرد " به کارگردانی

" اندرز بارتکوویاک " دومین ا ثر خود را در امریکا بازی کرد واین فیلم به موفقیت دست یافت و باعث شد به معروفیت " جت " در امریکا افزوده شود .

در سال 2001 در فیلم " بوسه اژدها " در نقش یک گارد ویژه درپی وقوع جنایتی هولناک وماجرای قتل رئیس خود وارد صحنه می شود و مبارزات فوق العاده ای را از خود به نمایش می گذارد .

- در سال 2001 " جت " در فیلم دیگری به نام " یگانه " بازی کرد که یک فیلم تخیلی با هنرهای رزمی سنتی است که " جت " در دونقش منفی ومثبت فیلم بازی می کند .

- در سال 2002 در فیلم " قهرمان " بازی کرد و ساخت این فیلم باعث شد " جت " از گروه امریکایی خود جدا شود و به چین بازگردد .

فیلمبرداری این فیلم یک سال به طول انجامید. این فیلم سرشار از صحنه ها ی مبارزه با شمشیر است و " جت لی " در لباس چینی به اصالت واقعی خود در می اید .

  در سال 2003 " جت " دوباره به امریکا بازگشت و در فیلم گهواره تا گور " به کارگردانی " اندرز بارتکوویاک " یکی از بهترین بازی های خود را ارائه کرد . د ر این فیلم قدرت و زیبایی هنرهای رزمی با داستان قوی و صحنه های چشمگیر فیلم ترکیب شده اند و به گفته تهیه کننده فیلم : مبارزه های فیلمبرداری شده قبلا هرگز در هیچ فیلم دیگری به چشم نخورده است .

- اخرین فیلمی که " جت لی " در ان به ایفای نقش پرداخته است فیلم " Unleashed بی فطرت " است که در سال 2005 بر پرده سینمااکران شده است. او در این فیلم در نقش " دنی سگ " شخصی که ازابتدا رابطه ا ش با دنیای بیرون قطع شده تا کودکی باقی بماند و به صورت سگی مهاجم در بیاید .

قرار است در سال 2006 فیلمی به نام " fearless " از "جت لی " به نمایش در اید .

"   جت لی " سبک خود را دارد و در حقیقت او از هیچکستقلید نمی کند او خودش است و این تمام موفقیت اوست

جك نیكلسون مادرش صاحب یك پیرایشگاه و پدرش خانواده را ترك گفته بود. در سن 17 سالگی و در كالیفرنیا به عنوان یك پادو در كمپانی M.G.M مشغول به كار شد . همانجا بازیگری آموخت. و در بسیاری از نمایشها و برنامه های تلویزیونی بازی كرد.
برای اولین بار در سال 1958 در فیلمی به نام كودك كش فریاد بزن (راجر كورمن) بازی كرد. اما با بازی در ایزی رایدر (دنیس هاپر، 1969) بود كه به شهرت رسید و كاندید جایزه اسكار شد.
اما مجسمه طلایی اسكار را برای اولین بار برای بازی در فیلم دیوانه ای از قفس پرید در سال 1975 بدست آورد.
او تا به حال در نقشهای متفاوتی ظاهر شده است.
جك نیكلسون در سال 1971 به كارگردانی روی آورد.
بازی بسیار دیدنی او در فیلم درباره اشمیت (الكساندر پین) چشمها را بسوی خود خیره كرده است. او یكی از بخت های مسلم اسكار 2003 است.



نام: جك نیكلسون
نام اصلی: جان جوزف نیكلسون
سال تولد: 22 آوریل 1937
محل تولد: نپتون / نیوجرسی
برنده اسكار:
دیوانه ای از قفس پرید (1975)
دوران مهرورزی (1983)
بهترین شكل ممكن (1997)
نامزد اسكار:
ایزی رایدر (1969)
پنج قطعه آسان (1970)
آخرین گروه (1973)
محله چینی ها (1974)
سرخ ها (1981)
شرافت خانواده پریتسی (1985)
آیرون وید (1987)
چند آدم خوب (1992)


بخشی از فیلمشناسی:
درباره اشمیت (الكساندر پین، 2002)
قول (شون پن، 2001)
بهترین شكل ممكن (جیمز ل. بروكس)
خون و شراب (بابا رافلسن، 1997)
ستاره شب (رابرت هارتلینگ، 1996)
مریخ حمله میكند (تیم برتون، 1996)
عابر نگهبان (شون پن، 1995)
گرگ (مایك نیكولز، 1994)
هافا (دنی دوویتو، 1992)
چند آدم خوب (راب راینر، 1992)
دردسر مردانه (باب رافلسن، 1992)
دوجیك (+ كارگردانی، 1990)
بتمن (تیم برتون، 1989)
آیرون وید (هكتور بابنكو، 1987)
اخبار سراسری (جیمز ل.بروكس، 1987)
جادوگران شهر ایستویك (جرج میلر، 1987)
سوزش دل (مایك نیكولز، 1986)
شرافت خانواده پریتسی (جان هیوستون، 1985)
دوران مهروزی (جیمز ل.بروكس، 1983)
سرخ ها (وارن بیتی، 1981)
پستچی همیشه دوبار زنگ می زند (باب رافلسن، 1981)
مرز (تونی ریچاردسون، 1981)
تلالو (استنلی كوبریك، 1980)
آخرین نواب (الیا كازان، 1976)
آبخیزهای میزوری (آرتور پن، 1976)
دیوانه ای از قفس پرید (میلوش فورمن، 1975)
تامی (كن راسل، 1975)
حرفه: خبرنگار (میكل آنجلو آنتونیونی، 1975)
تقدیر (مایك نیكولز، 1974)
محله چینی ها (رومن پولانسكی، 1974)
آخرین گروه (هال اشبی، 1973)
سلطان ماروین گاردنز (باب رافلسن، 1972)
مكانی امن (هنری جاگلوم، 1971)
معرفت جسم (مایك نیكولز، 1971)
پنج قطعه آسان (باب رافلسن، 1970)
در یك روز آفتابی برای همیشه می توانی ببینی (وینسنت مینه لی، 1971)
ایزی رایدر (دنیس هاپر، 1969)
Psych-Out (ریچارد راش، 1968)
موتورسواران هلز انجلز (ریچارد راش، 1967)
تیراندازی (+ تهیه كننده شریك، مانتی هلمن، 1966)
از در پشتی به جهنم (مانتی هلمن، 1964)
ناوبان دوم پولور (جاشوا لوگان، 1964)
ترس (راجر كورمن، 1963)
كلاغ (راجر كورمن، 1962)
زمین تكه شده (جان بوشلمن، 1961)
فروشگاه كوچك وحشت (راجر كورمن، 1960)
استادز لونیگن (ایروینگ وینكلر، 1960)
گردش وحشیانه (راجر كورمن، 1960)
برای دلبستگی خیلی زود است (ریچارد راش، 1959)
كودك كش، فریاد بزن (جاس آدیس، 1958)

جودی فاستر با نام آلیشیا كریستین فاستر متولد 19 نوامبر 1962 در لس آنجلس. كودك همه فن حریف و فوق العاده باتجربه سینمای آمریكا و تولیدات بین المللی سالهای 1970 كه طی سالهای 1980 به مقام ستاره نقش ازل رسید.
بازیگری را از 3 سالگی در تولیدات تلویزیونی دیسنی شروع كرد... هنوز 13 سال نداشت كه در «راننده تاكسی (مارتین اسكورسیسزی، 1976)» ایفاگر نقش شخصیت نوجوان معتادی شد به نام آیریس و بخاطر همین فیلم نامزد جایزه اسكار شد و 10 سال بعد برای بازی در فیلم «متهمان (جاناتان كاپلان، 1988)» مجسمه طلایی را از آن خود كرد. او همچنین بخاطر نقش آفرینی هوشمندانه اش در فیلم «سكوت بره ها (جاناتان دمی، 1991) دومین جایزه اسكار را ربود. جودی فاستر كارگردانی سینما را هم تجربه كرده است: كوچك مردی به نام تبت (1991) و خانه تعطیلات (1995)
فیلم «اتاق وحشت» شاید فرصت دوباره ای باشد برای او كه برای سومین بار جایزه اسكار را به چنگ آورد.

نام اصلی: جودی فاستر
سال تولد: 19 نوامبر، 1962
محل تولد: لس آنجلس، آمریكا
جایزه اسكار: متهمان (1988)، سكوت بره ها (1991)


بخشی از فیلمشناسی:
اتاق وحشت (2001)
تماس (1996)
خانه تعطیلات (+كارگردانی، 1995)
نل (1994)
ماوریك (1994)
سامرزبی (1993)
سایه ها و مه (1992)
موقعیت معكوس (1992)
سكوت بره ها (1991)
متهمان (1988)
كوچك مردی به نام تبت (+كارگردانی، 1991)
خانه امن (1988)
مبهوت (1986)
خون دیگران (1984)
همسر اوهارا (1982)
من گل آبی (1977)
راننده تاكسی (1977)
باگزی مالون (1976)
آلیس دیگر اینجا زندگی نمی كند (1975)
كانزاس سیتی (1972)
ناپلئون و سامانتا (1972)

تام كروز او در حال حاضر یكی از موفق ترین ستارگان هالیوود است. او شانس این را داشت كه به همراه همسرش - نیكول كیدمن - در آخرین فیلم كارگردان فقید سینمای جهان - استنلی كوبریك - با نام چشمان كاملا بسته بازی كند. بازی او در دومین قسمت از فیلم پرخرج - 150 میلیون دلار - و پر سروصدای ماموریت غیرممكن بار دیگر نام او را سر زبانها انداخت. او این شانس را هم داشته كه در فیلمی از استیون اسپیلبرگ با نام گزارش اقلیت بازی كند. 


نام اصلی: تام كروز
سال تولد: 3 جولای، 1962
محل تولد: نیویورك
همسر سابق: نیكول كیدمن
نامزد اسكار: متولد چهارم ژوئیه (1989)


بخشی از فیلمشناسی:
عشق بی پایان (1981)
شیپور خاموشی (1981)
از دست دادن آنها (1983)
كسب و كار پرمخاطره (1983)
تمامی حركات دست (1983)
افسانه (1985)
تاپ گان (1986)
رنگ پول (1987)
كوكتل (1988)
رین من (1988)
متولد چهارم ژوئیه (1989)
روزهای تندر (1990)
دور و دورتر (1992)
چند آدم خوب (1992)
موسسه (1993)
مصاحبه با خون آشام (1994)
ماموریت غیر ممكن (1996)
جری مگوائر (1996)
چشمان كاملا بسته (1988)
ماگنولیا (1999)
ماموریت غیر ممكن 2 (2000)
آسمان وانیلی (2001)

نیكول كیدمن شاید ده سال وقت لازم بود تا استعداد او كشف شود. در سال 1998 و در آخرین ساخته فیلمساز فقید استنلی كوبریك با نام چشمان كاملا بسته و در كنار همسر سابقش تام كروز خوش درخشید.
سالهای 2001 و 2002 سالهای درخشش او بودند. دو بازی ماندگار و بسیار متفاوت او در فیلمهای دیگران و مولن روژ سال 2001 را به نام كیدمن رقم زد. نامزدی جایزه اسكار و دریافت جایزه گلدن گلاب حاصل هنرنمایی این استعداد تازه كشف شده است.
اما شاید مهم ترین و دشوارترین بازی كارنامه سینمایی كیدمن 35 ساله، بازی او در فیلم ساعتها باشد. یك تغییر چهره بسیار ماهرانه و یك ایفای نقش قدرتمند درونی برخلاف دیگر بازیهای بیرونی اش. در این میان بازی خوب او در فیلم متوسط دختر روز تولد شاید برای او یك زنگ تفریح بیش نبود. 


نام اصلی: نیكول كیدمن
سال تولد: 20 ژوئن 1967
محل تولد: هاوایی، آمریكا
همسر سابق تام كروز
فارغ التحصیل تئاتر از ملبورن
برنده گلدن گلاب:
مولن روژ (2002)
نامزد گلدن گلاب:
ساعتها (2003)
بیلی بت گیت (1991)
برنده اسكار:
ساعتها (2003)
نامزد اسكار:
مولن روژ (2002)


بخشی از فیلمشناسی:
داگ ویل (لارنس فون تریر، 2003)
ساعتها (استفان دالدری، 2002)
دختر روز تولد (جز باترووث و ماتیو كاسوویتس، 2002)
مولن روژ (باز لورمان، 2001)
دیگران (آلخاندرو آمنابار، 2001)
چشمان كاملا بسته (استنلی كوبریك، 1998)
صلح ساز (1997)
چهره نگاری یك بانو (1996)
بتمن برای همیشه (1995)
بخاطرش مردن (1995)
سو ء نیت (1993)
زندگی من (1993)
دور و از هم جدا (1992)
بیلی بت گیت (1991)
مغازله (1990)
سكوت مرگبار (1989)
شهر زمردین (1988)
شیفته آرامش (1988)
بادسوار (1986)
سرگذشت تیرانداز (1985)
راهزنان بی ام ایكس (1983)
انانكریسمس بوشمن (1982)

نیكلاس كیج او دوازده سال داشت كه پدر و مادرش از هم جداشدند. او همراه پدرش به سانفرانسیسكو رفت. او عاشق بازیگری بود. تا این حد كه تحصیل در دوران دبیرستان را رها كرد و وارد كنسرواتوار جوانان سانفرانسیسكو شد و یك سال بعد در سال 1981 بازیگری را از تلویزیون شروع كرد. چندی نگذشت كه وارد عالم سینما شد و خیلی زود به عنوان یك چهره جوان به شهرت رسید.
او در سال 1995 برای بازی در نقش یك نویسنده دائم الخمر در فیلم ترك لاس وگاس اسكار بهترین بازیگر را دریافت كرد.
او مهارت خود را در اجرای دو نقش كاملا متفاوت و رودررو در فیلم تغییر چهره (جان وو، 1997) به معرض نمایش گذاشت.
پس از سه چهار سال،‌ نیكلاس كیج بار دیگر نام خود را در محافل سینمایی سر زبانها انداخت. بازی قدرتمندانه او در دو نقش - دو برادر دوقولوی نویسنده - در كمدی مبتكرانه اقتباس، نوید دومین اسكار را به او می دهد. 


نام: نیكلاس كیج
نام اصلی: نیكلاس كاپولا
سال تولد: 7 ژانویه 1964
محل تولد: لانگ بیج / كالیفرنیا
همسر پاتریشیا آركت (بازیگر)
برادرزاده فرانسیس فوردكاپولا (كارگردان)
برنده اسكار:
ترك لاس وگاس (1995)
كاندید گلدن گلاب:
اقتباس (2002)


بخشی از فیلمشناسی:
اقتباس (اسپایك جونز، 2002)
رمزگویان (جان وو، 2002)
هشت میلیمتری (جوئل شوماخر، 2000)
سرقت در 60 ثانیه (1999)
بیرون آوردن مردگان (مارتین اسكورسیزی، 1999)
چشمان مار (برایان دی پالما، 1998)
تغییر چهره (جان وو، 1997)
هواپیمای ویژه محكومین (سایمون وست، 1997)
صخره (مایكل بی، 1996)
ترك لاس وگاس (مایك فیگیس، 1995)
بوسه مرگ (باربه شرودر، 1995)
گرفتار در پارادایز (جرج گالو، 1994)
می توانست برای شما اتفاق بیفتد (اندرو برگمن، 1994)

مورگان زمانی به دنیا آمد که وال استریت سقوط کرده بود و آمریکا در وضعیت بد اقتصادی به سر می برد و اروپا را جنگ فرا گرفته بود. پدر و مادر مورگان برای حفظ و نجات ۶ فرزند خود ( ۵ پسر و یک دختر ) در یک بیمارستان کارگری می کردند. وقتی که مورگان هنوز خیلی کوچک بود پدر و مادرش مانند بسیاری از کارگرهای جنوب آمریکا به شیکاگو مهاجرت کردند و مورگان هم نزد پدر و مادربزرگش به چارلستون ـ می سی سی پی ـ رفت ؛ جایی که هنوز هم در آنجا خانه ای دارد . با آنکه آن سالها برای سیاهان سالهای سختی بود اما مورگان در خاطراتش از آن دوران به بدی یاد نمی کند که البته این بیشتر به خاطر روحیه سخت کوش اوست. برای مدتی در یک مدرسه محلی درس می خواند اما به زودی آنجا را ترک کرد و به آموزش تئاتر و موسیقی روی آورد. مورگان تابستان های خود را با پدر و مادرش در شیکاگو به سر می برد و در آنجا بود که عشق حقیقی خود را کشف کرد: سینما . اما برای فیلم دیدن پول لازم بود و بهترین راه کسب درآمد هم یافتن بطری های خالی و فروش آنها بود. اولین فیلمی که در خاطره او مانده فیلم کینگ کنگ است و اولین بازیگران محبوب او نیز جی مینارد؛ جان مک براون و جیمی ویکلی و کمی بعد تر بوگارت؛ گری کوپر و پک بودند.

از علائق مورگان یکی هم فیلمهایی بود که به نوعی به هواپیما مربوط می شد. همین علاقه باعث شد تا در ۱۸ سالگی به نیروی هوایی بپیوندد. اما پس از حدود ۲ سال آموزش از ادامه کار منصرف شد و بهتر دید تا به جای یک خلبان نقش آنها را بازی کند.در سالهای ۱۹۵۰ به لس آنجلس رفت تا در آنجا بازیگر شود. پس از مدتی به کالج لس آنجلس رفت و در آنجا هم کار و هم تحصیل می کرد. او در رقص از خود استعداد زیادی نشان داد به طوریکه به عنوان یکی از رقصنده های کاباره یونیون مشغول به کار شد و حتی در جشنواره جهانی رقص در سال ۱۹۶۴ نیز شرکت کرد . اما بزرگترین شانس او عضویت در گروه کر اینکا بود. او با این گروه در چند تور دور آمریکا شرکت داشت . سپس به نیویورک رفت و در سال ۱۹۶۷ برای اولین بار در نمایشنامه " عاشقان سیاه " به ازای دریافت هفته ای ۷۲ دلار بع روی صحنه نمایش رفت. وی سال بعد از آن نیز در نمایش Hello Dolly شرکت داشته و با Pearl Bailey همبازی بود. مورگان همچنان به فعالیت خود ادامه می داد. اولین باری که با شهرت آشنا شد زمانی بود که در سریال " کمپانی الکتریکی " بازی کرد. این سریال موفق که بازیگرانی همچون بیل کازبی و ریتا مورنو را در خود داشت تا ۷۸۰ قسمت ساخته شد! پس از پایان این سریال به نیویورک بازگشت و به فعالیت های تئاتری خود ادامه داد.
اولین حضور چشمگیر او در سینما بازی در درام Brubaker بود. وی در این فیلم در نقش یک زندانی با رابرت ردفورد همبازی بود. فریمن ۱۴ سال بعد نیز چنین نقشی را در فیلم رهایی از شاوشنگ تکرار کرد. در همین سال یعنی ۱۹۸۰ بود که از همسر خود " جانت براد شا " جدا شد. ماحصل ازدواج این دو که از سال ۱۹۶۷ آغاز شده بود دو پسر به نام های آلفونسو و سایفولای بود.
فیلم بعدی وی که مرگ یک پیغمبر نام داشت ۲۴ ساعت آخر زندگی مالکوم ایکس را به تصویر می کشید . وی در این فیلم با سیگورنی ویور همبازی بود. او از سال ۱۹۸۲ برای دو سال از سینما فاصله گرفت و تنها در سریال Another World و با بازیگرانی همچون ری لیوتا و کلسی گرامر همبازی بود. وی در سال ۱۹۸۴ و با فیلم Harry and Son مجددا به سینما بازگشت. سپس در چند فیلم و سریال نه چندان مطرح بازی کرد. مهمترین اتفاق برای او در آن سالها ازدواج با همسر دومش میرنا کالی-لی بود. این ازدواج که هنوز هم به قوت خود باقیست برای مورگان ۲ فرزند دیگر به ارمغان داشت. او همچنین در سال ۱۹۸۷ برای حضور در نقشی متفاوت در فیلم Street Smart کاندیدای دریافت جایزه اسکار نیز شد.

وی در ششمین دهه زندگیش در چند فیلم درخشان دیگر حضور پیدا کرد. برای فیلم Driving Miss Daisy علاوه بر دریافت جایزه Golden Globe بار دیگر نامزد اسکار نیز شد. در فیلم Civil War نیز ایفاگر نقش سروان جان رالینز فرمانده اولین هنگ کاملا سیاهپوست آمریکایی بود. همچنین در فیلم رابین هود با کوین کاستنر همبازی بود و در کنار جین هکمن در فیلم نابخشوده حضوری موفق داشت.
اما یکی از موفقترین نقش های دوران بازیگریش ایفای نقش یک زندانی در فیلم رهایی از شاوشنگ به کارگردانی دارابونت بود. وی برای این نقش برای سومین بار نامزد اسکار شد. تریلر موفق Seven و همکاری با برادپیت و کوین اسپیسی در سال ۱۹۹۵ از دیگر فعالیت های در این سالهاست.
در سال ۹۶ نیز در دو فیلم Moll Flanders (اقتباسی از داستان دانیل دوفو) و فیلم Chain Reaction ایفاگر نقش های مکمل بود. اما سال بعد و با فیلم Kiss the Girls در نقش دکتر الکس کراس ایفاگر رل اول بود و با این فیلم به موفقیت تجاری بزرگی هم دست یافت. به علاوه در فیلم آمیستاد به کارگردانی اسپیلبرگ نیز ظاهر شد.
وی در سال ۱۹۹۸ کمپانی فیلمسازی خود را به نام Revelations Entertainment و با مدیریت لوری مک گری تاسیس کرد.اولین فیلمی که در تهیه آن نیز مشارکت داشت فیلم Under Suspicion بود. مورگان در این فیلم در نقش یک کارآگاه زیرک و باهوش با جین هکمن و توماس جین همبازی بود. داستان این فیلم درباره قتل ۳ دختر بود و در مجرا در پورتوریکو می گذشت. با وجودیکه این فیلم ۲۵ میلیون دلار هزینه در بر داشت با این وجود هیچگاه روی پرده سینماها به نمایش در نیامد و مستقیما به شبکه ویدیویی رفت. اما درام اجتماعی Nurse Betty فیلم بعدی او در مقام تهیه کننده و بازیگر بود. او در این فیلم در کنار رنه زلوگر و کریس راک ظاهر شد.او در این فیلم بعد از ۳۵ سال حضور در سینما برای اولین بار در نقشی رمانتیک ظاهر شد. وی تا قبل از این فیلم حتی یکبار هم نقش عاشق پیشه ها را بازی نکرده بود! یک قدیس به تمام معنا!!

در سال ۲۰۰۱ و با فیلم Along Came A Spider مجددا به موفقیت تجاری بزرگی نایل شد و در فیلم High Crimes برای بار دوم با اشلی جاد همبازی شد. در سال ۲۰۰۲ نیز در چند فیلم از جمله Sum of all Fears با بازی بن افلک و هریسون فورد ؛ Levity با بازی بیلی باب تورنتن و کرستن دانست و Bruce Almighty با بازی جیم کری ظاهر شد.
سال ۲۰۰۴ نیز برای مورگان بسیار موفقیت آمیز بود. ابتدا در فیلم The Big Bounce (بر اساس داستانی از المور لئونارد) با اوون ویلسون و سارا فاستر همبازی بود. وی در این فیلم در نقش یک قاضی محلی ظاهر شد.اما حضور موفق او در فیلمی از کلینت ایستوود؛ Million Dollar Baby ؛ برایش خوش یمن بود و برایش یک جایزه اسکار به همراه داشت. این چهارمین بار بود که مورگان توسط اعضای آکادمی کاندید می شد.
مورگان در سال ۲۰۰۵ نیز در چند فیلم از جمله Danny the Dog با بازی جت لی و همینطور در فیلم Unfinished Life با بازی رابرت ردفورد و جنیفر لوپز و به کارگردانی لاسه هالستروم ظاهر خواهد شد.
در آخر با نقل قولی از مورگان فریمن مطلب خود را به پایان می رسانم :
ـ از من می پرسید برای کدامیک از فیلم هایم لایق جایزه اسکار بودم؟ من به شما می گویم برای همه فیلم هایم!

جود لاو جود لاو 29 سپتامبر سال 1972 در لندن به دنیا آمد. در بین سالهای 1987 تا 1990 او توانست كاری در تئاتر ملی موسیقی جوانان پیدا كند و پس از بازی در مجموعه تلویزیونی خانواده ما در سن 17 سالگی مردسه را ترك كرد. در سال 1993 او دوره نمایش را با بازی در فیلم خرید آغاز كرد.
او با فیلم گاتاكا (1997) به شهرت رسید.

نام اصلی: جود لاو
سال تولد: 29 سپتامبر، 1972
محل تولد: لندن، انگلیس


بخشی از فیلمشناسی:
گاتاكا (1997)
نیمه شب در باغ خیر و شر (1997)
آقای ریپلی با استعداد (1997)
اگزیستنر (1998)
مارلو (2000)
دشمن پشت دروازه (2001)
هوش مصنوعی (2001)

جولیان مور جولیان مور تا به حال دو بار كاندید جایزه اسكار و چهار بار كاندید جایزه گلدن گلاب (آخرین بار برای فیلم دور از بهشت) شده است.
سال 2002 سال اوست. بازی بسیار زیبایش در فیلم دور از بهشت جوایز بسیاری را برای او به ارمغان آورد. از جمله جایزه بهترین بازیگر زن از طرف انجمن منتقدان لوس آنجلس و انجمن منتقدان تورنتو.
او در ضمن در سال 2002 یك فیلم را هم روی پرده سینماها داشت به نام ساعتها كه در كنار دو چهره نام آشنایی چون نیكول كیدمن و مریل استریپ بازی ماندگاری از خود به نمایش گذاشت.
جولیان مور در سال 2003 دو بار كاندید جایزه شد كه برای هیچ كدام جایزه ای دریافت نكرد:
نقش اول زن: دور از بهشت
نقش دوم زن: ساعتها
نام: جولیان مور
نام اصلی: جولی اسمیت
سال تولد: 3 دسامبر 1961
محل تولد: آمریكا
كاندیدای اسكار:
دور از بهشت (2003)
ساعتها (2003)
آخر عشق بازی (1999)
شبهای بوگی (1997)
كاندیدای گلدن گلاب:
آخر عشق بازی (1999)
یك همسر ایده آل (1999)
شبهای بوگی (1997)


بخشی از فیلمشناسی:
دور از بهشت (2002)
ساعتها (2002)
مسافر جهانی (2002)
تحول (2001)
هانیبال (2001)
اخبار دریافتی (2001)
یك نقشه از جهان (2000)
شیرینی شانس (1999)
آخر عشق بازی (1999)
قطار جهنمی (1999)
یك همسر ایده آل (1999)
ماگنولیا (1999)
بیمار روانی (1998)
لبوفسكی بزرگ (1998)
پارك ژوراسیك 2: دنیای گمشده (1997)
پیكاسوی جوان (1996)
بی خطر (1995)
هم اتاقی ها (1995)
9 ماه (1995)
آدمكش ها (1995)
خیابان 49 در واینا (1994)
برشهای كوتاه (1993)
فراری (1993)
بدن شاهد (19939
بتی و جون (1993)
دستی كه گهواره را تكان داد (1992)
تفنگی در كیف دستی بتی لوس (1992)
آخرین برای رفتن (1991)
داستانهایی از داركسید (1990)