تبیان، دستیار زندگی

همیشه پیش خود فکر می‌کنیم که غافلگیر زمان می‌شویم، چرا برای ما این اتفاقات بیشتر رخ می‌دهد و نه دیگران؟ چرا زمانی که آمادگی این اتفاقات را داریم رخ نمی‌دهند؟ و زمانی پیش می‌آیند که آمادگی آن را نداریم؟همیشه پیش خود فکر می‌کنیم که غافلگیر زمان می‌شویم و زمان آن طور که باید و شاید به ما اجازه نمی‌دهد کارهای که در ذهن و شاید حتی در رویاهای خود می‌پرورانیم به انجام برسانیم. بهترین فرصت‌ها و یا بدترین آنها همیشه زمانی رخ می‌دهد که انتظار و امادگی‌اش را نداشته‌ایم.

حتما شما هم با چنین موقعیت‌های دشواری روبه رو شده‌اید و توضیحات گفته شده را به راحتی درک می‌کنید‌. چرا چنین می‌شود؟ چرا برای ما این اتفاقات بیشتر رخ می‌دهد و نه دیگران؟ چرا زمانی که آمادگی این اتفاقات را داریم رخ نمی‌دهند؟ بلکه زمانی پیش می‌ایند که آمادگی آن را نداریم؟پاسخ همه‌ی این سئوالات در بحثی به نام "مدیریت زمان" نهفته است. مدیریت زمان یعنی چی؟ و این بحث به چه معناست؟ یعنی اینکه از فرصت‌ها و لحظه‌هایی که داریم بهترین استفاده را داشته باشیم، حتی زمانی که منتظر چنین پیش‌امدی نباشیم. شاید این صحبت‌ها به نظرتان تکراری باشد اما یک تفاوت دارد و آن این است که راه کارهایی ارائه داده‌ایم تا شما بتوانید از زمان خود استفاده بهینه داشته باشید:

1. لازمه‌ی و شرط اصلی مدیریت زمان این است که شما هدف‌های اصلی زندگی خانوادگی و شخصی خود را مشخص کنید و بهترین روش این است که هدف‌تان را بنویسید و در این امر برنامه‌ریزی، دقت و تلاش زیادی را به خرج دهید تا بتوانید به اهداف خود نایل شوید چون اگر یکی از عامل‌های گفته شده نباشد در راه سر در گم خواهید شد.

2 . رسیدن به هر هدفی حتی خیلی کوچک نیاز به زمان مناسب دارد و به تدریج صورت می‌گیرد، اگر تلاش لازم را انجام می‌دهید ولی به نتیجه‌ای که می‌خواهید نمی‌رسید، ناراحت و نگران نشوید به تلاش خود ادامه دهید. تلاش‌های ما همانند مثال یک درخت و باغبان آن است. ما باغبان و تلاش‌هایمان مانند یک درخت است. باغبان درخت خود را آبیاری می‌کند، مواظب آن است تا در فصل مناسب از میوه‌های درختش استفاده کند و انتظارات خود را برای فصل تابستان نگه می‌دارد و این امید را ندارد که درختش در فصل زمستان به او میوه بدهد. پس شما هم تلاش خود را بکنید اما منتظر باشید تا زمان باروری درختتان فرا برسد.

3. رسیدن به هر هدف نیازمند انجام چندین فعالیت کوچکتر است. شما باید چندین قدم کوچکتر را بردارید تا به اهداف بالاتری برسید. تلاش می‌کنیم ریز..ریز همانند ابر که همه می‌دانیم ابر حاصل تلاش قطره قطره‌های اب است تا تبدیل به ابری پربار می‌شود. پس یادمان باشد برای پر بار شدن ابر باید از قطره قطره‌های اب شروع کنیم.

4. بدون داشتن هدف‌های قابل وصول و مشخص شما نمی‌توانید درباره مدیریت زمان خود تصمیم بگیرید. پس هدف‌هایی را در نظر داشته باشید که بتوانید به آنها برسید، نکته‌ی مهمی که در اینجا حائز اهمیت است این است که در حد تلاشتان، رزو و هدف داشته باشید نه کمتر نه بیشتر. زیرا اگربیشتر از تلاشتان ارزو داشته باشید چون به آنها نمی‌رسید دچار سرخوردگی و افسردگی خواهید شد.

5. برنامه‌های زمانی در خانواده تا حدودی به برنامه‌های زمانی یکایک اعضای خانواده بستگی دارد. اگر برنامه‌ریزی و هدفی برای زندگی شخصی و خانوادگی خود دارید این کار مستلزم همکاری و یاری تمام اعضای خانواده است.

6. اگر هدفی را دارید که گروهی است و لازمه‌ی آن تلاش تمام اعضای گروه است متناسب با توان خود و اعضای گروه گام بردارید نه خیلی سریع نه کند.

7. اولویت‌ها در یک زمان تغییر پذیرند ولی لازم است در هر زمانی اولویت‌ها را بازنگری کنید و تغییر دهید. گاهی تلاش‌های شما فراتر از آن که پیش بینی می‌کردید می‌رود پس در این جا و در این مرحله باید تغیری دراهداف خود ایجاد کنید. و یا بر عکس متوجه می‌شوید که قادر به تلاش در این حد نیستید پس در اهداف خود یک باز نگری داشته باشید.

8 . از همسرتان و یا والدین خود انتظارات افراطی نداشته باشید. به طور کلی افراد کمال طلب آماده مساحمه و اتلاف وقت هستند. این گونه از افراد با ادعای اینکه کسی به آنها کمک نکرده و زمینه موفقیت آنها را فراهم نکرده است کارهای خود را توجیح می‌کنند. درسته که کمک و مساعدت دیگران در موفقیت‌های ما نقش دارد اما این نقش تا حدودی اهمیت دارد و بیشتر درصد موفقیت به تلاش‌های خود فرد بستگی دارد.

9 . برای برنامه‌ریزی بهتر اوقات خود نیاز به توجه به خود، همسر و یا افرادی که می‌توانند به شما کمک کنند دارید. زیرا تشویق و دلداری و مساعدت دیگران نقش بسزایی در پیشرفت سریع تر شما دارد .

10 . سعی کنید بعضی از باورهای نادرست درباره مدیریت ناکارآمد زمان را در ذهن خود از بین ببرید. مثلا خیلی از افراد می‌گویند از فلان روز یا از فلان تاریخ شروع می‌کنم به درس خواندن، شروع می‌کنم به کار کردن یا.. نه اینها همه باورهای غلط است. از همین امروز تصمیم بگیرید و تلاش خود را شروع کنید به امید آینده‌ای واهی نباشید. چون اگر منتظر چنین روزی باشید هیچ وقت، چنین روزی فرا نمی‌رسد.

11 . در گذشته توقف نکنید و افق‌های زیبایی را برای خود ترسیم کنید. تنها از گذشته خود درس بگیرید و به عنوان موتوری برای حرکت به جلو از آن استفاده کنید نه برای حرکت به عقب.

12. این باور را درخود ایجاد کنید که شما مسئول زندگی و اعمال شخصی خود و خانواده تان هستید. بعضی از افراد عادت دارند همیشه مشکلات و سختی‌های که برایشان در جریان زندگی پیش می‌آید را به گردن دیگری می‌اندازند برای اینکه خود را تبرئه کنند راهی بهتری از این را نمی‌شناسند. اگر متاهل باشند، تقصیرات را به گردن همسر خود می‌اندازند، و اگر مجرد باشند، پدر و مادر خود را مسئول تمامی این مشکلات می‌دانند. اما این موضوع ا را باور کنید که تنها شما و شما هستید که مسئول تمامی مصائب و مشکلات زندگی خود هستید. پس برای حل آنها باید خودتان به تنهایی گام بردارید. 

البته انشاءالله اگه عمری باقی بود.

سلام
خب طبق کتابی که گفتم باهاش پیش میریم الان رسیدیم به طرح عمل اول .

از امروز خود انتقادی تکاملی رو شروع کنید . برای استفاده بهتر از زمانتون چه کارهایی میتونید بکنید ؟ ( لطفا جوابها کلی و مشروط نباشه :
1-..............
2-..............
3-..............

یه مثال خودم میزنم :
1- احساس میکنم بعضی وقتا زیاد از حد تو جمع اعضای خانواده وقت میذارم و عادت کردم به این کار و این باعث میشه همش دلم پیش بقیه باشه و زود کارمو رها کنم برم پیششون . برای رهایی از این عادت از خانواده خواهش کردم بگو بخندهاشون رو با صدای پایین داشته باشن تا منم هی بلند نشم برم و کمکشون واقعا اثربخش بوده.
2- اکثرا وقی میخوام اتاقم رو تمیز کنم به وسایلی که میبینم خیلی توجه میکنم و یاد خاطراتم می افتم به خاطر همین یه دفعه میبینم کلی از وقتم رفت و سعی کردم بعضی از این وسایل رو جمع کنم که جلو چشمم نباشه .
3- استفاده از اتوبوس برای رفتن به دانشگاه خیلی وقتمو میگرفت واسه همین سعی میکنم هر وقت پدرم از خونه میره بیرون باهاش برم و اگر چندساعت به کلاسم مونده میرم تو کتابخونه مطالعه میکنم .

سلام
1-وقتی دارم درس میخونم یه دفعه ای میرم تو فکر از شرق به غرب(!) بعد متوجه میشم کلی از وقتم رفته و درسم مونده! قبل از درس خوندن 5 دقیقه میشینم همش فکر میکنم با بعد از هر تایم درس خوندن یکی دو دقیقه وقت تفکر به خودم میدم اما بین درس دیگه اجازه ندارم برم تو فکر! تقریبا موثر بوده...
بقیه هم یادم اومد میگم !

سلام
1- نمی تونستم جدی باشم و اوقات فراغتمو کم کنم، پس نحوۀ گذروندنشونو تغییر دادم تا اوقات فراغت مفیدتری داشته باشم.
اون مورد اولی که مدیرموفق عزیز گفتن، کاملا من هم درگیرش بودم و شاید هستم، هی وسط کار می گم برم یه سربزنم به جمع و برگردم.
یا علی

به به، رسیدیم به امتحان. منم هستم.
یه سوالی حتماباید راه حلی رو که میگیم امتحانش کرده باشیم. چون هر چی که دوستان گفتن بعدشم گفتم که چه کاری کردن تا برطرف بشه. آخه شما تو سوالتون گفتید چه کاری میتونید بکنید نه اینکه چه کاری میکنید الان؟ من برخی از این پیشنهاداتم در مرحله قبل از اجرا به سر می بره :)

1- متاسفانه متاسفانه حواسم به همه چیز هست و این باعث میشه وقتی تو یه محیطی هستم کلی فکر تو سرم باشه و در نهایت ذهنم خسته بشه و نتونم کار اصلیم رو انجام بدم. برای مثال، تو محیط کار، هم دارم مطلب مینویسم هم حواسم به کبوترایی ه که پشت پنجره اومدن، هم گیاهی که همکار کناریم روی میزش گذاشته، هم دوستم که داره باهام چت میکنه، هم کتری ای که گذاشته شده تا جوش بیاد و هم صحبت هایی که تو محیط هست. تازشم یه نکته جالبتری که جدید کشف کردم اینکه وقتی تلفن دفتر به صدا در میاد تو ذهنم حدس میزنم که کی میتونه باشه این وقت روز!
در کل اینکه ناخودآگاه برای اینکه کیفیت کارم پایین نباشه کمیت میاد پایین و این خب یه مشکل بزرگ ه.
کاری که جدیدا انجام دادم اینه که یه موزیک لایت میذارم تو گوشم البته با صدای خیلی خیلی ملایم تا حواسم فقط به یک جا باشه بعد شروع میکنم متونم رو به نگارش در میارم. اینطوری تونستم یه مقدار جلوی حواس پرتیم رو بگیرم هر چند هنوز هم به فکر اینم که کی پشت خط تلفن ه ;)

2- مدتی بود سر ساعت از محل کار خارج میشدم و همیشه تو ترافیک میموندم. اما کشف کردم که اگه یه ربع دیرتر خارج شم هم کارام رو با خیال راحت تر انجام دادم وهم از اون اوج ترافیک پایان ساعت کاری کاسته شده.

3- خیلی وقت بود دوست داشتم اطلاعاتم رو در دو حوزه شیطان پرستی و روخوانی قرآن افزایش بدم. مناسفانه تا میومدم خونه تنها فرصت میکردم در کنار خانواده باشم. اما مدتی ه شروع کردم یه سری فایل صوتی ریختم تو گوشیم و تو راه خونه اونها رو گوش میدم. درست ه که سرعت کار پایین ه اما خوبیش اینه که از فرصتم استفاده کردم و گوشم روبه صحبت های خاله زنک بازی برخی مسافران بی آر تی نسپردم :)

خب خب من بالاخره پیدا کردم...به قولی یافتم یافتم...تلمیح به داستان ارشمیدس داشت:))

والا یه کمد شخصی دارم توش دری وری های خودمو نگه میدارم بالاخره اون چیزی که مرتبط هست رو پیدا کردم
یه برگه هست از یه سر رسید واسه 21 خرداد ماه که جالبه واسه خودم الان تقریبا بیشترش رو دارم انجام میدم...

دقیقا همین دید انتقادی به خودمونی که خانم مدیر موفق گفتن رو لیست کردم کلی چیزارو ولی قطعشون نکردم تقلیلشون دادم اینطوری که بر میاد
کل صبح تا شب رو اومدم از ساعتت 00:00 الی 23:59 دقیقه رو نوشتم در روز چیکار میکنم و بعد آخرش درصد گرفتم در روز چند درصد فلان کار رو انجام میدم و حتی چند درصد خواب بعد سمت چپش یه جدول دیگه کشیدم اصلاحیه زدم که فلان کار باید اینقدر کم بشه و فلان کار باید اینطوری باشه به گمونم اون موقع فکرشو نمیکردم انجام بدم آخه سخت گرفته بودم ولی الان میبینم تقریبا عین اون برنامه ریزی پیش میرم...

حالا من بگم در مورد مدیریت زمان:

اینایی که میگم تجربیه و نظر شخصیمه,حکمی براش صادر نشده که همینه همیشه

♦اول اینکه من هر وقت کاری انجام میدم کلا تمرکزم رو اون کاره و همیشه خیلی سریع تر و کیفی تر از اون کارایی انجام دادم که همزمان برای صرفه جویی تو زمان انجام دادم

♦دوم اینکه یه مقاله ای هست فکر کنم سال 1897 میلادی اومده بود بیرون و اخیرا سر و صدا کرده و از سال 1998 هم به گمونم کتابش تحت عنوان قانون 80/20 چاپ شده که چند وقت پیش دیدم ترجمه فارسیشم تو ایران اومده و فعلا نسخه اولش مثل اینکه چاپ شده .من هنوز نخوندم اما اگر طبق همون مقاله باشه فوق العادست

قضیه اینه که 20 درصد کارایی که انجام میدیم 80 درصد نتایج مارو رقم میزنه...یعنی 80 درصد دیگه کارایی که انجام میدیم بیهوده هست و فقط 20 درصد نتایج رو در بر داره...
تقریبا موضوعش هم همینه که رو بخش هایی از زندگیمون و فعالیتامون که همون بیست درصد موثر هستن بیشتر سرمایه گذاری کنیم
البته انتقادایی هم هست ولی خب تامل در موردش بد نیست

♦آخرین چیزی که به ذهنم میرسه اینه که سعی کنید بتونید رفتار در لحظه خودتون رو کنترل کنید.نمیدونم چطوری بگم.منظور همون mode هست...منظورم اینه که اگر الان مثلا برای شستن ظرف های غصه دارین و حسش نیست و میخوایین بندازین برای شب همین الان یه لحظه فکر خودتونو عوض کنید و دیدتون رو عوض کنید و بلافاصله مشغول شید...یعنی mode خودتون رو از حالت بی حسی به طور کامل به اشتیاق و یا بی خیالی نسبت به رویداد تبدیل کنید.نمیدونم درست مطلب رو رسوندم یا نه.


مدیر جان استفاده میکنیم.مرحله دوم چیه؟

بسم الله - سلام

خب خب خب ... خیلی خوش اومدین ... ممنون از همه ی دوستان به خاطر همراهیشون .
ملک خانوم جون مچمو گرفتی بد جور ... راست میگین . ولی خب چیزایی رو گفتم که قبلا برای مدیریت زمانم اجراشون نمیکردم و یه روزی در حد خود انتقادی بود ... شما لطف میکنی اگه پیشنهاداتون رو بگید :)

جناب اضداد
ممنون از اینکه کمدتونو کلی زیرو رو کردید به خاطر یافتن قانون 80 - 20 ... توضیحاتتون درباره ی قانون پارتو خیلی خوب بود و بعد از این پرسشنامه ای که قرار میدم میرسیم بهش .

و اون تغییر mode هم که فرمودین خیلی وقتا برای من که معجزه میکنه . حتی بعضی وقتا که شدیدا احساس خستگی میکنم و نمیتونم یه سانتی متر تکون بخورم خودمو مجبور میکنم به صورت ضرب العجل از حالت درازکش بیرون بیام و حتی اگه شده به زور تو اتاقم سرپا می ایستم و خودمو مجبور میکنم الکی بپرم و به قول شما مود خودمو خیلی سریع عوض کنم . تا حس خستگی درونم بیشتر از اینکه هست نفوذ نکنه .

کرفتن رهزنان زمان
( قسمتی از زمانمان را به جبر از ما میستانند و قسمتی دیگر را به نیرنگ ، اما آنچه باقی میماند بی آنکه بدانیم ضایع میشود .)

وقفه در کار :
هنگامی که اوضاع بر خلاف آنچه برنامه ریزی کرده ایم و انتظار داریم پیش میرود اغلب به خاطر وقفه های مکرر در کار است . گاهی اوقات خودمان مقصریم و گاهی اوقات محیط و اطرافیانمان مسئول این وضع هستند .

تجزیه تحلیل فردی :
برای بهبود وضع زمان خود ، از بررسی نحوه ی انجام دادن کارتان آغاز کنید .

رهزنان زمان :
چه چیزی یا چه کسی سبب اتلاف زمان ما میشود ؟
کدامیک از رهزنان زمان برا ی ما قابل شناسایی هستند ؟