سلام دوستان تبیانی!

شاید من رو نشناسید! چون یکم جست و گریخته مبحث(تاپیک) میزنم ...

خیلی وقته عضو هستم ولی زیاد انجمن های تخصصی نمیام...

اما کم کم میخوام شروع کنم..(استقبال نمیکنین؟!)

خب... تو این مبحث همونجوری که از اسمش معلومه باید داستان بسازیم!! 

بازیش اینجوریه که مثلا من یک جمله میگم که ناتمام باشه... و نفر بعد باید کاملش کنه..

و همینطور نفر بعد هم یک جمله ناتمام برای نفر بعد میذاره تا کامل بشه..

میتونید چند تا جمله بسازید ولی حتما (لطفا!!) اخرین جملتون رو ناتمام بذارید تا ببینیم بقیه چی میسازن..

تا حالا خیلی جاها من این مبحث رو زدم و استقبال شده

امیدوارم شما هم استقبال کنین...

-------------

اول از خودم:

یک روز یک پسره ای بود که... 

امان از دست سوتی!!!

سلام
گقت من یک فکری دارم و مسعود رو کشید عقب
همه ی بچه ها دور هم جمع شدند تا ببینن سعید چه نظری داره
و سعید گفت :
ما همه ی شرط های استاد رو قبول میکنیم
و همه جا جار میزنیم که طرح طرح پسر استاد بوده
بعد یک رباطی درست میکنیم که ....
مسعود که بک دفعه ذهنش جرقه زده بود پرید وسط حرفش و گفت : که آبروی پسر استاد رو ببره ....
امین مات و مبهوت گفت ولی چه طوری آخه ؟؟
امیر حسین گفت : کاری نداره تمامی دستورات رباط رو شب قبل از ارائه اش عوض میکنیم
سعید قهقه ای زد و ادامه داد : آره وقتی پسر استاد رباط رو چک کرد و با خیال راحت رفت خونه که بخوابه و برای برنامه فرداش آماده بشه ما دستورات و داده های رباط رو عوض میکنم
مسعود ادامه داد : آره جوری که اگه پسر استاد ازش خواست به اون بگه دوستت دارم بگه ازت متنفرم ...
و همه ی بچه ها خندیدند ...
صبح روز بعد همه رفتند پیش استاد و مسعود گفت :...

سلام
جاده خان چرا ملت رو به اشتباه می اندازین؟؟؟
ربات درسته دیگه ....
دیییی
:))))))

مسعود گفت: استاد ما مشکلی نداریم که پسرتون بیاد جزو گروه ما...
استاد جوابشون رو نداد!
همه دانشجو ها متعجب از این بودن که چرا دیگه استاد بی محلی میکنه؟!
تقریبا 15 دقیقه ای دانشجو ها صحبت میکردن و دیگه مخ استاد رو خوردن!
تا بالاخره استاد گفت : بابا من فقط میخواستم که پسرم مشهور بشه... که شد! خودش دست به کار شد و یک مصاحبه کرد
حالا برین رد کارتون...
دانشجو ها که هم بهشون بر خورده بود هم خوشحال بودن گفتن...

سلام
چرا این تاپیک داره میره پائین ؟؟؟؟
حیفه ها ...
----
گفتن : خیلی خب استاد پس به ما کمک می کنین ؟؟؟
استاد گفت : نه من هیچ نیازی به کمک کردن به شما نمی بینم من به هدف خودم رسیدم و شما هم برین رد کارتون من هزار تا کار دارم
دانشجو ها که حسابی بهشون بر خورده بود عصبانی از اتاق اومدن بیرون . سعید گفت : من میدونم و این استاد
مسعود گفت باز چه فکری داری سعید ؟؟؟
سعید هم شروع کرد به گفتن نقشه اش : این جوری نمیشه ما به این استاد نیاز داریم و اونم به قول خودش به هدفش رسیده ولی من کوتاه بیا نیستم به نظر من اول باید بریم سراغ یک استاد دیگه و بعد که یک قرارداد رسمی با اون استاد بستیم و خیالمون راحت شد میایم سراغ ایشون و یه بلایی سرش میاریم که تا عمر داره فراموش نکنه
امین که تا اون موقع ساکت بود گفت : ...

امین که تا اون موقع ساکت بود گفت: به نظر من... به نظر من ... هیچی اصلا ولش کن...
بقیه گفتن خب بگو...
از بقیه اصرار از اون انکار!!!
بعد از اصرار گفت
بابا میخواستم بگم امروز بریم خونه!! الان بعد از ظهره منم نهار نخوردم هنوز! خوب گشنمه دیگه!!
فردا میایم بقیه کارا رو میکنیم...
بقیه گفتن:...

نمیخواین ادامه بدین؟!
ادامه بدین دیگه!

آخه معین خان شما یه جوری ادامه میدید که آدم فکر میکنه دارید داستان رو میپیچونید و نمیدونه چجوری ادامه بده
..............................................................................................................................
بقیه گفتن:خودتو لوس نکن دیگه ما خودمون ته این کاراییم بگو من نظری ندارم و خودتو خلاص کن.
امین هم گفت: اصلا که اینطوری شد باشه میگم به نظر من باید تهدیدش کنیم.
سعید گفت:برو بابا تو هم با اون فکرات اون که فکر اولمون بود که عملی نشد.نظر دیگه ای نداری؟
امین گفت:نه
سعید گفت:حرفی, حدیثی,مطمئنی؟یه وقت دوباره وسط حرفم نپری؟
امین گفت:نه
سعید گفت پس نقشه ی خودمو ادامه میدم حالا باید یه استاد پیدا کنیم کسی تو فامیلاش کسی رو نداره؟
مسعود گفت:بابای من معلم راهنماییه
امیر حسین گفت:مادر من استاد دانشگاهه و به بچه های ترم دوم درس میده.
سعید گفت:آفرین امیرحسین برو با مادرت صحبت کن ببین میتونه برای ما کاری بکنه یا نه.
امیر حسین گفت باشه و همه خداحافظی کردند و به سمت خونه هاشون رفتند.
فردا امیر حسین خبر داد:...

فردا امیرحسین خبر داد:

 مادرش گفته فقط به شرط اینکه دانشجو هاشم تو پروژه باشن!
در همین لحظه سعید گفت : بهتره ...

بهتره درس خوندن رو بذاریم کنار این می تونه اعتصاب خوبی باشه!
که همه یک صدا گفتند:نه!
و بعد یک فرد عاقل گفت :اگر ما درس خوندن رو کنار بزاریم برا اینا چه فرقی میکنه؟
که یهو همون جوون اول داستان که سر عقل امده بود گفت:چطوره بریم سراغ ...