دوستان بزرگوار با سلام و تحیات الهی
لطفا شعرهای محلی ایران را با ترجمه فارسی در این مبحث به نمایش بگذارید.
کل آیتم ها 39
قالی سَرْنیشْتی،كُوبِ تِریرِهْ یادْدارْ اَمسالِ سیری،پارِوَشنی رِهْ یاد دارْاَسبِ زینْ سِوارْ دُوشِ چَپی رِهْ یادْ دارْ چَكمِهْ دَكِردی،لینگِ تَلی رِهْ یادْ دارْیاد كن چون روی فرشی ،بوریا نیمدار را سیرگشتی یاد كن، بودی گرسنه پار رازین سواری یاد كن زنبیل وكوله بار را چكمه پوشا! یاد كن پای پیاده خار راامیر پازواری
تیـرِنگْ بَدیمِهْ كِهْ ویشِهْ نیشْتِهْ بیِهْ بَوتِمِهْ تیرِنْگْ !تِهْ مِدِّعاچِهْ چییِهْمِهْ دیمْ سِرْخِهْ ، مِهْ گِرْدِنْ هَلی تی تیِهْ هَرْكَسْ عاشِقْ بوُ،دُونّهْ مِهْ دَرْدْ چِه چییِهْبـدیـدم من تذروی زار وخستـه درون بیشـه ای تنهـا نشستـهبدو گفتـم: چه باشـد مـدّعـایت بگـفتـا نیك بنگـر بـا درایتكه رویم سرخ وگردن هست الوان چنـان اشكوفه ای فصل بهارانكه روید بر درخت گوجه بسیار همان آلوچه ی پر بهر وپر بارهر آن عاشق بود داند سبب چیست؟ فغان ودرد من از كیست ، از چیست؟امیر پازواری
سَرْرِهْ بَشِسّی،زِلفُونْ رِهْ غیش بِساتی اَلْماسْ دینْگوُئی،دِلْرِهْ خِریشْ بِساتیهِزارْبیگانِهْ رِهْ، شِهْ وَرْ خویشْ بِساتی مِهْ جا بَرِسی ، خَوْدْ رِهْ دَرْویشْ بِساتیشستی سروزلف را كردی غیش الماس بدل بریختی ،گشت خریشبیگانه هزار كس گزیدی چون خویش بر من چو رسیده ای ، شدی چون درویشامیر پازواری
اَمْروُزْ چَنْدْ روُزِهْ ، دوُسْتِ گِموُنْ نِدارْمِهْ وَحْشی بَئیمِهْ دینُ وُ ایموُنْ نِدارْمِهْوِنِـهْ شِـهْ بـوُرِمْ ، بَـلِدِاوُنْ نِـدارْمِـهْ شِهْ دوُسْتِ مِنْزِلْ رِهْ مِنْ نِشوُنْ نِدارْمِهْنـدارم آگـهی چنـدی ز جـانـان شـدم وحشی نـدارم دین وایمـانرَوَم باید به نزدش، نیست رهبان نـدارم من نشـان ، از كـوی ایشانامیر پازواری
خیلی سخته اینا خوندنش.تا یجایی رو تونستم بخونم .کم اوردم.واقعن سخته لهجه های ایران.علاوه بر خوندن نوشتنشون هم خیلی سخته.دستتون درد نکنه استاد.واقعن سخته نوشتنش که تلفظ ها جابجا نشه.مرسی
دوران خوش آن بود که با دوست به سر شد ***باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود
ممنونم گلمهمین حسن نظرهاتون توان را دو چندان می کنه
كاویش دكته اولی رمرز نو هاكردن چاره نی اهیا وینه كاویش بكشوتنیا دونه گاله كم ها كردنKÂVIŜ DAKETÆ OOLI RÆMARZE NO HÂKERDAN ĜÂREH NIEHYÂ VINEH KÂVIŜE BAKOŜTANYÂ DONEH GÂLEH KAM HÂKERDANآب دزدك به كرت بزندچاره از دوباره درست كردن كرت نیستیا باید آب دزدك را كشتیا كیسه برنج را كم كرد
مرحبا به ذوق شعرای خطۀ مازندران، گمونم امسال یکی از میزبانان جشنوارۀ شعر فجر باشه
اینم شعری با گویش بختیاری :دونی ز چه ری نزده افتویارم نورستاده از خومو با دل تنگ سوی تو ایم تو داد کنی که هه کری روابروی کمونت ور همه خلق دادم مو نشون که هی مه نوdoni ze che ri nazede aftoyarom naverestade az khomo ba dele tang soye to aiomto dade koni ke he kori roabroie kamonet vor hame khalgdadom mo neshon ke hi mahe noمیدونی چرا هنوز افتاب نزدهچون هنوز یارم از خواب بیدار نشدهمن با دل تنگ پیش تو میامتو داد میزنی هی پسر بروابروی کمونت رو به همه مردم نشون دادمکه این ماه نو است
