تبیان، دستیار زندگی

سلام دوستای عزیز...اینم یه تاپیك برای آشنایی بیشتر شما با جناب شیطان(لعنت الله)....بهتره تا آخر با ما باشید.چون خیلی چیزا میفهمید...یا حق

با سلام

بار خدایا،ما را در شمار دشمنان شیطان قرار ده و از زمره دوستانش‏دور دار.چنان كن كه چون آهنگ فریبمان كند،فرمانش اطاعت نكنیم‏و چون بخواند،اجابتش ننماییم.هر كرا كه تابع امر ماست به خصومت‏با او فرمان دهیم و هر كه را تابع نهى ماست از متابعتش باز داریم .

آمین یا رب العالمین

دعای 17 صحیفه سجادیه

به بیان دیگر، شیطان و وسوسه هاى او، بارى امتحان و جدا كردن افراد پاك از ناپاك است . براى مشخص نمودن ایمان ثابت و استوار از ایمان ناپایدار بندگان ، وسیله خوبى به شمار مى آید. این كه خداوند شیطان را خلق نمود عبث و بیهوده نبوده و نیست . پروردگار عالم آنها را از روى مصلحت و غرض آفرید، و به واسطه آنها خبیث از طیب شناخته و جدا مى شود. تمام افراد، از سعید و شقى ، پاك و ناپاك ، مؤمن و منافق و كافر، عادل و ظالم ، همه مى خواهند به سوى خدا بروند و در مقام امن الهى بیارامند همه در دستان شیطان امتحان و آزمایش مى شوند و خدا با محك خاص خود آنها را از هم جدا مى كند.
آنهایى كه پیروان خدا و پیامبران او هستند، هیچ گاه فریب شیاطین را نمى خورند. اما آنهایى كه ایمانشان ریشه دار و محكم نیست ، بلكه سطحى و تقلیدى است ، دعوت آنها را زود مى پذیرند و تسلیم ایشان مى شوند.
شیطان یكى از ماءموران خداوند است كه حكم بازرس را دارد و نمى گذارد اشخاص پلید و آلوده ، در حرم خداوند قدم گذارند. مردم را بازرسى دقیق و تفتیش صحیح مى كند.
الا عبادك منهم المخلصین
((مگر بندگان مخلص كه شیطان را به آنان دسترسى نیست ))
آنان كه بر خدا پیشى مى گیرند و تكبر مى ورزند و صفات بلند اسمهاى نیك خدا را دزدیده و خود را بدان مى چسبانند، جلو آنها را گرفته و نمى گذارد در حرم خداوندى كه جاى بندگان وارسته و پاك سرشت است ، وارد شوند.
نكته دیگر این كه اگر شیطان نبود، دنیا به این صورت نبود و آدم از بهشت به دنیاى خاكى نمى آمد. آدم نخست در بهشت بود و جایگاه ویژه داشت . از آنجا كه خداوند مى خواست انسان راه كمال را بپیماید، شیطان را آزاد گذاشت تا او را وسوسه كند و از بهشت رانده شود و در دنیاى خاكى بر خلاف فرشتگان كه راه كمال بر آنان بسته است ، راه ترقى و سعادت را طى كند، این بود كه او را از ((اسفل السافلین )) با گامهاى استوار و مجاهده و با اراده پروردگار حى قیوم به ((اعلا علیین ))رسید. انسان از ملائكه اشرف شد و این همه فضایل و درجات را كسب نمود. همه اینها در اثر خلقت شیطان و فواید آفرینش او است ، پس خلقت او و مهلت دادن به او همه از روى مصلحت بوده و امر ماءمورى از جانب خداوند است .

گفتیم كه شیطان از طایفه جن بود، و قرآن هم این مطلب را با صراحت بیان مى كند و مى فرماید:
و اذا قلنا للملائكة اسجدوا لادم ، فسجدوا الا ابلیس كان من الجن ففسق عن امر ربه ؛
اى رسول ما ((یاد كن وقتى را كه به ملائكه گفتیم : بر آدم سجده كنید، همه سجده كردند جز ابلیس ، كه او از جن بود، و بدین روى از اطاعت خداى خود سرپیچى نمود و سجده نكرد)).
او مدتى از عمر خود را در میان جن سپرى كرده و با آنان معاشر بوده ، تا وقتى كه فتنه و فساد، كشت و كشتار در میان آنان برپا شد.
در این هنگام خداوند اراده كرد كه آنان را نابود فرماید: عده اى از ملائكه را فرستاد تا با شمشیرهاى خود با آنها جنگیدند و همه آنها را كشتند. در این میان ، شیطان جان سالم به در برد و از مرگ نجات پیدا كرد و به دست ملائكه اسیر شد. به فرشتگان گفت : من ، از جمله مؤمنان هستم (و در فتنه و فساد شركت نداشتم .) شما تمام خویشان و هم نوعان مرا كشتید و من تنها ماندم . مرا با خودتان به آسمان ببرید، تا در آن جا با شما باشم و خداى خود را عبادت كنم .
فرشتگان از خداوند جویاى تكلیف شدند. خداوند به آنها اجازه داد كه او را به آسمان ببرند. زمانى كه به آسمان رسید به گردش در آسمان ها و بررسى پرداخت . در آن میان لوحى را دید كه چیزهایى بر آن نوشته شده ؛ مثلا نوشته بود:
((انى لا اضیع عمل عامل منكم ⁾⁾ (بلا من عمل و اءراد الدنیا اعطاه الله منها و من عمل و اراد الاخرة بلع الله تعالى مناه ) و من یرد حرث الاخرة نزدله فى حرثه ما نشاء و من یرد حرث الدنیا نؤ ته منها و ماله فى الاخرة من خلاق
((من پاداش هیچ عمل كننده اى را ضایع نمى كنم ؛ بلى ، كسى كه كارى كند و اراده دنیا نماید، خدا دنیا را به او مى بخشد و كسى كه آخرت را بخواهد، خداوند او را به آرزویش مى رساند. و كسى كه پاداش آخرت را بخواهد به او بركت مى دهیم و بر نتیجه اش مى افزاییم و آنها كه فقط مال دنیا را مى طلبند، كمى از آن به آنها مى دهیم ، اما در آخرت هیچ نصیبى ندارند)).
پیش خود فكر كرد كه آخرت نسیه و دنیا نقد است . تصمیم گرفت دنیا را به وسیله عبادت هاى طولانى به دست آورد. لذا در میان ملائكه آن قدر عبادت كرد تا سرور و رئیس همه فرشتگان شد و طاووس ملائكه نام گرفت ! بر منبرى مى نشست و ملائكه در مقابل او با احترام مى ایستادند. وقتى فهمید با این عبادت ها مى تواند دنیا را جست و جو كند؛ از این رو، آن چه در قلب سیاه خود پنهان داشت آشكار ساخت و ادعا نمود من از آدم برترم و در برابر او به خاك نخواهم افتاد!

شیطان در میان فرشتگان مشغول عبادت بود تا وقتى كه خداوند اراده فرمود براى خود در زمین جانشین خلق فرماید. به ملائكه خطاب نمود كه من مى خواهم خلیفه اى در زمین قرار دهم ، و آنان را از مقصود خود آگاه نمود.
در این هنگام ابلیس به وسط زمین آمد و فریاد زد كه :اى زمین ! من آمده ام تو را نصیحت كنم !
خداوند اراده كرده از تو پدیده اى به وجود آورد كه برترین خلایق باشد و من مى ترسم كه خدا را معصیت كند و داخل آتش شود (و در نتیجه تو داخل آتش شوى و بسوزى ) وقتى ملائكه مقرب آمدند از تو خاك بردارند آنها را به خداى بزرگ قسم بده از تو خاك برندارند. مخالفت او با آدم علیه السلام از همین جا شروع شد و تاكنون ادامه دارد و تا روز قیامت هم ادامه خواهد داشت . این اولین مخالف او بود.
از امیرالمؤمنین نقل شده كه ایشان فرمودند: وقتى خداوند متعال اراده كرد آدم علیه السلام را خلق كند خطاب به جبرئیل فرمود: مقدارى خاك از زمین بیاور تا خلقى جدید به وجود آورم كه افضل موجودات و اشرف آنها باشد.
جبرئیل به زمین آمد تا خاك بردارد (طبق تذكر شیطان ) زمین نالید و او را به خداوند قسم داد كه از آن خاك برندارد. ایشان هم برگشت داستان را گزارش ‍ داد. بار دیگر میكائیل و بعد از او اسرافیل را فرستاد. باز زمین آنان را قسم داد، آنها هم با دست خالى برگشتند.
براى بار چهارم ، عزرائیل را فرستاد كه حتما از خاك زمین بردارد. او كه خواست خاك بردارد، باز زمین ناله كرد و او را قسم داد و هر چه ناله و فریاد نمود، تاءثیر نكرد. عزرائیل گفت : من از جانب خدا ماءمورم تا كمى از خاك تو بردارم . او خاك را برداشت و برد كه آدم را از آن ساختند (از این رو، خداوند قبض روح آدم علیه السلام و اولادش را به دست عزرائیل داد، از این جهت ناله و گریه آنها هنگام جان دادن آدم در دل او اثر نمى كند و او ماءموریت خود را انجام مى دهد.
وقتى آن خاك را با آب خالص و شور و تلخ و بى مزه ، مخلوط كردند و بعد از مدتى پیكر خاكى او را قالب زدند. شیطان قیافه او را مشاهده كرد و با خود گفت : این مخلوقى ضعیف است كه از گل چسبنده به وجود آمده ، و توى او خالى است . چیزى كه توخالى باشد احتیاج به غذا دارد و به این ترتیب مى توان او را گمراه و منحرف نمود.
و نیز گفت : اگر چه او بر من و هه موجودات فضیلت داشته باشد، ولى من با او مخالفت خواهم نمود، و اگر روزى قدرت پیدا كنم او را هلاك مى كنم .
و گفت : اگر این موجود از من بالاتر و شخصیت او مهم تر باشد، از او فرمان نخواهم برد و مطیع او نخواهم شد، و اگر از من پایین تر باشد، او را كمك مى كنم و در مشكلات به فریاد او خواهم رسید، و با او دوست و رفیق مى شوم .

وقتى خداوند به ملائكه خطاب كرد و فرمود: مى خواهم در روى زمین خلیفه و جانشینى براى خود قرار دهم ، ملائكه موافق نبودند. به خدا اعتراض كردند و گفتند: این كه مى خواهى خلق كنى ، در آینده خون ریز و مفسد خواهد شد. بعد از آن كه خداوند جواب آنان را داد، تسلیم شدند. به ایشان خطاب فرمود: وقتى من خلیفه خود (آدم علیه السلام ) را خلق كردم و از روح خود در آن دمیدم ، همه شما در برابر او سجده كنید.
بعد از آن كه خداوند او را خلق كرد و ز روح خود در او دمید و روح به دماغ آدم رسید، به حركت آمد و نشست ، عطسه اى زد و گفت : ((الحمدلله )) خداوند در جواب او فرمود: ((یرحمك اله )).
در این هنگام به ملائكه فرمان داد، تا براى اعتراف به مقام شامخ و رفیع او در مقابل وى سجده كنند و او را تكریم نمایند. تمام ملائكه فرمان بردند و به سجده افتادند و مدتى در حال سجده بودند؛ ولى شیطان كه آن زمان در صف فرشتگان بود، از روى خودخواهى و غرور به خداوند عرض كرد: خدایا! مرا از سجده كردن بر آدم معذور بدار.
خداوندا! من تو را چنان سجده كنم كه تا به حال هیچ ملك مقربى و نه هیچ نبى مرسلى سجده و عبادت نكرده باشد.
خداوند در جواب او فرمود: مرا حاجت به عبادت تو نیست ، من از تو مى خواهم ، آن چه را كه دستور مى دهم انجام دهى ، نه آن چه را تو مى خواهى
سرانجام قبول نكرد و حسدى را كه در قلبش بود ظاهر نمود. خداوند هم در مقام بازخواست از او فرمود: چه چیز تو را باز داشت از آن كه سجده نكنى بر مخلوقى كه من او را با دست قدرت و عنایت خویش ‍ آفریدم ؟!
پاسخ داد: من از حیث عنصر و گوهر و ذات از آدم علیه السلام برترم ، كسى را یاراى برابرى با من نیست و هیچ موجودى به پایگاه رفیع و بلند من نمى رسد! من از گوهر فروزان آتش آفریده شده ام و او از عنصر تیره و بى ارزش گل . پس روا نیست كه مثل من در مقابل او سجده كند!
خداوند هم به خاطر سرپیچى از دستور و سجده نكردن بر آدم ، او را ندا داد و فرمود از میان ملائكه و بهشت پرنعمت و جاوید و سعادت ابدى من بیرون شو؛ زیرا تو از مقام قرب و رفیعى كه تا كنون داشتى ، رانده گشتى .
و ان علیك لعنتى الى یوم الدین ؛
((لعنت من هم تا روز قیامت بر تو باد))
سپس او را با خوارى و ذلت از پیشگاه خود راند و از رحمت خود دور داشت .

در كشور دینتان از كودتای شیطان غفلت نورزید

كسی كه همه هنرش نیش زدن است تزریقات چی شیطان است

شیطان قوی ترین فرستنده ای است كه امواج كناه پخش میكند.