تبیان، دستیار زندگی

2 - اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ بَلِّغْ بِإِیمَانِى أَكْمَلَ الْإِیمَانِ

امام صادق (ع) رساله اى خطاب به اصحاب خود نوشته كه در روضه كافى تمام آن نقل شده و ضمن آن این جمله آمده است .
و اعلموا ان الاسلام هو التسلیم والتسلیم هو الاسلام فمن سلم فقد اسلم و من لم یسلم فلا اسلام له ⁽³²⁾
بدانید كه اسلام عبارت از تسلیم است و تسلیم نیز اسلام است . كسى كه از صمیم دل تسلیم خدا شود، اسلام واقعى دارد و آن كس كه تسلیم نشود، داراى اسلام واقعى نیست .

بنابراین اسلام پیش از ایمان ، تسلیم ظاهرى است و ارزش معنوى ندارد.

اما تسلیم بعد از ایمان یكى از بهترین و عالى ترین نشانه هاى ایمان واقعى است

و این هر دو كلمه اسلام و تسلیم در قرآن شریف آمده است . در یك جا خداوند مى فرماید:
قالت الا عراب امنا قل لم تومنوا ولكن قولوا اسلمنا و لما یدخل الایمان فى قلوبكم ⁽³³⁾
اعراب مى آیند و به تو مى گویند: ما ایمان آورده ایم . به اینان بگو: ایمان نیاورده اید، بلكه بگویید اسلام آورده ایم ، زیرا ایمان هنوز در قلوب شما راه نیافته است .

اللهم عجل لولیك الفرج

ممكن است كسى سؤ ال كند آنانكه ایمان واقعى و قلبى به دین خدا نداشتند چرا اسلام آوردند و از چه رو در مقابل مسلمین تسلیم شدند؟ در پاسخ مى توان گفت : كه تسلیم این گروه ممكن است دو علت داشته باشد. یكى ترس و آن دیگر طمع . ترس از این نظر كه اگر در صف مشركین و كفار باقى بمانند ممكن است جنگى پیش آید و ناچار شوند در جبهه به نفع كفار شركت كنند و بر اثر حملات قوى و نیرومند سربازان اسلام كشته شوند و یا اسیر گردند. اما طمع از آن جهت كه مى دیدند دولت اسلام مستقر گردیده و ریشه اسلام تثبیت شده است . رسول گرامى مملكت به وجود آورده و بیت المال ایجاد كرده است ؛ پیروان پیغمبر درآمدها و منافعى در این دولت دارند؛ گاهى از بیت المال استفاده مى كنند و زمانى از غنایم جنگ بهره مى برند و بعضى از اوقات عایدات دگر دارند. اگر اینان بروند و بظاهر قبول اسلام كنند، پیمبر گرامى ، اسلام آنان را مى پذیرد و در صف مسلمین قرار مى گیرند و از منابع و درآمدهایى كه عاید مسلمانان مى گردد بهره مند مى شوند. اینان بظاهر مسلمانان بودند و در باطن دشمن اسلام و مسلمین . قرآن این گروه را به منافق تعبیر فرموده و یك سوره به نام ((منافق )) آورده است . این گروه در ظاهر، وقتى به مسلمانان مى رسیدند مى گفتند: ما علاقه مند به شما هستیم و ایمان آورده ایم :

و اذا لقوا الذین آمنوا قالوا آمنا و اذا خلوا الى شیاطینهم قالوا انا معكم انما نحن مستهزئون ⁽³⁸⁾
اما وقتى با شیاطین و هم عقیده هاى خود خلوت مى كردند، به آنان مى گفتند: ما همچنان با شما هستیم و مسلمانان را مسخره مى كنیم .

اللهم عجل لولیك الفرج

مطالب مفیدی می ذارید
یه نفر بیكار میخواد فقط بشینه از تبیان همین یك تاپیك رو مطالعه كنه.......
حیف كه فرصتهامون كمه....

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

برای اینكه مطالب خوانده شود،آن را كم كم می گذارم.امیدوارم از این دعای بسیار پر بار درسهای اخلاقی را فرا بگیریم تا با عمل كردن به آنها سعادت دنیا و آخرت را بدست آوریم و همچنین خوب زندگی كردن را بیاموزیم.

اللهم عجل لولیك الفرج

این گروه قبل از اسلام بوده و در صدر اسلام هم بوده اند و اكنون نیز وجود دارند. اینان در شاءن اجتماعى و براى مبارزه با پاره اى از كارهاى ناروا هر چه را كه در قرآن و روایات برطبق خواهشهاى نفسانى خود بیابند از آنها سخن مى گویند و راجع به آنها با مردم حرف مى زنند، مثلا روایت مى گوید:
من اكرم غنیا لغناه ذهب ثلثا دینه ⁽⁴¹⁾
اگر كسى سرمایه دارى را براى ثروتش احترام كند دو قسمت از سه قسمت دینش از دست رفته است .
این جمله را مى گویند و درباره آن بحث مى كنند بدین منظور كه قدرت زر و زور را درهم بشكنند، یا وقتى آن روایت را كه حسین بن على علیهما السلام در مقابل لشكر حر خواند:
من راى سلطانا جائرا⁽⁴²⁾
پیغمبر فرموده : هر كس سلطان ستمگرى را ببیند و رفتار او را انكار نكند و با او مبارزه ننماید، همانند او معذب و محشور مى شود.
این روایت را مى خوانند و درباره اهمیت آن فریاد مى زنند و شعار مى دهند، اما وقتى گفته مى شود: اسلام نماز آورده ، روزه آورده ، حج و زكات آورده اسلام شرب خمر را حرام كرده ، بى عفتى را ممنوع نموده ، به اینها اعتنا نمى كنند، فقط و فقط اسلام انقلابى مى خواهند، نه انقلاب اسلامى . این گروه ، دم از مسلمانى مى زنند ولى به ((جمیع ما انزل الله )) باور ندارند، اینان را هم مى گویند مسلمانان ولى فاقد ایمان .

41- لئالى الاخبار، ص 128.
42- نفس المهموم ، ص 190.
43- سوره 4، آیه 150.
44- سوره 37، آیه 103.
45- بحار (چاپ جدید) ج 75، ص 348.

اللهم عجل لولیك الفرج

به نام خدا
سلام
تشکر از مطالب ارزشمندتون
بازم مرام شما ...بقیه دوستان که همکاری در برگزاری نکردند
یا شاید بزودی مباحث مربوطه رو ثبت کنند بهرحال من منتظر هستم جناب نیری وتیچ من گرامی

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیك یا بقیة الله الاعظم

سلام

در بخشی از بیانات بسیار ارزشمند مقام عظمای ولایت حضرت آیة الله امام خامنه ای حفظه الله در دیدار با مسئولین نظام فراز دهم از دعای مكارم الاخلاق امام سجاد علیه السلام را توضیح دادند.
خالی از لطف نیست كه این بخش را با هم بخوانیم.

ﻣﻦ ﺣﺎﻻ ﻓﻘﺮﻩﺍﻯ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺩﻋﺎﺋﻰ ﺭﺍ
ﺩﺭﮔﺮﻓﺘﻪﺍﻡمن حالا فقره‌اى از یك دعائى را در نظر گرفته‌ام كه چند دقیقه‌اى بعضى از جملات آن را عرض بكنم و تكرارى باشد براى آن كسانى كه شنیده‌اند، و تذكرى باشد براى آن كسانى كه نشنیده‌اند: دعاى بیستم صحیفه‌ى سجادیه؛ دعاى شریف معروف به مكارم‌الاخلاق.
اولِ این دعا میفرماید: »اللّهمّ صلّ على محمّد و ءال محمّد و حلّنى بحلیة الصّالحین و البسنى زینة المتّقین«؛ آرایش بندگان صالح را به من عنایت كن، من را زینت بده به زینت صالحین، و زیور متقین را به من عنایت بفرما. یعنى من را جزو بندگان صالح و متقین و پرهیزگاران قرار بده. بعد درباره‌ى متقین خصوصیاتى را ذكر میكند، كه اینكه میگوئیم زیور متقین را به من عنایت كن، من را مزین به زینت متقین كن، یعنى چه. در چه چیزى ما به زینت متقین و پرهیزگاران زیور پیدا كنیم و نزدیك شویم؟ معمولاً وقتى صحبت تقوا به نظر مى‌آید، اجتناب از گناهان فردى و انجام عبادات و این چیزها به ذهن متبادر میشود - كه البته آنها یقیناً هست؛ شكى نیست - اما اینجا امام سجاد )علیه الصّلاة و السّلام( بیست و دو سه مطلب را در ذیل این فقره بیان میكنند كه ماها را متوجه به ابعاد جدیدى از معناى تقوا، مفهوم تقوا و مصداق تقوا میكند.
»و البسنى زینة المتّقین« در این چیزها: اول، »فى بسط العدل«؛ گستردن عدالت. عدالت را در میان جامعه مستقر كنیم؛ عدالت قضائى، عدالت به معناى تقسیم منابع حیاتى كشور میان آحاد مردم، عدالت به معناى تقسیم درست فرصتها میان مردم. تقوائى كه از ما انتظار میرود، جزو پایه‌ها و مبانى این تقواست.
»و كظم الغیظ«؛ فرو خوردن خشم. یك وقت هست كه شما یك فرد معمولىِ متعارفى هستید، خشم شما نسبت به یك برادر دینى است، نسبت به یكى از اهل خانواده است، نسبت به یكى از كاركنانتان است - كظم غیظ خیلى فضیلت دارد؛ »و الكاظمین الغیظ و العافین عن النّاس«(3) - یك وقت هم هست كه شما یك مسئول اجتماعى هستید، جایگاهى دارید؛ حركت شما، اثبات و نفى شما، قول و فعل شما در جامعه اثر میگذارد؛ در یك چنین شرائطى، خشم شما دیگر با خشم یك آدم معمولى برابر نیست. علیه كسانى، علیه جریانى خشمگین میشویم و حرفى میزنیم؛ آثار اینچنین خشمى با آثار یك خشم معمولى كه حالا انسان بر فرض خشمگین میشود و یك نفر را كتك میزند، خیلى متفاوت است. كظم غیظ؛ خشم را فرو بخورید؛ كار از روى خشم انجام نگیرد. ممكن است شما با یك كسى، با یك جریانى، با یك مجموعه‌اى موافق نباشید؛ اینجا استدلال و منطق حاكم باشد؛ اگر این استدلال و منطق آمیخته شد با خشم، كار را خراب میكند؛ تجاوز از حد انجام میگیرد، اسراف به وقوع میپیوندد؛ »ربّنا اغفرلنا ذنوبنا و اسرافنا فى امرنا«. اسراف یعنى زیاده‌روى.
»و اطفاء النّائرة«؛ یكى از كارهائى كه لازمه‌ى تقواى ماست، فرو نشاندن آتش است. این شعله‌ور شدن آتش - مراد، همین آتشهاى اختلافاتى است كه بین مجموعه‌ها هست، بین گروه‌ها هست، بین دستگاه‌ها هست - در حكم آتش سوزان است. سعى همه باید این باشد كه اطفاء كنند. نباید بر روى آتش بنزین پاشید، نباید آتشها را مشتعل كرد. اینكه ما مكرر در مكرر توصیه میكنیم به دوستان، به مسئولین، به كسانى كه تریبون دارند، به كسانى كه حرفشان یا به طور عموم یا در بخشى از فضاى كشور منعكس میشود، كه گفته‌ها را، زبانها را، اظهارات را، تعبیرات را كنترل و مراقبت كنند، به خاطر این است. گاهى اوقات یك تعبیرى نه فقط ضد اطفاء نائره است، بلكه مشتعل كردن هرچه بیشتر نائره است؛ اطفاء نیست، بلكه ضد اطفاء است.
»و ضمّ اهل الفرقة«؛ این كسانى كه از جماعت مسلمین جدا میشوند، از جماعت كشور فاصله میگیرند، كوشش كنید اینها را نزدیك كنید، منضم كنید. كسانى كه میانه‌ى راه هستند، اینها را به منزل مطلوب برسانید. نگذاریم با رفتار ما، با عمل ما، با اظهارات ما، با منش ما، كسانى كه یك ایمان نیمه‌كاره‌اى دارند، بكلى از ایمان ببُرند؛ كسانى كه نیمه‌ارتباطى با نظام دارند، از نظام منقطع شوند. عكس این عمل كنیم؛ كسانى كه در نیمه‌ى راه هستند، اینها را جذب كنیم. مصداقهاى تقوا و شعب تقوا اینهاست.
»و اصلاح ذات البین«؛ میانه‌ى افراد را اگر اختلافى وجود دارد، اصلاح كنیم. »و افشاء العارفة و ستر العائبة«؛ درباره‌ى اشخاص، نقاط مثبت را، نقاط خوب را افشاء كنیم، منتشر كنیم. از كسى، از مسئولى كار خوبى سراغ دارید، این را بیان كنید و بگوئید. نقطه‌ى مقابل: اگر چنانچه نقطه‌ى منفى‌اى سراغ دارید، این را افشاء نكنید. افشاء نكردن معنایش این نیست كه نهى از منكر نكنید؛ چرا، به خود آن كسى كه به كارش اشكالى وارد است و باید ایراد گرفته شود، گفته بشود؛ اما افشاء كردن این چیزها مصلحت نیست. در این باره صحبتهاى زیادى هست. این یك بخشى از این دعاست. بیست و دو سه مطلب بود كه حالا این شش هفت تایش را اجمالاً عرض كردیم. دلهامان را به این سمت ببریم. از خدا بخواهیم كه »البسنى زینة المتّقین«؛ آرایش متقین را به ما بدهد. بالاخره چاره جز این نیست. روزه هم در قرآن »لعلّكم تتّقون است؛ روزه را واجب فرمود براى اینكه ما تقوا پیشه كنیم. از جمله‌ى موارد تقوا اینهاست.

اللهم عجل لولیك الفرج

به نام خدا
سلام
خدایا این رهبر عزیز را برای ما تا ظهور حضرت حجه عج نگه دار امین