تبیان، دستیار زندگی

بسم رب شهدا والصدیقین

به همین آسانی

می توان پای گذاشت،جای پای شهدا

زندگیشان این است

که به همراه قلم،می دود روی خیال آبادم

ازدواجی است به سبک شهدا

انتخابی زیبا،می شود آغازش

بعدمهر است و خرید است و جهاز

که به تلفیق مرام شهدا   می شود سبزترین فصل شروع

دارم امید که این خاطره ها

ره نمایند من خاک نشین را

به قدمگاه شهیدان و الهی شدگان.

قال رسول الله(ص):

"اذا تزوج الرجل احرز نصف دینه"

پیامبرخدا(ص)فرمودند:     کسی که ازدواج کند،نصف دینش را حفظ کرده است.

                              مستدرک الوسائل،ج14،ص154

مهریه من و او

مخالفت خانواده ام وقتی علنی شد که از تصمیم برای ازدواج با یک جانباز قطع نخاعی

باخبر شدند!روی همین حساب هم بود که مهریه را نسبتا زیاد گرفتند تا شایداین ازدواج

سرنگیرد.

ولی من که خیردنیا و آخرت را هدف گرفته بودم،بدون هیچ مخالفتی مهریه تعیین شده را

که124سکه بود،با حسین درمیان گذاشتم.او هم که از عقیده ام مطلع بود،گفت مانعی

ندارد.اما خدا می داند که مهریه من،ارزش جانبازی او بود و بس؛که این بالاترین

ارزش ها ومهریه هاست.

شهید حسین دخانچی

                                    نگین شکسته،ص37و39

بدون هیچ وجهی

بنای ازدواجم با مصطفی عشق او به ولایت بود،دوست داشتم دستم را بگیرد و از این

ظلمات و روزمرگی بیرون بیاورد.همین مبانی بود که مهریه ام را با بقیه مهرها متفاوت

کرده بود.

مهریه ام قرآن کریم بود و تعهد از داماد که مرا در راه تکامل و اهل بیت و اسلام

هدایت کند.

اولین عقد در شهر صور بود که عروس چنین مهریه ای داشت یعنی در واقع هیچ وجهی

در مهریه اش نداشت.

شهید مصطفی چمران

                                         نیمه پنهان ماه1،ص25

مهریه ام را می بخشم

خانواده اش مخالفت کردندوبیشتر از همه خودش؛می گفت:مهریه را باید پرداخت کرد

واگر درحد توان من نباشد،اساسا این ازدواج درست نیست.

بالاخره پدرم رضایت دادکه یک جلد کلام الله مجید،یک شاخه نبات وصدهزار تومان

پول مهریه ام باشد.

شب ازدواجمان،آقامحمودمصمم بود مهریه را همانجا بپردازد.من هم که بنایم نبود

اول زندگی ایشان را به سختی بیاندازم،گفتم:مهریه من یک جلد کلام الله مجید ویک

شاخه نبات است؛بقیه اش را می بخشم.

شهیدمحمود نوریان

                                  خدابود و دیگر هیچ نبود،ص54-52

دل شکستن بس است

سال58تصمیم به عقد رسمی گرفتیم.مادرم مهر مرا بالا گفته بودتاحداقل یک چیز این

ازدواج که از دید آنها غیرمعمول بود،شبیه بقیه مردم شود!گرچه هیچ کداممان موافق

نبودیم،ولی اسماعیل گفت:

"تا اینجا به اندازه کافی دل مادرت را شکسته ایم!برای من چه فرقی دارد؛من چه

زیاد چه کمش را ندارم!راستی نکند یک بار مهرت را بخواهی،شرمنده ام کنی!"

من هم که نمی خواستم به مادرم بی احترامی شده باشد مهریه پیشنهادی را قبول کردم؛

اما همانجا قبل از آنکه وارد سند ازدواج کنند به اسماعیل بخشیدم.

شهید اسماعیل دقایقی

                                  نیمه پنهان ماه4،ص26و27

یک سکه، یک قرآن

مهریه ما یک جلد کلام الله مجید بود و یک سکه طلا.

سکه را که بعداز عقد بخشیدم اما آن یک جلدقرآن را محمد بعد از ازدواج خرید و در

صفحه اولش اینطور نوشت:

"امیدم به این است که این کتاب اساس حرکت مشترک ما باشد و نه چیز دیگر؛

که همه چیز فناپذیر است جز این کتاب."

حالا هرچند وقت یکبار وقتی خستگی برمن غلبه می کند،این نوشته ها را می خوانم

وآرام می گیرم.

شهید محمد جهان آرا

                                       بانوی ماه 5،ص14

سنگ تمام

یک آینه کوچک خریدم،یک حلقه هزارتومانی و به اصرار مادرش یک انگشتر

سه هزارتومانی؛وسراغ چیز دیگری نرفتم!این شد خرید من.

اما ناصر را هرکار کردیم نیامد.گفت:"من خریدی ندارم. کت و شلوار که هیچ وقت

نمی پوشم،حلقه هم که دستم نمی کنم؛پس دیگر خریدی نداریم.ولی ما دست بردار

نبودیم.با برادرم رفتیم برایش شلوار و بلوز و پلیور خریدیم؛چیزهایی که می دانستم

می پوشد.

شهید ناصرکاظمی

                                               نیمه پنهان ماه7،ص37

عزت نفس

خرید طلا و جواهرات برای عروس،مثل همیشه رسم بود؛ولی اینها با وضع مالی

یک معلم ساده جور در نمی آمد.از طرفی هم عزت نفسش اجازه نمی داد جوری

مطرح کند که اثر بدی داشته باشد یا با عث ناراحتی شود.

ضروریات را می خرید؛به طلا و جواهر که می رسیدیم می گفت:

"اینها باشد سرفرصت در وقت مناسب با سلیقه یکدیگر بخریم."

خوشم می آمد که چنین عزت نفس و مناعت طبعی داشت.

شهید محمد علی رجایی

                                      نرم افزار دولت عشق بخش خاطرات

همرنگی کارها

من و حمید به کمترین چیزها راضی بودیم،به همین خاطربود که خریدمان،از یک

دست آینه شمعدان وحلقه ازدواج فراتر نرفت!

برای مراسم،پیشنهاد کردم غذا طبق رسم معمول تهیه شود که به شدت مخالفت کرد!

گفت:"چه کسی را گول میزنیم،خودمان یا دیگران را؟اگر قرار است مجلسمان را

اینطور بگیریم،پس چرا خریدمان را آنقدر ساده گرفتیم؟!مطمئن باش این جور بریز و

بپاش ها اسراف است وخدا راضی نیست.تو هم از من نخواه که برخلاف خواست خدا

عمل کنم."

با اینکه برای مراسم،استاندارد،حاکم شرع و جمعی از متمولین کرمان آمده بودند،

نظرش تغییرنکرد وهمان شام ساده ای که تهیه شده بود را بهشان داد!

حمید می گفت:"شجاعت فقط توجنگیدن و این چیزها نیست؛شجاعت یعنی همین که

بتوانی کاردرستی را که خلاف رسم و رسوم به غلط جا افتاده است،انجام بدهی."

شهید حمید ایران منش

                                            چریک،ص35و36

شرط عروسی

-لباس من و خانمم ساده باشه.

-به هیچ عنوان سرو صدا راه نیفته.

-ماشین هم گل کاری نشه.

اینها شرطهای مجلس عروسیش بود."رفقام شهید شدند؛اصلا نمی تونم به خودم اجازه

بدم مجلس سرور و شادی راه بیندازم."

حتی نگذاشت بوق بزنیم.گفت:"اگر بوق بزنید،از ماشین پیاده می شوم."

                                                      شهید احمد اسدی

                                                 شیرین تر از زندگی،ص70            

هدیه امام خمینی

سفره عقدمان با بقیه سفره ها فرق داشت!به جای آینه شمعدان،تفسیرالمیزان را دور تا

دور سفره چیده بودیم!

برکتی که این تفسیر به زندگیمان می داد،می ارزید به هزاران شگونی که آینه شمعدان

می خواست داشته باشد.

برای مراسم هم برنج اعلا خریدیم ولی فتح الله نگذاشت بازش کنیم!می گفت:

"حالا که این همه آدم ندارو گرسنه نداریم،چگونه شب عروسیم چنین غذای گران قیمتی

بدهم؟!"

برنج ها را بسته بندی کردیم و به خانواده های نیازمند دادیم.وقتی برنج ها را می دادیم،

فتح الله می گفت،این هدیه امام خمینی است.

شهید فتح الله ژیان پناه

                                       خدا بود و دیگر هیچ نبود،ص40