تبیان، دستیار زندگی

سلام

از خانم ها وآقایون متاهل میخوام خاطرات بیاد موندنی خودشون از زندگی مشترکشون ،رو اینجا بنویسند

به نظرم هم برای دیگر متاهلین وهم برای ما مجردها خیلی خوب باشه

پس خواهش میکنم حتما بیاید بنویسید

که شاید ثواب هم داشته باشه،چون وقتی ما از زندگی پر عشق ومحبت شما با خبر بشیم،به زندگی وازدواج دلگرم هم میشیم

الته هم خاطرات خوب وهم بد رو بنویسید،چون هر دو درس آموزه

مثلا از توجه همسر یا حتی از بی توجهیش

تاجایی هم که مجبور نشدید،برای تشکر مطلب ننویسید،فقط روی گزینه موفقم کلید کنیدیا مخالفم

بسم الله

تشکر

سلام
وقت گل نی
مگه دیوونم ازدواج کنم و خوشبختی را از خودم سلب کنم.

سلام

آخی....خیلی قشنگ بود....چون من همیشه تو ذهنم میخواستم یه روزی همچین کاری رو برای کسی که دوسش دارم انجام بدم البته مفصل تر از این....

همش میگم یه روزی...داره کم کم موهای سفید ظاهر میشه ولی با موهای سفیدم میشه اینکارو کرد:D

البته این گلهارو پر پر کردم رو زمین ریختم باید آخر شب همه رو خودم تمیز کنم .....یه کم زحمت داره ولی به یه لبخند بانو میارزه

واقعا باید خداروشکر کرد که این نعمت مهر و محبت رو بین زن و شوهرها قرار داده

سلام

یه وبلاگی یافتم... "من و زهرای خوبم" توی این وبلاگ نویسنده خاطرات خوبش رو میذاره و همچنین تجربیاتش رو... خیلی جالبه چون راه حل ها رو هم میذاره... مطمئنا اگه خودخواهی ها و غرورهای بی جامون رو کنار بذاریم و هر دو طرف بخوان یه زندگی خوب و سالم داشته باشن میشه رسید به این خاطراتی که جناب رسول الله میذاره...... گمونم بخاطر همینه که میگن باید هم کفو بود... چون وقتی کفو باشی تفاهم داشته باشی با طرف مقابل هردو برای رسیدن به یه هدف مشترک تلاش میکنین.....

بسه دیگه... چقده حرفیدم....

یاعلی

سلام
تشکر از وحید خان گل وخانم دهکده گرامی
وحید خان حرفهای خوب خوب میزنی""لبخند بانو؟""(لبخند)
بابا بدون شوخی بیا به خانواده دختر دایی ام معرفیت کنم،برو تحقیق بکن،(انصافا دختر بسیار خوبی است)
فقط با تو حدودا 6 ،7 سالی فاصله داره(فامیل خودمون بشی،بده؟هاااا)
به اون وبلاگ هم سر میزنم ایشا لله جناب مدیر(دهکده)از این وبلاگ ها بازم معرفی کنید،خوشم میاد

خاطره بعدی از خانم پردیس:

سلام
همسرم خیلی‌ خیلی‌ سخت ابراز محبت و احساس می‌کنه طوری که من تو ۳ سال زندگی‌ مشترک تا الان کلمه محبت آمیز ازش نشنیدم اما قشنگترین خاطراتم برای زمانی‌ هست که ۲ ماه سخت مریض شدم و حتا قادر نبود م کارای شخصیمو انجام بودم و مشکل اینجا بود که هیچ کس رو هم نداشتم به من کمک کنه چون من و شوهرم اینجا تنها هستیم و با خونوادهامون قاره‌ها فاصله داریم ولی‌ شوهرم خیلی‌ بهم کمک کردمثل مادری که بچشو ترو خشک کنه بدون اینکه برای یه لحظه بهم بگه خسته شدم .طوری که الان هم گاهی اوقات ازش عصبانی میشم یاد اون زمان میفتم کلا موضوع رو فراموش میکنم و اعصبانیتم فرو کش می‌کنه

خاطره بعدی از خانم آویژه:

چه خوبه که همیشه این تاپیک بالا باشه و از همدیگه عاشقی رو یاد بگیریم ...


بعضی دوستان نوشتن همسرم زبانی بهم ابراز محبت نمی کنه ... به نظرم عاشقانه هایی که با عمل زمزه میشه هم می تونه جزو "قشنگ ترین " ها باشه ...

مهربون من، خیلی هوامو داره و ملاحظمو می کنه ... هر وقت میریم بیرون، موقع رد شدن از خیابون خودشو می کشونه سمتی که داره ماشین میاد! ... یا همیشه کیفمو از رو دوشم بر میداره و میندازه رو دوش خودش که اذیت نشم، اونقدر که بعضی موقع ها بهش می گم" خوب صاحبش شدیا!اگه دوسش داری، بریم یکی واسه خودت بخر " ...
وقتی توی جمع هستیم، کافیه یکی یه چیزی بهم بگه که چندان خوشایندم نیست، فوری ازم دفاع می کنه ... توی جمع، مدام نشونه و سیگنال میفرسته که به یادم هست ...
اگه از هم جدا نشسته باشیم، هر از گاهی اس ام اس می ده ...
بدون من مهمونی نمی ره و میگه" آخه آدم نصفه کجا بره؟!" ...
گاهی اونقدر لطیف، دنبال خواسته و راحتیه منه که احساس می کنم مثه یه پروانه شده دورم ... می چرخه و می چرخه ...

نکته جالبی توی این خاطره وجود داشته ، واقعا چقدر خوبه ، به خاطر خوبی های همسرمون اگه چیزی هم ازشون دیدیم گذشت کنیم .

تکی...........خیلی بدین چرا به من خبر نمیدین ............

اصلا میشه همچین مباحثی باشه و گلوبال نیاد...............بد جنسا........

سید خان .دهی خودم باشه...........گله میکنم من از تو از تو که این همه .........

آقا من دفترچه خاطرات یکیو خوندم..یه چی از تواون میگم بکسی نگیدا:(الته خودش دوست داشت)
مثل هر سال سالگرد ازدواجمون منو همسرم داشتیم برای رفتن به حرم اماده کیشدیم..همسرم بهانه آورد که حوصله ندارد.کلی دلم گرفت مگه میشه کسی از حرم رفتن طفره بره.کلی بهم ریختمو ناراحت خودم تنها رفتم حرم.......
وقتی برگشتم خونه تاریک بود....دستمو انداختم به کلید برق روشن که شد دیدم تمام دوستام جمعن .صدای دستو که بلند شد همسرم که جلو ایستاده بود اومد به سمتمو بغلم کرد و گفت...برای من این حرمو زیارت ثوابش 10 برابره.....لبخند همسرم اون شب با همه کادو هایی که گرفتم برام قشنگ تر و دلپذیر تر بود.......