بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیك یا بقیة الله الاعظم
سلام
«…باید تكانید خود را، و خودیت ها را، و آنگاه به راه افتاد و حركت را آغازید .
گفتم: حركت !
آری ؛ حركت !
اما نه به سمت بالا ؛ بل به سوی پایین !
كه خدای در پایین است !
نشنیدی كه خدای خود را گنج نامید ، آنجا كه بفرمود : كُنتُ كَنزاً مَخفِِِیّا !
راستی ، گنج در كجا پنهان است ؟!
پایین ، یا بالا ؟!
در آبادی، یا خرابه ها؟!
پهلو به پهلوی نیش ها، یا نوش ها؟!
كه سگ آنجاست كاباد است ؛
و گنج آنجا كه ویرانی !
آری، خدای اگر چه بالاست، اما در پایین است !
خانه اش نیز در پایین !
كعبه را می گویم كه گویند: در گودی و سرازیری است !
و گویی ما را چنین رهنمون است كه : در فرازها ، و صعودها ، و در حركت به سوی بالایی ها ، و بلندی ها به عظمت دست نخواهیم یافت؛ كه این همه را بایست در فروتری و فروتنی جستجو نمود !
آری چشم ها را باید شست ؛
جور دیگر باید دید !
باید كه فرو رفت؛ و فرود آمد، تا به رشد و رویشی دست یافت و به بارو بری نشست !
در این حضرت آنان گرفتند صدر
كه خود را فروتر نهادند قدر
قلمه های گل آنگاه طراوت حیات یابند، و سبز شوند، و بالا آیند، و بالنده گردند، و به گل نشینند كه، در زمین فرود آیند . و كبوتران آسمان نیز فرود آیند؛ چرا كه همی دانند كه دانه ها در زمین باشند .
آری، فرود آی !
كه قرآن را نیز فرود آوردند !
انّا انزَلناه ؛ ما قرآن را فرود آوردیم،
یعنی كه، شما نیز فرود آیید !
آن را نازل نمودیم؛
وشما نیز نازل شوید !
تا بالایید و بر مركب مَنِیّتْ سوار، هرگز قرین قرآن نخواهید شد، و بدان دست نخواهید یافت .
و قرآن را پایین آوردند تا پایینیان را بالا برند !
درست مثل باران؛
كه پایین می آید تا دانه های زمین را بالا كشاند .
و یا همچون ریسمان !
ریسمانی كه آدمی را به آسمان می برد .
نردبان آسمان است این كلام
هر كه از این بر رود آید به بام »
منبع
اللهم عجل لولیك الفرج