تبیان، دستیار زندگی

پس از جریانات به وجود آمده اخیر در کشور، حضور و بروز در فضای سیاسی اهمیت مضاعفی یافته است و چگونگی این حضور برای روحانیون به عنوان قشر مرجع جامعه باید مورد بررسی و مداقه قرار گیرد.
به همین منظور «روات حدیث» با استفاده از صحیفه بیانات امام خمینی(ره) به تحلیل بایدها و نبایدهای عمل سیاسی روحانیت پرداخته است.

[1] 26 شهریور ۱۳۵۸: حرف ما این است که نه روحانی تنها، همة قشرها باید در سیاست دخالت بکنند… روحانیون هم حق دارند در سیاست دخالت بکنند، تکلیف آنهاست. (صحیفه امام، ج۱۰، ص۱۵)

[۲] ۲۲ شهریور ۱۳۵۸: همان طوری که مقام شما (روحانیون) و پست شما، یک پست شرافتمند بزرگی است، مسئولیتتان هم یک مسئولیت بزرگی است. به همان اندازه که مقام شما بالاست، مسئولیتتان هم زیاد است. اگر یک وقتی مثلاً فرض بفرمایید یک کمیته ای تحت نظر بعضی از آقایان باشد و در آنجا یک شخص نابابی شد و یک کاری انجام بدهد که برخلاف باشد، آنهایی که می خواهند مناقشه کنند با ما، نمی گویند که یک شخص نابابی در این کمیته بود، آقا خودش خوب است اما آن شخص ناباب این کار را کرد؛ می گویند آخوندها این کار را کردند! آنها به آخوند نسبت می دهند نمی گویند که این کمیته این طور است؛ می گویند آخوند این طور است و حیثیت روحانیت الآن بسته است به اعمال ما همیشه بوده اما حالا بیشتر است(صحیفه امام، ج ۹، ص۵۰۸)

[۳] ۲۴ اسفند ۱۳۵۱: اکنون بر نسل تحصیلکردة مسلمان و روشن ضمیر آگاه است که با کوششهای همه جانبه و از هر راه ممکن، اسلام و پیشوایان اسلامی و مسئولیتهای خطیر و سنگین علمای اسلام را به ملتهای مسلمان برسانند تا مردم آگاه شوند و آن دسته از روحانی نماهای منحرف را که مستقیم و غیرمستقیم در خدمت رژیم جبار قرار گرفته اند طرد نمایند. اگر ملت اسلام به مبانی نورانی قرآن واقف گردد و به وظایف علما و پیشوایان اسلام آگاه شود، روحانی نماها و آخوندهای درباری در میان اجتماع ساقط خواهند شد و اگر معممین ساختگی و روحانی نماهای بی حیثیت در جامعه ساقط شده نتوانند مردم را بفریبند، دستگاه جبار هیچ گاه موفق به اجرای نقشه های شوم استعمارگران نخواهد شد. ما پیش از هر کار لازم است تکلیف خود را با روحانی نماها – که امروز از خطرناکترین دشمن[ها] برای اسلام و مسلمین محسوب می شوند و به دست آنها نقشه های شوم دشمنان دیرینه اسلام و دست نشاندگان استعمار پیاده و اجرا می گردد. روشن سازیم و دست آنان را از حوزه های علمیه، مساجد و محافل اسلامی کوتاه کنیم تا نتوانیم دست تجاوزکار استعمار و مخالفین اسلام را از حریم اسلام و قرآن کریم قطع کرده از استقلال و صیانت کشورهای اسلامی و ملت اسلام دفاع نماییم. (صحیفه امام، ج۲، ص۴۸۹)

[۴] ۲۲ بهمن ۱۳۶۰: یکی از امور مهمی که مورد توجه بزرگان و علمای حوزة علمیة قم بوده است، لکن عمل مثبتی دربارة آن انجام نگرفته، ایجاد نظم و انضباط در حوزه هاست، که لازم است از حوزة علمیة قم شروع شود و به طور جدی و اساسی عمل شود. البته این امر برای حفظ حوزه ها از ورود عناصر منحرف از حیثیت عقاید و اخلاق و اعمال از اهم وظایف شرعی است، که به عهدة همه خصوصاً فضلا و علما و مدرسین می باشد و با همکاری جدی همگان و با تأیید مراجع معظم می تواند جامه عمل پوشد. (صحیفه امام، ج۱، ص۴۵)

[۵] ۱۱ شهریور ۱۳۵۹: من آنچه که در بسیاری از صحبت هایم از روحانیون بحث می کنم نه این است که من هر که معمم است از او پشتیبانی می کنم. ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد. لکن وقتی ما در سابق دیدیم که جزء برنامة انگلیسیها، که رضاخان را آورده بودند – شاید در رأس برنامه هم بود- این بود که باید این طایفه از بین بروند. (صحیفه امام، ج۱۳، ص۱۷۷-۱۷۶)
منبع:روات حدیث