3. استوارى اجتماع
دلیل دیگرى كه قائلین به روابط آزاد به آن تمسك مى جویند، بحث رشد و تعالى جامعه در سایه ى روابط آزاد است تا دغدغه هاى ذهنى جوانان رفع شده، امكان پیشرفت براى زنان میسّر گردد.
به عنوان مثال گفته مى شود:
دختر و پسر به دوستانى از جنس مخالف احتیاج دارند و جدا كردن آنان از یك دیگر اثرات نامطلوبى بر فرد و جامعه دارد و امكان پیشرفت را كم مى كند.
خانم «مهرانگیزكار» در گفت و گویى بیان داشته است:
پیش از انقلاب جاذبه ى فعّالیّت هاى سیاسى ـ اجتماعى براى زنان بیش تر بود، ولى بعد از انقلاب برنامه ى جداسازى زن و مرد و تأكید بر نقش خانگى زنان، اعتماد به نفس زنان را از آن ها گرفت.
اما با توجّه به اهمّیّت حفظ و سلامت جامعه و استوارى اجتماع، به صراحت مى توان گفت: اگر بهره مندى ها و تحریك هاى جنسى از محیط خانه به بیرون كشیده شود و به جاى آن كه جوانان در محل درس و شغل خویش به كارهاى مربوط به آن بپردازند، متوجّه یك دیگر شوند، وقت بسیارى تلف شده، فرصت جوانى و نشاط و شادابى روحى آنان به هدر مى رود. ترویج روابط آزاد جنسى موجب فلج كردنِ نیروى اجتماع است و جهان امروز، به نام آزادى زن و و به عبارت صریح تر، «آزادى روابط جنسى» روح جوانان را سخت فاسد كرده است و به جاى این كه این آزادى به شكفتن استعدادها كمك كند، به گونه اى متفاوت با قدیم، نیروها و استعدادهاى انسانى را هدر داده است و مى دهد.
زن از كنج خانه بیرون آمده، اما به كجا رو آورده است؟ به سینماها، كنار دریاها، حاشیه ى خیابان ها، مجالس شب نشینى! زن امروزى به نام آزادى خانه را خراب كرده است، بدون این كه مدرسه یا جاى دیگرى را آباد كرده باشد.
مرحوم جلال آل احمد در كتاب غرب زدگى مى گوید:
از واجبات غرب زدگى، آزادى دادن به زنان است ... و از آن، تنها اجازه ى تظاهر و خود نمایى دادیم; یعنى زن را كه حافظ سنّت و خانواده و نسل و خون است به ولنگارى كشیده ایم; به كوچه آورده ایم; به خود نمایى و بى بند و بارى وا داشته ایم كه سر و روى را صفا بدهد و هر روز ریخت یك مُد تازه را به خود ببندد و وِل بگردد. ... ما در كار آزادى صورى زن، سال هاى سال پس از این هیچ هدفى و غرضى جز افزودن به خیل مصرف كنندگان پودر و ماتیك محصول صنایع غرب نداریم.
اسلام با حضور مفید زن در اجتماع موافق است تا با حفظ شؤون و شخصیّت، به عنوان یك انسان داراى تفكّر، همچون مردان در عرصه هایى كه مطابق با روحیّات و استعدادهاى اوست فعّالیت نماید; نه مانند یك كالاى تجارى كه حتّى حضور او در جامعه و اداره ها و فروشگاه ها تنها به منظور استفاده از ابزار جنسى و تحریك شهوانى باشد. در این باره مرحوم دكتر «شریعتى» مى گوید:
سرمایه دارى زن را چنان ساخت كه به دو كار بیاید: یكى این كه جامعه هنگام فراغت، به سرنوشت اجتماع، به استثمار، به آینده ى خشك و پوچ و بى هدفى كه بورژوازى براى او ساخته است نیندیشد و نپرسد چرا كار مى كنم؟ و چرا زندگى مى كنم؟ از طرفِ كه و براى چه كسى این همه رنج مى برم؟
زن به عنوان ابزار سرگرمى و به عنوان تنها موجودى كه جنسیّت و سكسوآلیته دارد به كار گرفته شده تا نگذارد كارگر و كارمند و روشن فكر در لحظات فراغت به اندیشه هاى ضد طبقاتى و سرمایه دارى بپردازد. ... و (هنر نیز بر اساس سفارش سرمایه دارى) زیبایى و روح و احساس و عشق را به سكس تبدیل كرد و فرویدیسم بازارى و سكس پرستىِ بسیار پستِ مبتذل را به عنوان فلسفه ى علمى و زیربناى انسان و ... واقعیت گرایى در آورد.
... و دیگر این كه زن را فقط به عنوان موجودى كه سكسوآلیته (جنسیت) دارد، در تبلیغ كالا به كار گرفت ... این چنین بود كه (در غرب) زن كه داراى مقامى بسیار بزرگ و متعالى از نظر الهام و احساس و هنر بود، به شكل ابزارى در آمد براى استخدام در هدف هاى اقتصادى و اجتماعى و تغییر تیپ جامعه و نابود كردن ارزش هاى متعالى و اخلاقى و تبدیل كردن یك جامعه ى سنّتى، یا معنوى و اخلاقى و یا مذهبى، به جامعه ى مصرفى و پوچ.
اروپا مى خواهد جامعه ى شرق را تغییر بدهد كه هم مِس و تاسِمان (سرمایه) را غارت كند و هم بر اندیشه و احساسمان سوار شود ... و هم شعور و شناخت و اصالت اراده و ارزش هاى انسانى مان را نابود كند. پس باید قبلا از خود تخلیه شویم و همه ى ارزش هاى انسانى را فراموش كنیم و همه سنّت هایى را كه ما را بر پاهاى خودمان نگاه مى داشت، از دست بدهیم. در خود بشكنیم و خالى از ذهنیّت، با روحى عاجز و فلج و بى محتوا به صورت ظرف هایى خالى در بیاییم; به صورت مَشكى خالى و تشنه و نیازمندِ فرمان استعمار كه هر چه مى خواهد به درونش بریزد و به هر ترتیب كه اراده كند، به غارتش بپردازد.
در جوامعى كه روابط آزاد و التهاب هاى جنسى حاكم است، دست هاى استعمارگر با استفاده از صفات روحى و شخصیّتىِ زن كه میل به خودنمایى و محبوبیّت و جلوه گرى دارد، او را به كالایى براى كام جویى بیش ترِ مردان و تبلیغ محصولات تجارى تبدیل نموده است كه در این میان بیش ترین خسارت را زنان مى بینند و على رغم هیاهوى بسیار غرب، بیش تر زنان از دست یابى به پُست ها و مسئولیّت هاى حساس محرومند. اسلام نه تنها با محدودیّت، زن را به ركود علمى و اقتصادى و شخصیّتى نكشانیده، بلكه در صدد آن است تا با تعدیل روابط، حضور زن را هر چه مفیدتر نماید و از جنبه هاى منفى آن بكاهد و به او كرامت و شخصیّت و احترام بخشد. آنچه موجب فلج كردن نیروى اجتماع است، آلوده كردن محیط كار به لذّت جویى هاى شهوانى است. در جامعه اى كه دختران آن با جلوه گرى و آرایش و اصرار بر جلب توجّه مردان حضور یابند، از دقّت و سرعت و تمركز آنان كاسته شده، اثرهاى نامطلوبى بر فرد و جامعه ایجاد مى شود.
هر چه روابط دختر و پسر ضابطه مندتر شود و جامعه از تحریكات شهوانى و جلوه گرى هاى جنسى دور گردد، اجتماع سالم تر و پاك تر خواهد شد و افراد جامعه بهتر به كار خود رسیدگى كرده، جوانان در محیط كار و درس و دانشگاه راحت تر خواهند بود; در جوامع غربى نیز اگر در كنار صنعت و فن آورى و نظم كارى، مسائل جنسى تحت كنترل درآید و از تهییج و تحریك آن جلوگیرى شود، به پیشرفت ها و موفّقیّت هاى بیش ترى خواهند رسید.
حال آیا به راستى روابط آزاد و گسترش اختلاط، سبب پیشرفت جامعه است و تعدیل و ضابطه مندى روابط، سبب عقب افتادگى و به هدر رفتن نیروى مفید اجتماع است؟!
