آفتاب: سازمان عفو بین‌الملل به نقل از فعالان حقوق بشر سوری شمار کشته‌شدگان «جمعه بزرگ» سوریه را دست کم ۷۵ نفر اعلام کرد. 

تنها یک روز پس از آن که بشار اسد رسماً قانون حالت فوق‌العاده را پس از نزدیک به نیم قرن لغو کرد، هزاران معترض تظاهرات کردند.

به گزارش خبرگزاری‌ها، معترضان ششمین جمعه اعتراض خود را «جمعه بزرگ» نام نهاده‌اند.

چرا صداوسیما حوادث سوریه را نادیده می گیرد؟

 

عصر ایران ؛ رضا غبیشاوی - سوریه در دو هفته اخیر شاهد اعتراضات مردمی بود که با پاسخ خشن و خونین دولت این کشور روبه رو شد و قربانیان زیادی نیز بر جای گذاشت. اعتراضات در سوریه تاکنون نیز ادامه دارد و دهها فیلم و عکس از اعتراضات مردمی و کشتار معترضین نیز منتشر شده است، با این حال صداوسیما از پرداختن به این موضوع و بازتاب آن در داخل خودداری کرد و سکوت را برهمه این اتفاقات ترجیح داد.

به دلایل زیر صداوسیما می بایست به تحولات سوریه می پرداخت و سیاست سکوت اشتباه بود.

سوریه ، بیشترین اهمیت برای مخاطب ایرانی

در میان کشورهای منطقه به طور عام و در میان کشورهایی که تاکنون با موجی از اعتراضات روبه رو شده اند به طور خاص؛ برای مخاطب ایرانی, تحولات سوریه از اهمیت بیشتری برخوردار و به اصطلاح دارای ارزش خبری است.

ایران در منطقه بالاترین سطح روابط و همکاری ها را به ویژه در زمینه های استراتژیک با سوریه دارد. سالانه نزدیک به یک میلیون ایرانی به سوریه سفر می کنند. شرکت ها و سرمایه گذاران ایرانی بسیاری در سوریه مشغول به فعالیت هستند و ... همه اینها باعث می شود مخاطب ایرانی برای اطلاع از تحولات این کشور اشتیاق نشان دهد به ویژه اگر این تحولات چند ارزش خبری را با هم و یکجا در بر داشته باشند.

تفاوت معترضین در سوریه و کشورهای تونس, مصر ، لیبی، بحرین و یمن

سئوال اساسی اینجاست سیستم بسته حکومت سوریه با دیگر استبدادها در کشورهایی مثل تونس, مصر, لیبی, یمن, بحرین, اردن و ... چه تفاوتی دارد؟ همچنین معترضین در سوریه با معترضین در کشورهای ذکر شده چه فرقی دارند که در صداوسیما اولی نادیده گرفته می شود و درباره دومی اطلاع رسانی می شود.

جالب است بدانیم وضعیت آزادی های سیاسی در سوریه به مراتب بدتر از بسیاری از کشورهای عربی است که میزبان اعتراضات بوده یا هستند.

حکومت فعلی در سوریه از طریق یک کودتای نظامی به قدرت رسید. سوریه رکورد دار طولانی ترین مدت اجرای حالت فوق العاده امنیتی (نزدیک به 50 سال) است. برخلاف عنوان "جمهوری" حکومت سوریه, قدرت در این کشور به صورت وراثتی یعنی از پدر به پسر منتقل شد و برای این منظور حتی قانون اساسی نیز تغییر داده شد. هم اکنون خانواده اسد و حزب بعث حاکمیت را در سوریه در اختیار دارند و هیچ جایگاهی برای صدای دیگر یا مخالف وجود ندارد و تحمل نمی شود.
 
تفاوت مخاطبان داخلی با خارجی چیست؟

صداوسیما در بخش برون مرزی خود دو شبکه خبری پرمخاطب یعنی العالم (عربی) و پرس تی وی (انگلیسی) دارد که هر دو از دریچه رفع تکلیف در انتشار خبر ، به حوادث سوریه پرداختند و با انتشار خبری بسیار کوتاه و تصاویری از تظاهرات هواداران بشار اسد ، به حوادث سوریه پرداختند.

سئوال اینجاست فرق اتباع بیگانه و خارجی با مردم ایران چیست که اولی حق دارد از صداوسیمای ایران متوجه ناآرامی در سوریه شود و دومی نه.

مقایسه پوشش خبری صداوسیما با تلویزیون دولتی سوریه

در حوادث اخیر سوریه ، صداوسیما نقش دایه مهربان تر از مادر را ایفا  کرد. در حالی که شبکه های دولتی سوریه به اعتراضات و کشتار مردم معترض این کشور پرداختند (البته از دریچه نگاه خود که مانند حکومت های دیکتاتوری تونس و مصر و لیبی معترضان را تروریست و هرج و مرج طلب توصیف کرد و تیراندازی به تظاهرات مسالمت آمیز را برعهده نگرفت) و حتی شبکه تلویزیونی المنار وابسته به جنبش مقاومت حزب الله لبنان و شبکه ان بی ان وابسته به حزب شیعه امل لبنان که از مدافعان سیاست خارجی سوریه به شمار می روند به انتشار اخبار و تحولات اخیر این کشور پرداختند اما صداوسیمای ما تنها سکوت را اختیار کرد.

مقامات سوریه تاکنون کشته شدن شماری از اتباع خود را تایید کرده و این موضوع را از تلویزیون دولتی سوریه نیز اعلام کردند.
سوال اینجاست چگونه تلویزیون سوریه و همه شبکه های خبری به حوادث سوریه می پردازند اما صداوسیمای ایران دربرابر این حوادث سکوت مطلق یا شبیه آن را انتخاب می کند؟

جالب است بدانیم همین تلویزیون دولتی سوریه در زمان حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری 88 ایران ، اخبار این تحولات را منتشر کرد و از سیاست سکوت خودداری نکرد.

حمله به مسجد و کشتار مسلمانان

سرکوب و کشتار مردم معترض در سوریه با حادثه ای مهم همراه بود و آن حمله نیروهای امنیتی سوریه به تحصن مردم معترض در مسجد العمری شهر درعا بود. در این حمله حدود 20 نفر کشته شدند . در این اقدام نیروهای امنیتی علاوه بر قتل مخالفان غیرمسلح حرمت مسجد را نیز شکسته و شماری از مسلمانان را تنها به جرم تحصن و اعتراض ، در مسجد به قتل رساندند. انتظار می رفت صداوسیما به مانند پوشش موضوع سوزاندن قرآن کریم به این مسئله نیز می پرداخت و اطلاع رسانی می کرد و از نادیده گرفتن ابتدایی ترین قوانین اسلامی توسط حکومت سوریه خبر می داد.

صداوسیما و اطلاع رسانی

 ممکن است برخی بگویند حکومت سوریه از سیاست های حق طلبانه ایران و مقاومت ضداشغالگری در فلسطین و لبنان حمایت گسترده ای می کند لذا نباید علیه حکومت این کشور اقدامی را انجام داد. ضمن تایید بخش نخست باید گفت حکومت سوریه ضمن در پیش گرفتن سیاست حمایت از مقاومت ضداشغالگری در سیاست خارجی خود برای حفظ منافع ملی اش, در مسائل داخلی دیکتاتوری همه جانبه ای را در پیش گرفته است اما آگاه کردن مردم ایران از اوضاع داخلی کشور سوریه نه به معنی اقدام علیه حکومت این کشور بلکه به معنی عمل وظیفه اطلاع رسانی در آگاه ساختن مردم ایران از تحولات بسیار مهم سوریه است.

نتیجه

 با سکوت صداوسیما نسبت به اعتراضات مردمی در سوریه ، مخاطبان در ایران قطعا از راه های دیگر از اخبار این کشور آگاه می شوند اما آنچه در این میان روی خواهد داد کاهش اعتماد مخاطبان نسبت به رسانه ملی از یک سو و گسیل دادن مخاطبان ایرانی به سمت رسانه های دیگری غیر از صداوسیماست.

يک جمله حضرت امام خامنه اي کافيست: ما حرکت ها و جريان هايي که پشت سر انها اسرائيل و آمريکاست و مورد حمايت آنهاست، موفق نيستيم و آنها را حمايت نمي کنيم.

احسنت

بله،احسنت احسنت به اينکه با يه نقل قول ساده ميخوايد کلي سؤال و امّا و اگر رو که تو ذهن آدم ايجاد ميشه از بين ببريد و مسئله رو تمام شده حساب کنيد!!! البته شايد اينجور کارهابراي خودتون و کساني که همچون شما فکر مي کنن درست ترين راه باشه،اما بحمدالله و خوشبختانه من يکي ازين دست آدما نيستم که با يه جمله قانع بشم و در برابر هزاران چيز سکوت کنم و ديگه بگم بخاطر اين جمله پس فکر کردن و ايراد گرفتن و انتقادکردن ممنوع! به قول شاعر: لال شوم،کور شوم،کر شوم ليک محال است که من خر شوم باز هم عرضم فرمايش امام صادق(عليه السّلام)است که در بالا نوشتم و مهمتر از فرمايش ايشان اين فرموده ي پيامبر اسلام(صلّي الله عليه و آله): "هرکه فرياد مسلماني را بشنود و به فريادش نرسد،مسلمان نيست"

اين نقل قول براي کساني که فرهنگ ولايت را مي شناسند بي اهميت نيست ساده هم نيست اتمام حجت است تعيين مسير است جناب وطن 1414 عقيده خودشان را مطرح کرده اند نخواسته اند چيزي را بر شما تحميل کنند که شما در برابر آن گارد مي گيريد راستي چرا حمايت همه جانبه غرب از جريانات سوريه ومخالفت همه جانبه همانها با خيزش هاي اسلامي ومردمي براي شما مشکوک نيست ؟ اينجا کسي نخواسته خر شويد تابه صرف پوشش ندادن اخبار سوريه در ايران چون شما مخالف سياستهاي فعلي نظام هستيد در جبهه مخالف قرار گرفته وچشمتان را بر واقعيتها ببنديد هرچند براي شما همچنانکه فرموديد اين نقل قول هاي به اصطلاح ساده ارزش ندارد ولي در جواب شبهه اي که شما مطرح کرديد براي سايرين مي گويم  يکي از همين نقل قول هاي ساده فرمايش امام خميني رحمت الله عليه است که مي فرمودند هرکجا ديد آمريکا وايادي آن از شما تعريف مي کنند بدانيد يک جاي کارتان اشکال دارد وهرکجا ديد آنها بر شما مي تازند بدانيد در مسير صحيح قرار گرفته ايد(نقل به مضمون) اگر کل مردم سوريه را مسلمان بدانيم چرا براي 75 کشته از معترضين در يکروز اشک مي ريزيد اما کشته شدن 120 مامور امنيتي سوريه را دريک روز ناديده مي گيريد مگر آنها مسلمان نبودند ؟؟؟ اگر واقعا منطق تان برا ساس حديث امام صادق عليه السلام استواراست

آفتاب: فعالان سوری به خبرگزاری‌های بین‌المللی گفتند که با تشدید حملات ارتش سوریه به حمات برای سرکوب اعتراض‌ها، روز یکشنبه «دست‌کم ۴۵ نفر» کشته شده‌اند.

برخی خبرگزاری‌‌ها، در آخرین گزارش‌های خود شمار کشته‌شدگان روز یک‌شنبه شهر حمات را «۶۲ نفر» و برخی دیگر «تا ۹۵ نفر» هم اعلام می‌کنند. 

این گزارش‌ها حاکی است که در این حملات «بیش از ۱۰۰ نفر» نیز زخمی شده‌اند و «ارتش سوریه بیمارستان‌های اصلی شهر حمات را محاصره کرده و از رساندن زخمی‌ها به این بیمارستان‌ها جلوگیری می‌کند.» 

به گزاش خبرگزاری‌ها، حمله تانک‌ها به شهر حمات در مرکز سوریه از سحرگاه یک‌شنبه آغاز شده و به گفته ساکنان، تانک‌ها «هر چهار دقیقه یک‌بار» اقدام به شلیک توپ به سوی محلات شمالی شهر می‌کنند.

شهر حَمات، در ۲۰۰ کیلومتری شمال دمشق، اوایل ماه ژوئیه و در پی یک تظاهرات گسترده مخالفان حکومت بشار اسد در این شهر، به محاصره ارتش درآمد.

با این وجود راهپیمایی‌های ضددولتی در این شهر در هفته‌های اخیر هم‌چنان ادامه داشته‌است.

وقتی به سویه دقیق میشیم میبینم در طی سالهای گذشته نه تنها قدمی بر ضد اسرائیل برنداشته (قدم عملی) بلکه حتی مشغول رفع مشکلاتش بود. متاسفانه چشمانمان را بستیم و دهانمان را  گشوده ایم و به جای استفاده از فرصت بیداری اسلامی ان را به تهدید تبدلی میکنیم.

تحلیل جالبی بود.

نکنه این همه کشته مثل شهدای سبز تو زردند... امار کشته ها اونم بدست منافقا تو ایران یه چیز بود و بازتابش تو جهان یه چیز دیگه... به این دروغ پراکنا مثل بی بی سی و غیره نمی شه اعتماد کرد... شما که اینقدر دلت می سوزه واسه مردم    چرا یه تاپیک برای لاپوشونی رسانه های انگلیسی نسبت به اعتراض مردم خودشون نمی زنی؟؟؟... شما نگران اطلاع رسانی ازاد نباش    عوضش الجزیره و بی بی سی تا دلت بخواد از سوریه صحنه ی ساختگی پخش میکنه... داداش جبه رو اشتباهی گرفتی داری رو به خودی تیر میندازی!!!

امیدوارم دوستانی که بدون تحقیق سخن در حمایت با مخالفت با مردم یا نظام سوریه میزنن، در روز قیامت شرمنده نشن و خدای نکرده در صف خولی و حرمله یا منافقان کوفه قرار نگیرن.

شبکه راشا تودی اعلام کرد: مسائل و تحولات سوریه در رسانه های غربی سیاه نمایی می شود.
واحد مرکزی خبر به نقل از تلویزیون راشاتودی گزارش داد، مخالفان اسد ورسانه های غربی می گویند نیروهای امنیتی در سوریه همچنان به روی هزاران معترض که خواستار کناره گیری بشار اسد از قدرت هستند، تیر اندازی می کنند وهر روز شمار بیشتری کشته می شوند .

اما مشاهدات خبرنگار راشاتودی از شهردیرالزور نشان می دهد، واقعیت چیز دیگری است .

بر اساس این گزارش، ساکنان شهر شرقی دیر الزور که در هفته های اخیر به تعبیر مخالفان کانون درگیرها بوده است دیروز به خیابانها آمدند تا از ارتش به خاطر نجات این شهر از شر گروههای تروریستی مسلح تشکر کنند.

مردم سوریه در مصاحبه هایی که از این شبکه پخش شد، اعلام کردند: یک ماه پیش یک گروه مسلح شهر را تحت کنترل درآورد و شهروندان قادر نبودند از خانه هایشان خارج شوند.

یک شهروند دیرالزور گفت "آنها کوچه و خیابان ها را مسدود کرده بودند و دیر الزور به شهر ارواح تبدیل شده بود و مردم نیز پنهان شده بودند.ما نیز مانند گروگان ها بودیم."

شاهدان می گویند، این اشغالگری حدود بیست روز ادامه یافته است.صفا حمد حسن یک شهروند دیگر می گوید،"آنها تروریست هستند،چه کسی به آنها قدرت داده است.وقتی به یکی ازآنها گفتم که باید به داروخانه بروم،اجازه نداد.ما از ارتش خواستیم که بیاید و مردم را نجات دهد."

ارتش سوریه می گوید،چند تن از اشغالگران را کشته و بقیه را دستگیر کرده است.برخی نیز فرار کرده اند.اما مخالفان می گویندکشته شدگان از مردم بوده اند.

خبرنگار راشا تودی افزود: ارتش سوریه اعلام کرده است که عملیات در این شهر به پایان رسیده است و بنابراین منطقه را ترک می کند. منتقدان رژیم بشار اسد این را قبول ندارند و ادعا می کنند که اسد برای سرپوش گذاشتن بر اقدامات خود تظاهرات انها را مخدوش می کند و معترضان را تروریست نشان می دهد.

اما واقعا چه کسی پشت اعتراضات است و معترضان واقعی چه کسانی هستند؟

یک شهروند سوری می گوید ،"قطعا خواسته های صلح آمیز وجود دارد. ما این را پنهان نمی کنیم. اما وقتی عده ای خودروها را آتش می زنند،قضیه فرق می کند. وقتی از یک نفر که مامور ایجاد مانع در خیابان بود،سوال کردم چرا آنجاست،گفت،به او پول پرداخت کرده اند تا اینکار هارا بکند."

به گزارش منابع خبری اوضاع در سوریه در روزهای اخیر آرامتر بوده به گونه ای که معترضان نیز از درگیریهای پراکنده وادامه بازداشتها سخن می گویند.

همزمان با فشار بیشتر امریکا -انگلیس وکشورهای اروپایی به بشار اسد برای کناره گیری ، روزنامه فرانسوی لوفیگارو اعلام کرد:اسرائیل مواضع نظامیش را در مرز با سوریه تقویت کرده است .

هفته گذشته برخی دیپلماتها در اروپا از احتمال دخالت غرب وتکرار سناریوی لیبی در سوریه خبر داده بودند اما این خبرها در روزهای اخیرکمرنگ شده است .

ترکیه نیزکه با نوعی دیپلماسی فعال سعی می کند با نقس آفرینی در تحولات سوریه موقعیت منطقه ای خود وروابطش با غرب را تقویت کند .

بادخالت نظامی خارجی در سوریه اعلام مخالفت کرده اما رئیس جمهور ونخست وزیر ترکیه با تماسهای مکرر با مقامات سوری سعی می کنند آنها را به اصلاحات مورد نظر غرب وادار کنند .

به گزارش خبرگزاری فرانسه، هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا از ترکیه و عربستان سعودی و سایر کشورهای منطقه خواسته است بشار اسد را برای کناره گیری تحت فشار بیشتر قرار دهند.

گروههای صهیونیسیتی در امریکا رسما حوادث سوریه را فرصتی طلایی برای اسرائیل خوانده اند.

گزارشی از پشت پرده تحولات سوریه
تظاهرات مردمی یا جولان تروریست های مسلح
یکشنبه ۳۰ مرداد ۱۳۹۰ ساعت ۱۸:۳۹

نظام‌های سعودی و آل خلیفه در عربستان و بحرین در حالی به حمایت از مردم!- یعنی گروه‌های مسلح تروریست سوریه- تظاهر مینمایند که خود با شدت تمام، تظاهرات مردمی را در احساء و منامه سرکوب کردند و تانکهایشان را به میدان آوردند و زبان بریدند و اطفال را درمقابل چشم مادرانشان کشتند.
فارس: وارونه نمایی درباره سوریه کار را به آن‌جا رسانده که ملک عبدالله حاکم اشغالگر عربستان و شیخ حمدبن عیسی حاکم قسی القلبی که مردم کشورش را به تیغ اشغالگران سپرده است، از «اوضاع سوریه» ابراز نگرانی کرده و از رئیس جمهور این کشور که محبوب ترین رهبرعرب به حساب می‌آید، خواسته است از کشتار مردم دست بردارد و به خواسته‌های آنان تمکین نماید! اما فاصله میان واقعیت و آن‌چه با وارونگی تمام به تصویر در می‌آید به میزان تفاوت بشار و ملک عبدالله است.

آن‌چه در این روزها سر و صدای زیادی به پا کرده، واکنش ارتش سوریه به عناصر مسلحی است که جاده‌های مواصلاتی در دو شهر «دیرالزور» و «حماه» را به کنترل خود درآورده بودند. در هر کشوری که این‌گونه حوادث رخ دهد، حاکمیت با شدت وارد عمل می‌شود و بی هیچ ملاحظه‌ای مهاجمین مسلح را دفع می‌نماید و این یک امر عادی و پذیرفته شده در رفتار امنیتی حکومت‌ها و مطابق با همه استانداردهای امنیتی بین‌المللی است اما رسانه‌های غربی و رسانه‌های وابسته به غرب در منطقه، چنان وارونه نمایی کردند که گویی ارتش سوریه در این دو شهر به مقابله با مردمی که در یک تظاهرات مسالمت آمیز شرکت کرده و خواستار اصلاحات سیاسی شده‌اند رفته و ده‌ها نفر از آنان را کشته و صدها نفر را زخمی و یا بازداشت کرده است! در حالی که نه تظاهراتی بوده و نه مردمی که در نقطه‌ای اجتماع کرده باشند و نه پای خواسته‌ای مسالمت آمیز و سیاسی در میان بوده است.

«دیرالزور»، در شرق سوریه و نزدیک مرزهای عراق واقع شده است. این شهر از زمان اشغال عراق توسط آمریکا مهم‌ترین کانون حضور نیروهای القاعده بوده که با عبور از مرز عراق به این نقطه - در حدود ۱۵۰ کیلومتری مرز- می‌آمدند. شهر دیرالزور از نظر مذهبی قرابت زیادی به استان‌های الانبار و صلاح الدین عراق دارد که طی ۷-۶ سال گذشته کانون نیروهای القاعده و سلفی‌ها بوده و از این رو آن گاه که حلقه محاصره این گروه در الانبار و یا صلاح الدین تنگ می‌شده به این شهر پناه می‌بردند و به تجدیدقوا می‌پرداختند و به همین سبب، سوریه همواره متهم به دخالت در ترورها و بمب گذاری‌های عراق بود. به هر حال روند مزبور سبب آلوده شدن این منطقه به انواع سلاح‌های غیرمجاز گردید تا این‌که در ۵-۴ ماه گذشته، سلسله حوادثی در ۶ تا ۷ شهر سوریه در مجاورت مرزهای شمال شرقی و شمالی -مرز با ترکیه-و در مجاورت شهرهای جنوبی و جنوب غربی- مرز با اردن و لبنان- رخ داد و در یک چرخه بین‌المللی و منطقه‌ای این مرزها ناامن شد و ارتش و دستگاه امنیتی سوریه توجه خود را به این مناطق معطوف کردند. خلأ حضور ارتش و دستگاه امنیتی در مناطق شرقی و غربی، مخالفان بشاراسد را در «دیرالزور» وسوسه کرد. در این اثنا رهبرالقاعده فرمان ساقط کردن نظام سیاسی سوریه و بشاراسد را صادر کرد و این ماجرا به آن‌جا رسید که در هفته‌های اخیر، عناصر مسلح وابسته به سلفی‌ها والقاعده دیرالزور را از کنترل دولت دمشق خارج کردند.

در شهر حماه که مرکز استانی در غرب سوریه است عناصر مسلح تلاش کردند تا با استفاده از کمک غرب، این شهر را از کنترل دولت خارج کنند. پیش از این یکی از منابع غربی فاش کرده بود که وزارت خارجه انگلیس در گفت وگو با یک هیات سیاسی از معارضین بشار اسد، شرط به رسمیت شناختن و کمک رسمی به آن‌ها را جداسازی یکی از شهرهای سوریه از سیطره حکومت مرکزی اعلام کرده بود؛ تحلیل گران سیاسی نام این اقدام را تکرار مدل بن غازی در لیبی دانستند.

پس از این، معارضین روی «حماه» متمرکز شدند. انتخاب این شهر چند دلیل عمده داشت حماه اگرچه در غرب سوریه واقع شده ولی به دلیل این‌که در حدفاصل آن تا مرزهای ساحلی غرب سوریه استان لاذقیه قرار دارد، شهری مرکزی به حساب می‌آید. ثانیا حماه مرکز استان است و آزاد کردن آن به معنای آزاد کردن یکی از ۱۶ استان سوریه می‌باشد. ثالثا حماه در نزدیکی مرزهای مدیترانه- در فاصله حدود ۱۰۰ کیلومتری- واقع شده و در نتیجه، امکان پشتیبانی خارجی از آن وجود دارد؛ رابعا حماه مهم‌ترین مرکز سیاسی اخوان المسلمین سوریه محسوب می‌شود و جدا کردن آن از دمشق، به معنای درگیر کردن بزرگ‌ترین و پرنفوذترین جریان سیاسی مذهبی علیه نظام حاکم بر سوریه است و این می‌تواند به رشد مخالفت در شهرهای دیگر منجر شود.

نیروهای معارض پس از دیدار با مقامات اروپایی و به قصد جذب حمایت حداکثری وارد میدان شدند و راه‌های منتهی به حماه را به تصرف خود درآوردند. در اثناء این حرکت، سفیر آمریکا در دمشق به شهر حماه رفت و به‌طور رسمی حمایت کاخ سفید را از معترضین سوریه اعلام کرد که با واکنش دولت اسد مواجه شد ولی این واکنش تا آن‌جا نرفت که سفیر اخراج شود. اما سیاست بشاراسد درباره دیرالزور و حماه بر تعجیل استوار نبود. ارتش و نیروهای امنیتی سوریه پس از تسلط کامل بر اوضاع مناطق مرزی، به سمت این دو شهر حرکت کردند و با عناصر مسلح در اطراف آن درگیر شدند. در جریان درگیری ارتش با افراد مسلح وابسته به گروه‌های سلفی و القاعده توقع می‌رفت که گروه‌هایی از مردم نیز به حمایت از عناصر مسلح روی آورند؛ ولی این اتفاق نیفتاد و معلوم شد که عناصر مسلح از حمایت مردمی برخوردار نیستند. این در حالی است که طی هفته‌های اخیر رسانه‌های غربی و عربی و شبکه اینترنتی با صراحت از مردم این دو شهر برای ساقط کردن نظام سیاسی سوریه دعوت می‌کردند.

در عین حال واضح بود که اروپا، آمریکا و رژیم عربستان نیاز به کشته شدن تعداد زیادی از مخالفان بشار اسد داشتند. تا از این طریق، خط توسعه درگیری و آشوب را دنبال کنند. آنان می‌دانستند که اقدام مسلحانه و تلاش برای جداسازی دو مرکز استان واکنش جدی و نظامی ارتش سوریه را در پی خواهد داشت و فراخوان توده‌ها به شرکت در این درگیری‌ها نیز معنای دیگری نمی‌توانست داشته باشد. به هر حال ارتش سوریه دو ماه پس از سیطره گروه‌های نظامی سلفی بر مراکز حساس این دو شهر وارد عمل شد و با کشتن ده‌ها نفر از مهاجمین مسلح، ابتدا بر مجاری ورودی و مراکز حساس شهر حماه سیطره یافت و تروریست‌ها را مهار کرد و سپس متوجه شهر شرقی دیرالزور شد و در حال پاکسازی این استان از عناصر تروریست تحت حمایت آمریکا و عربستان است. این واقعیت دقیق و بی حاشیه، اتفاقی است که طی روزهای اخیر در دیرالزور و حماه افتاده و به طور کامل، با تصویری که شبکه قطری الجزیره، شبکه سعودی العربیه، شبکه‌های تلویزیونی رژیم صهیونیستی، شبکه‌های تلویزیونی ترکیه و شبکه‌های تلویزیونی اروپا و آمریکا ارائه می‌شود تفاوت دارد. در عین حال ذکر این نکته هم لازم است که در هیچ شهر دیگر سوریه هم اتفاق نیفتاده و طی دو ماه اخیر شاهد تجمع و با تظاهراتی علیه بشاراسد نبوده است.

از فریادهای گوشخراش نظام حاکم بر عربستان سعودی پیداست که ریاض احساس ناکامی می‌کند و این اولین بار نیست که ملک عبدالله شکست را در مقابل نظام سوریه و به‌طور کلی بلوک مقاومت پذیرا می‌شود. یک بار پس از ترور رفیق حریری عربستان با اقدام گسترده سیاسی، اقتصادی و رسانه‌ای تلاش کرد تا بشار را از قدرت به زیر آورد که موفق نشد؛ یک بار نیز پس از جنگ ۳۳ روزه این تلاش دنبال گردید که آن‌هم راه به جایی نبرد.

جالب این است که نظام‌های سعودی و آل خلیفه در عربستان و بحرین در حالی به حمایت از مردم!- یعنی گروه‌های مسلح تروریست سوریه- تظاهر می‌نمایند که خود با شدت تمام، تظاهرات مردمی را در احساء و منامه سرکوب کردند و تانک‌هایشان را به میدان آوردند و زبان بریدند و اطفال را درمقابل چشم مادرانشان کشتند.

اروپا که این روزها از لزوم شنیده شدن صدای مخالفان بشار حرف می‌زند، خود در مواجهه با مخالفان از حداکثر خشونت استفاده می‌کند. تلویزیون انگلیس اخیرا در مواجهه با اعتراض‌ها در شمال لندن، از لزوم کشتن عوامل این آشوب‌ها حرف می‌زد و در چندین فریم از ارتش خواست که با تانک‌های خود به کمک پلیس بیاید؛ یعنی رساندن خشونت به بالاترین حد ممکن! به راستی چگونه مواجهه ارتش انگلیس و به میدان آوردن تانک‌ها در لندن، منامه و احساء کاملاً قانونی و مطابق با خواسته‌های مردمی است ولی سرکوب عناصر مسلح در حوالی شهرهای دیرالزور و حماه غیر قانونی است؟! این یعنی سیاست یک بام و دو هوا.
http://www.yalasarat.com/vdcbs8b8.rhbgspiuur.html