تبیان، دستیار زندگی

سلام دهکده عزیز

بله ...و خوب هم بلدن چیکار کنن... حتی یک نفر هم به راهشون بره... کلی خوشحال میشن

برعکس من فکر میکنم آیکیوشون در اینگونه موارد بالاس...متاسفانه

باید خیلی هوشیار باشیم

سلام

طیبه جان منتظر ادامه اش هستم..خوبه...قبلاها ماجراشو خونده بودم...تجدید شدم واسم:)

حامد عزیزم علیکم السلام ورحمة الله

حامد جان به این می گن عریضه نویسی

اغلب لغت شناسان عریضه را به عرض حال و درخواست نامه معنی می‌کنند

در اصطلاح، عریضه نویسی یکی از شیوه‌های خاص توسل که در طول تاریخ، در فرهنگ اسلامی همواره مورد توجه بوده است.
توضیح آن که گاهی افراد جامعه با یک سلسله نیاز و گرفتاری‌ها مواجه می‌شوند که برحسب ظاهر امکان برطرف نمودن آنها از طریق اسباب عادی میسر نیست، یا حداقل بسیار مشکل است؛ در چنین مواردی به جای ناامید شدن و زانوی غم در بغل گرفتن، از ناحیه پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) توصیه شده است که از اموری نظیر دعا و توسل که در جای خود ثابت شده است، که هر یک از آنها اگر مؤثرتر از اسباب و علل عادی نباشند کمتر از آنها نیستند؛ کمک گرفته شود. آن‌گاه برای خود توسل، شیوه‌های مختلفی بیان شده است که از جملة آنها نوشتن عریضه است.

توجیه عقلی و ادلة نقلی عریضه نویسى

در مورد مناره هم عرض کنم خدمتتون:

تاریخ الحاق مناره به مسجد

بعضى در این مورد گفته‏اند: «مبتكر منار (یا گلدسته) در مساجد اسلامى «قتیبة بن مسلم‏» ، فرمانفرماى خراسان و عراق عجم از طرف «ولید بن عبدالملك‏» است، تا آن موقع مساجد گلدسته نداشت و مؤذن، یا در صحن مسجد و یا در بام مسجد مى‏ایستاد و اذان مى‏گفت . «قتیبة بن مسلم‏» اولین مرتبه در سال 86ه ق در خراسان در مسجد، منار ساخت تا مؤذن بر بالاى منار اذان بگوید و صدایش به گوش تمام مردم شهر برسد» (13) .

اما آنچه از شواهد تاریخى و روائى به دست مى‏آید، خلاف این معنا است .

سمهودى و بلاذرى معتقدند اولین مناره در سال 44 یا 45 توسط «زیاد بن ابیه‏» براى مسجد جامع بصره ساخته شد (14) .

عده‏اى دیگر پا را از این فراتر نهاده گفته‏اند: در زمان رسول اكرم صلى الله علیه و آله مناره وجود داشته است و بلال در آن اذان مى‏گفته است .

سمهودى مى‏گوید: «در خانه عبدالله بن عمر كه در جانب قبله مسجد رسول اكرم صلى الله علیه و آله قرار داشت، اسطوانه‏اى (ستونى) وجود داشت كه بلال بر آن اذان مى‏گفت‏» (15) .

محمد بن یعقوب كلینى و شیخ طوسى از ابا عبدالله جعفربن محمد علیه السلام نقل مى‏كنند «طول دیوار مسجد رسول خدا به اندازه قامت انسان بود هرگاه وقت نماز داخل مى‏شد، رسول خدا به بلال مى‏فرمود: اى بلال بالاى دیوار برو و با صداى بلند اذان بگو ...» (16) .

باز «شیخ طوسى‏» نقل مى‏كند ابا الحسن موسى بن جعفر علیه السلام كه از «استحباب اذان بر مناره سؤال شد، جواب داد: همانا براى رسول اكرم صلى الله علیه و آله بر روى زمین اذان مى‏گفتند و در آن زمان مناره‏اى نبود» (17) .

همچنین مجلسى نقل مى‏كند: «مسجد رسول خدا صلى الله علیه و آله مناره نداشت و بلال بر زمین اذان مى‏گفت ...» (18) .

ابن هشام هم از افراد قبیله «بنى‏نجار» نقل مى‏كند كه خانه ما جزء بلندترین خانه‏هاى اطراف مسجدى بود كه بلال هر صبح براى اذان به بالاى آن اذان مى‏گفت (19) .

بنابر نقل سمهودى تاریخ بناى مناره مساجد درست‏به زمان رسول اكرم صلى الله علیه و آله برمى‏گردد نه زمان بنى‏امیه اما همانطور كه ملاحظه نمودید، بنا به نقل محمد بن یعقوب كلینى و شیخ طوسى در زمان رسول اكرم صلى الله علیه و آله مناره‏اى وجود نداشته است .

در سندیت و اعتبار روایت كلینى و طوسى هیچ جاى شك و شبهه‏اى نیست پس تقدم با قول این دو است . بنابر این در زمان رسول گرامى اسلام مناره‏اى وجود نداشته است .

اما در زمان خلفاى سه‏گانه (ابوبكر، عمر و عثمان) هیچ دلیلى نشانگر این باشد كه مساجد در زمان آنها مناره داشته‏اند، وجود ندارد (20) .

اما شواهدى در دست است كه ثابت مى‏كند مساجد در زمان على علیه السلام داراى مناره بوده‏اند از جمله: «محمد بن بابویه‏» و همچنین «شیخ طوسى‏» نقل مى‏كنند:

«روزى عبور على علیه السلام بر مناره بلندى افتاد، آن حضرت امر به تخریب آن مناره كرد، بعد فرمود: هیچ‏گاه مناره را بیشتر از سطح مسجد بالا نبرید» (21) .

همچنین مرحوم مجلسى از اباعبدالله الحسین علیه السلام نقل كرده: «ما در مسجد نشسته بودیم كه مؤذن به بالاى مناره رفت و همین كه صداى «الله اكبر، الله اكبر» بلند شد، امیرالمؤمنین على علیه السلام شروع به گریه كرد و ما هم از گریه او گریه كردیم ...» (22) .

بنابراین قبل از تاریخ 44 هجرى یعنى زمان خلافت على علیه السلام (حدود سال 35 - 41) مساجد داراى مناره بوده‏اند . پس نمى‏توان «قتیبة بن مسلم‏» و یا «زیاد بن ابیه‏» را مبتكر مناره دانست .

پی نوشت ها:

13) امام حسین و ایران، كورت فریشلر، ترجمه ذبیح‏الله منصورى، سازمان انتشارات جاویدان، چاپ هفتم 1369ش، ص 547 . 

14) نورالدین على بن احمد سمهودى، وفاءالوفاء باخبار دارالمصطفى، مطبعة السعادة بمصر، چاپ اول، 1373، تحقیق عبدالحمید، ج‏2، ص 530 - بلاذرى، فتوح‏البلدان، دارالكتب العلمیة، بیروت، لبنان، 1398ه ق، ص 343 .

15) نورالدین على بن احمد سمهودى، وفاءالوفاء باخبار دارالمصطفى، ج‏2، مطبعة‏السعادة بمصر، چاپ اول 1373ه تحقیق و تحشیه محمد محیى الدین عبدالحمید، ص 530 .

16) فروع كافى، دارالكتب الاسلامیة، چاپ 1350ش، ج‏2، ص 12، باب 18، ص 307، ح 31، - تهذیب‏الاحكام، دارالكتب الاسلامیة، چاپ دوم 1378، مكتبة‏الصدوق، چاپ اول 1376ش . ج‏2، ص 63، ح 206 .

17) تهذیب‏الاحكام، مكتبة‏الصدوق، چاپ اول، تهران 1376ش . ، ج‏2، ص 307 .

18) بحارالانوار، دارالكتب الاسلامیة، تهران، ج‏16، ص 111، باب 6، ح 41 .

19) ابى محمد عبدالملك بن هشام معافرى، السیرة‏النبویة، ج‏2، مكتبة‏الكلیات الازهریة بمصر، طبع جدید، به تصحیح و تعلیقه طه عبدالرؤوف سعد، ص 112 .

20) نورالدین على بن احمد سمهودى، وفاءالوفاء باخبار دارالمصطفى، ج‏2، ص مطبعة‏السعادة بمصر، چاپ اول 1373، به تحقیق عبدالحمید، ص 530 .

21) صدوق، محمد بن على بن بابویه، من لا یحضره‏الفقیه، مكتبة‏الصدوق، تهران، ج‏1، ص 239 ح 722، تهذیب‏الاحكام، مكتبة‏الصدوق، تهران، 1376، ج‏3، ص 282، باب 13، ح 710 . «ان علیا مر على منارة طویلة فامر بهدمها ثم قال لا ترفع المنارة الا مع سطح‏المسجد» .

22) بحارالانوار، دارالكتب الاسلامیة، تهران، ج‏84، ص 131، باب 13، ح 24 .

حامد جان این دو منبع هم یادت نره بخون-مطلب گیرت می آد

تحقیقى پیرامون مناره (1) 

تحقیقى پیرامون مناره (2) 

حامد جان کاملا باهات موافقم

ایشالله این مرتبه که بیای جات خالی

دارند جایگاه یا همون استراحتگاه درست می کنن بیا وببین

انشاءالله جمکران ببینمت

التماس دعا 

سلام
ولایت گرامی ...ممنون از پاسخگویی جامعتان

ولی فکر کنم منظور ایشون اصل مناره نبود... تعداد رو اشاره کردن
البته منم نمیدونم چنتا مناره اونجا هست؟ و قضیه چیه!

با تشکر از حضرتعالی

وقتی اصل مناره برامون ثابت شد

کم وکیف هم انشاءالله حل میشه

البته مناره هم من خیلی ندیدم شایدم مقصودشون گنبد بوده که اون مهندس ها واهل فن باید بگن

که اگه شکل مهندسی و زیر ساخت  مسجد با گنبد همراه نباشه  احتمالات عمر مسجد از لحاظ بازدهی در بلندمدت

اثر دارد یا ندارد

موفق باشید 

آخ كه چقدر دلم تنگه
اشك رو مهمون چشام كردید
هیچ وقت دفعه آخری رو كه رفتم یادم نمیره،بیش تر از 4-5سال میشه
چقدر خوب بود چقدر به دلم نشست
هیچ وقت فكر نمی كردم كه شاید آخرین بار باشه