آنچه امدادگران انجام می دهند:
امدادگر ابتدا باید اندام را به طور کامل مشاهده و بررسی و شکل آن را با اندام طرف مقابل مقایسه کند.
برای این کار ابتدا لباس های روی اندام را از محل درز لباس باز یا قیچی کنید، سپس آنها را از روی اندام صدمه دیده کنار بزنید. به هیچ وجه سعی در خارج کردن یا درآوردن لباس مصدوم به روش معمول را نداشته باشید زیرا ممکن است باعث تشدید صدمه به مصدوم شود.
در مشاهده به دنبال علایم و نشانه های زیر بگردید:
1. زخم باز
2. زخم بسته یا کبودی
3. تغییر شکل
4. تورم
وجود هر کدام از این علایم را به عنوان آسیب قلمداد کنید و کمک های اولیه مناسب را انجام دهید. برای معاینه سایر قسمت های مشکوک، اندام را از بالا تا پایین به صورت حلقوی یا دو دست به ملایمت فشار دهید. احساس هرگونه درد در بیمار به هنگام لمس، راهنمای مهمی جهت شک به امکان وجود آسیب است. در مورد حس اندام از بیمار سوال کنید. آیا احساس مورمور شدن یا کرختی دارد؟ این علایم می تواند نشانه آسیب به عصب خونرسانی اندام باشد. اگر در نهایت هیچ کدام از علایم یاد شده مشاهده نشد، از بیمار بخواهید تا اندام را به آرامی و با احتیاط حرکت دهد. بروز درد به هنگام حرکت دادن عضو نیز می تواند نشانه وجود صدمه و آسیب اسکلتی باشد.
توجه: در صورت وجود هر کدام از علایم یاد شده از تکان دادن عضو یا درخواست از مصدوم برای حرکت دادن عضو به شدت پرهیز کنید.