تبیان، دستیار زندگی

سلام به همه ی دوستان عزیز

تو این تاپیک ما میخواییم تو درک و عقل شما شریک شیم

میخواییم تمامی تجارب شما گوهر های ارزشمند رو تو این تاپیک جمع آوری کنیم

همه میدونیم که عمر آدمی محدود هست و توان آزمایش همه ی راه ها رو نداره و مجبوریم بعضی چیزا رو بدون  تجربه از طریق امتحان کردن قبول کنیم و نیازمند تجارب همه ی شما دوستان هستیم

خواهشا همه بیایین زکات علم و تجربتونو بدین

میدونیم همتون کلی تجربه های خوب و بد داشتین و خیلی میتونین به ما تازه کارها کمک کنین

پس هر تجربه ای هر چندتا تو هر زمینه ای دارین .....بسم الله

سلام ممنونم از دوستان خوب... واقعا خوشحال شدم كه همراهي ميكنين... سعي ميكنم به عنوا قدرداني حرفاتونو بفهمم و به كار بگيرم *** راستي سلطان من يه عذرخواهي به شما بدهكارم... اون شب حالم بد بود... اون طوري حرف زدم.. خلاصه شرمنده... همه ميدونيم كه سرت خيلي شلوغه.. و خب درست از هرچيز ديگه اي مهمتره... ببخش منو

سلام به همه دوستان واقعا خوشحالم همچين دوستاني بين ما هست... اولا خانم دهکده گرامي سعي ميکنم بيشتر فعاليت داشته باشم...حق دارين... بابت اون حرف هم اصلا نميدونم در مورد چي حرف ميزنين...من و شما تو انجمن کتابخواني و اينجا با هم مکاتبه داشتيم که تو هردو مورد شما خيلي خوبو دلنشينمثل هميشه جواب دادين....والسلام از جناب teachman و heaven_h هم تشکر ميکنم که تجاربشون رو در اختيار ما قرار ميدن...ممنون در بناه حق

با نام خدا و سلام ممنون دوست عزيز من گاهي ميام اينجا و استفاده مي کنم محيط انجمنها محيط بسيار خوبيه براي استفاده

سلام من هنوز تجربه اي به اون شکل کسب نکردم اما تو درس خوندن به يه نکته اي رسيدم اونم اينکه محاله من يک صفحه رو نخونم و اون صفحه تو امتحان نياد! بار ها شده که کتاب رو بخونم يه صفحه که چه عرض کنم يه نيم صفحه رو نخونم يه دفعه اي 1.5 نمره از اون نيم صفحه بياد. بنابراين توصيه من به همه اينه که کامل و جامع همه کتاب رو بخونن حتي شما نيم صفحه عزيز!

دقيقا.....اصلا برعکسه ها ...اين اتفاق برا منم افتاده ديگه کم مونده اين معلم ها و استادا از پيشگفتار نويسنده و فهرست منابع آخر کتابم سوال بدن!

هميشه همينه ديگه...همون قانون کليد قديما که اون کليدي که تو دسته کليد ميخواي هميشه آخرين کليد ميشه...حالا واقعا اين به خاطر فکر منفي ما هست که سرمون مياد يا حساب احتمالات هميشه قرعه ي بدش واسه ماست؟

سلام   هه ما هرچي مي كنيم مي رسيم به اين متافيزيكه:)   خب به نظرم اين تفكر ما تاثير داره.. گوش كنيد بگم(به به!!)   من دبيرستان، معارف رو فقط تو كلاس گوش مي كردم.. معلممونم خدا خيرش بده خيلي خوب توضيح ميداد... من نميخوندم... تا اينكه مي خواست امتحاني بگيره.. صبحش يه ده دقيقه نيم ساعتي نگاه مينداختم... حالا سر همينا، يه باري گفتم خدايا منكه سر كلاسا گوش ميكردم پس بايد كامل بشم.. و ميشدم.. يه بار ديگه.. نميدونم جو گرفته بود چي بود.. يا شايدم با خودم قهر بودم... گفتم نه، هركي بيشتر تلاش كرده بايد بيشتر بشه و مني كه كم خوندم حقم نيست.. دقيقا اون امتحانو يادمه 18 اينا شدم... كلا كه بعله.. منم موافقم.. هرچي ما ميخواهيم از خدا ، همونو مي ده بهمون.... خب وقتي خدا اين همه كريمه، يه خرده پررويي كه اشكالي نداره، داره؟...:))

آره واقعا...واسه خودمم هميشه همينه دوست دارم بيشتر رو اين موضوع فکر کنيم که فرهنگ ما فرهنگ منفي بافيه...ببينين ضرب المثل ها رو: هرچي بدت مياد سرت مياد هرچي سنگه واسه پاي لنگه مار از پونه بدش مياد در خونش سبز ميشه و هزارتا ديگه دهکده کاملا درست ميگه...رحمت خدا خيلي بيشتر از پررويي ما هست...اينقدر خدا رو دقيق ندونين...خدا تو اينجور چيزا خيلي دست و دل بازه

ولي من شده ساعت ها بشينم بخونم بخونم بعد تو امتحان از اون جايي بياد که من فراموش کردم بخونم آخه چند وقت پيش يه مطلبي تو مجله موفقيت خوندم در رابطه با قوانين من در آوردي اما بعدش گفت اتفاقات ناخوشايند براي ما در ذهنمون بيشتر موندگار ميشن براي همينه که ما يک بار که با موضوعي که خلاف ميل ماست برخورد ميکنيم تا مدت ها در خاطرمون ميمونه در حالي که شايد يکي از اتفاقات خوشايند در ذهن ما خيلي نمونه ولي در مورد موضوع امتحان به جان خودم هميشه اينجوري بوده!

ممنون از haniehz عزيز ميدونيد چرا هميشه افکار بد و خاطرات بد و از اين قبيل قدرت بيشتري دارند؟ چرا راحت تر ميتونيم اونا رو حس کنيم ولي افکار خوب رو نه؟ شايد بدونيد حالا منم در حد اطلاعات کوچيک خودم ميگم...ببينيد هميشه هرچي به سطوح پايين تر بريم پايداري ما بيشتره...هرچي به تراز هاي پايين تر بريم احساس پايداري بيشتري ميکنيم...مثلا...بالا رفتن از پله ها آسون تره يا پايين اومدن؟مشخصه پايين اومدن... يه دليل ديگش هم اينه که ما تا حالا تراز هاي بالاتر خودمون رو تجربه نکرديم و از اينکه به اون ميرسيم يا نه شک داريم و از اين مباحث و به همين دليل نقد رو به نسيه ترجيح ميديم و با هميني که هستيم ميسازيم و زياد به بالا نگاه نميکنيم...کلا از پله بالا رفتن رو دوست نداريم...خسته ميشيم...چه کاريه...آسانسور نيست مگه؟ خوب حالا به همين دلايل هميشه فاز غم يه حال ديگه اي داره و همه آماده ان گريه کنن