تبیان، دستیار زندگی

سلام به گرمی محبت دلهای همه ی شما

سلام دوستان عزیز

تو این تاپیک قصد داریم با شما دفترچه ی خاطرات مشترکی رو داشته باشیم

جایی که بشه خوشی هامونو توش تقسیم کنیم

جایی که بشه توش از غصه هامون بگیم

جایی که بشه گله کرد جایی که بشه تشکر کرد جایی که بشه نوشت و تقدیم کرد

جایی که کسی صدای ما رو بشنوه

جایی که  وقتی تنهاییم شعرامونو توش بنویسیم

جایی که هروقت خیلی شاد شدیم برگردیم و غصه های بقیه رو هم ببینیم

جایی که وقتی خیلی غصه داریم ببینیم هنوزم جای امید هست و هر روز یکی ناراحته و یکی شاده

تو شادی و غم هم شریک باشیم

جملات زیبا رو توش بنویسیم

شعرای قشنگ

و اینجوری دلهامون رو یکی کنیم و از محبت و آرامش روحی لذت ببریم

اینجا جای دل نوشته های شماست

--------------------------------------------------------------------------------------

برای دسترسی راحتتر شما عزیزان به خاطرات و دل نوشته های دوستان در جلوی اسم آنها ستاره هایی وجود دارد که با کلیک بر روی هر ستاره شما به صفحه ای که آن دوست عزیز خاطره و دل نوشته های خود را ثبت کرده هدایت میشوید یعنی هر ستاره بیانگر صفحه ای از خاطرات اون دوست عزیز است

سلاااااااام به همگی
غرض از کتابت
راستش این چند روز سکوت حکایت داره
اما تا اونجا که براتون بگم...بدونید  نیتی داشتم که مدتی زیاد گپ نزنم صحبت نکنم...به فراخور این ماه  مبارک..انگیزه هم پالایش ذهن و روح بود. نه بخاطر شخص خاص یا مطلب یا پست خاصی..
حلالم کنید اگه احیانا باعث رنجش شد...میدونم که درک میکردید...راستش کسی نیستم که قرارم باشه کم حرف بزنم و کم حرف بزنم...برای تمرین سکوت محض میکنم(جز جواب سلام )...یک هفته شد...خواستم تا چهل تمدید کنم اما...واقعا سخته...
البته سخت تر از اینو گذرونده بودم...
سال پیش دانشگاهی سه روز کامل روزه ی سکوت کامل گرفتم! خدایا منو ببخش! چه حرص ها که درنیامد و چه فرصت طلبی ها که نشد... اما خاطره ای شد! دوستام تا میتونستن سر بسرم گذاشتن منم که نمیتونستم جوابشون رو بدم...ملت کلی سر کیف شدن!
شاید بنظرتون افراط بیاد...قبول...اما برای من نتایج و اثرات خاص و مهمی داره...
از این سخت تر...یک هفته مونده به عید امسال بود که یه روزه عجیب تر گرفتم:
مطلقا از رایانه،تلویزیون،موبایل،روزنامه،مجله و هر رسانه دیگه ای دوری گزیدم!(موبایل از لحاظ تماس تلفنی یا پیامکی) تجربه ای بس بزرگ و خاص بود. اون مدت فقط روی یک کتاب تمرکز کردم.
به شخصه به این تجربه ها نیاز و باور دارم:)
دلم براتون تنگ شد
تبیان هم نیومدم که وسوسه و....