تبیان، دستیار زندگی

سلام

از اسم تاپیک معلومه که چی قراره توی این تاپیک بذاریم ، پس بدون هیچ مقدمه ای میریم سراغ اصل مطلب !!

نقل شده یك نفر قمى فرشى گم كرده بود (با توجه به اینكه قمى ها هست راهه مى گویند) به این طرف و آن طرف در جستجویش بود تا آنكه گذرش به آرایشگاهى افتاد كه بر تابلوى آن نوشته شده بود ((در اینجا فر ششماهه ) او این جمله را اینگونه خواند ((در اینجا فرش شما هه )) قمى بیچاره خوشحال شد كه فرشش پیدا شده ، فورا از متصدى آرایشگاه فرش خود را مطالبه نمود متصدى آرایشگاه به وى گفت : در اینجا فرش فروشى نیست كه تو از من فرش مى خواهى بلكه اینجا آرایشگاه است

شخصى در حال خواندن شعر حافظ بود و با صداى بلند مى خواند كه این مصرع را خواند: دوش دیدم كه ملائك در میخانه زدند، ولى مصرع دوم را فراموش كرده بود و اینگونه خواند سر هفتاد كچل را فر شش ماهه زدند.

فردى این شعر را خواند و بقیه اش را یادش نیامد ((ز عشق تا به صبورى هزار فرسنگ است )) به جاى بقیه اش گفت : ((میان كوشك و نجف باد و ملك كرسنگ است )) كوشك از شهركهاى نجف آباد است و كرسنگ كه اصلش كهریز سنگ است نیز جزء نجف آباد مى باشد و تقریبا دو فرسخى اصفهان و نجف آباد مى باشد.

این حقیر تازه كلاس پنجم را خوانده بودم (حدود سال 1338) كه تابلوئى دیدم كه روى آن نوشته بود عكاسى الكتریكى ، و من خواندم عكاسى ال كتر یكى .
باز تابلوئى دیدم نوشته : دو لابسازى ، من خواندم دولا بسازى .

یكى از دوستان به رفیقش املاء مى گفت به او گفت بنویس : (( جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل كان زهوقا، )) رفیقش نوشت (( جاعل الهغ و ضحغ الباتل عن الباتل كان ضحوغا، )) او هم املاء را صحیح كرد و زیر املاء نوشت سهیه عصط.

یكى از فقهاى به نام و مشهور كه شب در خانه مشغول مطالعه بود، در حین مطالعه بنا كرد با صداى بلند گریه كند، به طورى كه خانواده اش ‍ فهمید از او پرسید چه شده ، او گفت : هیچ ، تا با اصرار گفت : اشتباه كردم و فتوا دادم ، درباره وضو و غسل دارد كه ((یجب رفع الحاجب )) من حاجب را به معنى ابرو گرفتم و حال آنكه به معناى مانع است و نوشتم در هنگام غسل و وضو باید ابرو را بالا ببرند و حال آنكه معناى صحیحش این است ، واجب است در وضو و غسل چیزهایى كه مانع وضو و غسل است بر طرف نمود.

شخصى خانه اش داراى دو در شبیه به هم بود، جاى یكى از آن درها رابست و آن در را به آب انبار نصب نمود، دزدى شبانه به خانه او وارد شد و مقدارى اثاثیه جمع آورى كرده و خواست فورا از خانه فرار كند بیچاره اشتباه كرد بجاى این كه از در خانه بیرون رود در دیگرى كه مشبه آن بود را باز كرد و به داخل آب انبار كه پر از آب بود افتاد و شروع كرد دست و پا بزند و در و اثاثه هم در داخل آب ریخته شده بود صاحب خانه از صداى دست و پازدن دزد بیدار شد او را دستگیر كرده و اثاثیه را تحویل گرفت

نقل است كه روزى مدیر مدرسه اى براى امتحان شاگردان مدرسه به كلاس رفت و از آنها سئوال كرد كه در قلعه خیبر را كى از كجا كند؟ چه كسى مى تواند به این سئوال پاسخ دهد؟ یكى از بچه ها بلند شد و گفت آقا اجازه من نكندم ، دیگرى گفت من هم نكندم ، خلاصه همه گفتند: ما نكندیم تا اینكه معلم بچه ها آمد از او سئوال كرد او هم گفت : اینها بچه هاى مؤ دبى هستند. و چنین كارى نكرده اند، معلوم مى شود كه او هم جواب این سئوال را نمى دانست .

شخصى هوش و ذكاوت محصلین را آزمایش مى نمود: از آنان پرسید قاتل امام حسن علیه السلام چه كسى بود؟ او نتواست جواب گوید، از دیگرى سئوال نمود كه این سئوال را جواب نگفتى حالا بگو ببینم قاتل امام حسین علیه السلام چه كسى بود، عده اى كه انجا بودند پا به فرار گذاشتند، كسى به آنها رسید از آنان پرسید چه خبر است ؟ او در جواب گفت : مثل اینكه كسى را كشته اند و مى خواهند قاتلش را پیدا كنند ما ترس فرار كردیم .

گویند كه عربى بیابانى به نزد شخصى رفت ، دید كه در پیش روى او ظرف انجیرى است ولى آن شخص تا این عرب بیابانى را دید، عباى هود را روى ظرف انجیر انداخت عرب بیابانى آنجا نشست ، این شخص ‍ به او گفت : آیا مى توانى مقدارى قرآن بخوانى ؟ گفت : بلى ، و شروع كرد به خواندن و گفت : (( ((و الزیتون و طور سینین )) )) وى به اعرابى گفت : پس ((والتین )) آن كجا رفت ، اعرابى گفت : ((والتین )) رفت زیر عباى تو، مخفى نماند كه ((تین )) در لغت عرب به معناى انجیر است