تبیان، دستیار زندگی

سروده های مرتبط با مهدویت را لطف نموده و اینجا بیاورید

برای آمدنت چشم براه ماندن شده یک شعار
شعارها گفته ایم و دگر خود خسته از شعار
هوایی شدن دلم شده باعث این همه شعار
ای مولایم خود نجاتم بخش از دست شعار
بی وفا شد وفایی دگر کارش شده شعار
گر نگیری دستم شوم همیشه اهل نادان شعار
گر بگیری دستم دگر،ما را چه به شعار
گر بگیری دستم هم خود سازم و هم دنیا برای آمدنت

هوالعزیز
سلام
ممنونیم جناب وفایی
خیلی خوش آمدین

به طاها به یاسین به معراج احمد
به قدر و به کوثر به رضوان و طوبی
به وحی الهی به قرآن جاری
به تورات موسی و انجیل عیسی
بسی پادشاهی کنم در گدایی
چو باشم گدای گدایان زهرا (س)
چه شب ها که زهرا (س) دعا کرده تا ما
همه شیعه گردیم و بی تاب مولا
غلامی این خانواده دلیل و مراد خدا بوده از خلقت ما
مسیرت مشخص، امیرت مشخص، مکن دل ای دل بزن دل به دریا
که دنیا به خسران عقبا نیرزد
به دوری ز اولاد زهرا نیرزد.
و این زندگانی فانی جوانی
خوشی های امروز و اینجا
به افسوس بسیار فردا نیرزد

اگر عاشقانه هوادار یاری
اگر مخلصانه گرفتار یاری
اگر آبرو میگذاری به پایش
یقینا یقینا خریدار یاری
بگو چند جمعه گذشتی ز خوابت؟
چه اندازه در ندبه ها زاری یابی؟
به شانه کشیدی غم سینه اش را؟
و یا چون بقیه تو سربار یاری
اگر یک نفر را به او وصل کردی
برای سپاهش تو سردار یاری
به گریه شبی را سحر کردی یا نه؟
چه مقدار بی تاب و بیمار یاری؟
دل آشفته بودن دلیل کمی نیست
اگر بی قراری بدان یار یاری
و پایان این بی قراری بهشت است
بهشتی که سرخوش ز دیدار یاری

نسیم کرامت وزیدن گرفته
و باران رحمت چکیدن گرفته
مبادا بدوزی نگاه دلت را
به مردم که بازار یوسف فروشی در این دوره بد شدیدا گرفته
خدایا به روی درخشان مهدی
به زلف سیاه و پریشان مهدی
به قلب رئوفش که دریای داغ است
به چشمان از غصه گریان مهدی
به لبهای گرم علی یا علی اش
به ذکر حسین و حسن جان مهدی
به دست کریم و نگاه رحیمش
به چشم امید فقیران مهدی
به حال نیاز و قنوت نمازش
به سبحان سبحان سبحان مهدی
به برق نگاه به خال سیاهش
به عطر ملیح گریبان مهدی
به حج جمیلش به جاه جلیلش
به صوت حجازی قرآن مهدی
به صبح عراق و شبانگاه شامش
به آهنگ سمت خراسان مهدی
به جان داده های مسیر عبورش
به شهد شهود شهیدان مهدی
مرا دائم الاشتیاقش بگردان
مرا سینه چاک فراقش بگردان
تفضل بفرما بر این بنده بی سر و پا
مرا همدم و محرم و هم رکاب
سفرهای سوی خراسان و شام و عراقش بگردان
یا مهدی یامهدی مددی

منبع:

http://bachehayeghalam.ir

ابر بهارم یابن الزهرا
                                       تا کی ببارم یابن الزهرا
ای آخرین مسافر دنیا کجایی
                                                    ای یوسف صحرایی زهرا کجایی

دل به داغ بی كسی دچار شد نیامدی
چشم ماه و آفتاب تار شد نیامدی
سنگ های سرزمین من در انتظار تو
زیر سم اسب ها غبار شد نیامدی
چون عصای موریانه خورده دست های من
زیر بار درد تار و مار شد نیامدی
عمر انتظار ما حكایت ظهور تو
قصه ی بلند روزگار شد نیامدی 

چه خوش است من بمیرم به ره ولای مهدی
سر وجان بها ندارد كه كنم فدای مهدی
همه نقد هستی خود ، بدهم  به صاحب جان
كه یكی دقیقه بینم رخ دلگشای مهدی
چه كنم ؟ چه چاره سازم ؟كه دل رمیده من
نكند هوای دیگر به جز از هوای  مهدی
من دل شكسته هر دم، به امید در نشستم
كه مگر عیان ببینم ، قد دلربای مهدی
دل من تپد به سینه، به امید روزگاری
كه گذشت گاه محنت ، شنوم ز نای مهدی

وقتی به فکر کردن تو به خود فکر می کنم
پی می برم بهانه به من دادن است و بس
شاید بهانه ای که کمی زنده باشم و ...
انگیزه ای که دل برهانم از این قفس ...