تبیان، دستیار زندگی

تاریخچه شهر ایذه

 در كتابهای تاریخی و جغرافی دوران بعد از اسلام نیز نام این شهر ذكر شده است. مقدسی و ابنخرداد و یاقوت حموی از ایذه نام بردهاند. آتشكدهای هم در آن شهر بود كه تا زمان هارونالرشید فروزان بوده است. «استرنج» مینویسد: ایزج به پل سنگی بزرگی كه در آن شهر روی كارون بسته بودند معروف بود.

پل مزبور را یاقوت از عجایب جهان شمرده است. این پل كه خرابههای آن هنوز دیده میشود، بنام مادر اردشیر بابكان (خزهزاد) نامیده میشود. كلمه ایذه در زمان اتابكان لر كمتر بكار رفت و به جای آن مالمیر (مال امیر) نامیده شد. كلمه ایذه در قرنهای گذشته به كلی متروك شده بود تا در دوره پهلوی مجددا مورد استفاده قرار گرفت.

بخوانید بیشتر در ارتباط با این شهر ...

بقیه در پست ها ...

تورك
كوه تورك جزء دهستان سوسن شهرستان ایذه است. این كوه در فاصله نود و یك كیلومتری شمال غربی ایذه با ارتفاع سه هزار و سیصد و نوزده متر واقع شده است. این كوه سرچشمه رودخانههای آب بازافت و لب است. تورك از شمال غربی به كوه لملی متصل است و جزء كوهستان زاگرس بهشمار میرود.

دوتو
كوه جنگلی دوتو در دهستان هپرو، در پنجاه و هشت كیلومتری جنوب شرقی ایذه واقع شده است. ارتفاع این كوه حدود سه هزار و صد و هفتاد متر است. این كوه از جنوب به كوه كله متصل است و از شمال به كوه لیراب میپیوندد. دامنههای شرقی این كوه به دره رودخانه سیراب و دامنههای غربی آن به دروه رودخانه صیدون متصل میشود. در دامنه غربی این كوه دریاچه كوچی در میان دو كوه كله و دوتو قرار دارد و آب از زمین و اطراف آن میجوشد. دامنههای این كوه از جنگل پوشیده شده و جزء كوهستان مونگشت از كوهستان بزرگ زاگرس بهشمار میرود.

كله
كوه كله در دهستان هپرو در پنجاه و نه كیلومتری جنوب شرقی ایذه واقع شده است. ارتفاع این كوه حدود سه هزار و ده متر است. این كوه از شمال به كوه دوتو متصل است. رودخانه صیدون از غرب، رودخانه اعلاء از جنوب و رودخانههای لیراب و سمه از شرق آن عبور میكنند. در دامنه غربی این كوه چشمهای است كه آب آن در یك دریاچه كوچك جمع میگردد. این دریاچه كه «دوتو» نام دارد در ارتفاع حدود هزار و ششصد و هشتاد متری قرار دارد. كوه كله جزء كوهستان مونگشت از كوهستان بزرگ زاگرس بهشمار میرود و دامنههای آن از جنگل پوشیده شده است.

مونگشت (منگشت)
كوهستان مونگشت در شهرستانهای لردگان و ایذه، مركب از كوههای تنوش، ناشلیل، زردحلقه، نشا، سهپران، سرچاه، قوچه، بدرنگان، برآفتاب، كله، كلمه و دوزرد قرار دارد. بلندترین قله این كوهستان سه هزار و ششصد و سیزده متر ارتفاع دارد كه در 55 كیلومتری جنوب شرقی ایذه و در پنجاه و دو كیلومتری گرمان و در سیزده كیلومتری شمال غربی روستای لیراب واقع شده است. رودخانههای هلایجان، آب زردك، صیدون از دامنههای غربی، لیراب و سمه از دامنه جنوبی، خرسان و كارون از دامنههای شرقی این كوهستان سرچشمه میگیرند. بخش عظیمی از این كوهستان را جنگلهای نسبتاً انبوه پوشانیده و در انتهای آن دریاچهای به نام «بوندان» ایجاد شده است.

اشكفت سلمان
غار سلمان در فاصله سه كیلومتری جنوب غربی شهر ایذه كنونی، در انتهای درهای واقع شده است. اشكفت سلمان محوطهای وسیع است كه در درون صخره طبیعی كوه به صورت سرپناهی با آثار آبرفتی و یك چشمه آب شیرین گوارا (كه از درون غاری كوچك و باریك بیرون میآید) تشكیل میشود. روبهروی مجموعه اشكفت سلیمان در سمت راست و در منتهیالیه كوهی كه روبهروی آن است، دو نقش نیمرخ برجسته كه در درون دو چهار گوش مقعر حجاری شدهاند، وجود دارد. نقش اول مركب از تصویر سه شخص است كه پشت سر هم در یك ردیف ایستادهاند. آتشدانی فروزان در جلوی آنهاست كه بلندی آن تا زانوان آنها میرسد. در لوحه دوم كه با فاصله چند متر از لوحه اول و بر سطح قلعه سنگی دیگر حجاری شده، دو نقش وجود دارد كه یكی از آنها نقش مردی و دیگری نقشزنی است. اما در شرق این دو لوحه اشكفت بزرگ یعنی سایهبان خمیده كوه قرار دارد كه در زیر آن بر روی بدنه كوه یك كتیبه مستطیل شكل میخی و چند نقش حجاری شده و در زیر این كتیبه كه در ارتفاع قرار دارد، محل نشستن و تختگاه و یا انجام مراسمی دیده میشود.

عالی بود
ایران ما همه جاش زیباست بیایید زیباییهاش رو به همدیگه نشون بدیم.

پدافند اگر بازم عکس برای ایذه داشتی بذار این تاپیک کامل بشه.
از دوستان دیگه هم ممنون اگه همراهی کنن.