تبیان، دستیار زندگی

سلام آقایون خانوما

حال همگی خوبه

یه بحث جنجالی دیگه (خوراک برنامه نود!) قراره با این تاپیک راه بیفته!

اینجا بناست شبهاتی مطرح بشن که مربوط به ارتباط اسلام و علوم مربوط به پزشکی هستن.

منتظر شرکت تمامی شما دوستان هستیم.

میشه این تاپیک رو به نوعی همکاری بین انجمنی بهداشت و سلامت و معارف به شمار آورد.

سلام.. از نظر من شاید این رد شبهه ها نقش ریشه ای در اعتقادات ما نداشته باشند ولی می تونند در صحبت با اطرافیان و تبلیغ موثر باشند و نیز آقایان مبلغ اعم از روحانی و مداح و (نیز خانمها) با مطلب درست آشنا می شوند و بهانه به دست مغرضین نمی دهند.

با ما و بقیه عزیزان همراه باشید.

اما در پاسخ به دوستان معارفی. از نظر پزشکی خروج کبد از دهان محاله! با هر نوع زهری یا با معده خالی.

برای روشن تر شدن این موضوع باید بگم که کبد از طریق مجرای صفراوی به روده کوچک متصل میشود و عملا از نظر علمی "نمی شود". کلا کبد یه عضو ضمیمه ای دستگاه گوارش به شمار می رود.

ولی با این حال با صحبتهای شما دو دوست عزیز گلها و شما tab1363 که از هینجا ازتون تشکر می کنم، بنده متقاعد نشدم که کلام شخص امام حسن (ع) پاره های جگر بوده همونطور که درخی پستهاتون به این نکته قابل تامل اشاره فرمودید که لخته های خون شبیه به پاره های جگر بوده است.

آیا این احتمال وجود دارد که سخن امام حسن (ع) اشتباه به فارسی برگردانده شده باشد؟

آیا براتون ممکنه که متن عربی سخن امام حسن رو بفرمایید!

ویه سوال دیگه آیا کتاب احتجاج منبع معتبر تاریخی هست یا خیر؟

سلام.من بحث شما را خواندم كتابی دارم در زندگانی امام حسن مجتبی(ع).در آن كتاب لفظ خون جگر به كار برده شده اما خود جگر نه.كتاب برای من بسیار معتبر است زیرا نویسنده از عالمان بزرگ معاصر است است و بارها نكاتی را كتابهایشان خواندم كه واقعا جدی وتامل بر انگیز هستند. اما چون طولانی بود والان اخر شب است ننوشتم اگر نیاز است من قسمتهای مهم را نوشته و ادرس كتاب را در صورت وجود در اینترنت به شما میدهم تا دانلود كنید.

به نام خدا
سلام


اکم نیشابوری با سند محکم از أم‏بکر بنت مسور نقل می‏کند که گفت:

«کان الحسن بن علی [علیه‏السلام] سم مرارا کل ذلک یغلت حتی کانت مرة الأخیرة التی مات فیها فانه کان یختلف کبده، فلم یلبث بعد ذلک الا ثلاثا حتی توفی ؛
حسن بن علی [علیهماالسلام] را بارها مسموم کردند، لیکن اثر چندانی نگذاشت ولی در آخرین مرتبه‏ی زهر کبدش را پاره پاره کرد، که بعد از آن دو یا سه روز بیش‏تر زنده نماند.
حاکم نیشابوری ،المستدرک علی الصحیحین ج 3 ص173
برگرفته از کتاب حقایق پنهان

به نام خدا
سلام


و نیز شیخ مفید (ره) به سندش از عمر بن اسحاق روایت کرده که گوید:
من با حسن و حسین (ع) در خانه بودیم، پس حسن (ع) برای تطهیر به بیت الخلا رفت و چون بیرون آمد فرمود: بارها به من زهر دادند و هیچ گاه مانند این بار نبود، همانا پاره‏ای از جگرم افتاد که با چوبی که همراهم بود آن را حرکت دادم! حسین (ع) گفت: چه کسی تو را زهر داده! فرمود: از آن کس چه می‏خواهی؟ آیا می‏خواهی او را بکشی؟ اگر آن کسی باشد که من می‏دانم، خشم و عذاب خداوند بر او بیش از توست، و اگر او نباشد که من دوست ندارم بیگناهی به خاطر من گرفتار شود.
و نظیر همین روایت را دانشمندان اهل سنت مانند ابی‏عبدالبر اندلسی در استیعاب، و ابونعیم در حلیة الاولیاء، و عسقلانی در کتاب الاصابة روایت کرده‏اند.
1. استیعاب ج 1 ص141 وحلیه الاولیا ج 2 ص38والاصابه ج 1 ص430.اسد الغایه ج 2 ص15
برگرفته از کتاب زندگی امام حسن ع
سید رسول محلاتی

به نام خدا
سلام

شمس الدین محمد ذهبی نقل کرده است:
ابوعوانه از مغیره و او از ام‏موسی، روایت کرد: جعده دختر اشعث بن قیس، امام حسن (ع) را مسموم کرد. او بیمار شد. بطوری که در حدود چهل روز، پیوسته، طشتی را برای او می‏نهادند و طشتی دیگر برداشته می‏شد.
سیر اعلام النبلاءج 3 ص374
کلینی به نقل از ابوبکر حضرمی، آورده است:
جعده، دختر اشعث بن قیس کندی، حسن بن علی (ع) را مسموم کرد. به کنیز امام (ع) نیز زهر داده بود، ولی وی زهر را بالا آورد، اما امام حسن (ع) زهر را در جگر داشت تا این که جگرش، ورم کرد و شهید شد.
الکافی ج 1 ص462 ح 23

سلام عزیزان..... ممنون از اطلاعاتی که دادید. بازم دارم در این بابت تحقیق می کنم به محض حصول نتیجه بی خبرتون نمیذارم. شما هم اگر نظری داشتید دریغ نکنید.

با سلام
ممنون از گلها و تب1363 و مدمن و دیگر همراهان
مطالب خوبی رو عنوان كردید شما
جای تامل بیشتری رو داره

موفق باشید.