تبیان، دستیار زندگی

با سلام
برای این که مطالب ها از هم جدا نشوند و انجمن کامپیوتر شلوغ نشود ، لطفاً مطالب و مشکلات و مقالات مربوط به اینترنت در این پست درج کنید و فقط مسائل جدید را در صفحه اصلی انجمن درج کنید.

در صورت امکان از هر یک از پست ها خوشتون اومد + سبز را بزنید .

با تشکر  Reza Godarzi

استفاده از شبكه و عمل Sharing

--------------------------------------------------------------------------------

اگر شبكه یك سایت درست راه اندازىشده باشد و مشكلى نباشد، هنگامیكه شما دو بار روى آیكون Network Neighborhood كلیك مىنمایید قادر خواهید بود كامپیوترهاى موجود را در گروه كارى خود Workgroup را مشاهده نمایید و با كلیك روى كامپیوتر مورد نظر وارد آن شده و از برنامه هاى مشترك آن (Shared ) استفاده نمایید.



http://www.schoolnet.ir/tutorial/networkf/images/image031.jpg
توجه: حتما" كامپیوتر مورد نظر نیز روشن باشد و ضمنا" برنامه ای را share كرده باشد.


چگونه مىشود برنامه اى را share نمود كه دیگران نیز به آن از كامپیوتر ما دسترسى داشته باشند؟
نكته مهم: فقط درایوها ( floppy A;c:و d:; Cd-rom) ، سىدى و پوشه ها قابل اشتراك هستند ودر صورتى كه بخواهیم فایل یا سندى را share نماییم، حتما" ابتدا آنرا در پوشه اى قرار دهیم.
براى عمل Sharing روى درایو و یا پوشه مورد نظر كلیك راست نموده و گزینه Sharing را انتخاب مىكنیم. پنجره اى باز مىشود كه درقسمت دكمه رادیویى Shared as كلیك مىنماییم.



http://www.schoolnet.ir/tutorial/networkf/images/image032.jpg
مىتوانیم در بخش Comment نام یا توضیح خاصى جهت اطلاع افرادى كه آن پوشه را مىبینند بنویسیم. (مثلا" CD-Rom ). و با زدن دكمه Ok، پوشه یا درایو ما به شكل یك دست خواهد شد كه نشان مىدهد این پوشه ما مشترك قرار داده شده است. و در صورتى كه مجددا" بخواهیم آنرا از حالت اشتراك دربیاوریم تا كامپیوترهاى دیگر به آن دسترسى نداشته باشند، كافى است مجددا" روى آن كلیك راست نموده و گزینه Not Shared را انتخاب نماییم. با زدن Ok از حالت اشتراك در آمده وشکل دست نیزاز روی آیکون Share شده، پاك خواهد شد.

در پنجره باز شده shared سه گزینه در بخش پایین، وجود دارد كه بطور پیش فرض همیشه گزینه Read only یا فقط خواندنى فعال است. وبه كاربرى كه از فایل مشترك استفاده مىكند، فقط اجازه مىدهد آنرا دیده، در صورت لزوم براى خود كپى نمایید ولى حق ویرایش، حذف و یا تغییراتى در آنرا ندارد.
امًا اگر گزینه Full و یا Depended on the password ،را انتخاب نماییم و در جلوى كادر آنها پسووردى درج كنیم و به كاربر كامپیوتر دیگر دهیم. او قادر خواهد بود با دادن رمز درخواستى تغییرات مورد لزوم را نیز بر روى آن وارد نمایید، لذا دقت كنید در صورت عدم نیاز همیشه از گزینه Read only استفاده نمایید.


چند تذكر:
اگر سىدى رام خود را Share نمایید مىتوانیید از كامپیوترهاى دیگر از آن استفاده نمایید و برنامه هاى موجود در آنرا در كامپیوترهاى دیگر كپى نموده و یا نصب كرده استفاده نمایید ولى اگر برنامه اى را نصب نمایید كه احتیاج به سی دى داشته باشد باید همواره كامپیوتر مورد مشترك روشن بوده و آماده دادن اطلاعات باشد. ( توجه شود كه سىدى های اجرایی كه احتیاج به سىدى دارند را باید در سىدى رام هر دستگاه جداگانه گذاشته و اجرا نمایید و نمىتوانید از چند دستگاه به اجراى آن در یك سیستمم اقدام نمایید.)
اگر از كامپیوترى برنامه اى سنگین و طولا نى را براى كامپیوترهاى مختلف مىخواهید كپى نمایید چون این عمل كار آن كامپیوتر را بسیار كند مىكند دریك لحظه اجازه دهید 1 یا 2 دستگاه این عمل را انجام دهد. و سپس میتوانید جهت سرعت دادن به كار از آن 2 دستگاه نیز جهت اشتراك گذارى استفاده نمایید و سرعت كار را افزایش دهید.
مواظب باشید در وسط عمل كپی و یا نصب ،كسی كامپیوتر مشترك دهنده فایل را خاموش ننماید.
در هنگام بستن كامپیوتر اگر پیامى بدین مضموم :
There are one(2,3,..) users using your computer.
ظاهر شود، نشان مىدهد كه یك یا چند كامپیوتر دیگر دارند از برنامه هاى کامپیوتر شما استفاده مىنمایند، لذا منتظر و یا مطمئن شوید كه دیگر به كامپیوتر شما متصل نبوده و كارى ندارند و سپس اقدام به خاموش نمودن سیستم نمایید.

بررسى سایر گزینه هاى Network neighborhood
اگر روى آیكون شبكه یا Network neighborhood كلیك راست نمایید گزینه هاى دیگرى را علاوه بر Properties مشاهده خواهید نمود:



http://www.schoolnet.ir/tutorial/networkf/images/image024.jpg

انواع توپولوژی شبکه!

--------------------------------------------------------------------------------

توپولوژی یا همبندی یك شبكه تعیین كننده شیوه كابل كشی اتصال كامپیوترهاست . این توپولوژی (همبندی) معمولاً نوع كابل مورد استفاده را نیز تعیین میكند .

توپولوژی های شبکه دارای انواع زیر است :


1- توپولوژی BUS :
در یک شبکه خطی چندین کامپیوتر به یک کابل به نام BUS متصل می شود. در این توپولوژی رسانه انتقال بین کلیه کامپیوتر ها مشترک است. توپولوژی BUS از متداولترین توپولوژی هاست که در شبکه های محلی مورد استفاده قرار می گیرد. سادگی ، کم هزینه بودن و توسعه آسان این شبکه از نقاط قوت توپولوژی BUS می باشد. ضعف عمده این شبکه این است که اگر کابل اصلی Back bone که پل ارتباطی بین کامپیوتر های شبکه است ، قطع شود ، کل شبکه از کار خواهد افتاد.
2- توپولوژی رینگ - حلقوی :

در توپولوژی باس کامپیوتر ها توسط یک رشته سیم به یک دیگر متصل می شوند که آغاز و پایان آن سیستم توسط یک مقاومت 50 اهمی بسته شده است. در توپولوژی رینگ به جای بستن دو سر سیم آن ها را به یک دیگر وصل نموده و تشکیل یک حلقه می دهند. این توپولوژی تمامی مزایا و معایب باس را دارد با این تفاوت که کنترل مقاومت سیم استوار تر بوده و اتصال آغاز و پایان سیم گاهی اوقات به دلیل فاصله زیاد دو سر سیم مشکل ساز می گردد.



3- توپولوژی هیبریدی :


سیستمی که از ترکیب حالت باس و ستاره ای پدید می آید هیبریدی نام دارد. در این حالت برخی از مسیر های شبکه به صورت باس و برخی دیگر به صورت ستاره ای می باشند. معمول ترین طرح آن ، اتصال هاب ها به صورت باس و اتصال کامپیوتر ها به صورت ستاره ای به هاب مربوط به خودشان می باشد.


4- توپولوژی ستاره ای :

شبکه های متوسط و بزرگ اغلب از توپولوژی ستاره ای استفاده می کنند. در این پیکر بندی از کابل و سخت افزار بیشتری استفاده می شود اما مدیریت آن آسان تر و احتمال خرابی آن کمتر است. کابل مورد استفاده توپولوژی ستاره ای اترنت کابل زوج بهم تابیده بدون حفاظ است. در پیکر بندی ستاره ای هر کامپیوتر به یک هاب متصل می شود. یک سر کابل به کارت شبکه یک کامپیوتر متصل می شود و سر دیگر آن به هاب که نقطه اتصال مرکزی کابل کشی شبکه را نزد هم می کند متصل می شود.
هاب ها به اندازه های مختلف عرضه می شوند و مدل های پیشرفته آن ها می تواند خطا های موجود در سیگنال ها را تقویت کند. آماده سازی توپولوژی ستاره ای آسان است و و عیب یابی در آن آسان تر از شبکه باس است چرا که یک کابل آسیب دیده تنها به روی یک کامپیوتر تاثیر می گذارد و از طرف دیگر کابل زوج بهم تابیده معمولاً گرانتر از کواکسیال است. توپولوژی ستاره ای به کابل بسیار زیاد و یک هاب نیاز دارد. تمامی این ها منجر به بالا رفتن هزینه شبکه می شود با این مزیت که این روش بسیار مفید است.

تاریخچه مسیریاب‌های سخت افزاری

--------------------------------------------------------------------------------

همان‌طوركه قبلا گفته شد نام كلی كه برای مسیریاب‌ها در نظرگرفته شده به خاطر اولین و اصلی‌ترین وظیفه هر روتر یعنی عمل مسیریابی است و انتخاب این نام هم به سال 1984 بر‌می‌گردد. یعنی زمانی‌كه رفته رفته با ظهور كامپیوترهای شخصی مشكل تعدد استانداردها تبدیل به یك مشكل حاد برای شبكه های موجود شد. گویا در این هنگام دو دانشمند به نام‌های Leonard Bosack و Sandy Lerner از دانشگاه استنفورد برای اتصال شبكه ها و مسیریابی داده ها بین این شبكه‌ها و حل مشكل عدم سازگاری پروتكل‌های مختلف در سطح مسیریاب‌ها، ایده مسیریابی (Routing) را مطرح نمودند و موفق شدند اولین مسیریاب را با هزینه شخصی تولید كرده و آن‌را در دانشگاه استنفورد نصب نمایند. با توجه به استقبالی كه از این محصول جدید شد این دو نفر تصمیم گرفتند كه محصول خود را تجاری كنند. در این سال بود كه غول تجهیزات شبكه‌های كامپیوتری یعنی شركت در‌زمینه طراحی و تولید مسیریاب‌های سخت‌افزاری حرف اول را می زند و در این زمینه به‌جز چند شركت ازجمله Foundry Networks و Nortel Networks رقیب جدی دیگری ندارد و طی سال‌ها با ارائه راه‌حل‌های جدیدی نظیر ایجاد تنوع در كلیه محصولات و ارائه گواهینامه‌های مهندسی تجهیزات سیسكو نظیرCCNA ،CCDA ، CCNP و CCIE و ... موقعیت خود را بیش از پیش تثبیت نموده است. به همین دلیل از مجموعه شركت‌های تولیدكننده روترهای سخت‌افزاری تنها برروی مسیریاب‌های شركت سیسكو تمركز می كنیم و به‌دلیل تنوع زیاد مسیریاب‌های این شركت و همچنین تعدد ماجول‌های مورد استفاده كه به منظور افزایش انعطاف‌پذیری مسیریاب‌ها استفاده می‌شوند، تنها به تشریح مدل‌های معروف‌تر خواهیم پرداخت. البته در قسمت نخست مقاله به بیان ویژگی‌های كلی و در قسمت دوم كه در شماره آینده به چاپ می‌رسد به بررسی سری‌های پركاربرد آن می‌پردازیم.
یك مسیریاب صرف‌نظر از نوع، سری و قیمت آن، همانند یك كامپیوتر دارای اجزای <سخت‌افزاری نظیر جعبه
(Case) برد اصلی (MotherBoard) ، پردازنده، حافظه موقت (RAM)، حافظه دائمی (Flash) و رابط‌ها و ماجول‌های مختلف است كه بسته به كاربرد هر مسیریاب توان و ظرفیت متفاوتی دارند و همچنین هر مسیریاب دارای یك سیستم عامل است كه IOS نامیده می شود و سرنام كلمات Internetworking Operating System می‌باشد. ولی از‌آنجائی‌كه مسیریاب‌ها فاقد صفحه كلید و مانیتور هستند، معمولا به سه طریق می‌توان فرامین سیستم عامل را برای پیكربندی مسیریاب وارد نمود، این سه روش عبارتند از:

1) كنسول
به همراه هر مسیریاب یك كابل 8 رشته مخصوص به نام كابل Rollover ارائه می شود كه با استفاده از آن و یك كامپیوتر شخصی و از طریق برنامه هایی نظیر Term90 یا HyperTerminal ویندوز كه قابلیت تبادل داده با پورت‌های سریال كامپیوتر را دارند، می‌توان پیكربندی روتر را در بالاترین سطح دسترسی انجام داد.
نكته‌
- با امكان دسترسی فقط در این سطح، می توان تحت شرایطی حتی رمزهای عبور دستگاه را نیز تعویض نمود. به همین دلیل است كه حفاظت فیزیكی دستگاه روتر بسیار حائز اهمیت است.
- اولین باری كه بخواهید پیكربندی یك روتر را انجام دهید، حتما" می‌بایست از این طریق اقدام كنید.

2) Telnet
از آنجایی‌كه اصولاً مسیریاب‌ها در لایه شبكه مدل TCP/IP كار می‌كنند، می‌توانیم به آنها آدرس IP اختصاص دهیم و طبعاً با استفاده از پروتكل Telnet و پورت اترنت روتر می توانیم از راه دور به آن متصل شده و روتر را پیكربندی كنیم. البته باید بدانید كه اجازه این نوع دسترسی قبلاً می بایست از طریق كنسول صادر شده باشد و همچنین این‌كه كاربری كه به این صورت به مسیریاب متصل شده، نسبت به روش اول از سطح دسترسی كمتری برخوردار است .

3) Aux
این امكان برای مدیرانی است كه می خواهند از طریق شماره گیری به مودم مسیریاب متصل شوند و آن‌را متناسب شرایط مدنظرشان پیكربندی كنند . برای این‌كار نیز لازم است از طریق كنسول دستگاه امكان استفاده از Aux را فعال نمائیم.
در ادامه ابتدا درخصوص سری‌ها و مدل‌های مختلف مسیریاب‌های سیسكو و سپس درباره مشخصه های سخت‌افزاری مسیریاب‌ها و انواع آن‌ها نكاتی را عنوان می نمائیم.

سری‌ها و مدل‌های مسیریاب‌های سیسكو
سیسكو سری‌های مختلف مسیریاب‌های خود را معمولاً توسط یك عدد چهار رقمی مشخص می كند كه عبارتند از سری‌های 1000، 1600، 1700، 2500، 2600، 3200، 3600، 3700، 6400 و 7200 تا 7600 (البته استثنائاتی مثل سری 70، 90،10000، 10700 و 12000 نیز وجود دارند ) و هر سری شامل مجموعه‌ای از مدل‌های مختلف است مثل 1601 و 1605 از سری 1600 یا 2620 و 2621 از سری 2600 وغیره، البته دلیل این نوع نامگذاری به خاطر وجود ویژگی‌های مشترك بین مدل‌های مختلف یك سری خاص می باشد كه هر سری را از بقیه سری‌ها متمایز می نماید و به طراح شبكه كمك می كند كه با توجه به نیازهای كلی‌اش سری مورد نظر خود را انتخاب كرده و سپس با در نظرگرفتن جزئیات مورد نظرش، مدل مناسب محیط سازمانی خود را خریداری نماید.

مشخصه‌های سخت‌افزاری مسیریاب‌های سیسكو
• Case
روترهای سیسكو با توجه به نوع و مدل دارای بدنه‌های متفاوتی هستند. مثلا‌ً بدنه‌های Desktop كه مربوط به سری‌های 70 یا 90 می‌باشند. این بدنه‌ها قابلیت افزودن ماجول یا سایر ملحقات را ندارند. در مقابل بدنه‌هایrackmount هستند كه قابلیت نصب در رك را دارند. از همین نوع بدنه، بعضی كه بزرگتر بوده و قابلیت نصب ماجول‌ها و كارت‌های زیادی را دارند به نام شاسی (Chasis) شناخته می‌شوند.

• CPU
اگر بخواهید سرعت پردازنده های كامپیوترهای شخصی را با مسیریاب‌ها مقایسه كنید حتماً تعجب خواهید كرد، چرا كه حتی سریع‌ترین روترها كه می‌توانند در ستون فقرات شبكه‌های اینترنتی استفاده شوند و طبعاً می‌بایست حجم بسیار وسیعی از ترافیك اینترنت را در زمان بسیار كوتاهی پردازش نمایند، سرعتی در حدود 200 مگاهرتز دارند. ولیكن از آنجایی‌كه مسیریاب‌ها واسط گرافیكی كاربر ندارند و در محیط متنی كار می كنند و همچنین به دلیل تك‌منظوره بودن این پردازنده ها این سرعت برای این منظور كفایت خواهد كرد. ضمناً جالب است كه بدانید مسیریاب‌های سیسكو عمدتاً از پردازنده‌های سری 68000 شركت موتورلا استفاده می كنند.

• مادربورد
مادربوردهای مورد استفاده شركت سیسكو عمدتا توسط شركت‌های Asus و Iwill و Supermicro ساخته
می شوند و طبیعتا" برای سری‌های مختلف توان و مشخصه های متفاوتی ارائه می‌شود.

• حافظه
در سخت افزار مسیریاب‌های سیسكو بسته به نوع و كاربرد، از انواع مختلفی از حافظه ها پشتیبانی می شود كه عبارتند از:
‌-‌RAM كه گاهی DRAM نیز نامیده می‌شود و برای ذخیره اطلاعات حین كار به كار می رود و یا به اصلاح سیسكو برای نگهداری Running Config مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در بعضی مدل‌ها، این حافظه قابل ارتقاء و در برخی دیگر ثابت می باشد و عموماً در ظرفیت‌های 4 و 8 و 16 و 32 و 64 مگابایت موجود می باشد.
- ‌‌ROM كه در این نوع حافظه یك تصویر قابل بوت از سیتم عامل روتر (IOS Image) قرار می گیرد و در مراحل اولیه روند بوت مسیریاب مورد استفاده قرار می گیرد .
- Flash Memory
همانند هارددیسك درPC ‌ها می‌باشد و برای ذخیره كل IOS مورد‌استفاده قرار می‌گیرد. ضمناً برای ذخیره فایل‌های پیكربندی نیز از این حافظه استفاده می‌شود كه در ظرفیت‌های مختلفی عرضه می‌شود. البته نسبت به مدل و سری مسیریاب معمولاً قابل ارتقا است.
- ‌‌NVRAM
روترها از فایلی به نام Startup Config برای نگهداری تنظیمات ابتدایی پیكربندی مسیریاب استفاده می كنند و این فایل در این حافظه نگهداری می شود و پس از این‌كه در روند بوت به داخل RAM دستگاه روتر بارگذاری شد، Running Config نامیده می‌شود.

__________________

iSCSI در تقابل با Fiber Channel - رقابت در شبكه‌های سازمانی مبتنی‌ بر IP

--------------------------------------------------------------------------------


اشاره :
با توجه به این‌كه اترنت ده‌ گیگابیتی تأثیر زیادی بر مراكز داده در سطح جهان می‌گذارد، كدام یك از كاربردهای نیازمندِ پهنای‌باند وسیع، قبل از همه از این موهبت بهره‌مند خواهد شد؟ شما روی كدام یك شرط‌بندی می‌كنید؟ ذخیره‌سازی شبكه‌ای یا ارتباط پرسرعت بین سوییچ‌های اترنت گیگابیتی در سطح سرور كه به عنوان استاندارد جدید، اترنت گیگابیتی را به مبارزه دعوت می‌كند؟ واقعیت این است كه ذخیره‌سازی در شبكه‌های سازمانی بزرگ و پرسرعت، جولانگاه شبكه‌های Fiber Channel SAN است و پلتفرم FC بدون مقابله‌ای سخت عرصه را به رقیبان واگذار نخواهد كرد.


منبع: نت‌ورك كامپیوتینگ‌

بسیاری شركت‌ها در مركز داده‌ خود در رویای یك شبكه كاملا‌ً مبتنی بر IP به سر می‌برند. بیشتر شركت‌های تجاری كوچك و متوسط، و نیز برخی سازمان‌های كوچك و متوسط به دلایل مالی از DAS و NAS به عنوان مدل‌های ذخیره‌سازی اولیه خود استفاده می‌كنند. ولی همان‌طور كه سازمان‌ها گسترش پیدا می‌كنند، تیم‌های پشتیبان IT نیز مجبور می‌شوند با تعداد زیادی سرور كار كنند و صدها ترابایت اطلاعات حیاتی را در تمام سال به صورت 24 ساعته مدیریت كنند. از بعضی جهات یكپارچگی ذخیره‌سازی نیز موضوع مهمی به‌شمار می‌رود. در نتیجه چالش مهم، انتخاب روش ارسال اطلاعات به سرور است.

استاندارد رایج برای ارتباط سرور با كامپیوترهای دیگر در شبكه‌های سازمانی، اترنت گیگابیتی است. ولی قسمت عمده نقل و انتقالات سنگین موردنیاز در ذخیره‌سازی حیاتی شبكه‌های سازمانی بزرگ با استفاده از SAN انجام می‌شود كه توسط یك شبكه Fiber Channel با مدیریت مجزا به شبكه اصلی متصل است.

شبكه‌های FC اختصاصی برای ذخیره‌سازی كه در اواسط دهه 1990 توسعه یافت، در نسخه‌های 1، 2 و 4 گیگابیتی یافت می‌شود و همیشه چند قدم جلوتر از فناوری اترنت همردهِ آن حركت می‌كند.

در حال حاضر اترنت ده گیگابیتی با محبوبیت خود، جدی‌ترین رقیب در زمینه پهنای باند است. ولی با افزایش توجه و نگرانی درباره ذخیره‌سازی، اترنت دیگر تكافوی سرعت شبكه را نمی‌كند.

FC برای كاربران شبكه‌های سازمانی فناوری ذخیره‌سازی كاملی را ارائه می‌دهد كه از قابلیت‌های آن می‌توان دسترسی آسان، پتانسیل رشد توده‌ای، تولیدكنندگان طراز اولِ بی‌شمار، و بستر پیاده‌سازی خیلی وسیع‌تر نسبت به ذخیره‌سازی IP را نام برد.

قابلیت‌های فوق باعث راحتی كار مسئولا‌ن ذخیره‌سازی در آخر وقت كاری می شود. در حالی كه شبكه‌های iSCSI SAN مبتنی بر IP به اندازه كافی در دسترس نیست تا به همان اندازه FC نظرها را جلب كند.

FC SAN به رغم محبوبیت زیاد، به پیچیدگی و پرزحمت بودن شهرت دارد. به طوری كه نگهداری آن به وجود كارشناس با مهارت‌های تخصصی نیاز دارد. گذشته از گرانی سخت‌افزار شبكه‌های FC نسبت به همتای اترنتی خود و مسئله عدم سازگاری تجهیزات شركت‌های مختلف، متخصصان FC در مقایسه با اترنت هم كمیاب هستند و هم حقوق بیشتری دریافت می‌كنند.

آیا iSCSI از Fiber Channel پیشی می‌گیرد؟

درآمد حاصل از راه‌اندازهای iSCSI در سال 2009 به 624 میلیون دلار و FC HBA، به 2/1 میلیارد دلار خواهد رسید.
شكل 1

احتمالاً بزرگ‌ترین چالش شركت‌های استفاده‌كننده از FC به پیچیدگی برمی‌گردد. به طوری كه معماری شبكه ثانوی پیچیدگی محیط مركز داده موجود را افزایش می‌دهد. این مسئله هزینه‌هایی را بر سیستم‌های پیشرفته تحمیل می‌كند كه به هزاران ترابایت ذخیره‌سازی یكپارچه نیاز دارند؛ هر چند نیازهای ذخیره‌سازی شبكه‌ای می‌تواند در تعداد زیادی از مراكز با فناوری IP مرتفع شود.
بالا گرفتن رقابت
وقتی به زیرساخت‌های ذخیره‌سازی مبتنی بر IP می‌رسیم، دو انتخاب وجود دارد: NAS و NAS .iSCSI SAN كه شاید رایج‌ترین انتخاب برای ذخیره‌سازی مبتنی بر IP باشد، نسبت به SAN قدمت بیشتری دارد.

سیستم‌های NASبرای تعدادی از برنامه‌های ذخیره‌سازی اولیه كه به دسترسی اشتراكی در سطح فایل نیاز دارند، ارزش فزاینده‌ای دارند. NAS در بیشتر شبكه‌های سازمانی یا به صورت سیستم‌های مستقل یا با استفاده از دروازه‌های اختصاصی NAS رواج دارد.

این دروازه‌ها برای فراهم كردن سرویس اشتراك شبكه‌ای NFS و CIFS با استفاده از دستگاه‌های ذخیره‌سازی SAN، مستقیماً به یك FC SAN موجود متصل می‌شوند.

ولی هرچند NAS مفید باشد، باز هم بعضی از برنامه‌ها و بانك‌های اطلاعاتی عظیم به علت سرعت اجرا یا جهت پشتیبانی از نیازهای اختصاصی دسترسی به داده‌ خود هنوز به ذخیره‌سازی در سطح بلوك احتیاج دارند.

iSCSI SAN در شبكه‌های سازمانی كاملا‌ً مبتنی بر IP می‌تواند همان قابلیت‌های FC SAN را ارائه دهد، اما برای اتصال به كلاینت‌ها از سخت‌افزار اترنت متعارف استفاده می‌كند. پروتكلiSCSI كه در سال 2003 استانداردسازی شده است، برای كپسوله‌كردن داده‌ها و دستورات iSCSI در پكت‌های اترنت و ارسال آن‌ها طراحی شده است. مهم‌تر این‌كه، یك كلاینت با سیستم‌های عامل رایج برای دسترسی به ذخیره‌سازی شبكه‌ای iSCSI فقط به یك كارت شبكه اترنت و یك برنامه راه‌انداز iSCSI نیاز دارد كه امنیت را پیاده‌سازی نماید و با پروتكل‌ها كار كند.


iSCSI چگونه کار می‌کند
كاربران و سرورهای برنامه، محیط ذخیره‌سازی iSCSI SAN را به عنوان درایوهای محلی می‌بینند. دو شبكه اترنت وجود دارد: یكی شبكه محلی موجود و دیگری شبكه iSCSI SAN. هر سرور یك اتصال (یا اتصال دوتایی) به هر شبكه دارد.

شكل 2
در حال حاضر iSCSI فقط دو تا سه درصد بازار ذخیره‌سازی را در اختیار دارد، ولی طبق آمار ارائه‌شدهِ IDC، بازارiSCSI SAN رشد درآمد سالانه 105 درصدی را نشان می‌دهد. این مقدار را با رشد سالیانه 3/13 درصدی مجموع بازار سیستم‌های ذخیره‌سازی روی دیسك در جهان و رشد سالیانه 5/7 درصدی بازار NAS مقایسه كنید.

در عین حال چالش فناوری iSCSI SAN، مقایسه جزء به جزء آن با شبكه‌های FC SAN خواهد بود. بسیاری از مدیران ذخیره‌سازی در شبكه‌های سازمانی، iSCSI را برای ذخیره‌سازی اولیه در سطح وسیع كافی نمی‌دانند. البته این مسئله عمدتاً به علت ظرفیت و كارآیی است تا قابلیت‌های آن.

در نتیجه معمولاً وظایف ثانویه از قبیل تهیه نسخه پشتیبان و ذخیره‌سازی در سطوح جزئی به آن محول می‌شود.

در حالی كه مطالعات موردی فراوانی انجام شده است كه ارزش iSCSI را به عنوان یك سیستم ذخیره‌سازی اولیه در بازارهای علمی، دولتی، بانكداری، مالی، تولیدی و آموزشی اثبات می‌كند.

EquaLogic، پیشرو در تجهیزات iSCSI SAN، شركت‌ها و سازمان‌هایی نظیر NASA-Langley ،Fermilab ،Lockheed Martin و ... را به عنوان مشتری‌های خود معرفی می‌كند.
فضا برای رشد
همانند FC، برای حداكثر ظرفیت iSCSI SAN نیز از لحاظ تئوری هیچ محدودیتی وجود ندارد، ولی بیشتر سیستم‌ها طوری طراحی می‌شوند كه بین 100 تا 150 ترابایت را در برگیرند. این یك محدودیت فنی نیست و بیشتر مربوط به بازار تازه iSCSI است كه هنوز برای آن تقاضای محدودی وجود دارد.

البته نباید تصور كرد كه تصمیم‌گیرندگان اصلی در FC افزایش محبوبیت سیستم‌های ذخیره‌سازی مبتنی بر IP را نادیده گرفته‌اند. حتی EMC غول تجهیزات FC با عرضه یك سری دروازه‌های IP با كارآیی بالا كه ارتباط NAS و iSCSI را حتی با عظیم‌ترین محصولات FC SAN برقرار می‌سازد، خود را با IP سازگار كرده است. به علاوه، قسمت اعظم محصولات SAN رده میانی شركت EMC هم مبتنی بر FC و هم مبتنی بر iSCSI وجود دارد و شركت اخیراً دو سیستم كاملاً مبتنی بر IP جدید معرفی كرده است. NS-350 و NS-704 پلتفرم‌های یكپارچه قابل توسعه‌ای هستند كه ویژگی‌های iSCSI SAN و NAS را با هم تركیب می‌كنند و امكان اضافه كردن ماجول‌های سیستم بایگانی Centera CAS مربوط به EMC را برای فراهم كردن ذخیره‌سازی مبتنی بر IP به صورت چند لایه و یكپارچه دارند.

شركت‌های جدید طراح شبكه‌های SAN مخصوص iSCSI مانند EquaLogic و Lefthand Networks در حال كنار گذاشتن رویكرد یكپارچه به سیستم‌های ذخیره‌سازی SAN انعطاف پذیر هستند و راهكارهای iSCSI خود را در جهت یك روش پیمانه‌ای‌تر (ماجولارتر) سوق می‌دهند. در این روش، هر محفظهِ ركِ چنددیسكی شامل چند درایو SATA ارزانقیمت است و دارای كنترلر ذخیره‌سازی، درگاه‌های اترنت گیگابیتی و نرم‌افزار مجتمع SAN مخصوص خود و نرم‌افزار مدیریت یكپارچه را ارائه می‌دهد. بدین ترتیب SAN برای پوشش دادن نیازهای شما رشد و توسعه پیدا می‌كند.

این بلوك‌های سازنده شبكه SAN پیمانه‌ای به شركت‌ها امكان خرید محفظه ذخیره‌سازی در بخش‌های 1 تا 7 ترابایتی را برحسب نیاز می‌دهند و ویژگی‌های مجازی‌سازی بسیار پیشرفته‌ای را ارائه می‌نمایند كه آن هم باعث ساده شدن توسعه پارتیشن، پشتیبانی از ذخیره‌سازی خودكار، امكان تحمل خرابی به صورت یكپارچه و قابلیت‌های تكثیر اطلاعات و ذخیره آنی حافظه روی دیسك است. در آینده استفاده از این سیستم‌ها با پیاده‌سازی به صورت خطی ساده‌تر خواهد شد.

قابلیت‌های مدیریتی سطح بالا كه در شبكه‌های iSCSI SAN جدید وجود دارد، نیاز شبكه را به ابزارهای مدیریتی شخص ثالث كه در بسیاری از محیط‌های FC احساس می‌شود، كمرنگ كرده است. بازار موجود برای محصولات مدیریتی SAN به علت پیچیدگی مدیریت همه عناصر در یك زیرساخت FC عظیم، رشد پیدا كرده است. خوشبختانه تولیدكنندگان iSCSI از این مسئله عبرت گرفته‌اند و بسیاری از این ابزارهای مدیریتی سطح بالا را مستقیماً در محصولات SAN خود قرار داده‌اند. به علاوه، ذخیره‌سازی مبتنی بر IP فاقد درگاه سطح پایین و مشكلات ذاتی مدیریت دستگاه و سوییچ در FC هستند و مدیریت شبكه‌های مبتنی بر IP برای ذخیره‌سازی نسبت به آن چیزی كه در همه زیرساخت‌های اترنتی وجود دارد، پیچیدگی كمتری دارد.

حال به موضوع مجازی‌سازی iSCSI می‌رسیم. منابع ذخیره‌سازی یكپارچه، توسعه خودكار پارتیشن، و انتقال داده به صورت یكپارچه، از ویژگی‌های معمول و مشترك شبكه‌های iSCSI SAN پیمانه‌ای جدید هستند. متأسفانه بسیاری از این قابلیت‌های مجازی‌سازی كاملاً به تولیدكننده بستگی دارند. با افزایش تولیدكنندگان iSCSI، نیاز به سیستم‌هایی كه از مجازی‌سازی پشتیبانی می‌كنند و مدیریت یكپارچه را با وجود تعدد تولیدكنندگان در محیط‌های مبتنی بر iSCSI مجهز به تجهیزات سازندگان مختلف فراهم می‌نمایند، بیشتر احساس می‌شود. البته این ویژگی‌ها در محیط FC نیز وجود دارد، ولی معمولاً خصوصیات استاندارد FC SANS نیستند.

تنوع مدل ذخیره‌سازی بین شرکت‌های تجاری کوچک

ذخیره‌سازی مستقیم، ذخیره‌سازی از طریق شبكه، Fiber Channel SAN ،IP SAN، سیستم نواری از طریق شبكه، سیستم حفاظت داده بر اساس دیسك و سیستم نوار مجازی
شكل 3
ایمنی در سرعت‌های مختلف‌
بیشتر شبكه‌های iSCSI SAN پیمانه‌ای، درگاه‌های ایجاد تعادل بار اترنت گیگابیتی چندگانه را ارائه می‌دهند تا جهت اضافه كردن ماجول‌های جدید در دسترس ‌باشند و در نتیجه پهنای باند به صورت خطی قابل افزایش ‌باشد.

تولیدكنندگان ادعا می‌كنند كه اغلب برنامه‌های iSCSI به ندرت تمامی پهنای باندِ به دست آمده از درگاه‌های اترنت گیگابیتی چندگانه را اشغال می‌كنند، ولی با معرفی اترنت ده گیگابیتی این اطمینان ایجاد می‌شود كه شبكه موجود دیگر گلوگاه ارتباطی نخواهد بود.

معرفی سیستم‌های iSCSI ده‌ گیگابیتی معنی دیگری نیز داشت و آن این‌كه، پهنای باند اترنتی با یك درگاه منفرد از FC خواهد گذشت كه در همان بازه زمانی به چهار گیگابیت خواهد رسید.

FC به عنوان یك پروتكل، تاحدی كارآمدتر از TCP/IP است و می‌تواند داده را در فریم‌های بزرگ‌تر انتقال دهد.

البته گزینه استفاده از فریم‌های بزرگ در حال حاضر از طرف همه تولیدكنندگان كارت‌های شبكه، iSCSI HBA و سوییچ‌های اترنت پشتیبانی می‌شود.

بزرگ‌ترین چالش استانداردهای FC ده گیگابیتی موجود و هشت گیگابیتی كه به زودی عرضه می‌شود، كنار آمدن با كاهش سریع قیمت‌های درگاه اترنت به منظور حفظ امكان رقابت در زمان گسترش اترنت ده گیگابیتی است.

البته پهنای باند تنها موضوع حائز اهمیت نیست. موضوع دیگری كه باعث تداوم نگرانی مدیران IT می‌شود، بار اضافیِ تحمیل شده بر پردازنده به وسیله سرورهای TCP/IP در مقایسه با ذخیره‌سازی FC است. این موضوع را از آنجا می‌توان درك كرد كه تعدادی از تولیدكنندگان، كارت‌های شبكه TOE (موتور انتقال بار TCP) و HBAهای مخصوصiSCSI را پیشنهاد می‌دهند كه با سیستم‌عامل برای انتقال استك IP كار می‌كند. این كارت‌های شتاب‌دهنده مخصوص iSCSI وظایف پردازنده را كاهش می‌دهند و می‌توانند به عنوان راه‌انداز iSCSIدر سطح كلاینت یا به عنوان مقصد iSCSI در سیستم ذخیره‌سازی میزبان باعث افزایش راندمان شوند.

شتاب‌دهنده‌های iSCSI در محیط‌های متعارف محبوبیت كسب كرده‌اند؛ یعنی جایی كه اندازه‌های كوچك انتقالی یا رمزنگاری IPsec بار اضافی را برای پردازش سرور به همراه دارد. راه‌اندازهای سخت‌افزاری كه شتاب‌دهندگی iSCSI را پشتیبانی می‌كنند، در بیشتر سیستم‌های عامل سرور وجود دارند. برای محیط‌های ویندوز، مایكروسافت با همكاری Alacritech و Broadcom روی پروژه Scalable Networking Enhancements برای سرور 2003 كار می‌كند. به همین ترتیب یك بازنگری كامل از بعد استراتژی شبكه برای زیرساخت‌های بعدی مایكروسافت، یعنی ویستا انجام گرفته است. مایكروسافت می‌گوید این قابلیت‌ها كه <نسل آینده استك> TCP/IP نامیده می‌شود، پیشرفت‌های بسیاری را در محیط شبكه‌سازی ویندوز نوید می‌دهد و پشتیبانی از انتقال بار TCP/IP را در سطح سیستم عامل فراهم می‌كند.

همچنین در مرحله تولید محصول، بُردهای الحاقی قابل‌برنامه‌ریزی اترنت ده گیگابیتی و دارای یك چیپ منفرد وجود دارد كه انتقال بار IP را فراهم می‌نماید و از پروتكل‌های چندگانه پشتیبانی می‌كند. از ویژگی‌های مخصوصIP نیز كه به پروتكل Remote Direct memory Address) RDMA) اضافه شده است، استفاده می‌كند؛ یعنی iwarp برایTCP/IP و iSCSI Extensions for RDMA) iSER) برای iSCSI. این بُردهای الحاقی همچنین برای كارآمد كردن ارتباطاتIP طراحی شده‌اند كه این امر با انتقال كامل پردازش انتقال IP به محل دیگر، عدم انجام كپی از بافر میانی و حذف نیاز Context Switch در سطح برنامه تحقق می‌یابد.

این موضوع برای iSCSI بدین معنی است كه سیستمی با كارت شبكه و iSER كه RDMA آن فعال است، می‌تواند با حذف عملیات كپی بافر، كه زمانبر است، به طور كامل از كپی برداری رهایی پیدا كند. با این روش، بار پردازش IP حتی در سرعت‌های ده گیگابیت اترنت به حداقل می‌رسد. بسیاری از تولیدكنندگان شتاب‌دهنده‌های iSCSI اترنت گیگابیتی قبلاً از RDMA پشتیبانی می‌كرده‌اند، ولی جای تعجب دارد كه بیشتر آن‌ها هنوز هیچ صحبتی راجع به ده گیگابیت نكرده‌اند.

iSCSI با استفاده از كارت‌های شبكه اترنت گیگابیتی متعارف، بسته به بار كاری بین ده تا بیست درصد ظرفیت یك پردازنده منفرد را پر می‌كند. این بدین معنی است كه ده برابر شدن سرعت تا رسیدن به اترنت ده گیگابیتی، به راحتی بیش از یك پردازنده را در یك سیستم چندپردازنده‌ای به خود اختصاص می‌دهد؛ آن هم فقط برای اداره ترافیك شبكه. بسته به برنامه شما این مسئله می‌تواند انتقال بار iSCSI و TCP/IP را به عنوان یك نیاز مطرح كند و شتاب‌دهنده اترنت یك اجبار خواهد بود نه انتخاب.

از دیدگاه امنیت در رابطه با iSCSI هنوز ابهاماتی وجود دارد. دیدگاه رایج این است كه iSCSI نسبت به FC امنیت كمتری دارد؛ زیرا همان شبكه را به اشتراك می‌گذارد و بنابراین همان آسیب‌پذیری‌ای را دارد كه برنامه‌های اترنت دیگر دارند. ولی در واقع ترافیك iSCSI معمولاً روی یك شبكه كاملاً متفاوت منتقل می‌شود یا حداقل روی یك زیرشبكهِ ذخیره‌سازی اختصاصی پیاده می‌شود كه به راحتی از ترافیك شبكه اصلی مجزا می‌گردد.

به علاوه، iSCSI از پروتكل Authentication Protocol Handshake-Challenge) CHAP) پشتیبانی می‌كند كه به یك كد عبور مطمئن در سطح كلاینت و سرور نیاز دارد و به طور كامل از IPsec همچون دیگر الگوریتم‌های رمزنگاری IP پشتیبانی می‌كند.

امنیت FC بر اساس این واقعیت است كه FC در یك ساختار شبكه‌ای كاملاً متفاوت قرار دارد، ولی iSCSI هم تأیید هویت و هم رمزنگاری را به عنوان ویژگی‌های امنیتی ارائه می‌دهد. بدون توجه به اساس ذخیره‌سازی مورد استفاده، امنیت در سطح كلاینت - سرور همچنان مسئله اصلی است و در نهایت می‌توان گفت این ضعیف‌ترین نقطه زیرساخت شبكه‌ای است كه وضعیت امنیت شبكه را مشخص می‌كند.
به كجا می رویم؟
درباره این‌كه حذف FC به عنوان سیستم ذخیره‌سازی منجر به كاهش هزینه و پیچیدگی شود، تردیدهای اندكی وجود دارد. از طرفی عزم جدی برای تحول اترنت ده گیگابیتی ارزان و عمومی تا یك‌سال آینده یا حتی بیشتر انجام نخواهد گرفت. البته این‌ها فقط در مورد شبكه‌های مؤسسات تجاری بسیار بزرگ نگرانی‌ها را برطرف می‌كند. در مؤسسات كوچك و متوسط كه تعدادشان در حال افزایش است، قضاوت درباره ذخیره‌سازی FC سخت‌تر می‌شود.
تا آن موقع، سازمان‌هایی كه به دنبال ارتقا یا سرمایه‌گذاری در سیستم‌های ذخیره‌سازی یكپارچه هستند، باید در باره نیازهای واقعی رشد، افزونگی شبكه و سخت‌افزار، هزینه‌های نگهداری و شاید از همه مهم‌تر، هزینه مدیریت و كاركنان پشتیبان تأمل كنند.

همچنان كه شركت شما رشد پیدا می‌كند، شما با موضوع تصمیم‌گیری درباره انجام یك تغییر اساسی روبه‌رو هستید؛ حركت از FC دو گیگابیتی به چهار گیگابیتی یا شاید انتخاب یك سیستم ذخیره‌سازی كاملاً بزرگ‌تر. حتی ممكن است از نظر اقتصادی معقول باشد كه با توجه به نوع كاربرد یك جایگزینی تدریجی را از سیستم‌های FC به سمت IP شروع كنید.

اگر اترنت ده گیگابیتی ارزان و به سهولت در دسترس بود، این مقاله كاملاً متفاوت از آن چیزی بود كه هست. ولی طی دوازده تا هیجده ماه آینده همچنان كفه ترازو به نفع FC سنگینی خواهد كرد. اگرچه شكی نیست كه ورود اترنت ده گیگابیتی، پیشرفت‌های تجهیزات شبكه و امكانات روزافزون iSCSI SAN به یكه تازی در این میدان پایان میدهد

شبکه های بدون کابل

--------------------------------------------------------------------------------

شبکه های بدون کابل یکی از چندین روش موجود بمنظور اتصال چند کامپیوتر بیکدیگر و ایجاد یک شبکه کامپیوتری است . در شبکه های فوق برای ارسال اطلاعات بین کامپیوترهای موجود در شبکه از امواج رادیوئی استفاده می شود.

● مبانی شبکه های بدون کابل

تکنولوژی شبکه های بدون کابل از ایده " ضرورتی به کابل ها ی جدید نمی باشد" ، استفاده می نمایند. در این نوع شبکه ها ، تمام کامپیوترها با استفاده از سیگنال هائی رادیوئی اقدام به انتشار اطلاعات مورد نظر برای یکدیگر می نمایند.
این نوع شبکه ها دارای ساختاری ساده بوده و براحتی می توان یک کامپیوتر متصل به این نوع از شبکه ها را مکان های دیگر استقرار و کماکن از امکانات شبکه بهره مند گردید مثلا" در صورتیکه این نوع شبکه ها را در یک فضای کوچک نظیر یک ساختمان اداری ایجاد کرده باشیم و دارای یک کامپیوتر laptop باشیم که از کارت شبکه مخصوص بدون کابل استفاده می نماید ، در هر مکانی از اداره مورد نظر که مستقر شده باشیم با استفاده از Laptop می توان بسادگی به شبکه متصل و از امکانات مربوطه استفاده کرد.
شبکه های کامپیوتری از نقظه نظر نوع خدمات وسرویس دهی به دو گروه : نظیر به نظیر و سرویس گیرنده / سرویس دهنده نقسیم می گردند. در شبکه های نظیر به نظیر هر کامپیوتر قادر به ایفای وظیفه در دو نقش سرویس گیرنده و سرویس دهنده در هر لحظه است . در شبکه های سرویس گیرنده / سرویس دهنده ، هر کامپیوتر صرفا" می تواند یک نقش را بازی نماید. ( سرویس دهنده یا سرویس گیرنده ) .
در شبکه های بدون کابل که بصورت نظیر به نظیر پیاده سازی می گردنند ، هر کامپیوتر قادر به ارتباط مستقیم با هر یک از کامپیوترهای موجود در شبکه است . برخی دیگر از شبکه های بدون کابل بصورت سرویس گیرنده / سرویس دهنده ، پیاده سازی می گردند. این نوع شبکه ها دارای یک Access point می باشند. دستگاه فوق یک کنترل کننده کابلی بوده و قادر به دریافت و ارسال اطلاعات به آداپتورهای بدون کابل ( کارت های شبکه بدون کابل ) نصب شده در هر یک از کامپیوترها می باشند.

● چهار نوع متفاوت از شبکه های بدون کابل وجود دارد ( از کند و ارزان تا سریع و گران )

▪ BlueTooth
▪ IrDA
▪ HomeRF)SWAP)
▪ WECA)Wi-Fi)
شبکه های Bluetooth در حال حاضر عمومیت نداشته و بنظر قادر به پاسخگوئی به کاربران برای شبکه ها ی با سرعت بالا نمی باشند. IrDA)Infrared Data Association) استانداردی بمنظور ارتباط دستگاههائی است که از سیگنال ها ی نوری مادون قرمز استفاده می نمایند. استاندارد فوق نحوه عملیات کنترل از راه دور، ( تولید شده توسط یک تولید کننده خاص ) و یک دستگاه راه دور ( تولید شده توسط تولید کننده دیگر ) را تبین می کند. دستگاههای IrDA از نورمادون قرمز استفاده می نمایند.
قبل از بررسی مدل های SWAP و Wi-Fi لازم است که در ابتدا با استاندارد اولیه ای که دو مد ل فوق بر اساس آنها ارائه شده اند ، بیشتر آشنا شویم . اولین مشخصات شبکه های اترنت بدو ن کابل با نام IEEE ۸۰۲.۱۱ توسط موسسه IEEE عرضه گردید. در استاندارد فوق دو روش بمنظور ارتباط بین دستگاهها با سرعت دو مگابیت در ثانیه مطرح شد. دو روش فوق بشرح زیر می باشند :
DSSS)Direct-sequence spread spectrum)
FHSS)Frequency-hopping spread spectrum)
دو روش فوق از تکنولوژی FSK)Frequency-shift keying) استفاده می نمایند. همچنین دو روش فوق از امواج رادیوئی Spread-spectrum در محدوده ۴/ ۲ گیگاهرتز استفاده می نمایند.
Spread Spectrum ، بدین معنی است که داده مورد نظر برای ارسال به بخش های کوچکتر تقسیم و هر یک از آنها با استفاده از فرکانس های گسسته قابل دستیابی در هر زمان ، ارسال خواهند شد.
دستگاههائی که از DSSS استفاده می نمایند ، هر بایت داده را به چندین بخش مجزا تقسیم و آنها را بصورت همزمان با استفاده از فرکانس های متفاوت ، ارسال می دارند. DSSS از پهنای باند بسیار بالائی استفاده می نماید ( تقریبا" ۲۲ مگاهرتز ) دستگاههائی که از FHSS استفاده می نمایند ، دریک زمان پیوسته کوتاه ، اقدام به ارسال داده کرده و با شیفت دادن فرکانس (hop) بخش دیگری از اطلاعات را ارسال می نمایند.
با توجه به اینکه هر یک از دستگاههای FHSS که با یکدیگر مرتبط می گردند ، بر اساس فرکانس مربوطه ای که می بایست Hop نمایند و از هر فرکانس در یک بازه زمانی بسیار کوتاه استفاده می نمایند ( حدودا" ۴۰۰ میلی ثانیه ) ، بنابراین می توان از جندین شبکه FHSS در یک محیط استفاده کرد( بدون اثرات جانبی ) . دستگاههای FHSS صرفا" دارای پهنای باند یک مگاهرتز و یا کمتر می باشند.

● HomeRF و SWAP

HomeRF ، اتحادیه ای است که استانداری با نام SWAP)Shared Wireless Access protocol) را ایجاد نموده است . SWAP دارای شش کانال صوتی متفاوت بر اساس استاندارد DECT و ۸۰۲.۱۱ است. دستگاههای SWAP در هر ثانیه ۵۰ hop ایجاد و در هر ثانیه قادر به ارسال یک مگابیت در ثانیه می باشند. در برخی از مدل ها میزان ارسال اطلاعات تا دو مگابیت در ثانیه هم می رسد. ، توانائی فوق ارتباط مستقیم به تعداد اینترفیس های موجود در مجیط عملیاتی دارد.
مزایای SWAP عبارتند از :
▪ قیمت مناسب
▪ نصب آسان
▪ به کابل های اضافه نیاز نخواهد بود
▪ دارای Access point نیست
▪ دارای شش کانال صوتی دو طرفه و یک کانال داده است
▪ امکان استفاده از ۱۲۷ دستگاه در هر شبکه وجود دارد.
▪ امکان داشتن چندین شبکه در یک محل را فراهم می نماید.
▪ امکان رمزنگاری اطلاعات بمنظور ایمن سازی داده ها وجود دارد.
برخی از اشکالات SWAP عبارتند از :
▪ دارای سرعت بالا نیست ( در حالت عادی یک مگابیت در ثانیه )
▪ دارای دامنه محدودی است ( ۷۵ تا ۱۲۵ فوت / ۲۳ تا ۳۸ متر )
با دستگاههای FHSS سازگار نیست .
دستگاههای دارای فلز و یا وجود دیوار می تواند باعث افت ارتباطات شود.
استفاده در شبکه های کابلی ، مشکل است .
تراتسیور بدون کابل واقعی بهمراه یک آنتن کوچک در یک کارت ISA , PCI و یا PCMCIA ایجاد( ساخته ) می گردد. در صورتیکه از یک کامپیوتر Laptop استفاده می شود ، کارت PCMCIA بصورت مستقیم به یکی از اسلات های PCMCIA متصل خواهد شد.
در کامپیوترهای شخصی ، می بایست از یک کارت اختصاصی ISA ، کارت PCI HomeRF و یا یک کارت PCMCIA بهمراه یک آداپتور مخصوص ، استفاده کرد. با توجه به ضرورت استفاده از کارت های اختصاصی ، صرفا" کامپیوترها را می توان در یک شبکه SWAP استفاده کرد. چاپگرها و سایر وسائل جانبی می بایست مستقیما" به یک کامپیوتر متصل و توسط کامپیوتر مورد نظر بعنوان یک منبع اشتراکی مورد استفاده قرار گیرند.
اکثر شبکه های SWAP بصورت " نظیر به نظیر " می باشند . برخی از تولیدکنندگان اخیرا" بمنظور افزایش دامنه تاثیر پذیری در شبکه های بدون کابل ، Access point هائی را به بازار عرضه نموده اند. شبکه های HomeRf نسبت به سایر شبکه های بدون کابل ، دارای قیمت مناسب تری می باشند.

● WECA و Wi-Fi

WECA)Wireless Ethernet Compatibility Alliance) رویکرد جدیدی را نسبت به HomeRF ارائه نموده است . Wi-Fi ، استانداردی است که به تمام تولیدکنندگان برای تولید محصولات مبتی بر استاندارد IEEE ۸۰۲.۱۱ تاکید می نماید . مشخصات فوق FHSS را حذف و تاکید بر استفاده از DSSS دارد. ( بدلیل ظرفیت بالا در نرخ انتقال اطلاعات ) . بر اساس IEEE ۸۰۲.۱۱b ، هر دستگاه قادر به برقراری ارتباط با سرعت یازده مگابیت در ثانیه است . در صورتیکه سرعت فوق پاسخگو نباشد ، بتدریج سرعت به ۵/۵ مگابیت در ثانیه ، دو مگابیت در ثانیه و نهایتا" به یک مگابیت در ثانیه تنزل پیدا خواهد کرد. بدین ترتیب شبکه از صلابت و اعتماد بیشتری برخوردار خواهد بود.
مزایای Wi-Fi عبارتند از :
▪ سرعت بالا ( یازده مگابیت در ثانیه )
▪ قابل اعتماد
▪ دارای دامنه بالائی می باشند ( ۱.۰۰۰ فوت یا ۳۰۵ متر در قضای باز و ۲۵۰ تا ۴۰۰ فوت / ۷۶ تا ۱۲۲ متر در فضای بسته )
▪ با شبکه های کابلی بسادگی ترکیب می گردد.
▪ با دستگاههای DSSS ۸۰۲.۱۱ ( اولیه ) سازگار است .
برخی از اشکالات Wi-Fi عبارتند از :
▪ گران قیمت می باشند.
▪ پیکربندی و تنظیمات آن مشکل است .
▪ نوسانات سرعت زیاد است .
Wi-Fi سرعت شبکه های اترنت را بدون استفاده از کابل در اختیار قرار می دهد. کارت های سازگار با Wi-Fi بمنظور استفاده در شبکه های " نظیر به نظیر " وجود دارد ، ولی معمولا" Wi-Fi به Access Point نیاز خواهد داشت . اغلب Access point ها دارای یک اینترفیس بمنظور اتصال به یک شبکه کابلی اترنت نیز می باشند. اکثر ترانسیورهای Wi-Fi بصورت کارت های PCMCIA عرضه شده اند. برخی از تولیدکنندگان کارت های PCI و یا ISA را نیز عرضه نموده اند.

شبكه‌های اترنت و محدودیت‌های آن

--------------------------------------------------------------------------------

در این مقاله تفاوت های این شبكه با دیگر شبكه ها و همچنین برخی ویژگی های این شبكه را بیان می كنیم.یك شبكه اترنت دارای محدودیت های متفاوت از ابعاد گوناگون (بكارگیری تجهیزات) است.

طول كابلی كه تمام ایستگاهها بصورت اشتراكی از آن بعنوان محیط انتقال استفاده می نمایند یكی از شاخص ترین موارد در این زمینه است. سیگنال های الكتریكی در طول كابل بسرعت منتشر می گردند. همزمان با طی مسافتی، سیگنال ها ضعیف می گردند. وجود میدان های الكتریكی كه توسط دستگاههای مجاور كابل نظیر لامپ های فلورسنت ایجاد می گردد، باعث تلف شدن سیگنال می گردد.

طول كابل شبكه می بایست كوتاه بوده تا امكان دریافت سیگنال توسط دستگاه های موجود در دو نقطه ابتدایی و انتهایی كابل بصورت شفاف و با حداقل تاخیر زمانی فراهم گردد. همین امر باعث بروز محدودیت در طول كابل استفاده شده، می گردد پروتكل CSMA/CD امكان ارسال اطلاعات برای صرفا یك دستگاه را در هر لحظه فراهم می نماید، بنابراین محدودیت هایی ازلحاظ تعداددستگاههایی كه می توانند بر روی یك شبكه مجزا وجود داشته باشند، نیز بوجود خواهد آمد. با اتصال دستگاه های متعدد (فراوان) بر روی یك سگمنت مشترك، شانس استفاده از محیط انتقال برای هر یك از دستگاه های موجود بر روی سگمنت كاهش پیدا خواهد كرد.

در این حالت هر دستگاه به منظور ارسال اطلاعات می بایست مدت زمان زیادی را در انتظار سپری نماید. تولید كنندگان تجهیزات شبكه دستگاه های متفاوتی را به منظور غلبه بر مشكلات ومحدودیت گفته شده، طراحی و عرضه نموده اند.

اغلب دستگاههای فوق مختص شبكه های اترنت نبوده ولی در سایر تكنولوژی های مرتبط با شبكه نقش مهمی را ایفاء می نمایند. تكراركننده (Repeater) اولین محیط انتقال استفاده شده در شبكه های اترنت كابل های مسی كواكسیال بود كه Thicknet (ضخیم) نامیده می شوند. حداكثر طول یك كابل ضخیم ۵۰۰ متر است. در یك ساختمان بزرگ، كابل ۵۰۰ متری جوابگوی تمامی دستگاه های شبكه نخواهد بود. تكرار كننده ها با هدف حل مشكل فوق، ارایه شده اند. تكراركننده ها، سگمنت های متفاوت یك شبكه اترنت را به یكدیگر متصل می كنند.
در این حالت تكراركننده سیگنال ورودی خود را از یك سگمنت اخذ و با تقویت سیگنال آن را برای سگمنت بعدی ارسال خواهد كرد. بدین ترتیب با استفاده از چندین تكرار كننده و اتصال كابل های مربوطه توسط آنان، می توان قطر یك شبكه را افزایش داد. (قطر شبكه به حداكثر مسافت موجود بین دو دستگاه متمایز در شبكه اطلاق می گردد) Bridges و سگمنت شبكه های اترنت همزمان با رشد (بزرگ شدن) دچار مشكل تراكم می گردند.

در صورتیكه تعداد زیادی ایستگاه به یك سگمنت متصل گردند، هر یك دارای ترافیك خاص خود خواهند بود. در شرایط فوق، ایستگاههای متعددی قصد ارسال اطلا عات را دارند ولی با توجه به ماهیت این نوع از شبكه ها در هر لحظه یك ایستگاه شانس و فرصت استفاده از محیط انتقال را پیدا خواهد كرد. در چنین وضعیتی تعداد تصادف در شبكه افزایش یافته و عملا كارآیی شبكه افت خواهد كرد.یكی از راه حل های موجود به منظور برطرف نمودن مشكل تراكم در شبكه تقسیم یك سگمنت به چندین سگمنت است.

با این كار برای تصادف هایی كه در شبكه بروز خواهد كرد، دامنه وسیعتری ایجاد می گردد.راه حل فوق باعث بروزیك مشكل دیگرمی گردد: سگمنت ها قادر به اشتراك اطلاعات با یكدیگر نخواهند بود. به منظور حل مشكل فوق، Bridges در شبكه اترنت پیاده سازی شده است. Bridge دو و یا چندین سگمنت را به یكدیگر متصل خواهد كرد. بدین ترتیب دستگاه فوق باعث افزایش قطر شبكه خواهد شد. عملكرد Bridge از بعد افزایش قطر شبكه نظیر تكراركننده است، با این تفاوت كه Bridge قادر به ایجاد نظم در ترافیك شبكه نیز خواهد بود.

Bridge نظیر سایردستگاههای موجود در شبكه قادر به ارسال و دریافت اطلاعات بوده ولی عملكرد آنها دقیقا مشابه یك ایستگاه نمی باشد. Bridge قادر به ایجاد ترافیكی كه خود سرچشمه آن خواهد بود، نیست (نظیر تكراركننده) .Bridge صرفا چیزی را كه از سایر ایستگاهها می شنود، منعكس می نماید.

(Bridge قادر به ایجا د یك نوع فریم خاص اترنت بمنظور ایجاد ارتباط با سایر Bridge ها می باشند) همانگونه كه قبلا اشاره گردید هر ایستگاه موجود در شبكه تمام فریم های ارسال شده بر روی محیط انتقال را دریافت می نماید. (صرفنظر ازاینكه مقصد فریم همان ایستگاه باشد و یا نباشد.) Bridge با تاكید بر ویژگی فوق سعی بر تنظیم ترافیك بین سگمنت ها دارد.روترها: سگمنت های منطقی با استفاده از Bridge امكان ارتباط همزمان بین ایستگاههای موجود در چندین سگمنت فراهم می گردد.

Bridge در رابطه با ترافیك موجود در یك سگمنت عملیات خاصی را انجام نمی دهد. یكی از ویژگی های مهم Bridge ارسالی فریم های اطلاعاتی از نوع Broadcast برای تمام سگمنت های متصل شده به یكدیگر است. همزمان با رشد شبكه و گسترش سگمنت ها، ویژگی فوق می تواند سبب بروز مسایلی در شبكه گردد.

زمانیكه تعداد زیادی از ایستگاه های موجود در شبكه های مبتنی بر Bridge، فریم های Broadcast را ارسال می نمایند، تراكم اطلاعاتی بوجود آمده بمراتب بیشتر از زمانی خواهد بود كه تمامی دستگاهها در یك سگمنت قرار گرفته باشند. روتر یكی از دستگاههای پیشرفته در شبكه بوده كه قادر به تقسیم یك شبكه به چندین شبكه منطقی مجزا است.روتر ها یك محدوده منطقی برای هر شبكه ایجاد می نمایند. روترها بر اساس پروتكل هایی كه مستقل از تكنولوژی خاص در یك شبكه است، فعالیت می نمایند. ویژگی فوق این امكان را برای روتر فراهم خواهد كرد كه چندین شبكه با تكنولوژی های متفاوت را به یكدیگر مرتبط نماید.

استفاده از روتر در شبكه های محلی و گسترده امكان پذیراست. وضعیت فعلی اترنت از زمان مطرح شدن شبكه های اترنت تاكنون تغییرات فراوانی از بعد تنوع دستگاه های مربوطه ایجاد شده است. در ابتدا از كابل كواكسیال در این نوع شبكه ها استفاده می گردید.امروزه شبكه های مدرن اترنت از كابل های بهم تابیده و یا فیبر نوری برای اتصال ایستگاه ها به یكدیگر استفاده می نمایند. در شبكه های اولیه اترنت سرعت انتقال اطلاعات ده مگابیت در ثانیه بود ولی امروزه این سرعت به مرز ۱۰۰و حتی ۱۰۰۰ مگابیت در ثانیه رسیده است.

مهمترین تحول ایجاد شده در شبكه های اترنت امكان استفاده از سوییچ های اترنت است. سگمنت ها توسط سوییچ به یكدیگر متصل می گردند. (نظیر Bridge با این تفاوت عمده كه امكان اتصال چندین سگمنت توسط سوییچ فراهم می گردد) برخی از سوییچ ها امكان اتصال صدها سگمنت به یكدیگر را فراهم می نمایند. تمام دستگاههای موجود در شبكه، سوییچ و یا ایستگاه می باشند. قبل از ارسال فریم های اطلاعاتی برا ی هر ایستگاه، سوییچ فریم مورد نظر را دریافت و پس از بررسی، آن را برای ایستگاه مقصد مورد نظر ارسال خواهد كرد. عملیات فوق مشابه Bridge است، ولی در مدل فوق هر سگمنت دارای صرفا یك ایستگاه است و فریم صرفا به دریافت كننده واقعی ارسال خواهد شد. بدین ترتیب امكان برقراری ارتباط همزمان بین تعداد زیادی ایستگاه در شبكه های مبتنی بر سوییچ فراهم خواهد شد.

همزمان با مطرح شدن سوییچ های اترنت مسیله Full-duplex نیز مطرح گردید. Full-dulex یك اصطلاح ارتباطی است كه نشاندهنده قابلیت ارسال و دریافت اطلاعات بصورت همزمان است. در شبكه های اترنت اولیه وضعیت ارسال و دریافت اطلاعات بصورت یكطرفه (half-duplex) بود.در شبكه های مبتنی بر سوییچ، ایستگاهها صرفا با سوییچ ارتباط برقرار كرده و قادر به ارتباط مستقیم با یكدیگر نمی باشند.

در این نوع شبكه ها از كابل های بهم تابیده و فیبر نوری استفاده و سوییچ مربوطه دارای كانكنورهای لازم در این خصوص می باشند.. شبكه های مبتنی بر سوییچ عاری از تصادم بوده و همزمان با ارسال اطلاعات توسط یك ایستگاه به سوییچ، امكان ارسال اطلاعات توسط سوییچ برای ایستگاه دیگر نیز فراهم خواهد شد. اترنت و استاندارد ۸۰۲‎/۳ شاید تاكنون اصطلاح ۸۰۲‎/۳ را در ارتباط با شبكه های اترنت شنیده باشید. اترنت بعنوان یك استاندارد شبكه توسط شركت های: دیجیتال، اینتل و زیراكس (DIX) مطرح گردید. در سال ۱۹۸۰ موسسه IEEE كمیته ای را مسوول استاندارد سازی تكنولوژی های مرتبط با شبكه كرد.

موسسه IEEE نام گروه فوق را ۸۰۲ قرار داد. (عدد ۸۰۲ نشاندهنده سال و ماه تشكیل كمیته استاندارسازی است) كمیته فوق از چندین كمیته جانبی دیگر تشكیل شده بود. هر یك از كمیته های فرعی نیز مسوول بررسی جنبه های خاصی از شبكه گردیدند. موسسه IEEE برای تمایز هر یك از كمیته های جانبی از روش نامگذاری:x .۸۰۲x استفاده كرد. X یك عدد منصر بفرد بوده كه برای هر یك از كمیته ها در نظر گرفته شده بود. گروه ۸۰۲‎/۳ مسوولیت استاندارد سازی عملیات در شبكه های CSMA/CD را برعهده داشتند.

(شبكه فوق در ابتدا DIX Ethernet نامیده می شد) اترنت و ۸۰۲‎/۳ از نظر فرمت داده ها در فریم های اطلاعاتی با یكدیگر متفاوت می باشند. تكنولوژی های متفاوت شبكه متداولترین مدل موجود در شبكه های كامپیوتری (رویكرد دیگری از اترنت) توسط شركت IBM و با نام Token ring عرضه گردید. در شبكه های اترنت به منظور دستیابی از محیط انتقال از فواصل خالی (Gap) تصادفی در زمان انتقال فریم ها استفاده می گردد. شبكه های Token ring از یك روش پیوسته در این راستا استفاده می نمایند.

در شبكه های فوق، ایستگاه ها از طریق یك حلقه منطقی به یكدیگر متصل می گردند. فریم ها صرفا در یك جهت حركت و پس از طی طول حلقه، فریم كنار گذاشته خواهد شد. روش دستیابی به محیط انتقال برای ارسال اطلاعات تابع CSMA/CD نخواهد بود و از روش Token passing استفاده می گردد.در روش فوق در ابتدا یك Token (نوع خاصی از یك فریم اطلاعاتی) ایجاد می گردد. Token فوق در طول حلقه می چرخد. زمانیكه یك ایستگاه قصد ارسال اطلاعات را داشته باشد، می بایست Token را در اختیار گرفته و فریم اطلاعاتی خود را بر روی محیط انتقال ارسال دارد.

زمانیكه فریم ارسال شده مجددا به ایستگاه ارسال كننده برگشت داده شد (طی نمودن مسیر حلقه) ، ایستگاه فریم خود را حذف و یك Token جدید را ایجاد وآن را بر روی حلقه قرار خواهد داد. در اختیار گرفتن Token شرط لازم برا ی ارسال اطلاعات است. سرعت ارسال اطلاعات در این نوع شبكه ها چهار تا شانزده مگابیت در ثانیه است.

اترنت با یك روند ثابت همچنان به رشد خود ادامه می دهد. پس از گذشت حدود سی سال ازعمر شبكه های فوق استانداردهای مربوطه ایجاد و برای عموم متخصصین شناخته شده هستند و همین امر نگهداری و پشتیبانی شبكه های اترنت را آسان نموده است. اترنت با صلابت بسمت افزایش سرعت و بهبود كارآیی و عملكرد گام بر می دارد.

پنج نكته درباره استاندارد جدید IEEE 802.11n

--------------------------------------------------------------------------------





اشاره :
در مسیر‌ ‌پیشرفت پروتكل‌های بی‌سیم، به 802.11n رسیده‌ایم كه تمام انتظارات یك مدیر IT را برآورده می‌سازد. این پروتكل جدید‌ترین فناوری وای‌فای است كه داده‌ها را سریع‌تر و دورتر از استانداردهای قبلی ارسال می‌كند و كاملاً مناسب انتقال اطلاعات چند‌رسانه‌ای است. فقط یك مسئله كوچك وجود دارد؛ و آن این‌كه، 802.11n وجود خارجی ندارد!



مشكلات تجاری این فناوری هم از همین‌جا آغاز می‌شود. مشكلاتی كه برای فروشندگان، كاملاً آشنا و تكراری است: یك مؤسسه استانداردسازی پروتكلی نظیر 802.11n را پیشنهاد می‌دهد كه نویددهنده پیشرفت‌های مهیجی است. سپس تولیدكنندگان تا جایی كه می‌توانند در مورد فناوری‌های جدید اغراق می‌كنند. از سوی دیگر سیاست‌گذاری‌ها باعث تعویق چند ساله تصویب استاندارد می‌گردد. همین كه فناوری‌های جدید ظهور می‌كنند، تقاضای مشتری‌ها برای تولید محصولات جدید بر پایه آن فناوری شروع می‌شود.

Joe Portaro، یكی از مؤسسان و رئیس بخش فناوری شركت NeTeam واقع در Richfield اوهایو، كه در گروه كاری802.11n مشاركت می‌كند، می‌گوید: <گاهی با این مشكل مواجه می‌شویم. مشتری‌ها می‌گویند ما استاندارد
"n" را می‌خواهیم. خیلی از مردم "n" را می‌خواهند. ولی این كار هنوز عملی نیست. بسیاری از كاربران از اخبار و اطلاعات ضد و نقیض گیج شده‌اند.>

بنابراین شركت‌های استفاده‌كننده از این فناوری‌ها به مشتریانشان درباره 802.11n چه می‌توانند بگویند؟ شاید بهترین كاری كه در حال حاضر فروشندگان می‌توانند انجام دهند این است كه هم موضوع را آموزش دهند و هم واقعیات را راجع به آن بررسی كنند كه البته صنعت تاكنون از آن طفره رفته است.

خلاصه، هرچند 802.11n به كندی در مسیر پروسه استانداردسازی حركت می‌كند، اضافه شدن آن به تجهیزات بی‌سیم، سودمند خواهد بود. در این مقاله پنج نكته كه شركت‌های استفاده كننده از این فناوری درباره 802.11n حتی قبل از این‌كه در دسترس قرار گیرد باید بدانند.
1- 802.11n چیست؟
802.11n یك پروژه در حال پیشرفت در IEEE است كه می‌تواند پكت‌های داده یا صدا را با میزان 200Mbps و از نظر تئوری تا 450Mbps انتقال ‌دهد. به عبارت دیگر، این استاندارد ده برابر سریع‌تر از استاندارد 802.11g و 802.11a مربوط به فناوری شبكه‌های بی‌سیم در بازار كنونی است. علاوه‌براین، 802.11n تا فاصله پنجاه متر میان AP و كلاینت، بُرد دارد. این قضیه ناخودآگاه به همان صورتی تمام می‌شود كه شركت‌های استفاده كننده از این فناوری می‌خواهند.آن‌ها می‌گویند نیازهای روزافزون كاربران به سرعت و بُرد بیشتر را تشخیص می‌دهند؛ خصوصاً در كاربرانی كه هم صدا و هم خدمات تصویری را از طریق شبكه‌های بی‌سیم ارسال می‌كنند.

Joe Brown، یك متخصص ارشد شبكه در Alexander Open System، می‌گوید: <كاربران به سرعت‌های شبكه‌های كابلی عادت كرده‌اند. آن‌ها راه‌حلی می‌خواهند تا سرعت‌های مشابه را در اختیار آنان قرار دهند.>
2- 802.11n چگونه كار می‌كند؟
802.11n در دو باند فركانس 4/2 گیگاهرتز و پنج گیگاهرتز كار می‌كند كه به ترتیب باند فركانسی 802.11b/g و802.11a می‌باشند. این استاندارد با استفاده از چند جریان داده و چند آنتن در یك كانال واحد به حداكثر سرعت خود می‌رسد.

خصوصیت چند آنتنی را Multiple Input/Multiple Output) MIMO) می‌نامند. حق امتیاز MIMO اواخر دهه 1980و قبل از پدید آمدن شبكه‌های بی‌سیم ثبت شده است، ولی این واژه از زمانی كه IEEE، استاندارد 802.11n را پیشنهاد داد، توجه زیادی را به خود جلب كرده‌است. این استاندارد هم در كانال بیست مگاهرتز و هم چهل مگاهرتز كار می‌كند. ولی با استانداردهای بی‌سیم 802.11b و 802.11a نیز سازگار است؛ (البته درفركانس بیست مگاهرتز).
3- وضعیت فعلی 802.11n
طبق نظر IEEE كه بر استانداردهای 802.11 نظارت می‌كند، 802.11n تا سپتامبر 2007 به تصویب نهایی نخواهد رسید. صنعت IT از سپتامبر 2003، یعنی زمانی كه برای اولین بار IEEE با درخواست مجوز پروژه این استاندارد موافقت كرد، به دنبال شبكه بی‌سیمی بوده كه سرعت شبكه‌های كابلی را داشته باشد. در آغاز، گروه توسعه
802.11n امیدوار بود این استاندارد در اواخر 2005 تصویب شود تا كاربران بتوانند پس از مدت كوتاهی، از محصولات جدید استفاده كنند. اما برخی مخالفان در گروه توسعه‌دهندگان سرعت پیشرفت را كند كردند. در حال حاضر نیز توسعه این استاندارد به‌رغم تلاش برای گرفتن موافقت سه گروه ذینفع، هنوز به نتیجه مطلوب نرسیده است؛ البته (به سبب بروز مشكلا‌تی از جانب شركت‌های Wwise ،TGnSync و MitMot).

Winston Sun، مدیر بازاریابی شركت Atheros Communications، كه برای سخت‌افزارهای شبكه‌های بی‌سیم تراشه‌های بی‌سیم می‌سازد، می‌گوید: بسیاری از كاربران به شدت به این استاندارد تمایل دارند. (شایان توجه است كه Sheung Li رئیس بخش فناوری این شركت، نایب رئیس گروه توسعه 802.11n است.)

سان می‌گوید: فناوری وای‌فای فعلی به صنعت كامپیوترهای شخصی محدود شده است. ولی با آمدن 802.11n به جای این‌كه یك صنعت متولی این استاندارد باشد، سه صنعت مختلف برای افزایش سهم خود در این استاندارد رقابت می‌كنند؛ زیرا بعضی از این صنایع توقعات مشتركی دارند. به عنوان مثال، صنعت لوازم الكترونیكی شخصی مایل بود وای‌فای را به تلویزیون های HDTV اضافه كند؛ بدون این‌كه برایش مهم باشد چیپ دستگاه پانزده میلی وات برق مصرف می كند یا پانزده وات. ولی برای سازندگان گوشی همراه عمر باتری اهمیت داشت. سازندگان كامپیوتر نیز بین این دو قرار گرفته بودند.

از اكتبر سال پیش، گروه دیگری به نامEnhanced Wireless Consortium) EWC) متشكل از غول‌های صنعت IT مانند Atheros ،BroadCom و Cisco Systems، با هدف سرعت بخشیدن به ظهور استاندارد جدید، پیشنهاد خود را در این باره ارائه كرد. پیشنهاد مذكور در ژانویه 2006 وارد انجمن‌های رقیب دیگری شد كه طرح را قبول كردند و همین باعث افزایش دوباره تلاش‌ها برای رسیدن به استاندارد فوق شد. ولی به هر حال، هنوز تصویب این طرح به یك‌سال زمان نیاز دارد. بنابراین خیلی زود است كه تولیدكنندگان وعده محصولات واقعی 802.11n را بدهند.

با همین استدلال می‌توان گفت برای اتحاد وای‌فای نیز خیلی زود است كه تست سازگاری و هماهنگی این استاندارد را در رابطه با محصولات جدیدی كه به بازار می‌آید، در برنامه خود قرار دهد.

Frank Hanzlik، مدیر عامل اتحاد وای‌فای واقع در Austin تگزاس، می‌گوید: خیلی كارها باید انجام شود تا IEEE این استاندارد را مورد بررسی و تأیید قرار دهد. ما امیدواریم سال بعد به جایی برسیم كه بتوانیم به مرحله تهیه یك گواهی از آن برسیم.

این آزمایش هماهنگی، هم شامل AP و هم شامل كلاینت می‌شود. شركت اینتل اوایل امسال اعلام كرد برنامه‌ای دارد كه كارت شبكه 802.11n را به عنوان بخشی از نسل جدید چیپ‌ست‌های Centrino خود با نام رمز Santa Rosa به این كامپیوترها اضافه كند. ولی باز هم تولید این محصول بستگی به گواهی استاندارد خواهد داشت.

4- راه‌حل Pre-n
به‌‌ رغم نارضایتی IEEE، بعضی از شركت‌ها محصولات خود را بر اساس پیش‌‌نویس اولیه استاندارد 802.11n به بازار عرضه كرده‌اند. برای مثال، در ماه آوریل هم LinkSys (شاخه محصولات مصرفی سیسكو) و هم Netgear محصولات مبتنی بر پیش‌طرح استاندارد 802.11n خود را كه به چیپ‌ست‌های True MIMO ساخت Airgo Networks مجهز بود معرفی كردند. لینكسیس‌ ‌همچنین تولید روتر Wireless-N را همراه با كارت شبكه شروع كرد. Netgear نیز با عرضهRange Max Next كار خود را شروع كرده است.

Belkin سازنده N-1 و D-Link نیز با Range Booster N خود APها، روترها و كارت‌های شبكه Pre-n را ارائه می‌كنند. به علاوه، Atheros ،Broadcom ،Airgo و Marvel همگی چیپ‌های خود را براساس پیش‌نویس استاندارد 802.11nارائه می‌دهند.

در عین حال تست‌‌های اولیه نتایج متفاوتی داشته‌اند، اما می‌توان گفت این محصولات به میزان قابل ملاحظه‌ای سریع‌تر از محصولات 802.11b ،802.11g و 802.11a هستند.

البته پیش‌نویس این استاندارد ممكن است برای مصارف اداری خانگی راه حل موقتی مناسبی باشد، اما تحلیلگران عموماً نسبت به استفاده از آن در مؤسسات بزرگ هشدار می‌دهند. مؤسسه مشاوره فناوری گارتنر در ماه می 2006 در مقاله‌ای هشدار داده بود كه <تولید محصولات بر اساس پیش‌نویس استاندارد، مسیر پیشرفت آن را منحرف می‌كند؛ حتی اگر آن‌ها دقیقاً خصوصیات پیش‌نویس را رعایت كرده باشند.>

از میان مشتریان این محصولات، Mark Melvin، مدیر خدمات تخصصی و Presales engineering در شركت ePlus Technology می‌گوید: ابهامات زیادی وجود دارد كه اصولاً چه امكانی یا چه نیازی وجود داشت كه APهای موجود را به 802.11n ارتقا دهیم.

بعضی از شركت‌های تولیدكننده محصولات با استفاده از Pre-n اعلام می‌كنند هیچ تضمینی وجود ندارد كه محصولات مبتی بر استاندار اولیه بدون هیچ دردسری به محصولات با استاندارد رسمی سازگار باشند.

آقای سان، از شركت اسروس، می‌گوید: <پیش‌بینی می‌كنیم تغییرات به قدری محدود خواهد بود كه محصولات فقط با جایگزین كردن میان افزار قابل ارتقا خواهند بود، ولی چون عملیات استانداردسازی تا سال آینده نهایی نخواهد شد، تضمین نمی‌كنیم كه محصولات با تغییر میان‌افزار قابل ارتقا باشند.>

با این همه، بسیاری از شركت‌های بزرگ تولید‌كننده سخت‌افزارهای WLAN، محصولاتی را كه به طور مستقیم بر اساس نسخه اولیه استاندارد 802.11n تهیه شده‌اند، ارائه نمی‌دهند.

Alan cohen مدیر ارشد در سیسكو، می‌گوید: <وقتی بحرانی وجود ندارد، استاندارد جدید ارزش ریسك كردن ندارد.> مدیران شركت‌های Symbol Technologies ،Aruba Networks نیز در مورد استفاده از محصولات با استاندارد اولیه هشدار می‌دهند.

البته هنوز بعضی از این شركت‌ها درصدد عرضه محصولاتی جدید با پشتیبانی از MIMO تا پایان سال 2006 هستند و در عین حال تأكید می‌كنند كه این محصولات بر اساس نسخه پیش‌نویس 802.11n نیستند. Chris McGugan، مدیر تولید بخش شبكه‌های بی‌سیم سازمانی در شركت Symbol، می‌گوید: <در حال حاضر به دنبال عرضه محصول با استاندارد اولیه به بازار نیستم. ولی MIMO فكرم را مشغول كرده است. من راهی برای توسعه آن پیدا كرده‌ام. ما در حال ارزیابی یك محصول جدید هستیم.>

در این میان سیسكو روی یك AP تغییر‌پذیر كار می‌كند كه به كاربر اجازه استفاده از Pre-n MIMO یا طرح اولیه802.11n را می‌دهد. ولی هرگاه استاندارد 802.11n آماده شد، می‌توانیم آن را جایگزین كنیم؛ بدون این‌كه مجبور باشیم كل AP را تعویض كنیم. با این حال شركت سیسكو همچنان باید به آگاه كردن افكار عمومی نسبت به امكان‌پذیر بودنِ چنین قابلیتی در محصول جدید ادامه دهد.

كوهن می‌گوید: <ما سابقه ذهنی خوبی از APهای تغییرپذیر داریم كه اگر عملی باشد، مشابه آن را در آینده نیز خواهیم داشت.>

پرتارو، از شركت NeTeam، با سیسكو درباره محصول جدید مذاكراتی داشته است. او می‌گوید: این كار شدنی است.

پرتارو می‌گوید: <این قابلیت تعویض مهم است؛ چرا كه اگر این قابلیت وجود نداشته باشد، بدون تعویض سخت‌افزار در شبكه‌های بی‌سیم قادر به ارتقا به سمت 802.11n نخواهیم بود. به عبارت دیگر، اگر AP و رادیوی آن در یك قطعه باشند، برای تعویض رادیو مجبور به جایگزین كردن كل قطعه خواهید بود.>
5- نقش كنونی فروشندگان تجهیزات مبتنی‌بر n
در حالی كه استانداردسازی حداقل یك سال دیگر زمان نیاز دارد، شركت‌های استفاده كننده از استاندارد بر اساس اطلاعات فعلی می‌توانند بعضی اقدامات اولیه را شروع كنند.

پرتارو می‌گوید: <ما هیچ محصولی را با استاندارد اولیه توصیه نمی‌كنیم، ولی سعی می‌كنیم مقدماتی را فراهم كنیم تا آمادگی استاندارد جدید را داشته باشیم. سرویس و طرحی را كه ارائه می‌دهیم بر اساس ذهنیت چند فركانسی است. اگر بتوانیم طرحی ایجاد كنیم كه هم شامل فركانس 4/2مگاهرتز و هم پنج مگاهرتز باشد، بعداً برای ارتقا به n مشكلی نخواهیم داشت.>

10 روش برای عیب‌یابی شبكه

--------------------------------------------------------------------------------

با افزایش كاربرد كامپیوتر در بخش‌های مختلفی نظیر سازمان‌ها، شركت‌ها و تقریباً هر بنگاه اقتصادی و بازرگانی، به تدریج بحث به اشتراك‌گذاری منابع و ارتباط متقابل كامپیوترها و در واقع شبكه‌سازی (Networking) در ابعاد و مقیاس‌های كوچك، متوسط و بزرگ مطرح گردید. به طوری كه امروزه شبكه‌ها به یك جزء ضروری و مهم برای تمامی دست‌اندركاران رایانه تبدیل شده است. به دنبال طراحی، ایجاد و به بهره‌برداری رسیدن شبكه‌ها، خود به خود موضوع نگهداری و پشتیبانی و سرپانگهداشتن شبكه موجود مطرح می‌گردد.

در ادامه این روند، موضوع عیب‌یابی كه شامل تشخیص و تعیین نوع مشكل و رفع آن می‌شود نیز از مباحث مهم نگهداری شبكه‌ها به شمار می‌رود. منشأ این عیب می‌تواند نرم‌افزاری، سخت‌افزاری، عدم تطابق تجهیزات، ناهماهنگی بین اجزا، تنظیمات نادرست و ... باشد. افراد دست‌اندركار رفع مشكلا‌ت شبكه در تمامی موارد، الزاماً نباید مدارك علمی چندان سطح بالا‌یی داشته باشند. چون در این میدان تجربه و كارآزمودگی حرف اول را می‌زند و معمولا‌ً داشتن اطلا‌عات اولیه و زیربنایی از شبكه‌ها كافی به نظر می‌رسد. عیب‌یابی یك شبكه بسیار شبیه حل معما است. اگر یك ایده كلی در مورد نحوه عملكرد شبكه به دست آورده‌اید و می‌دانید كدام بخش‌ها به یكدیگر وابسته هستند، معمولا‌ً اشاره به محل مشكل كار چندان دشواری نخواهد بود. در این گفتار به ذكر مختصر چند روش عیب‌یابی و برخی از ابزارهای عیب‌یابی TCP/IP و ابزارهای تحلیل شبكه می‌پردازیم.



1 - استفاده از مدل هفت لا‌یه‌ای OSI
شناخت لا‌یه‌های مختلف شبكه و نحوه ارتباط آن‌ها و همچنین دانستن این كه هر وسیله یا ابزار شبكه در كدام لا‌یه از شبكه قرار گرفته است و با كدام لا‌یه و تجهیزات دیگر مستقیماً در ارتباط است، كمك شایانی به تشخیص و پیدا كردن محل عیب می‌نماید. به عنوان مثال، چنانچه Cabling در یك نقطه از شبكه قطع یا شل شده باشد، این مسئله به لا‌یه فیزیكی مربوط می‌شود و به عنوان نمونه چك كردن bridge یا روتر كه در لا‌یه‌های دوم و سوم قرار گرفته‌اند، هیچ توجیه منطقی ندارد. در جدول 1 لا‌یه‌ها و تجهیزات و مشخصات مرتبط با هر لا‌یه آورده شده است. (می‌توانید برای اطلا‌ع بیشتر در مورد لایه‌های شبكه به پوستر لایه‌های شبكه ضمیمه شماره 50 ماهنامه شبكه مراجعه نمایید. فایل این پوستر در سایت مجله نیز موجود است.)

2 - عیب‌یابی جعبه سیاه
عیب‌یابی جعبه سیاه (Black Box)، نحوه مواجه‌شدن با عملكرد یك سیستم پیچیده به عنوان یك سری سیستم‌های ساده‌تر است. ایجاد جعبه سیاه در بسیاری از موارد علمی، كاربر دارد و در عیب‌یابی نیز بسیار مفید است. در این روش نگران جزئیات كم‌اهمیت نیستیم و محتویات پنهانی یك سیستم اهمیت چندانی ندارند و ما بیشتر روی صحت ورودی و خروجی‌های هر سیستم تكیه می‌نماییم. (نمودار1)


نمودار
1
3 - روش تشخیص تغییر در شبكه
ایجاد یا به وجود آمدن هر گونه تغییری در شبكه را باید به دقت بررسی كرد. به علا‌وه، چنانچه افراد دیگری نیز از شبكه شما استفاده می‌كنند، باید در رابطه با تغییراتی كه اخیراً انجام داده‌اند، از آن‌ها پرس‌وجو نمایید. تغییر نیروی كار هم می‌تواند مشكلا‌تی را در شبكه ایجاد كند؛‌به‌ویژه این‌كه افراد در ثبت رخدادها و رویدادها معمولا‌ً بی‌نقص عمل نمی‌كنند.



لا‌یه‌
كاربرد
لا‌یه كاربرد
Program - to - (N)OS interaction
لا‌یه ارائه
فرمت متن، رمزگذاری، تبدیل كد
لا‌یه جلسه‌ (session)
تصدیق اعتبار، نگهداری، هماهنگی اتصالا‌ت
لا‌یه انتقال
كنترل جریان، ترتیب‌دهی، تصدیق
لا‌یه شبكه
آدرس‌دهی منطقی، مسیریابی، (روترها،‌ سوییچ‌های لا‌یه 3)
لا‌یه Data Link
فریم‌بندی و آدرس‌دهی فیزیكی (bridgeها و سوییچ‌ها)
لا‌یه فیزیكی
تشخیص ولتاژ، سیگنالینگ‌ (cabling ،repeaters ،hubs ،NICS)
جدول 1


4- مستندسازی
در اختیار داشتن نقشه شبكه بسیار مهم است. معمولا‌ً شبكه‌های غیرمستند، مبهم و غیرقابل دركند. مستندات شامل نقشه كاربردی شبكه، مستندات فیزیكی (اطلا‌عات سیم‌كشی‌ها و...)، مستندات منطقی (Logical) كه بخش‌های غیرفیزیكی یا مجازی شبكه مانند VLAN را نشان می‌دهد، برچسب‌گذاری كابل‌ها و دستگاه‌ها
(Labeling) و ... را شامل می‌شود.

همچنین ثبت رویدادها، هنری است كه حل بسیاری از مشكلا‌ت بعدی را آسان‌تر می‌نماید. می‌توان در كنار هر دستگاه مانند سرور، سوییچ یا مسیریاب، هر كار انجام گرفته در مورد آن‌ها را به همراه زمان انجام آن یادداشت كرد. در مورد یك شبكه غیرمستند نیز حتی‌المقدور باید مستندسازی را در هر مرحله‌ای شروع كرد و این كار به نظم و سرعت در عمل كمك شایانی خواهد كرد.

5 - روش تقسیم‌بندی
تقسیم‌بندی یك شبكه باعث می‌شود كنترل آن آسان‌تر شود. در واقع منطقه‌بندی مشكل
(Problem Localization) هنگامی است كه شما نمی‌دانید دقیقاً از كجا به جست‌وجوی مشكل بپردازید. منطقه‌بندی سریع مشكل، اهمیت بسیاری دارد؛ زیرا هیچ‌كس نمی‌خواهد صدها دستگاه را به عنوان منبع بالقوه‌ای از مشكلا‌ت بررسی كند.

6- مقایسه با مواردی كه درست عمل می‌كنند
چنانچه یك نمونه شبكه خراب‌شده دارید، می‌توانید با مقایسه آن با نمونه‌ای كه درست كار می‌كند، روش سریعی برای تشخیص دقیق خرابی پیدا كنید. این كار می‌تواند در مورد مقایسه تركیب‌بندی سرورها و همچنین وسایل سخت‌افزاری نظیر مسیریاب‌ها، سوییچ‌ها و ... نیز به كار رود. بررسی مقایسه‌ای زمانی خوب عمل می‌كند كه شما بخواهید سایر موضوعات شبكه مانند تنظیمات كاربر و تركیب‌بندی‌های ایستگاه كاری را نیز بررسی كنید. گاهی، اگر مشكلی را در یك تركیب‌بندی خاص عیب‌یابی كرده باشید، می‌توانید آن را كاملا‌ً با یك تركیب‌بندی كه عملكرد خوبی دارد، جایگزین كنید.

7- فرمان‌های عیب‌یابی ipconfig و winipcfg در ویندوز
تركیب‌بندی اصلی IP با استفاده از ipconfig (در خانواده ویندوز NT) و winipfg (در خانواده ویندوز 9x) نشان داده می‌شود. این دو فرمان به شما امكان می‌دهند اجازه نامه DHCP خود را تجدید یا ترخیص نمایید یا این‌كه اطلا‌عات اصلی TCP/IP را نمایش دهید. در اینجا برخی دیگر از فرمان‌های مفید مختص خانواده ویندوز NT (اكس‌پی‌و2000) ارائه شده‌اند.

●ipconfig‌/‌all: همه اطلا‌عات تركیب‌بندی، نه فقط نشانی IP و نقاب (Mask) شبكه را نشان می‌دهد.

● ipconfig/release: نشانی‌های DHCP را برای همه آداپتورهای شبكه آزاد می‌كند (برای پرهیز از آزاد‌شدن همهِ نشانی‌ها نام یك آداپتور مشخص را وارد كنید.)

●‌‌ipconfig/renew: نشانی‌های DHCP را برای همه تطبیق‌گرها باز می‌كند.

●‌‌ipconfig/flushdns: فقط در ویندوز 2000 و بالا‌تر یكباره نهانگاه (Cache) محلی DNS را توسعه می‌دهد. اگر شماDNS را تغییر داده‌اید و لا‌زم است آن را تا این ایستگاه كاری تعمیم‌دهید، سوییچ مزبور بسیار سودمند خواهد بود. (اگر آن را تعمیم ندهید، تغییر مزبور برای لحظه‌ای در ایستگاه شما نشان داده نخواهد شد).

●ipconfig/display dns: فقط در ویندوز 2000 و بالا‌تر نهانگاه DNS را نمایش می‌دهد.

8 - برخی از فرمان‌های اصلی خطایابی در TCP/IP و شبكه

Arp‌-a: جدول تبدیل نشانی Mac به IP را نشان می‌دهد.
netstat‌-rn: جدول مسیریابی TCP/IP را به طور عددی نشان می‌دهد.
netstat-an همه سوكت‌های TCP/IP مورد استفاده را به طور عددی برای همه كلا‌ینت‌ها و سرورها نشان می‌دهد.
(Ping Address (Hostname اتصال اصلی IP را با Hostname یا Address بررسی می‌كند.
مراحل Ping به ترتیب می‌تواند به این شكل باشد:

مرحله1‌:Ping كردن نشانی حلقه برگشتی (ping 127.0.0.1)

مرحله2: Ping كردن نشانی IP ایستگاه كاری

مرحله3: Ping كردن نشانی IP یك ایستگاه كاری دیگر در یك بخش

مرحله4: Ping كردن مسیریاب محلی

مرحله5: ping كردن سرور از طریق نشانی IP و نام (Tracert Address (Hostname مسیری كه یك بستك (Packet) از ایستگاه كاری تا Hostname یا Address طی می‌كند را ردیابی می‌نماید. هر مسیریابی كه بستك مزبور از طریق آن به سمت Hostname یا Address می‌رود را نشان می‌دهد.

netsh: برنامه سودمند خط فرمان تعاملی كه به شما امكان می‌دهد تركیب‌بندی لا‌یه شبكه را فهرست كنید و آن را تغییر دهید.

net session: همه جلسات شبكه‌سازی ویندوز كه در این دستگاه فعال هستند را نشان می‌دهد (نظیر اشتراك‌گذاری و ...)

net share: همه اشتراك‌گذاری‌های ویندوز كه در این دستگاه قابل دسترس هستند را فهرست می‌كند. همچنین در صورت داشتن Windows Resource Kit با استفاده از فرامین آن می‌توان در بسیاری موارد خطایابی‌های دقیقی انجام داد. Ressouce Kit نه تنها منبعی از ابزارها به شمار می‌آید،‌بلكه یك منبع عالی به عنوان دانش اضافی ویندوز است.
9 - تحلیلگرهای پروتكل
استفاده از تحلیلگرهای پروتكل (Protocol Analyzer) در حلا‌جی و تحلیل مشكلا‌ت شبكه بسیار سودمند است. یك تحلیلگر پروتكل ابزاری است كه به بستك‌های موجود در بخش اشتراكی شبكه گوش می‌دهد، آن‌ها را از حالت رمز خارج می‌نماید و به شكل فرمت قابل خواندن برای انسان تبدیل می‌كند.

دو نوع اصلی از ابزارهای تحلیل پروتكل عبارتند از:
● تحلیلگرهای بستك (Packet analyzer): بستك‌های موجود در سیم را می‌گیرند، آن‌ها را برای تحلیل بعدی ذخیره می‌كنند و چند تحلیل آماری را نیز انجام می‌دهند، ولی این كار اصلی آن‌ها نیست.

●‌ تحلیلگرهای آماری (Statistical analyzer): كار اصلی آن‌ها جمع‌آوری داده‌های كمی است تا بعداً بتوانند درباره روش‌های مختلف آماری گزارش دهند، ولی معمولا‌ً بستك‌ها را برای تحلیل بعدی، ذخیره نمی‌كنند.
اكثر تحلیلگرهای بستك دو حالت عملیاتی دارند:

●‌ ‌حالت Capture/monitor (مانیتور / تسخیر)

●‌ ‌حالت Decode (رمزگشایی)

در مرحله تسخیر،‌تحلیلگر می‌تواند اطلا‌عات آماری، شامل تعداد خطاهای هر ایستگاه، تعداد بستك‌های دریافتی/‌ارسالی توسط هر ایستگاه، ضریب بهره‌وری از شبكه (میزان ازدحام در شبكه) و .... را جمع‌آوری نماید.

تحلیلگرهای بسیارخوب، با نشان دادن نمودارها به شما امكان می‌دهند در مرحله تسخیر، برحسب ایستگاه فعال‌تر و سایر موارد، عمل مرتب‌سازی را انجام دهید. در مرحله رمزگشایی، داده‌های خاصی كه تحلیلگر به دست می‌آورد را بررسی می‌كنید. لا‌زم به ذكر است استفاده از تحلیلگر متناسب با نوع شبكه اهمیت زیادی دارد. مثلا‌ً اگر یك شبكه FDDI قدیمی و بدقلق داشته باشید، از تحلیلگر خاص اترنتی كه اتفاقاً با FDDI هم كار می‌كند، استفاده نكنید. بدین منظور بهتر است یك تحلیلگر مختص FDDI را به كار ببرید.

نكته جالب توجه در مورد تحلیلگرهای بستك این است كه اگر دارای كارت شبكه مناسبی باشید (یعنی یك كارت شبكه كنجكاو كه قادر به شنیدن همه بستك‌های شبكه است) این تحلیلگرها می‌توانند در اكثر پی‌سی‌ها اجرا شوند. برای دانلود یك تحلیلگر رایگان می‌توانید به سایت مراجعه كنید.

10 - ابزارهای مدیریت شبكه
دست آخر این‌كه، ابزارهای مدیریت شبكه نیز نقشی مهم در عیب‌یابی و شناسایی شكل شبكه‌ها ایفا می‌كنند. مدیریت شبكه در واقع در بهترین شكل آن، شامل تركیب‌بندی و دیده‌بانی دوردست Remote Monitoring) RMON)شبكه می‌شود كه به شما امكان می‌دهد علا‌وه بر انجام اصلا‌حات نهایی از راه‌دور، سالم‌بودن شبكه خود را نیز ارزیابی كنید.

مخفی شدن در شبکه

--------------------------------------------------------------------------------

اگر تحت شبكه هستید و نمی خواهید دیگران شما را ببینند در كادر محاوره ای Run دستور زیر را وارد كنید:

net config server /hidden:yes