این روزها کمتر کسی است که با دعوت به دین یا تبلیغ دینی و احزاب و گروه های دینی و دعوتگران دینی آشنا نباشد.و شاید کمتر دینداری باشد که از عقیده ی طرف مقابل خود بی خبر باشد و شاید کمتر دلسوزی باشد که دلش به حال بی نمازی یا بدنمازی برادر ایمانی اش بسوزد و شبها نه ساعتی بلکه دقایقی با خدایش رازو نیاز کند و برای اصلاح همنوع خود اشک بریزد.این روزها هوا بسیار طوفانی است.مخصوصاً وقتی که با یک شخص به اصطلاح دعوتگر دین روبرو می شوی و از او انتظار می رود که تو را با اعمال پسندیده و نگاه نورانی به سوی ملکوت ببرد و جلوه ی ایمانی و عشق ربّانی را در دلت بکارد و مجاهدت های محبوب حجازی را به یادت آورد.امّا متأسّفانه...