تبیان، دستیار زندگی

 این روزها کمتر کسی است که با دعوت به دین یا تبلیغ دینی و احزاب و گروه های دینی و دعوتگران دینی آشنا نباشد.و شاید کمتر دینداری باشد که از عقیده ی طرف مقابل خود بی خبر باشد و شاید کمتر دلسوزی باشد که دلش به حال بی نمازی یا بدنمازی برادر ایمانی اش بسوزد و شبها نه ساعتی بلکه دقایقی با خدایش رازو نیاز کند و برای اصلاح همنوع خود اشک بریزد.این روزها هوا بسیار طوفانی است.مخصوصاً وقتی که با یک شخص به اصطلاح دعوتگر دین روبرو می شوی و از او انتظار می رود که تو را با اعمال پسندیده و نگاه نورانی به سوی ملکوت ببرد و جلوه ی ایمانی و عشق ربّانی را در دلت بکارد و مجاهدت های محبوب حجازی را به یادت آورد.امّا متأسّفانه...

...نه از خدا و رسول خدا بلکه از حزب و گروه خود و از تاکتیک های هجومی و دفاعی خود برعلیه احزاب و گروه های دیگر سخن می گوید.شاید تو که چند ورقی از کلام خدا و سخن گهربار رسول خدا(صلّی الله علیه وآله وسلّم)را خوانده ای،در این وادی جنگ احزاب سردرگم و حیران و تنها بمانی که من از کدام حزب هستم؟ و آیا الگو و اسوه ای که قرآن کریم معرّفی کرده است،اینگونه بود؟؟مأموریت رسول خدا چه بود؟؟و تو که پیرو او و جانشین خدا بر روی زمین هستی چه مأموریتی داری؟؟آیا مأموریت تو تکفیر برادر مسلمان است؟؟!...

 ...آیا مأموریت تو زیرپا گذاشتن سنّت های نبوی است؟؟آیا مأموریت تو دادن امتیازات خدا به غیر خدا است؟؟آیا مأموریت تو فاسد جلوه دادن جامعه و تبرّی نفس خویش است؟؟و هزاران آیاهای دیگر که نمی توان در قرآن و سنّت جوابی را برایشان پیدا کرد.نه! تو نیک می دانی که اینگونه نیست و نیک می دانی رفتار رسول خدا(ص) را با طبقات مختلف جامعه.و شاید اگر لحظاتی در برابر احادیث گهربارش زانو بزنی،اشک غرور و افتخار از چشمانت سرازیر شود که او چه انسان شناس،روان شناس و جامعه شناس بزرگی بود که خداوند، او را به عنوان اسوه و الگوی تو معرّفی کرده است.و اگر آدم بی خیالی نباشی شاید لحظاتی به خود بیایی تا سخن پیامبرت را با زندگی کنونی خود تطبیق دهی و ...

...اگر انصاف داشته باشی،از 20 نمره به خود 10 نمی دهی!یعنی در واقع تو تجدید شده ای و باید سیره ی نبوی را دوباره امتحان دهی؛البته می توانی از تک مادّه استفاده کنی.امّا تا آخر عمر که نمی توانی  تک مادّه استفاده بزنی و تو مشروط می شوی و بالأخره از دانشگاه بزرگ سنّت نبوی(ص) اخراج می شوی.و اگر اینگونه شوی و نخواهی که برگردی در هیچ دانشگاه دیگری حقّ ثبت نام و ادامه ی تحصیل نداری و از رحمت های «رحمة للعالمین»محروم می شوی.به اطرافت بنگر!خیلی ها بدون این که متوجّه شوند از این دانشگاه عظیم انسان سازی اخراج شده اند و اینک تو به عنوان بنده ی خدا همیشه فرصت داری.فقط عجله کن و ناامید مباش و مواظب باش که:از بزرگترین و زیباترین دانشگاه بشریت اخراج نشوی! (نوشته ی آقای نادر دادایی،دبیر دبیرستان های تالش/پایگاه اطّلاع رسانی إحیاء)