تبیان، دستیار زندگی

 با سلام...این مبحث قصد دارد به مطالعاتی اجمالی پیرامون «عالم ارواح و مسائل مربوط  بِدانها» بپردازد.تمامی مطالب زیر در حوزه ی متافیزیک و علوم ماوراء بوده و از نظر دینی و علمی قابل قبول می باشد...با این مبحث همراه شوید و در صورت تمایل،شما نیزمطالب خود را در این زمینه ثبت بفرمائید...با سپاس.

 بهشت ها و دوزخ ها:با عنایت به احادیث و روایات و نیز صحبت های ارواح از عوالم بعد از مرگ،متوجّه می شویم که "بهشت" و"دوزخ" دو تا است.«بهشت برزخی و بهشت ابدی»و«دوزخ برزخی و دوزخ ابدی»که خداوند متعال در قرآن کریم نیز بارها به آن اشاره کرده است.حضرت آدم(علیه السّلام) در بهشت ابدی قرار نداشت؛چراکه اگر کسی در بهشت ابدی خداوند قرار گیرد،دیگر به زمین بازنخواهدگشت.حضرت آدم(ع)هم از بهشت ابدی خارج نشد بلکه خداوند او را از بهشت برزخی راند.از امام صادق(علیه السّلام)پرسیده شد:حضرت آدم(ع)در کدامین بهشت بود؟ایشان فرمودند:بهشت دنیا،زیرا در بهشت حضرت آدم(ع)،خورشید و ماه بوده است و اگر در بهشت آخرت می بود،هیچگاه از آن رانده نمی شد.(اصول کافی/ج3-بحارالانوار/ج6)

 برزخ کجاست؟:در قریب به 17 تا 21 آیه از آیات قرآن کریم بدون به کار رفتن واژه ی "برزخ"فبه حیات و زندگی پس از مرگ اشاراتسی شده است.از معروف ترین و روشن ترین آیاتی که به حیات پس از مرگ در قرآن کریم اشاره دارد می توان به ایات 169 و 170 سوره ی مبارکه ی آل عمران اشاره نمود:* و لا تحسبنَّ الذین قُتلوا فی سبیل الله أمواتاً بل أحیاءٌ عند ربِّهم یَرزقون.فرحین بما آتیهَم الله من فضله و یستبشرون بالّذین لم یلحقوا بهم من خَلفهم ألا خوف علیهِم و لا هُم یحزنون* در آیات فوق،اشاره به عالمی که شکل حیات دنیوی دارد آنقدر روشن و واضح است که هرگونه تفسیر و تحلیل جز این که زندگی و حیاتی بعد از مرگ و قبل از قیامت(حیات برزخی) وجود دارد به سفسطه و مغالطه نزدیکتر می نماید تا تفسیر آیات قرآن.چرا که در آیات فوق مستقیماً به رزق و روزی خوردن در نزد پروردگار(عند ربّهم یرزقون)اشاره شده است که این نشانه ی حیاتی بعد از مرگ است.برخی می گویند مراد از زندگی بعد از مرگ این است که آدمی نامش زنده بماند.در حالی که اگر اینگونه بود و مراد از زندگی بعد از مرگ جاوید بودن اسم و رسم آدمی بود،هیچگاه خداوند از فعل یرزقون در آیات فوق استفاده نمی کرد.پس :عالم برزخ،عالمی است در داخل همین عالم با تفاوت هایی چند!جالب است بدانیم علم فیزیک امروز معتقد شده است که:"عالمی در داخل همین عالم وجود دارد ولی از دید ما مستور است".حدیثی از معصوم(ع)که می فرماید:"برزخ مؤمنان،وادی السّلام نجف و برزخ کافران حضرموت است"بر این عقیده ی علم فیزیک امروز،مهر تأیید می زند.

 برزخ،عالمی در همین دنیا!:علاوه بر آیات مذکور(169 و 170/آل عمران)،آیه ی دیگری به رزق و روزی خوردن مردگان در عالم برزخ اشاره کرده است:*لا یسمعون فیها لغواً إلا سلاماً و لهم رزقهُم بُکرةً و عشیّاً*(62/مریم) در این آیه علاوه بر چگونگی برخورد فرشتگان إلهی با ارواح طیّب،مطلب با اهمیّت دیگری نیز گنجانده شده و آن، رزق و روزی خورن ارواح است که بدون هیچ رنج و الم هر صبح و شام بدانها می رسد.از این آیه ی کوچک،2 نکته ی بسیار بزرگ و مهم استنباط می شود:1-در آیه آمده است که این ارواح پاک به جایی می روند که می توانند در آنجا چیزی بخورند و بیاشامند(رزقهم) 2-در آیه به صراحت بیان شده است که برزخ جایی است که روز و شب دارد(بکرة و أصیلاً).پس وجود عالم برزخ را باید در جایی جستجو کرد که خورشیدی دارد که طلوع و غروب می کند!و چون علم امروز ثابت کرده است که جز کره ی زمین جایی دیگر وجود ندارد که خورشید داشته باشد،پس نتیجه می گیریم که:برزخ،در همین دنیاست ولی ما از درک و لمس آن عاجزیم.آری،میلیاردها موج صوتی-تصویری در فضای اطراف ما وجود دارد که ما قادر به گرفتن و لمس هیچکدامشان نمی باشیم مگر آنکه دستگاه هایی مخصوص و مجهّز ما را یاری کنند.پس نباید وجود و یا عدم وجود چیزی را مشروط به درک و حسّ و لمس خود نماییم.حضرت علی (علیه السّلام):"اگر حجاب ها کنار روند بر شما نمایان خواهد شد که هرآینه ارواح مؤمنان، در پشت این شهر(وادی السّلام نجف اشرف) حلقه وار گرد هم آمده اند،باهم سخن می گویند و از هم دیدار می کنند"(بحارالانوار/ج 6/ص 243)

 حفظ خصوصیّات ظاهری و اخلاقی بعد از مرگ:این دنیا "مزرعه ی اخرت " است و مطمئنّاً کسی برنده خواهد شد که در آن جهان،اعمال نیکش را ثمربخش ببیند.پس تا ممکن است باید با داشتن اخلاقی حمیده و انجام کارهای پسندیده در جهت آرامش بعد از مرگ خود باشیم.این که ادیان و مذاهب،همگی از خوب بودن می گویند و مارا توصیه به انجام کارهای خوب و خداپسند می کنند همگی برای آسایش و راحتی ما در آن دنیایی است که تمام شدنی نیست.اگر به ما می گویند غضب مکن برای این است که در آن دنیا "سگ"و"گرگ"محشور نشویم:"ای دریده پوستین یوسفان/گرگ برخیزی ازین خواب گران".اگر به ما می گویند مگذار زبانت دل کسی را بشکند یا نیش به کسی بزند برای این است که در آن جهان گرفتار "مار"و"عقرب"ها نباشیم:"این سخن های چو مار و کژدمت/مار و کژدم گردد و گیرد دُمت".جالب است بدانیم افراد،پس از مرگ حتّی خصوصیّات ظاهری خود را حفظ می کنند تا چه رسد به خصوصیّات باطنی!در آزمایشی که از روح "ولتر" به عمل آوردند و آن را 70 بار تکرار کردند تا از هرگونه خبط و خطا مصون باشد،با کمال شگفتی دیدند که اثر انگشتی که روح بر روی موم می گذارد با اثر انگشتش در زمانی که زنده بوده است،ذرّه ای تفاوت ندارد(ر.ک>انسان،روح است نه جسد/ج 1/ص 13/تألیف دکتر رئوف عبید).علمای روح پژوه امروز می گویند:"تمامی ارواح پس از مرگشان به همان شکلی هستند که در این دنیا بوده اند.یعنی اگر شخصی روح نزدیکان خود را که از دست داده احضار کند،همگی آنها را خواهد شناخت!"..حال که ما انسان ها پس از مرگ،اینگونه ظاهر خود را حفظ می کنیم؛چگونه ممکن است خصوصیّات اخلاقی ما از بین برود؟!

اگه در مورد برونفکنی یا پرواز روح چیزی بلدیبرام بنویس.