شاید در نگاه اول اینگونه به ذهن متبادر گردد كه این قبیل انتقادات و
اظهارنظرها نوعی بهره‌گیری از تكنیك‌ها و تاكتیك‌های جنگ روانی است كه
برای منفعل كردن رقیب به كار گرفته شده است؛ اما توجه جدی به اظهارات و
برنامه‌های تبلیغاتی آنها، اهداف و مقاصد پشت پرده‌ای را آشكار می‌كند.
قرائن و شواهد نشان می‌دهد تلاشی مرموزانه، استتار شده و بسیار پیچیده
طراحی و پیاده شده است تا زمینه یك انقلاب رنگی را در ایران فراهم آورند.
روزنامه‌ها و سایت‌های مهاجم به دولت نهم، سرشار از این شواهد و قرائن است.
برخی از آنها را چنین می‌توان شمارش كرد:
1- تشكیك در سلامت انتخابات و القای تقلب در انتخابات
2- طرح نظارت بین‌المللی بر انتخابات و تشكیل كمیته صیانت از آرا
3- افزایش انتظارات و مطالبات عمومی
4- تلاش برای سلب اعتماد مردم از نظام و القای نا‌كار‌آمد بودن حاكمیت
5- هجمه به گفتمان انقلاب و امام و رهبری
6- اعلام خطر، تهدیدنمایی، بحران‌نمایی و سیاه‌نمایی از اوضاع كشور
7-توهین و تخریب و دروغ‌بافی بی‌سابقه علیه دولت
8- لشكركشی و به صحنه آمدن تمامی مخالفین و معاندین نظام
