به نام خدا
سلام
ابتدا در خصوص صحبت جناب حیات طیبه
خوب ببینید، شما می گید احترام نه تنها جنبه ی اخلاقی داره، بلکه به حل مشکل هم کمک می کنه، اون جایی که گفتید:
حرف من صرفا توی احترام و ... نیست که بگیم الان احترام میذارم پس خوب کاری میکنم !
بلکه میگیم نتیجه و حاصل این احترام برای اینده خودمون نشان داده میشه و این بهترین راه رسیدن به اون چیزهایی ست که مد نظرمون هست .
اما آیا احترام ِ صرف مشکل رو حل می کنه؟!
حالا من می خوام یه کم بیشتر توضیح بدم، ببینید، احترام خیلی خوب و لازم و اصلاً واجبه، درست. اما همیشه هم مشکل رو حل نمی کنه. یه مثال خیلی ساده می زنم:
یه فرزندی می بینه که پدرش چون سواد نداره، یا مثلاً چشمش ضعیفه و عینکش دم دستش نیست، به این خاطر داره داروی اشتباهی می خوره؛ که حالا این دارو می تونه عواقب خیلی بدی داشته باشه براش، یا لا اقل عارضه ای که به سلامتیش آسیب می رسونه. خوب حالا اون فرزند باید چون برای پدرش احترام قائله، بگه من به هیچ عنوان نمی خوام روی حرف اون حرف بزنم، پس اشکال کارش رو بهش نمی گم؟! صد البته که نه! اون فرزند باید با رعایت احترام اشکال کار پدرش رو بهش بگه، چون اگر نگه هم پدرش با مشکل مواجه می شه و هم خودش که فرزند ایشونه، و هم کل خانواده و حتی اطرافیان.
مسئله ی شکاف نسل ها هم همینه! فرزندان باید با رعایت احترام مسائلی که والدین از اون ها بی خبرند رو براشون تشریح کنن. چون در غیر این صورت مشکلاتی ممکنه بینشون پیش بیاد که هر دو طرف خدای نکرده آسیب ببینن.
این شیوه، که البته اجراش هم خیلی سخته و مورد تا مورد هم مشکلاتش فرق می کنه، به نظر من همون شیوه ایه عقاید دینی و مذهبیمون هم اون رو تأیید می کنن.
اون جا که گفتید:
شاید در جوامع غربی برای پر کردن شکاف نسلها به چنین طرز دیدگاههای بشری در این مقاله تکیه کنند. که مطمئنا هر جاییشو پر کنند از جای دیگه ای خللی وارد میشه اما ما قبل از اینکه به این سمت و سو حرکت کنیم مسیری از قبل تعیین شده داریم و اون همان عقایدی ست که دین الهی برامون تشکیل داده .
ببینید، این چیزی که من در بالا گفتم اونی نیست که در جوامع غربی به کار برده می شه. چون در جوامع غربی به فاکتور مهم و ارزشمند تقدس مقام والدین و احترام به اون ها توجهی نمی شه معمولاً.
اما چیزی که من می گم روشنگری والدین هست در شرایطی که احترام حرف اول رو می زنه.
یعنی حتی اگر یه جاهایی دیدیم مشکل حل نمی شه، لا اقل موقتاً یا حتی گاهی کلاً از حق خودمون می گذریم که به والدین توهین نشه..
اما جاهایی که صحبت کردن منطقی و البته با احترام، مشکل رو حل می کنه، خوب چرا این کار رو نکنیم؟!
باور کنید خییییییلی وقتا می شه با رعایت ادب و احترام خیلی منطقی مسئله ای رو برای والدین روشن کرد.
اینه تفاوت چیزی که من می گم با اونی که جوامع غربی بهش می پردازن.
البته خیلی وقتا هم فرزندان در اشتباهند و باید توسط بزرگترها روشن بشند، این که حرفی درش نیست. منتها صحبت هایی که در بالا کردم، بیشتر درباره ی مواقعی بود که والدین متوجه مسائلی در خصوص فرزندانشون نیستن.
موفق باشید...
