تبیان، دستیار زندگی

 **** به دلیل درخواست دوستان این مطلب رو در چند پست میذارم ****

ما مداركی داریم كه فرود انسان بر روی ماه در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 دروغی بزرگ بوده است.

"در دروغ بزرگ همیشه قدرت معینی از قابلیت باور كردن وجود دارد. چرا كه افراد زیادی از یك ملت همیشه تحت تأثیر عواطف به راحتی گول می خورند حالا یا عمدی یا سهوی. و به خاطر سادگی و بی آلایشی و صداقت باور آنها، راحت تر قربانی یك دروغ بزرگ می شوند تا یك دروغ كوچك. چرا كه آنها خودشان در موارد كوچك، دروغ های كوچك می گویند و از گفتن دروغ های بزرگ شرم دارند (و دولت مردان در این مورد شرمی هم ندارند). هرگز به ذهن این مردم خطور نمی كند كه دروغ های خیلی بزرگ بسازند و هرگز هم باور ندارند كه دیگران چنان گستاخ باشند كه این چنین صداقت را بدنام كنند ولو این كه مدارك این چنین دروغی را برای ذهن آنها ثابت كنند آن هم به طور آشكار، باز هم به دروغ بودن آن دروغ بزرگ شك دارند و همچنان فكر می كنند كه حتماً توضیحی وجود دارد. چنین دروغ بزرگ گستاخانه ای همیشه رد پاهایی پشت سر خود به جای می گذارد. حتی بعد از این كه سرهم بندی شد و توسط متخصص های جهانی دروغ گویی وتمام كسانی كه برای دروغ گفتن در هر دروغ گویی با هم همكاری می كنند، به عنوان یك حقیقت شناخته شد. این افراد در حال حاضر به خوبی می دانند كه چگونه از این دروغ ها برای اهداف توسعه طلبانه خود استفاده كنند "
آدولف هیتلر (1925)
حتی یك تفاله ای از كیسه ی زباله ی زمین مانند آدولف هیتلر هم می دانست كه چگونه توده های مردم را با مهارت اداره كند و گول بزند پس شما به واقع فكر می كنید كه آمریكا انسان را بر روی ماه فرود آورده است؟ خوب، دوباره فكر كنید. ما مداركی داریم كه فرود انسان بر روی ماه در اواخر دهه ی 60 و اوایل دهه ی 70 دروغی بزرگ بوده است.
برای شروع بهتر است بدانید كه تنها 100 نفر در پروژه فرود بر روی كره ی ماه درگیر بوده اند. مركز كنترل در هوستون (Houston) به علاوه بیشتر زنان و مردانی كه بر روی این پروژه كار كرده اند، شكی باقی نمی گذارند كه این كار یك دروغ بوده است. اما چگونه ممكن است؟ خیلی ساده. قدرت كسی كه چنین افتضاحی را به بار آورده هرگز اجازه نمی دهد كه كسی این تصور را داشته باشد. هزاران نفری كه درگیر این ماجرا شده اند، تنها نگران قسمت كوچكی بودند كه مربوط به آنها بود. مهندسان، مكانیك ها، برنامه نویسان كامپیوتری و... كاری نداشتند كه با هم مشترك باشد. بنابراین بیشتر افراد از چیزی از یك پروژه ی هالیوود سر بیرون می آورد، چیزی نمی فهمند.
در سال 1962، رئیس جمهور آمریكا، جان اف كندی گفت كه یك تصوری از آمریكا دارد كه تا قبل از پایان این دهه می تواند انسان را بر روی ماه فرود آورد و دوباره وی را به زمین بازگرداند. امروز، ما نمی دانیم كه كندی آن روز می دانست كه این كار واقعاً ممكن است یا نه اما مدت كوتاهی پس از ترور او، بهترین دانشمند جهان در زمینه ی موشك كه در این پروژه كار می كرد به لیندون جانسون اطلاع داد كه علم حداقل تا 30 سال آینده از انجام چنین پروژه ای ناتوان است. حقیقت این است... در واقع آنها كمی خوش بین بودند. الآن و اینجا ما 40سال از آن تاریخ را گذرانده ایم و هنوز هم تكنولوژی قادر به فرستادن یك انسان به ماه و باز گرداندن سالم وی به زمین نیست. قدرت هایی كه در مورد این كلاهبرداری تصمیم گرفتند به این نتیجه رسیدند كه اگر آنها نتوانستند انسانی را به ماه بفرستند وبه سلامت به زمین بازگردانند، كاری كه آنها باید بكنند این است كه از ناسا بخواهند این چنین پروژه ای را جعل كند و پس از آن میلیاردها دلار از پول مالیات دهندگان كه برای سرمایه گذاری در این پروژه در نظر گرفته شده بود را برای خود بردارند. پس از آن، آنها تصمیم گرفتند كه واقعاً می توانند كل این ماجرا را جعل كنند آنهم فقط با قسمتی از پولی كه برای این كار آماده شده بود. این جا در عكس زیر مكانی در ایسلند است كه ما فهمدیم كه بسیاری از كلك ها و دروغ های ناسا در آن ساخته شده است.

** قسمت دهم:

4- چرا ستاره شناسان بزرگی مثل سربرنارد لاول (Sir Bernard Lobell) و پاتریك مور (Patrick Moore) از این ناسا در این ماجرا حمایت می كنند، اگر كه می گویید چنین چیزی صحنه سازی است؟
داشنمندان و ستاره شناسان سراسر زمین به خوبی می دانند كه چنین ماجرایی ساختگی است، اما از ناسا طرفداری می كنند تا به اطلاعات حساسی كه از تلسكوپ هابل به زمین ارسال شده است دسترسی داشته باشند. آنها نمی توانند به ناسا دهن كجی كنند كه در این صورت ناسا آنها را از دستیابی به چنین اطلاعات گرانبهایی محروم می كند. اطلاعاتی كه واقعاً مورد نیاز هستند.
5- در مورد انعكاس دهنده ی لیزری كه در سطح ماه قرار داده شده است و با آن می توانند فاصله ی زمین تا ماه را بفهمند چه می گویید؟
در سال 1946، دانشمندان در آمریكا توانستند یك سیگنال رادیویی به سطح ماه ارسال كنند و با موج رادیویی برگشتی از ماه توانستند فاصله ی دقیق ماه را به دست آورند. در اوایل دهه ی 60 ناسا فهمید كه می تواند این آزمایش را خیلی بهتر هم انجام دهد و این كار را با یك باریكه پرقدرت نور لیزر با دقت بیشتری انجام دهد. در این سناریو، نور لیزر از ماه به سمت زمین منعكس و برگشت می شود، دقیقاً همان طور كه نور خورشید از ماه به زمین منعكس می شود. در 9 مه ی سال 1962 (بیش از 7 سال قبل از آن كه آپولو 11 مثلاً بر روی ماه نشست) یك لیزر پرقدرت یا قوتی با موفقیت روی سطح ماه تابانیده شد و به زمین منعكس شد تا فاصله ی دقیق ماه از زمین بدون آنكه لازم باشد، چیزی در سطح ماه تعبیه شود، مشخص شود. هیچ منعكس كننده ی لیزری روی سطح ماه نیست و هرگز هم نبوده است. ناسا هم اكنون از همان روشی استفاده می كند كه در سال 1962 قبل از حقه ی فرود بر ماه، از آن استفاده می كرد. اتفاقاً ناسا برنامه ای دارد تا بتواند با یك لیزر پرقدرت تر فاصله ی دقیق مریخ تا زمین را محاسبه كند. آیا باز هم این جا می گویید كه فضانوردان منعكس كننده ی لیزری روی ماه گذاشته اند تا فاصله ی آن با زمین را اندازه بگیرند؟
6- چرا آمریكا فرود بر روی ماه را جعل كرد، آیا از نظر آنها شوروی احمق بود؟
نه آنها كاری نكردند كه روسها را احمق جلوه بدهند. و هیچ كس هم قبول ندارد كه روسها آن قدر احمق باشند كه این گونه گول بخورند؟ روسیه در آن زمان (و حتی الان در بعضی قسمت ها) (1) فناوری فضایی پیشرفته تری از آمریكا داشت و حتی در زمان سخنرانی كندی می دانست كه فرستادن انسان به ماه و برگشت وی از ماه غیر ممكن است. این ماجرا جعل شد تا به غرب ثابت شود كه آمریكا در تكنولوژی فضایی از شوروی برتر است (در زمان مسابقه فضایی آمریكا و روسیه، همیشه در هر كاری روسها، اولین بودند، مثلاً فرستادن اولین انسان به فضا) چرا كه دنیای غرب ایمان خود در مورد قدرت آمریكا را از دست داده بود وآمریكا هم چنین ارتباط ضعیفی با خود را نمی توانست، شاهد باشد. هیچ رقابت فضایی آن طور كه ناسا ادعا می كند وجود نداشت. روسیه به هیچ وجه، هیچ گاه قصد فرستادن انسان به ماه را نداشت چرا كه می دانست و البته آزمایش كرده بود كه چنین كاری غیر ممكن است.
7- آیا ریچارد نیكسون در پس این قضایا بود؟
اگر چه نیكسون مسئول مأموریت های آپولو در آن زمان بود، مستقیماً مسئول چنین كاری نبود، اگر چه كه او می دانست یا حداقل باید می دانست كه آنها در حال جعل این ماجرا هستند. برنامه ریزی و آماده سازی شرایط ساختن این ماجرا در اوایل دهه ی شصت صورت گرفت و از این نظر لیندون بی جانسون رئیسی بود كه در پروژه ی آپولو بیشترین اطلاعات در اختیارش بود.
8- در مورد این همه انسان كه در پروژه ی آپولو درگیر بوده اند، چه می گویید، آیا هیچ كس نمی خواسته كه این راز را فاش كند؟
طرفداران می گویند كه نیم میلیون نفر انسان در این پروژه درگیر بوده اند، اما این آمار شامل تمام مهندسان دون پایه در تمام شركت های سراسر دنیا هم می شود. حالا اگر یك مهندس در كارخانه ای در سیاتل دارد قطعه ای می سازد و رئیس او به او می گوید كه این قطعه را برای پروژه ی آپولو می سازیم، آیا این مدركی دال بر رخ دادن فرود بر روی كره ی ماه می شود؟ البته كه نه. این كه مدرك نمی شود. ولو این كه اگر آن مهندس می دانست كه هرگز این قطعه را برای سفر به ماه نساخته اند، باز هم پیش همه است كه به كره ی ماه رفته است تا این كه یك جورهایی احساس غرور كند. قطعات مورد نیاز برای آپولو در كارخانه های مختلف بسیاری در سراسر جهان ساخته شد. مثلاً منعكس كننده ی لیزری كه تصور می شود بر روی ماه قرار گرفته است، توسط فرانسه ساخته شده است. ناسا یونیت را از كمپانی فرانسوی گرفت و این آخرین چیزی بود كه آنها دیدند. احتمالاً این قطعه در جایی مثل لانگی بایگانی شده است، اما چیزی كه با اطمینان می شود گفت این است كه این قطعه روی ماه نیست. آیا آن مهندسان فرانسوی مدركی برای فرود انسان بر روی ماه محسوب می شوند؟
نه، البته كه نه، افراد خیلی كمتری (كمتر از 200 نفر) مستقیماً در این ماجرا درگیر شده اند تا تعداد افرادی كه شاهد وقوع اتفاق واقعی هستند، به حداقل برسد. هیچ نیازی نیست كه آنها حرفی بزنند و افشاگری بكنند چون آنها واقعاً نسبت به آمریكا حس وطن پرستی دارند و هیچ چیز در مخالفت این قضیه نخواهند گفت. حتی اگر دروغ بزرگی به مردم قبولانده شده باشد. این دلیل اول، اما دلیل دوم، آنها به میلیون ها دلار پول نیاز ندارند تا به فكر آینده ی خود باشند، چون همین الان پول زیادی از ناسا بری ساكت ماندن می گیرند.
9- چرا روسیه برای فاش كردن این دروغ كاری نكرد؟
این هم یكی دیگر از دستاویزهای طرفداران واقعی بودن این ماجرا است. اما آنها در واقع بر حقیقتی تكیه كرده اند كه روسیه چگونه پیشرفت های فضایی آمریكا در اوایل دهه ی شصت را مسخره می كرد (طی دوره ی خورشچف/كندی). خروشچف همیشه شكست های امریكا را به سخره می گرفت و پرواز فضایی آلن شیارد را كه 15 دقیقه بیشتر طول نكشیده بود، در برابر آنچه روسها انجام داده بودند، پرواز یك كك خوانده بود. اما وقتی كه دوره ی خروشچف در سال 1964 به پایان رسید، رهبر جدید روسیه، برژنف هرگز آمریكا را مسخره نكرد و روسها فقط سرشان به كار خودشان بود. اما چیزی كه خیلی از مردم نمی دانند این است كه جعلی بودن فرود بر روی كره ی ماه، در همان زمان، هم در روزنامه های روسیه و هم در روزنامه های سراسر جهان مورد بحث و تأیید قرار گرفته بود اما آن داستان ها از طرف رسانه های غربی بایكوت شده بود. به یاد آورید كه در سال 1969 شوروی كشوری بود كه در همه جا جاسوس داشت (یك نمونه از این جاسوس ها: كیم فیلبی رئیس بخش ضدشوروی سازمان جاسوسی خارجی انگلیس موسوم به MI6 خود جاسوس شوروی بود و تا دهها سال هر شب چمدانی از اسرار و مدارك وزارت خارجه ی انگلیس را مثل زنبیل سبزی برای گرفتن میكرو فیلم به خانه های امن (كا گ ب(سازمان جاسوسی شوروی) می برد).
روسیه می توانست برای جهان فاش كند كه این ماجرا، جعلی بوده است و احتمالاً این كار را می كرد اگر خورشچف همچنان بر سر قدرت بود اما كشورهای غربی به آسانی این كار را دلیلی بر حسادت روسیه بر پیروزی آمریكا بر روسیه در این رقابت می خواندند. اما روسها برنامه ی بهتری در سر داشتند، برای این كه بدانید این برنامه چه بوده است باید با نحوه ی كار ایدئولوژی كمونیست ها در سال 1969 آشنا باشید. در آن زمان اتحاد شوروی تصور می كرد كه جاودانه خواهد ماند و هرگز تصور نمی كرد كه به 20 كشور تقسیم شود و نهایتاً برای 50 سال عمر كند. راه حل آنها برای این كار ناسا این بود كه عقب بنشینند و حرفی نزنند و در امن و امان تصور كنند كه در آینده ای نه چندان دور تمدن غرب از خواب بیدار خواهد شد و خواهد فهمید كه دولت آمریكا به آنها دروغ گفته است. این كار خیلی ها را در برابر آمریكا قرار خواهد داد و رسانه های غربی احساس خواهند كرد كه رودست خورده اند و احمق به نظر آمده اند و بیشتر از این نمی توانند به آمریكایی ها اطمینان كنند. این دقیقاً همان چیزی بود كه شوروی انتظار داشت، رخ دهد مثلاً رسانه هایی در مقابل منبع صحیح و موثقی قرار بگیرند كه بیشتر از این قابل اعتماد نیست. اگر روسیه همچنان دولت كمونیستی بود، رهبران آن به دولت آمریكا می خندیدند كه این گونه توسط شهروندان خودش تحت فشار قرار می گیرد.
و در پایان هیچ چیز را اگر باور نكردید، اشكالی ندارد. فقط به من بگویید چرا در 40 سال پیش انسان به ماه رفت و سالم برگشت، اما حالا دیگر قادر به چنین كاری نیست؟

پی نوشت :


1- آمریكا به علت نیاز به فناوری و همكاری فضایی و تكنولوژیكی روسیه، شركت های صنعتی روسیه را كه با ایران همكاری می كنند و همزمان در صنایع فضایی با آمریكا همكاری می كنند را تحت تحریم قرار نمی دهند.

http://irnon.com/post-1927.aspx

منابع:
1. Theconspiracyzone.podcastpeople.com
2. Wikipedia.org
3. moondeception

پایان *****

 سلام

1-پس اون فضاپیمایی که رفت بالا و اومد زمین چی بود ؟؟؟؟

2-الان دیگه ناسا داره برنامه می ریزه که انسانها رو ببره مریخ اون وقت شما می گی هنوز ماه هم نرفتن

3- ویکی پدیا که مال امریکاست چطور خودشون خودشونو لو می دن ؟؟؟؟

4-پس اون جای پای انسان چیه ؟؟؟؟؟