تبیان، دستیار زندگی

محرم ماه حزن و اندوه و ماه مصیبت اباعبدالله الحسین(ع) می رسد و بار دیگر شیعیان مولا در اندوهی بزرگ قرار می گیرند.

انشالله معرفت درک این ماه را با عشق به امام حسین(ع) داشته باشیم و در زمره ی عزاداران واقعی قرار بگیریم.

شعر محمدرضا شفیعی کدکنی برای امام حسین(ع) :

باز در خاطره‌ها، یاد تو ای رهرو عشق
شعلة سرکش آزادگی افروخته است
یک جهان، بر تو و بر همت و مردانگی‌ات
از سر شوق و طلب، دیدة جان دوخته است

نقش پیکار تو، در صفحة تاریخ جهان
می‌درخشد، چو فروغ سحر از ساحل شب
پرتواش بر همه کس تابد و می‌آموزد
پایداری و وفاداری، در راه طلب

چهر رنگین شفق، می‌دهد از خون تو یاد
که ز جان، بر سر پیمان ازل ریخته شد
راست، چون منظرة تابلوی آزادی‌ست
که فروزنده به تالار شب آویخته شد

رسم آزادی و، پیکار حقیقت‌جویی
همه جا، صفحة تابندة آیین تو بود
آنچه بر ملّت اسلام، حیاتی بخشید
جنبش عاطفه و نهضت خونین تو بود

جان به قربان تو ای رهبر آزادی و عشق
که روانت سر تسلیم نیاورد فرود
زان فداکاریِ مردانه و جانبازی پاک
جاودان بر تو و بر عشق و وفای تو درود!

نمیدونم قسمتتون شده برین کربلا یانه

این عکس رو دیدم یاد اون لحظه ای افتادم که ضریح امام حسین رو کامل زیارت کردم

هفته ای یکبار خانوم ها  میتونن شش گوش رو کامل زیارت کنن

خیلی لحظه ی جالبی بود.من اون روز کنار اون سنگ سمت چپ نشسته بودم. که بین ضریح امام حسین و اون پنجره هست.انشالله خدا دوباره قسمت کنه بریم

سلام - متاسفانه من نمی دونستم مبحث ویژه ای برای نثر و شعر عاشورایی ساخته شده، و شعر جدیدم که مرتبط با ظهر عاشوراست رو در مبحث "یک سرگرمی زیبا با اشعار" گذاشتم.
استاد رها خواهشمندم اون شعر رو بخونید و در همون قسمت مشکلاتشو بهم بگید. با سپاس فراوان

آره آذر جون امسال نیمه شعبان بودم کربلا...خیلی صفا داشت
این ضریحم منو یاد اون دوران می ندازه
ان شا الله قسمت همه میشه...

سلام
خوشا به سعادت شما بزرگان، پس تو انجمن کم کربلایی نداریم.
یا علی

سلام
واقعان خوش بحالتون
خدا كنه قسمت ما هم بشه

ان شا الله قسمت همه ی دوستداران حسینی میشه
یه جایی هم خوندم که اگه هر کس هر شب دعای معراج رو بخونه قسمتش کربلا میشه .من هم هر شب می خوندم و قسمتم شد
شما هم امتحان کنین ضرری نداره:))

انشالله قسمتون بشه.
من که اون موقع زیاد نتونستم قدر این سفر رو بدونم.چون راهنمایی بودم و یکم کوچولو
اما دلم میخواد دوباره برم.چون تازه فهمیدم هم کربلا هم سوریه چی بود و من قدر این دو سفر رو ندونستم

سلام
در راه کوفه وشام:

وارسی کرد آن حوالی را

پشت هر تپه سنگ بوته ی خار

خیمه در خیمه گوشه در گوشه

بچه ها را شمرد چندین بار



چشم هایش به دور و بر چرخید

کاروان را نمود آماده

ایستاد و کمی تامل کرد

هیچ کس از قلم نیفتاده



کاروان را شکسته بندی کرد

روی هر زخم مرهمی پیچید

گاه گاهی میان این همه سوز

سر بر نیزه رفته را می دید



شانه ها دائماً تکان می خورد

گریه ی بچه ها چه سوزی داشت

داغ ها را کمی تسلی داد

خودش اما چه حال و روزی داشت



با تمام وجود می زد شور

رو به رویش سیاهی شب بود

دور تا دور کاروان می گشت

نگران غرور زینب بود



تند می رفت و تند بر می گشت

در نظر داشت طول قافله را

بچه ها را یکی یکی می گفت

کم کنید کم کنید فاصله را



غیرت حیدریش رو شده بود

چادر مادرانه بر سر داشت

هم حواسش به چشم خواهر بود

هم هوای سر برادر داشت



مثل مادر چه غربتی دارد

مثل بابا چقدر مظلوم است

چه کسی گفت آب می خواهم؟

مشک بر دوش ام کلثوم است


شاعر:شهرام شارخی