تبیان، دستیار زندگی

                                   بسم رب الشهدا والصدیقین

بیایید سفرکنیم در خاطرات افلاکیان خاکی،

آنهایی که راه جوانمردی و ایثار را رفتند و عشق به خدا را آموختند،

زندگی را باید از اینها آموخت...

رفتارو منش را باید از اینها آموخت،از مردان خدایی...

به جوانان امروز و بویژه نوجوانان توصیه و تاکید می کنم که کتابهای مربوط به

ماجراهای 8 سال دفاع مقدس و خاطرات رزمندگان اسلام را قدر بدانند وبا خواندن این

کتابها با حقایقی که در آنها نهفته است آشنا شوند.

رهبر معظم انقلاب در دیدار فرماندهان سپاه-29/06/1374

کار خیر برای رضای خدا

روزهای جمعه می گفت:"امروز می خوام یه کار خیر برات انجام بدم؛هم برای شما،هم برای خدا."

وضو می گرفت و می رفت توی آشپزخانه.

هرچه می گفتم:"نکنید این کار رو،من ناراحت می شم،باعث شرمندگیمه"؛گوش نمی کرد.

در را می بست و آشپزخانه را می شست.

امیر سپهبد علی صیاد شیرازی/جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح/یادگاران،ص72

گلزارشهدای بهشت زهرای تهران

حدیثی در خانه

گاهی یک حدیث یا یک جمله قشنگ که پیدا می کرد،با ماژیک می نوشت روی کاغذو میزد به دیوار؛

بعد راجع بهش باهم حرف می زدیم.هرکدام،هرچه فهمیده بودیم می گفتیم و جمله می ماند روی دیوار و توی ذهنمان.

سردار شهید مهدی زین الدین/فرمانده لشکرعلی بن ابیطالب(ع)/نیمه پنهان ماه،ص22

گلزار شهدای قم

کوچکترین گناه هم نه

از وقتی این ظرف های تفلون را خریده بودیم،چندبار گفته بود:"یادت نره!فقط قاشق چوبی بهش بزنی!

که لایه تفلونش خراب نشه."دیگر داشت بهم بر می خورد؛با دلخوری گفتم:"ابراهیم!تو که این قدر

خسیس نبودی!"برای این که سوء تفاهم نشود،زود گفت:"نه! آدم تا اون جا که می تونه، باید

همه چیز رو حفظ کنه.باید طوری زندگی کنه که کوچک ترین گناهی نکنه."

سردار شهید حاج محمد ابراهیم همت/فرمانده لشکر27 محمد رسول الله(ص)/یادگاران،ص35

گلزار شهدای شهرضای اصفهان

میزبان خوش اخلاق

به راحتی مهمان دعوت می کرد و می برد سرسفره.خیلی بی تکلف بود.هرچه خانه داشتند

می آورد جلو؛غذای باقیمانده از قبل و ... گاهی بچه ها را می فرستاد سرکوچه برای مهمان ساندویچ

فلافل بخرند.همکارانش که به منزل او رفتند،سیب زمینی پخت به عنوان شام.با زعفران

خوشگلش کرده بود و با نان آورد جلوی مهمان ها.غذای سفره اش همیشه به اندازه بود،

همیشه سیر می شدند.

علمدار روایتگری،حجت الاسلام عبدالله ضابط/مسئول گروه تفحص سیره شهدا قم/شیدایی،ص52

بهشت ثامن الائمه(ع) مشهد

كانال قیر گداخته

در عملیات «رمضان» که در سال 1361 انجام شد، باتوجه به عکس هوایی‌ای که از منطقه عملیاتی گرفته شده بود، به ما اعلام کردند که در نقطه‌ای یک جاده آسفالت قرار دارد و یگان‌هایی عملیاتی در برگشت از مأموریت خود می‌توانند از این جاده بهره بگیرند تا به سرعت به عقب بازگردند.

روز پیش از عملیات، بچه‌های بسیجی که شیدا و شیفته شهادت بودند، درحالی‌که اشک شوق می‌ریختند، یک‌به‌یک وارد حوضچۀ کم‌آبی می‌شدند تا غسل شهادت به جای آورند، با نیت خالص و قربت‌الی‌الله رو به‌سوی میدان عملیات بگذارند و خود را برای عملیات بزرگ‌تر و مهم‌تر آماده كنند.

در محور شلمچه متوجه شدیم که نیروهای کمین عراقی با دیدن ما فرار می‌کنند؛ به این معنا که بدون شلیک حتی یک تیر از سنگر خود خارج شده و هر یک به‌سویی می‌گریزد. اول احساس کردیم که آن‌ها با این راهکار قصد فریب ما را دارند و می‌خواهند ما را وادار به تعقیب خود كنند؛ اما فرمانده گردان اعتقاد داشت که مأموریت ما تعقیب آن‌ها نیست. دیری نگذشت که فریاد آن‌ها ما را متوجه خود کرد و هم‌رزمان عرب‌زبان خوزستانی و نیز مجاهدان عراقی با تعجب می‌گفتند: چرا آن‌ها فریاد می‌زنند سوختیم سوختیم؟! ما که تیری به‌سویشان شلیک نکرده‌ایم!

به‌این‌ترتیب كنجكاوی ما بیش‌تر شد و تصمیم گرفتیم بهشان نزدیک شویم. سرانجام با یكی دیگر از جلوه‌های معجزه پروردگار در جنگ تحمیلی روبه‌رو شدیم؛ چراكه با نزدیكی به عراقی‌ها دریافتیم، آن نقطه‌ای که در عکس هوایی جاده آسفالت به‌نظر می‌آمد، یک کانال مارپیچ است که عراقی‌ها آن را پر از قیر كرده‌اند و با کابل‌های بسیار ضخیم و قطور، و با اتصال برق، قیرها را داغ و جوشان كرده‌اند. نیروهای دشمن هم به‌خاطر نداشتن دید کافی در تاریکی شب، به آن سمت رفته و خود گرفتار دامی شده‌اند که برای ما پهن کرده‌اند.

تصمیم گرفتیم كه با به اسارت درآوردن چند سرباز عراقی، مسیر اصلی را پیدا كنیم و خود را به اهداف از پیش‌معلوم‌شده برسانیم.

به‌راستی این رخداد حیرت‌آور را باید از الطاف خفیۀ الهی و امدادهای غیبی دانست که مانع از گرفتار آمدن رزمندگان اسلام در دریای سیاه و جوشان شد.

مهدی قاسمی
ماهنامه امتداد
شماره 64، خرداد 1390

ممنون. خیلی قشنگ بود تا حالا نشنیده بودم

خادم واقعی مردم

هیچ وقت سیرنخوابید.همیشه کسری خواب داشت.گاهی هم خانه می ماند استراحت کند،

موبایلش را خاموش می کردم. وقتی بیدار می شد،می گفت:"چرا موبایل رو خاموش کردی؟!"

می گفت:"این رو گرفته ام که همیشه تو دسترس باشم؛هرکی که کار داشت،راحت بتونه پیدام کنه."

سردار شهید ناصرناصری/رایزن فرهنگی کنسول گری ایران در افغانستان/یادگاران،ص49

گلزار بیرجند

آرپی جی زن بود

عملیات بدر یكی از عملیات ویژه ی جنگ بود. بچه ها باید چند كیلومتری را پشت سر می گذاشتند، بدون اینكه وسیله ی قابل اطمینان یا قابل اتكایی داشته باشند. باید بعد از چند كیلومتر روی خشكی می جنگیدند و می رسیدند به جزیره. قبل از رسیدن به آب، بر اساس اهداف تعیین شده، باید مقرهای دشمن را می زدند. نیروهای دشمن با امكاناتی كه داشتند، خلأهای موجود را پرمی كردند.
اكیپی انتخاب شدند كه نیروهای آن از قدرت ایستادگی و مقاومت زیادی برخوردار بودند. یكی از این افراد مجید بود؛ باانگیزه و بااقتدار. با هر سختی ای كه بود، خود را به شرق دجله رساندیم. فضا به خاطر فشار دشمن از سمت راست خیلی سنگین شده بود.
یك نبرد رو در رو بود. در این هنگام از لای دست و پای بچه ها گلوله عبور می كرد. به خاطر حجم سنگین آتش و تلاش بچه ها آستین و لباسشان پاره پاره می شد. مجید و همرزمان دیگرش در نوك پیكان قرار داشتند. او آرپی جی زن بود و از شجاعت زیاد برخوردار بود.
سید تقی شاهچراغی (همرزم شهید)

كنار جنازه عراقی

چند روزی بود كه «بهزاد گیجلو» سرباز تفحص، پاپیچ شده بود كه: «من خواب دیدم كنار آن جنازه عراقی كه چند روز پیش پیدا كردم، چند شهید افتاده...»

دو - سه روز پیش از آن، در اطراف ارتفاع 146 یك جنازه پیدا كردیم كه لباس كماندویی سبز عراقی به تن داشت. پلاك هم داشت كه نشان می داد عراقی است. ظاهراً بهزاد خواب دیده بود كه كسی به او می گفت در سمت راست آن اسكلت عراقی چند شهید دفن شده اند.

آن شب گیجلو ماند پهلوی بچه های نیروی انتظامی و ما برگشتیم مقر. فردا صبح كه برگشتیم، در كمال تعجب دیدیم درست سمت راست همان جنازه عراقی، پیكر پنج شهید را خوابانده روی زمین. تا ما را دید ذوق زده خندید و گفت:

- بفرما آقا سید، دیدی، هی می گفتم یك نفری توی خواب به من میگه سمت راست اون جنازه عراقی رو بكنید، چند تا شهید خاك شده است، من دیگه طاقت نیاوردم و اینجا را كندم و اینها را پیدا كردم.

آن روز صبح زود گیجلو تنها به محل آمده و زمین را زیرورو كرده بود و پنج شهید پیدا كرد. همه شهدا هم پلاك داشتند

سایت نوید شاهد

کار هر شبش بود.با اینکه از صبح تا شب کار و درس و فعالیت می کرد نیمه های شب هم بلند می شد نماز شب می خوند.یه شب بهش گفتم:یه کم استراحت کن خسته ای. با همون حالت خاص خودش گفت:تاجر اگه از سرمایه اش خرج کنه بالاخره ورشکست می شه باید سود بدست بیاره تا زندگیش بچرخه.

ما هم اگه قرار باشه نماز شب نخونیم ور شکست می شیم.

شهید دکتر مصطفی چمران

(چمران به روایت همسر/ص 46